خوزتوریسم

یادی از شیخ محسن شرف‌الدین؛ مؤذن قدیمی شوشتر

مرحوم استاد محسن شرف‌الدین از مؤذنان قدیمی شوشتر است که اذان را با سه دستگاه متفاوت و با نوای دلنشین می‌گفت و در حال حاضر اذان ایشان در سه وقت نماز جماعت در مسجد شرف‌الدین شوشتر پخش می‌شود.

مرحوم شیخ محسن شرف‌الدین از مؤذنان قدیمی شوشتر است که در سال ۱۲۹۶ هجری شمسی در خانواده‌ای مذهبی و اهل زهد و تقوی در شهر دارالمؤمنین شوشتر متولد شد. پدر ایشان مرحوم آقا شیخ محمد شرف‌الدین از روحانیون مطرح شهر شوشتر در اواخر دوره قاجاریه بوده است. جد ایشان مرحوم آخوند ملا جعفر شرف‌الدین از وعاظ و چهرهای مطرح علمی و مذهبی در دوره قاجاریه و هم‌عصر با مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری بوده و از ایشان تألیفات فراوانی موجود است.

عزیز شرف‌الدین، فرزند شیخ محسن شرف‌الدین در گفت‌وگو با ایکنا از خوزستان در معرفی ایشان گفت: عده‌‍ معدودی در آن زمان جزو باسوادان شوشتر بودند که پدرم یکی از آنها بود و توانست گواهینامه پایان تحصیلات ششم ابتدایی را دریافت کند. در زمان ایشان هنوز دبیرستانی در شوشتر راه‌اندازی نشده بود. پدرم به سبب علاقه زیادی که به خطاطی داشت، کلاس‌های آموزش خطاطی را در مسجد شرف‌الدین آغاز کرد و این کار را تا اواخر عمر ادامه داد و توانست خطاطان زیادی از جمله مرحوم کاشی‌ساز که بعداً به کاشفی لقب گرفت و در زمره بهترین خطاطان ایران بود به عرصه هنر تقدیم کند.

در سال ۱۳۱۴ به استخدام اداره آموزش و پرورش شوشتر در آمد، ابتدا به‌عنوان استاد خط و سپس دروسی مانند شرعیات(دینی و قرآن) در مدارس سپه، شادروان و مدرسه دخترانه پروین مشغول به کار شد. تمامی کتب برادر ایشان(علامه شیخ محمدمهدی شرف‌الدین)به خط مرحوم پدرم حاج شیخ محسن شرف‌الدین نوشته شده است. ایشان ۴۰ سال مشغول کتابت با قلم نی بود.

پدرم به تمام دستگاه‌های موسیقی اشراف داشت و اذان را با سه دستگاه متفاوت و با نوای دلنشین می‌گفت. در حال حاضر اذان ایشان در سه وقت نماز جماعت در مسجد شرف‌الدین پخش می‌شود. چون در آن زمان، دستگاه‌های صوتی مناسبی نبود، ایشان در بالای پشت بام مسجد، بدون بلندگو اذان را با صوتی دلنشین ادا ‌می‌کرد. به گفته همسایگان، آنها با صوت اذان ایشان از خواب بلند می‌شدند.

ایشان در آن زمان، تعدادی از مسجدی‌ها را جمع می‌کرد و صوت‌های مختلف اذان را به آنها یاد می‌داد. عده‌ای از مؤذنان شوشتر شاگردان ایشان بودند که اذان را در دستگاه‌های مختلف همایون، افشاری، شوشتری و... به آنها می‌آموخت.

از کارهای جالب ایشان، ساخت مرکب جهت خطاطی بود. اولین مرکبی که در شوشتر ساخته شد، توسط پدرم بود که از دوده چراغ نفتی و صمغ درخت تهیه می‌کرد و در نوع خود بی‌نظیر بود. درست کردن این جوهر مدت زمان پنج تا شش ماه زمان می‌برد. خطوطی از ایشان به نام دیوان ملارضا صدر شوشتری و مجموعه احادیث کتاب به‌جا مانده که در کتابخانه شرف‌الدین موجود است.

حاج شیخ محسن شرف‌الدین نسخه‌های کتابی زیاد نوشت. از جمله کتابی از ایشان برای چاپ به آبادان برده شده که متأسفانه این کتاب در اثر بمباران از بین رفت. یکی دیگر از کارهای ایشان، تراشیدن قلم نی و اهدای آنها به دانش‌آموزان است. ایشان پس از گذراندن عمری در تاریخ شوشتر در تاریخ ششم آبان سال ۷۳ در اثر عارضه قلبی دعوت حق را لبیک گفت.

ایشان بسیار رئوف و مهربان بود. ما شش فرزند (سه پسر و سه دختر) بودیم. ایشان یک روز هم با ما دعوا نکرد. یک روز عصبانی نشد و روزی ندیدیم که در چهره‌اش ناراحتی باشد..

منبع:ایکنا

مستند آسیاب‌ها در دزفول با ایفای نقش آخرین بازمانده از آسیابانان این شهرستان ساخته و آماده اکران شد.

تهیه کننده و کارگردان این مستند تلویزیونی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان کرد: ساخت مستند آسیاب‌ها در دزفول از یک سال و نیم پیش آغاز شد.

عبدالکریم بیدخ افزود: این مستند تلویزیونی در ۴۰ دقیقه ساخته شده که در آن سلطانعلی علیزاده از جمله آخرین بازماندگان آسیابانان دزفول ایفای نقش کرده است.

وی ضمن گرامیداشت یاد و خاطره این آسیابان دزفولی گفت: این آسیابان(لوینه) ۹۰ ساله روز گذشته دعوت حق را لبیک گفت و جان به جان آفرین تسلیم کرد.

بیدخ تصریح کرد: این مستند تلویزیونی با حمایت شهرداری دزفول ساخته شده است.

نخستین آسیاب آبی دزفول در دوره ساسانی بنا شده بود که استفاده از آنها برای آرد کردن گندم در دوران قاجاریه و پهلوی نیز استمرار داشت و اقتصاد این شهر را رونق بخشیده بود.

تعداد آسیاب‌های دزفول بین ۵۰ تا ۶۰ حلقه است که تعدادی از این آسیاب‌ها زیر پل قدیم، تعدادی زیر پل جدید و بقیه در محدوده بوستان علی کله شهر دزفول واقع شده‌اند؛ به دلیل طغیان رودخانه و قرار گرفتن در مسیر جاده ساحلی تعدادی از آنها تخریب شده به گونه‌ای که اکنون تنها حدود ۲۰ حلقه از این آسیاب‌ها باقی مانده است.
بسیاری از این آسیاب‌ها تا اوایل دوره پهلوی دوم فعال بودند و نیاز مردم برای تامین آرد را برطرف می‌کرند اما با ساخت کارخانه‌ آرد این آسیاب‌ها جایگاه نخستین خود را از دست دادند.
قرارگیری موزه آب دزفول (مجموعه آسیاب‌ها) در بستر رودخانه دز و در نزدیکی جاده ساحلی و پارک ساحلی رعنا و پل قدیم دزفول، این مجموعه را به یکی از جاذبه‌های گردشگری این شهر تبدیل کرده است.
مجموعه آسیاب‌های آبی دزفول با شماره ۳۹۸۴ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

سرای «معین التجار» اهواز چگونه بهسازی می‌شود؟

مدیرعامل سازمان بهسازی و نوسازی شهرداری اهواز از برنامه‌ریزی برای بهسازی بنای تاریخی «سرای معین التجار» در کنار ساحل شرقی رودخانه کارون خبر داد.

سید نورالله موسوی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به برنامه‌ریزی این سازمان برای بهسازی مناطق مختلف بافت تاریخی شهر اظهار کرد: معین التجار یکی از بناهای خاص و مهم و بنای شاخص معماری اهواز است و تاریخچه‌ای قدیمی دارد و در برنامه است که این بنا با همکاری میراث فرهنگی بهسازی شود.

وی با اشاره به سازه و نمای آجری معین التجار افزود: میراث فرهنگی روی بدنه این بنا کار خواهد کرد و شهرداری اهواز کف‌سازی آن را انجام می‌دهد. اکنون در مرحله تعیین پیمانکار پروژه هستیم و پس از آن، کار در این بنا بیشتر از سه ماه زمان نمی‌برد.

مدیرعامل سازمان بهسازی و نوسازی شهرداری اهواز با اشاره به نورپردازی معین التجار در صورت تکمیل کار روی بدنه آن گفت: کف‌سازی بنا با رعایت موارد ایمنی دفع آب‌های سطحی و دیگر ضوابط معماری مربوط به آن انجام می‌شود.

وی بیان کرد: معین التجار مالک شخصی دارد و در حال تلاش هستیم این بنا را از مالک خریداری و احیا کنیم اما متاسفانه مالک می‌خواهد بنا را چند برابر قیمت بفروشد و بیش از حد معمول رقم را بالا برده است.

به گزارش ایسنا، بنای معین‌التجار اهواز مربوط به دوره قاجار و در خیابان ۲۴ متری، خیابان کاوه غربی، نبش اول واقع شده است. این اثر در ۲۰ آبان ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۵۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است.

این بنا مربوط به زمان پادشاهی ناصرالدین‌شاه است و یکی از یادگارهای بازمانده از شهر قدیم اهواز است.

پس از اعطای امتیاز کشتیرانی در رود کارون به دولت انگلیس (سال ۱۲۶۶ش)، یکی از تجار ایرانی نیز که از این امتیاز برخوردار شد، حاج معین بوشهری معروف به معین‌التجار از تجار شهر بوشهر بود که در ابتدای تاسیس بندر ناصری وارد شهر اهواز شد. او در ساحل رود کارون دفتر کار خود را تاسیس کرد در کنار آن حمام، بازار، باغ و مسجدی ساخت که این مسجد از کنار رودخانه تا حدود خیابان کاوه و بیمارستان بیمارستان جندی‌شاپور (امام فعلی) امتداد می‌یافته است.

​​​​​​​

از شوشتر تا کربلا

کاروان پیاده‌روی اربعین مردم شوشتر از منطقه گاومیش‌آباد حرکت خود را آغاز کرده است. این کاروان با کمک روستاییان «عِلّه» از رودخانه دِز عبور می‌کنند و با استقبال و پذیرایی مردم روستای «بیت خلیفه حیدر» شهرستان شوش به منظور پیوستن به مسیر پیاده‌روی اربعین تجدید قوا می‌کنند تا به پایانه مرزی چذابه برسند و از آنجا به سمت کربلا رهسپار شوند.

عکس : سید خلیل موسوی

ر

دیـدار نمـاینـده شـوش و کـرخه با وزیـر میراث فرهنـگی

به گزارش روابط عمومی دفتر نماینده شوش و کرخه ، محمد کعب عمیر نماینده مردم شریف شوش و کرخه در مجلس شورای اسلامی با سیدعزت الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دیدار و گفتگو کرد.

مهمترین موارد مورد پیگیری که در این نشست بررسی شد به شرح ذیل است:

۱- توسعه زیرساخت های گردشگری از طریق تعدیل و شفاف سازی ضوابط میراث فرهنگی در عرصه و حریم آثار تاریخی
۲-تهیه برنامه راهبردی مدیریت گردشگری شهر جهانی و تاریخی شوش
۳- تغییر کاربری و احیای اقتصادی ترمینال شوش واقع در محوطه باستانی
۴- تسهیل زمینه های تکمیل هتل زرگر شوش
۵- برنامه ریزی و تخصیص اعتبار ایجاد موزه باز در دشت ایوان و محوطه فتح المبین
۶-ایجاد زیرساخت های مناسب در محوطه اطراف چغازنبیل (تخصیص اعتبار لازم)
۷-ساحل سازی و نور پردازی رودخانه شاوور (تخصیص اعتبار)
۸-ایجاد بازارچه خود اشتغالی و مراکز در ورودی شوش( مجوز و تخصیص اعتبار)
۹- تبدیل ضوابط میراث فرهنگی جهت ایجاد زیرساخت در روستاهای هدف گردشگری ( خماط و شهرک آوان)
۱۰- تعریف و اجرای گردشگری ریلی در مسیر شوش تا چغازنبیل و ادامه آن تا شوشتر ( تخصیص اعتبار لازم)
۱۱- توسعه گرشگری مذهبی عملیاتی کردن طرح توسعه حرم مطهر حضرت دانیال(ع) (تخصیص اعتبار)
۱۲-تخصیص ردیف اعتباری جهت شهر جهانی و گردشگری شوش در لایحه بودجه سالانه کشور ( با توجه به جایگاه شهر شوش در لیست میراث جهانی یونسکو)
۱۳- ایجاد موزه دفاع مقدس ( تخصیص اعتبار لازم)

چرخ آسیاب های باستانی دزفول دوباره خواهد چرخید،ازظرفیت بالقوه پل باستانی به نحو احسن استفاده نشده است

عباس پاپی زاده نماینده شهرستان دزفول و عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی به همراه رئیس اداره میراث فرهنگی دزفول از پل باستانی این شهر بازدید نمود.

وی افزود: از ظرفیت پل باستانی و آسیاب های آبی دزفول به نحو مطلوب استفاده نگردیده است،آسیاب های آبی باید مرمت گردیده و به گذر فرهنگی و گردشگری تبدیل شوند،بعنوان مثال ،با راه اندازی دوباره آسیاب ها و مراحل آرد گندم تا پخت نان با لباس سنتی دزفول بصورت نمادین ،می توان به جاذبه گردشگری آسیاب ها افزود

پاپی زاده گفت؛اداره میراث طرح جامع احیای پل و آسیاب ها را ارائه دهد تا هم جذب اعتبار برای آن ها صورت گیرد و هم بتوان این میراث گرانبها را احیا و به جاذبه گردشگری بالقوه تبدیل کرد

پاپی زاده افزود،پل باستانی باید ماهیت تاریخی خود را حفظ کند وبهتر است نرده های فلزی آن برچیده شده و بجای آن از مصالح مناسب از جمله آجر و خشت بکار رود همچنین بخشی از دیواره پایه پل به عنوان نمادی از معماری دوران باستان و هویت تاریخی پل با ویترین شیشه ای پوشیده شود

خادم‌رئیس اداره میراث فرهنگی نیز برخی از مشکلات پیرامون پل باستانی را بیان کرد،وی خواستار هماهنگی و همراهی بیشتر شهرداری دزفول با اداره میراث در جهت نگهداری و نظافت حریم پل شد

خادم برخی از مشکلات، از جمله کمبود نیرو و اعتبار را از چالش های این اداره برشمرد و خواستار حمایت نماینده دزفول برای حل این مشکلات شد

*در راستای اشاعه فرهنگ و رسوم مردم عرب خوزستان ساخت دو عدد مضیف چشم نواز در کنار اسکله تفریحی در جزیره کیش توسط گروه فرهنگی هنری میسان خوزستان*

مضیف سازه ای بسیار زیبا است که ازنی وحصیر ساخته شده و قدمت آن به هزاره چهارم قبل از میلاد همزمان با دوره سومری ها بر می گردد.*

بر اساس یافته های باستان شناسی بین النهرین قدمت سازه هایی مانند مضیف به دوره سومری‌ها و هزاره چهارم قبل از میلاد برمی‌گردد.
اتاق پذیرایی در خانه های شیوخ و بزرگان عرب مضیف یا محل ضیافت نامیده می شود.

در مضیف مراسم ویژه ای شامل: قهوه خوری، شب نشینی، مشورت و راهنمایی در خصوص ازدواج و جلوگیری از اختلافات خانوادگی و طایفه ای انجام می شود.

گروه فرهنگی هنری میسان در راستای اشاعه فرهنگ و رسوم مردم عرب خوزستان پس از ساخت مضیف هایی در استانهای تهرا ن،خراسان رضوی،مازندران و البرز در یک اقدام قابل تحسین با ساخت دو عدد مضیف چشم نواز در کنار اسکله تفریحی در جزیره کیش هنر خود را در معرض دید و بازدید گردشگران قرار دادند
این پروژه گردشگری که با همکاری و حمایت سازمان منطقه آزاد کیش، در کنار دریا ساخته شد.نشان داد که هنر و صنایع دستی فارغ از تعلق به یک قوم و قبیله و شهر و استان ،افراد هنرمند و هنردوست را جذب و وادار به حمایت می کند.

بیست و سومین سوگواره بزرگ شبیه خوانی سلاسل توسط هیئت شبیه خوانی عاشوراییان سلاسل

گردشگری واژه وسیعی است که در خود انواع سفر کردن با اهداف و نیات مختلف را جای داده است که یکی از مغفول ترین آنها گردشگری مذهبی است. هرچند که ظرفیت‌های مربوطه از دیرباز برای گردشگری مذهبی در کشورمان وجود داشته اما همچنان در ایجاد زیرساخت‌ها و حتی اشاعه اطلاعات مرتبط با ظرفیت گردشگری استان‌ها کاستی‌هایی به چشم می‌آید.،

چند سالی است که وقتی درباره رونق گردشگری حرف می‌زنند، بر لزوم توجه به ظرفیت‌های گردشگری مذهبی و آیینی تأکید می‌شود.

هنر نمایشی تعزیه به عنوان یک ژانر نمایشی کامل که از دل سیر و روند فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اعتقادی ایرانیان در طول قرن‌های گذشته برخاسته است از جمله هنرهای دینی، ملی و باستانی ایران است که در شهرهای مختلف این سرزمین پهناور برگزار می‌شود.

آئینن تعزیه از آیین های مذهبی ایران است که نقش اساسی در در حوزه گردشگری مذهبی ایفا میکند .

نام اصلی تعزیه، شبیه‌خوانی یا شبیه‌گردانی است؛ یعنی اینکه افراد اجراکننده شبیه و بازی‌کننده نقش شخصیت‌های اصلی هستند. این آیین هنوز در برخی نقاط کشور به خصوص خوزستان و شهرهای شوش و شوشتر با همان شکوه سابق برگزار می‌شود.

مراسم تعزیه براساس تفکیک مناطق مختلفی که در آن‌اجرا می‌شود، به ثبت رسیده است. تعزیه شهرهایی چون تهران، شوش،تفرش، کازرون، شوشتر، کاشمر، قزوین، بوشهر، شیراز، بیرجند و اراک به ثبت رسیده است، در شهرهای دیگر نیز تعزیه مراسم شاخصی دارد که در حال مستندنگاری و ثبت می‌شود.

تعزیه» به عنوان هنر نمایش آیینی در سال ۲۰۱۰ در فهرست میراث ناملموس یونسکو به ثبت رسید

سوگواره بزرگ هیئت شبیه خوانی شوشتر یکی از محبوب‌ترین آیین‌های مذهبی‌ ماه محرم شوشتر است که از سال ۸۰ تا کنون به اجرای شبیه خوانی می پردازدو همواره میزبان گردشگران داخلی وخارجی وعلاقه مندان به گردشگری مذهبی می باشد

اجراهای بیست و سومین سوگواره بزرگ شبیه خوانی سلاسل به نویسندگی کوروش شباب، رضا خادم سیدالشهداء، داود مالکی و حسن صالحی راد و معین البکایی حاج خلیل ضرغامپور توسط گروه تئاتر سلاسل و هیئت شبیه خوانی عاشوراییان سلاسل از ۴ الی ۱۹ مردادماه ۱۴۰۳ ساعت ۲۲ در میدان شبیه خوانی زنده یاد شاهرخ علاف زاده واقع در محوطه تالار فرهنگ شوشتر با همکاری، انجمن هنرهای نمایشی شوشتر، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شوشتر، سازمان بسیج هنرمندان شوشتر و شهرداری شوشتر تولید و اجرا اجرا می شود.

عکس:مهدی کریم پور

گزارش ابوالفضل مهدی پور

سرنوشت موزه‌ منطقه‌ای خوزستان پس از ۱۵ سال چه شد؟

عملیات اجرایی ساخت موزه منطقه‌ای خوزستان واقع در اهواز از سال ۸۸ آغاز شده است و اکنون پس از گذشت ۱۵ سال علاقمندان به میراث فرهنگی و موزه، در انتظار مشخص شدن سرنوشت این بنا هستند.

به گزارش ایرنا اهواز از جمله کلانشهرهایی است که با وجود برخورداری از پیشینه فرهنگی و تاریخی غنی همچنان از داشتن یک موزه درخور محروم است. فعالان میراث فرهنگی و دوستداران تاریخ سال‌ها برای موزه دار شدن اهواز تلاش کردند که نتیجه آن به کلنگ زنی موزه منطقه‌ای در پارک جزیره اهواز انجامید.

کار احداث این موزه از سال ۸۸ آغاز شد و در برهه‌های مختلف به دلایلی همچون کمبود اعتبار روند ساخت آن مسکوت ماند.

معاون میراث‌فرهنگی خوزستان در گفت‌ و گو با خبرنگار ایرنا زمان بهره‌برداری این موزه را حداکثر یکسال آینده عنوان می‌کند و می‌گوید این بنا در حال حاضر پیشرفت ۷۰ درصدی دارد.

سیدمحسن حسینی توضیح می‌دهد: از سال‌های گذشته تاکنون حدود ۸۰۰ میلیارد ریال به صورت اوراق خزانه اسلامی برای موزه تخصیص داده شده است و در سال جاری نیز به این پروژه ۷۰ میلیارد اوراق اسناد خرانه اسلامی اختصاص یافت که مراحل انتخاب پیمانکار به پایان رسیده و عملیات تکمیل بخشی از ساختمان آغاز خواهد شد.

موزه منطقه‌ای حداکثر یکسال دیگر به بهره‌برداری می‌رسد

وی ‌می‌افزاید: در صورت تامین اعتبار به میزان ۲ هزار میلیارد ریال، این طرح حداکثر ظرف یک سال آینده آماده بهره‌برداری و افتتاح خواهد بود و با اعتبار امسال نمای ساختمان و بخش‌هایی از تاسیسات برق و مکانیک و سیستم‌های خنک کننده موزه اجرا خواهد شد.

براساس این گزارش موزه منطقه‌ای خوزستان در زمینی به مساحت ۵۰ هزار متر مربع و با زیر بنای ۱۱ هزار متر در ۲ طبقه در محل پارک جزیره اهواز در حال ساخت است.

این موزه شامل سه هزار و ۵۰۰ مترمربع فضای گالری نمایش آثار تاریخی و سایر موضوعات مرتبط با حوزه تاریخی، اجتماعی، مذهبی و... است و یک هزار متر مربع فضای گالری جهت برگزاری انواع نمایشگاه‌های موقت در تمامی حوزه‌های فرهنگی و نیز برگزاری دوره‌ای نمایش آثار از سایر استان‌های کشور و موزه‌های سراسر جهان است.

موزه منطقه‌ای همچنین پنج مخزن امن جهت نگه داری اشیا، کارگاه مرمت وآزمایشگاه تخصصی را دارا است و از فضاهای خدماتی موزه می‌توان به کتابخانه، کافی‌شاپ، فضای بازی کودکان، سایت رایانه‌ای، سالن جلسات و فضاهای اداری مرتبط با موزه و نیز سالن آمفی تاتر به ظرفیت ۲۵۰ نفر اشاره کرد

چاپ کتاب «واکاوی گردشگری بوم‌گرا در روستاهای عرب‌نشین خوزستان»

کتاب «واکاوی گردشگری بوم‌گرا در روستاهای عرب‌نشین خوزستان» (با تاکید بر هنر، معماری و بافت روستایی) چاپ و منتشر شد.

این کتاب نوشته گروهی از نویسندگان شامل عبدالله جاسمی، (دانش‌آموخته موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان)، محمدعلی کاظم‌زاده‌رائف (عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان) و صبا میردریکوندی (مدرس علمی موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان) است.

به گزارش ایسنا، نویسندگان در معرفی و ضرورت انتشار این کتاب نوشته‌اند:

«در این کتاب سعی شده که به عوامل زمینه‌ساز گردشگری بوم‌گرا در روستاهای عرب‌نشین در بخش جلگه‌ای خوزستان اشاره گردد. هنر، معماری بومی و بافت روستایی از اساسی‌ترین عوامل سازنده زیرساخت‌های این نوع گردشگری محسوب می‌گردند. با توانمندسازی معماری و بافت روستایی، می‌توان زمینه‌ساز ارتقای کیفی گردشگری بومگرا گردی که تبعا به پایداری اقتصادی و توسعه آن منطقه منجر خواهد شد. از این رو معماری بومی به عنوان گزینه‌ای پایدار و مستمر همراه با بستر خود، می‌تواند امکان و فرصت مناسبی برای جذب گردشگران فراهم نماید. بر این اساس، بررسی و واکاوی گردشگری بوم‌گرا در روستاهای عرب نشین خوزستان با تأکید بر هنرها، معماری و بافت روستایی، بیش از پیش ضرورت می‌یابد و زمینه و فرصتی را در جهت ارتقای سطح گردشگری بوم‌گرا و حفظ محیط زیست و احیای و رونق معماری محلی و بافت روستایی، در بخش جلگه‌ای خوزستان فراهم می‌سازد. روستاهای عرب‌نشین خوزستان با قرابت طبیعی با جلگه‌ای تاریخی بین‌النهرین استقرار دارند. این روستاها، دارای جامعه‌ای با قالب سنتی و پایبند به روابط عشایری و ساختار اجتماعی قومی قبیله‌ای در زمینه بافت فرهنگ بومی ـ سنتی می‌باشند. در روستاهای جلگه‌ای عرب‌نشین خوزستان، سنت‌های شاخص بومی، متعدد هستند که از میان آن‌ها آداب و رسوم معاشرت، آداب مهمان‌نوازی، آداب صرف نوشیدنی‌های محلی، آداب بازی و شادمانی و حل و فصل اختلافات عشیره‌ای، از اهمیت و اولویت ویژه‌ای برای این مردمان برخوردار می‌باشند. در میان این مردم، هنرهای زیبا نظیر شعر و ادبیات، هنرهای کاربردی مانند صنایع دستی و معماری بومی و حرفه‌های محلی من جمله زراعت، باغ‌داری، دام‌داری و ماهی‌گیری، رونق و کاربرد بسیار دارند. جلگه خوزستان دارای هورها، تالاب‌ها، رودها و ماسه‌زارهای مختلفی است که روستاها در میان آن‌ها بالاخص در تالاب‌ها و مجاور رودها شکل گرفته و توسعه یافته‌اند و به دلیل نوع طبیعت جغرافیایی انواع گیاهان بومی و جانوران از انواع چرندگان، خزندگان، پرندگان و آبزیان در محیط و اکوسیستم طبیعی این مناطق وجود دارند. مردم روستاهای جلگه‌ای خورستان، دستاوردهای هنری و معماری زیادی به وجود آورده‌اند که از هنرهای زیبا می‌توان به موسیقی فولکلور و خالکوبی سنتی بدن، از هنرهای کاربردی می‌توان به بیت‌القصب یا ساختمان نیئین، از صنایع دستی می‌توان به حصیربافی، توربانی، بوریابافی، نمد و قالی‌بافی، زرگری و میناکاری به عنوان هنرهای شاخص و پررونق اشاره نمود. در نشانه‌ها و نمادهای هنر محلی از انواع گیاهان و جانوران بومی نظیر نخل، شتر، اسب و از انواع نقوش انتزاعی هندسی مثل حرکت اسپیرال و زیگزاگ، الگو گرفته شده است. بافت‌های روستاهای عرب‌نشین خوزستان بر اساس اینکه در موضِع هور، ساحل رودخانه یا موضع تالاب شکل گرفته باشند، معمولا دو راه آبی و خاکی (زمینی) دارند که بنا به نوع استقرار جغرافیایی ممکن است در برخی از روستاها، راه آبی و در برخی دیگر راه خاکی اهمیت بیشتری داشته باشد. با عنایت به اهمیتی که فرهنگ محلی و تبعا دستاوردهای هنری، معماری و بافت روستایی آن از یک سو برای نسل‌های این دوره و دوران آتی به عنوان میراث فرهنگ بومی ایران از جنبه هویت و تجارب ارزشمند تاریخی و از سوی دیگر زیبایی و ظرفیت‌های طبیعت آبی، زمینی، گیاهی و جانوری این روستاها دارند، امکان بوم‌گردی بناها و بافت‌ها از جمله بوم گردی دهکده‌ها و روستاها در این بخش جلگه‌ای، قابل بررسی و برنامه‌ریزی می‌باشد. به نظر می‌رسد جهت تقویت، توانمندسازی و احیای این روستاها جهت جذب گردشگران لازم است در چند زمینه نظیر توانمندسازی اقتصادی، آبادانی و توسعه ضابطه‌مند کالبدی، تقویت تجهیزات و مبلمان بافت روستایی، کاربرد فناوری‌های نوین و بهره‌مندی از تجارب توانمندسازی در سایر روستاهای ایران و جهان اقدام صورت پذیرد.»

کتاب «واکاوی گردشگری بوم‌گرا در روستاهای عرب‌نشین خوزستان» را انتشارات سیمای دانش در ۱۷۲ صفحه با قیمت ۴۵۰ هزار تومان به کتاب‌فروشی‌ها رسیده است.