میراث جهانی چغازنبیل؛ ناگفته های زیگورات»
به گزارش ایسنا، پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه با همکاری مجله گیلگمش و خانه اندیشمندان علوم انسانی در نشستی که جمعی از فعالان گردشگری و میراث فرهنگی حضور داشتند، به معرفی «میراث جهانی چغازنبیل؛ ناگفته های زیگورات» پرداختند و از ظرفیت‌های پنهان آن و همچنین کم‌توجهی‌ها و کم‌لطفی‌ها به تاریخ نخستین اثر تاریخی ایران که در یونسکو ثبت جهانی شد، سخن گفتند. همچنین این نشست بهانه‌ای بود برای معرفی کتاب «بارقه کائنات: نگاهی بر میراث جهانی چغازنبیل» تالیف کامیار عبدی، باستان‌شناس
نخستین میراث جهانی ایران؛ کم‌بازدیدترین جاذبه ایران
عاطفه رشنویی ـ مدیرپایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه در خوزستان ـ سخنانش را در این‌طور آغاز کرد: گله دارم که دوستانی از میراث فرهنگی در این جلسه حضور ندارند و ناگفته‌های جغازنبیل را نمی‌شنوند، چغازنبیل آنقدر راز دارد که اگر بخواهیم به آن بپردازیم شاید صد سالی طول بکشد. امیدوارم چشمان من مدیران را در این سالن ندیده باشد و آنها آمده باشند.
او ادامه داد: علاوه‌بر اینکه چغازنبیل به عنوان شهر جهانی قابل توجه است، به واسطه مصادیق تاریخی و طبیعی نیز قابل توجه است. این اثر فخر معماری و هنر آجر ایران است و اما به عنوان اولین میراث جهانی ایران، آنچنان که باید به جایگاه آن پرداخته نمی‌شود. متاسفانه چغازنبیل کم‌بازدیدکننده‌ترین میراث جهانی ایران است. با وجود تمام ویژگی‌های که دارد، اما هنوز نتونستیم از چغازنبیل برای همسایه دیوار به دیوار تا جامعه ذی‌نفعان کسب اقتصادی به‌وجود آوریم و تنها کسانی که درباره تاریخ ایران مطالعاتی دارند آن را دنبال میکنند. همین کمبودها باعث شد امروز با برگزاری نشست ناگفته‌های چغازنبیل برای آن کار شایسته انجام دهیم.
رشنویی بیان اینکه چغازنبیل آنقدر ظرفیت دارد و ناشناخته مانده است که می‌تواند در زندگی همه مردم ایران تحول ایجاد کند، با تاکید بر ضرورت حفاظت مردم محور در این محوطه باستانی، اظهار کرد: خوزستان در نوروز معمولا پرمسافر است، در عین حال که پرباران است، حال در آن روزها چغازنبیل تعطیل است ولی مردم انتظار دارند آن همه راه که تا چغازنبیل میآیند حتما آن را ببینند و وقتی می‌بینند محوطه تعطیل است عصبانی میشوند و واکنش نشان می‌دهند، درحالی‌که این تصمیم برای حفاظت پایدار آن اثر گرفته شده است. ما احتیاج داریم مشارکت همه‌ذی مدخلان را در حفاظت اثر داشته باشیم.
مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل همچنین به کمبود زیرساخت‌ها در این محوطه جهانی اشاره کرد و گفت: بیشتر بازدیدکنندگان با کمبود زیرساخت مواجهند. حلقه مفقوده در گردشگری به‌ویژه در خوزستان و مهم‌تر از آن در این محوطه میر اث جهانی آن است که به اندیشه مدیریت مقصد نرسیده‌ایم. همه این مسائل دست به دست هم داده‌اند تا ما نتوانیم گردشگری پایدار ایجاد کنیم.
او افزود: در چغازنبیل۶۴۰ هکتار عرصه خشت و گِل داریم که از اولیه‌ترین ملزومات نگهداری در مضیقه است. سالهاست جزو میراث جهانی است، ولی اعتبار آن جزو چالش هاست.
مدیرپایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت تپه، درحالی این محوطه‌های باستانی را جزو کم‌بازدیدکننده‌ترین آثار تاریخی ایران معرفی کرد و از کم‌توجهی‌ها به آن سخن گفت، که آرش نورآقایی، پژوهشگر گردشگری، در تایید بی‌مهری‌ها به معرفی میراث فرهنگی ایران، الگوی موفقیت تیم فوتبال بارسلونا در اسپانیا را برای محبوب‌تر شدن تفسیر کرد.
رشنویی در پایان این سخنان اما یک خبر خوش داد و گفت: به دنبال ایجاد زیرساخت بازدید در شب چغازنبیل هستیم. اگر همه‌چیز خوب پیش برود تا قبل از نوروز شاهد بازدید غروب تا طلوع در چغازنبیل خواهیم بود.
گنجینه‌ای ناگفته از چغازنبیل
مجتبی گهستونی ـ فعال میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان ـ درباره گنجینه‌های طبیعی در منظر میراث جهانی چغازنبیل سخن گفت و اظهار کرد: میراث فرهنگی تنها در محدوده شهرستان شوش نبود که موجب شد نخستین کاوش‌های باستان‌شناسی در این منطقه انجام شود، بلکه میراث طبیعی این کهن‌شهر و به‌ویژه ظرفیت‌های نهفته در آن موجب شد تا نخستین اداره محیط زیست خوزستان هم در شوش شکل بگیرد.
او افزود: به همین دلیل منطقه حفاظت شده کرخه از سال ۱۳۴۹ در مجموعه مناطق چهار گانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست ایران قرار گرفت. ذخایر ارزشمند جنگل ملی کرخه، در زمره مهمترین میراث طبیعی پیرامون مثلت جهانی قرار می‌گیرند. برخی از گونههای گیاهی این منطقه گز پده سریم، جاز، بید، لگجی، استبرق، مرغ، شبدر و جامعه غالب پوشش جنگلی را گیاه گز تشکیل می‌دهد و برخی از گونههای جانوری این منطقه گوزن زرد ایرانی، رودک عسل خوار، گرگ، گربه جنگلی، گراز، گربه وحشی، اردک مرمری، حواصیل زرد، لیکو خوزی، لیکو معمولی، میوه خور و... هستند. از گونههای خزنده منطقه حفاظت‌شده کرخه نیز میتوان به لاک پشت برکه‌ای، لاک پشت فراتی، مار آبی، گرزه مار، مار جعفری و... اشاره کرد.
گهستونی گفت: منبع آبی منطقه رودخانه کرخه است که از وسط جنگل جریان دارد. البته نهرها و زهاب‌های اطراف نیز جزو منابع آبی منطقه به شمار می‌روند. وابستگی گاومیش به آب رودخانه و استفاده از جنگل برای گاومیش و گاو، مردم بومی را وابسته به این منطقه کرده است، به طوری که بخش عمده‌ای از درآمد اهالی از طریق بهره‌برداری از این منطقه به صورت مستقیم و غیرمستقیم به دست می‌آید. نکته مهم اینکه تا دهه ۳۰ شمسی دسته‌های ۳ تا ۵ تایی شیر ایرانی در این منطقه زندگی می‌کردند.
این فعال گردشگری، میراث طبیعی پیرامون چغازنبیل را «رخش خوزستان» توصیف کرد و افزود: مساحت منطقه حدود ۱۷۵۳۳ هکتار است. از این مقدار، مساحت پارک ملی ۴۱۰۰ هکتار است و جنگلهای آن تنها باقی‌مانده جنگلهای نیمه گرمسیری در کشور ایران هستند. درختان «پده» و «گز» و درختچه‌های «سریم»، «جاز»، «تمشک»، «استبرق»، «کهورک» و «لگجی»، «یونجه» و «گرامینه» بخشی از تنوع گیاهی منطقه محسوب میشوند. جنگل دز زیستگاه اصلی جانوران زیادی در جلگه خوزستان است که مهمترین آنها گوزن «زرد ایرانی» است که از گونههای نادر ایران و جهان به به‌شمار می‌رود.
گزارش کامل در ادامه نوشته
خوزتوریسم
