خوزتوریسم

گردهمایی بزرگ اقوام ایرانی در ایذه

بمناسبت عید سعید فطر، به‌همت شهرداری و شورای شهر ایذه، مؤسسه فرهنگی‌هنری هی‌جار بختیاری و پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر جشن بزرگ چندین هزارنفری با حضور مردم و میهمانانی از جای‌جای ایران در محوطه تاریخی اشکفت‌سلمان ایذه برگزار شد.

مدیر پایگاه ملی میراث‌فرهنگی آیاپیر با اشاره به برگزاری جشن اقوام ایرانی در ایذه از استقبال چندهزار نفری مردم از این رویداد فرهنگی در محوطه تاریخی اشکفت‌سلمان خبر داد.

به‌گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، مهدی فرجی ضمن تبریک به مناسبت عید سعید فطر و تقدیر از همه عوامل اجرایی، انجمن‌ها، نهادها، ادارات دولتی و مردمی که از جای‌جای ایران در اولین گردهمایی اقوام بزرگ ایرانی در شهر ایذه، پایتخت فرهنگی ایل بختیاری، شرکت کرده بودند، گفت: این همایش و استقبال چند هزارنفری مردم و مهمانان عزیز نشان داد که شهر ایذه این ظرفیت را دارد که میزبان رویدادهای بزرگ ملی و منطقه‌ای باشد.

مدیر پایگاه ملی میراث‌فرهنگی آیاپیر افزود: شهر ایذه به عنوان پایتخت فرهنگی ایل بختیاری همواره یکی از اصلی‌ترین مراکز فرهنگی در ایران بوده و هست، از همین‌روی در زمان برگزاری هر رویداد فرهنگی، جمعیت عظیمی مهمان مردم این شهر باستانی می‌شوند؛ پس واجب است که مدیران کلان فرهنگی هرچه زودتر فکری به حال ایجاد زیرساخت‌های فرهنگی و تأسیس یک سالن آمفی‌تئاتر تخصصی و کنسرت در این شهر بکنند.

او در ادامه عنوان کرد: در این برنامه که به همت شهرداری و شورای شهر ایذه، مؤسسه فرهنگی‌هنری "هی‌جار بختیاری"، پایگاه میراث‌فرهنگی آیاپیر، انجمن دوستدارن طبیعت و محیط‌زیست خوزستان و به مناسبت عید سعید فطر برگزار شد، گروه‌های آئینی عرب، لرهای لرستان، اقوام کردستان، لرهای بختیاری و هنرمندان بزرگی از جای‌جای ایران اجرای برنامه کردند که با استقبال چندهزارنفری مردم روبرو شد.

فرجی تأکید کرد: به جرأت می‌توان گفت این جشنواره در چهل سال گذشته تاکنون بی‌نظیر بوده است و زمینه‌ساز برگزاری جشنواره‌های بعدی خواهد بود.

مدیر پایگاه ملی میراث‌فرهنگی آیاپیر خاطرنشان کرد: اجرای شاهنامه‌خوانی توسط نوجوانان بختیاری، برگزاری بازارچه و فروش صنایع‌دستی و خوراکی‌های محلی، اجرای موسیقی بختیاری با صدای هنرمند جوان شهروز بختیاری، سخنرانی دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط‌زیست خوزستان با موضوع نگرانی عمومی نسبت به طبیعت و محیط‌زیست ایذه و دزپارت، تقدیر از شهروندان نمونه در حوزه مدنی توسط شهرداری و شورای شهر ایذه، ایجاد سیاه‌چادر بختیاری و بازدید عمومی از آثار فرهنگی اشکفت‌سلمان از دیگر بخش‌های این همایش بزرگ در ایذه بود.

«شهر هزار موشک» چگونه مقاومت کرد؟

وقتی صدام و سایر دشمنان به میهن حمله و تنِ وطن را مجروح کردند جوانان صف به صف در مقابل دشمن ایستادند تا خونشان مرهمی بر پیکر مام میهن باشد. آنجا بود که ثابت شد جنس «وطن» از «تن» است و هردو به یک میزان عزیزند؛ چه بسا وطن را که «مام میهن» هم می‌نامیم گرامی‌تر. برای همین خراش و آسیب به هر یک دیگری را می‌آزارد.

به گزارش ایسنا، همزمان با آغاز جنگ تحمیلی مردم استان خوزستان با تمام وجود در خط مقدم جبهه حضور داشتند و دربسیاری از شهرها حتی حاضر به ترک خانه خویش نشدند، «دزفول» عنوان یکی از شهرهای خوزستان است که نامش در صدر فهرست موشکبارن شهرها توسط صدام بود.

رژیم بعثی عراق، هر بار که در رویارویی مستقیم با رزمندگان در میادین نبرد، شکست می‌خورد برای جبران ضعف‌ها و همچنین اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران، شهرها و مناطق مسکونی را موشکباران و بمباران می‌کرد و در همین راستا، در روز ۲۸ آذر ۱۳۶۱، دزفول برای چندمین بار هدف یورش بی‌رحمانه موشکی رژیم بعث عراق قرار گرفت. اگرچه قبل از این جنایت، هواپیماهای عراقی بارها شهرهای ایران را بمباران کرده بودند، اما حمله به دزفول، نخستین حمله در ابعاد گسترده به وسیله موشک‌های زمین به زمین بود.

این تاکتیک، یک تاکتیک مرسوم در هر جنگی محسوب می‌شود. یعنی فشار غیرمستقیم به طرف مقابل برای عقب‌نشینی از مواضع سیاسی و دفاعی. اما صدام با همه ادعایش هیچگاه نتوانست بفهمد که دفاع ملت ایران نه تنها با سایر جنگ‌ها تفاوت دارد بلکه مردمی هم که در مقابلش ایستاده است، یک مردم انقلابی با پیشینه دینی و اسلامی است که راهبری مدبر، آنها را هدایت می‌کند.

بر همین اساس رژیم بعث عراق در مدت هشت سال جنگ، ۱۷۶ موشک غول پیکر «فراگ ۷» و «اسکاد» به شهر دزفول شلیک کرد. هواپیماهای دشمن ۴۸۹ بمب و راکت بر سر مردم بی دفاع شهر فرو ریختند و آتشبارهای عراق با شلیک ۵۸۲۱ گلوله توپ نقاط مختلف شهر را ویران کرد. دزفول چه از سوی ایرانی ها «شهر هزار موشک» نام بگیرد یا چه از سوی عراقی ها به نام «بلد الصواریخ» نامگذاری شود، مهم نیست؛ مهم این است که مقاومت با گوشت و پوست ایرانی‌ها عجین شده است.نماز جمعه دزفول با امامت آیت الله قاضی حتی یک هفته نیز قطع نشد.

دشمن تمام تلاش خود را می‌کرد تا شهر دزفول را از سکنه خالی کند تا رزمندگان روحیه خود را از دست دهند اما با وجود اصابت ۱۷۶ موشک و هزاران راکت و بمباران‌های شدید به دزفول، نتوانستند به این هدف خود برسند.

مواجهه مردم دزفول در برابر حملات موشکی دشمن به دو گونه انجام می‌شد؛ یک عده اتاق‌ی آماده در خانه اقوامشان در روستاهای مجاور شهر داشتند که هنگام حمله دشمن به صورت موقت آنجا می‌رفتند و سپس دوباره به شهر برمی‌گشتند. برخورد دوم مردم، استفاده از زیرزمین‌هایی به نام «شوادان» بود که پیشتر در شهرهای دزفول و شوشتر مورد استفاده قرار می‌گرفتند.

به دلیل زمین سنگی این دو شهر، این زیرزمین‌ها به شکل خیلی محکم و پابرجا ساخته می‌شدند. وقتی بمباران شهر توسط دشمن شدت گرفت، نهضت ساخت شوادان در دزفول بسیار رونق گرفت. بسیج این قضیه را ترویج می‌کرد و مردم هم با آن همراهی می‌کردند. شما ببینید این زیرزمین‌ها آنقدر محکم بودند که حتی موشک‌های ۱۲ متری تنها نمی‌توانستند آن را به کلی ویران کنند. در کنار این عوامل، نهضت‌هایی در شهر رواج یافت که به شکل سخت افزاری کمک حال مردم برای بقا در شهر بودند. مثل نهضت بازسازی خانه‌های ویران شده بر اثر بمباران دشمن. یا موارد و مسائل دیگر که همگی آنها از روح مقاوم و با ایمان مردم این شهر نشئت می‌گرفت.

جنایت‌های رژیم بعث عراق در جنگ تحمیلی در بمباران و موشکباران شهرهای ایران در حالی رخ می‌داد که مجامع به اصطلاح جهانی هیچگونه واکنشی نشان نمی‌دادند و شکایت‌های ایران از این مجامع هم همیشه بی‌پاسخ می‌ماند. ایران در حالی شاهد قربانی شدن مردم غیرنظامی و زیر ساخت‌های شهری خود توسط رژیم بعث عراق بود که می‌توانست مقابله به مثل کند اما با تاکید بر آموزه‌های اسلامی هیچگاه نخواست شاهد کشته شدن افراد غیرنظامی دشمن در شهرها باشد و حتی پیش از هدف گرفتن زیرساخت‌ها و محل‌های نظامی، ساکنان شهر و منطقه مورد نظر را آگاه می‌ساخت تا خسارت انسانی احتمالی به حداقل ممکن برسد و این شیوه را تا پایان جنگ تحمیلی ادامه داد.

گلگشت در آبادان با اتوبوس‌های گردشگری

اتوبوس‌های گردشگری در طول سال و به صورت هفتگی در آبادان راه‌اندازی می‌شوند.

مسؤول کانون جهانگردی آبادان با اعلام این خبر در گفت‌وگو با ایسنا، توضیح داد: اداره میراث‌ فرهنگی با همکاری سازمان اتوبوسرانی شهرداری آبادان طرح استفاده از اتوبوس‌های گردشگری در این شهرستان را برای خدمت‌رسانی به شهروندان و مسافران در طول سال و به صورت مستمر اجرا خواهد کرد.

استفاده از اتوبوس‌های گردشگری رایگان خواهد بود و به‌ صورت ثابت صبح هر پنجشنبه گردشگران را به دیدن جاذبه‌های گردشگری مهم شهرستان آبادان می‌برند.

احمد امیری خاطرنشان کرد: آبادان به دلیل برخورداری از جاذبه‌های طبیعی، تاریخی، گردشگری، تجاری و... در طول سال مسافران و گردشگران درون‌استانی بسیاری دارد.

وی اضافه کرد: معرفی مناطق تاریخی و گردشگری آبادان و همچنین یادآوری دوران دفاع مقدس برای پاسداشت خاطره شهدا، جانبازان و ایثارگران از اهداف مهم فعالیت اتوبوس‌های گردشگری در سطح شهر آبادان است.

اتوبوس‌ها گردشگری معمولا از سوی یک شرکت تور گردشگری یا سازمان گردشگری آن شهر برنامه‌ریزی می‌شود تا در طول روز نقاطی از یک شهر را به مسافران آن نشان دهند. درون هر اتوبوس گردشگری یک فرد به عنوان راهنما وجود دارد که در طول سفر یک روزه همراه شماست

مسولین امر خانه های تاریخی شوشتر را دریابند

خانه‌های تاریخی به عنوان ظرفیت بسیار مهم در بافت تاریخی و سنتی شوشتر قرار گرفته‌اند.

از جاذبه های گردشگری کهن شهر باستانی شوشتر میتوان به خانه های تاریخی شوشتر نام برد

این خانه‌ها بیشتر به زمان «صفویه» و «قاجار» بر می‌گردند. خانه‌های تاریخی شوشتر مانند موزه ای در برگیرنده معماری، فرهنگ، هنر و زندگی به سبک ایرانی است که پس از احیا و نوسازی می‌تواند فضای آرام بخشی را برای گردشگران و ارتباط با گذشتگان فراهم کند.

یکی از این خانه ها خانه تاریخی به نام خانه گازر که سال ساخت آن به دوران حکومت قاجاریان بازمی‌گردد. کارشناسان این بنای کهن را دومین خانه‌ از لحاظ اهمیت و ارزش در بین عمارات تاریخی شوشتر معرفی کرده‌اند که در گذشته به عنوان منزلی مسکونی مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروزه این بنا به سه بخش تقسیم شده است و می‌توان در آن معماری بومی و منطقه‌ای را به خوبی مشاهده کرد. و بخشی از تاریخ فرهنگ و هنر مردمان این دیار را مانند موزه ای معماری به نمایش گذاشته است

جالب است بدانید که این خانه‌ تاریخی بدون اندرونی ساخته شده است و سازندگان آن را به صورت بیرونی احداث کرده‌اند. حیاط مرکزی، شودان، ایوان، اتاق و شبستان از بخش‌های تشکیل‌دهنده‌ این عمارت کهن است. آجرکاری، گچبری‌های مشبک و حجاری از جمله تزئیناتی است که در قسمت‌های مختلف خانه مانند نورگیرهای پیشانی، طاق‌نماها، سطوح دیوار ایوان و سردر ورودی اتاق‌ها انجام شده است. از نکات جالب و قابل توجه در مورد این بنای کهن، می‌توان به تزئینات آجری انجام شده در آن اشاره کرد که بسیار زیبا و متنوع صورت گرفته و نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.
متاسفانه این خانه مانند دیگر خانه های تاریخی مانند خانه تاریخی امین زاده،خانه تاریخی نجاتیان به دلیل نشت آب به زیرزمین و باران های اخیر در حال تخریب کامل می باشد.
و با توجه به همجواری با خانه تاریخی قصاب از خانه های باارزش دوره قاجاریه در صورت عدم مرمت و رسیدگی کامل به این بنا ممکن است خسارت های هم جانی و هم مالی به دو خانه با ارزش به بار آورد

هر چند سرپرست میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شوشتر با بیان این‌که بخش‌های متعددی از خانه‌ تاریخی گازُر به مرمت و استحکام‌بخشی نیاز دارد گفت: اگر مشکل مالکیت این بنا که در اختیار راه و شهرسازی است برطرف شود، آمادگی مرمت آن را داریم.

مشکل اداره در عدم مرمت خانه گازر، مالکیت دولتی این بنا است و لازم است تا از طرف مالک نسبت به مرمت‌های لازم اقدام شود.

سرپرست میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شوشتر با اشاره به ماده ۹۸ برنامه پنج ساله توسعه ششم کشور خاطرنشان کرد: مالکان دولتی بناهای ارزشمند و تاریخی موظف‌اند بناهای تاریخی که در تملک دارند را با هماهنگی و نظارت اداره میراث‌فرهنگی از محل اعتبارات خود تأمین اعتبار و در زمینه حفظ و نگهداری و مرمت بنا اقدام کنند.

او گفت: بخش‌های متعددی از خانه‌ تاریخی گازر شوشتر به مرمت و استحکام‌بخشی نیاز دارد و اگر مشکل مالکیت این بنا که در اختیار راه و شهرسازی است برطرف شود، آمادگی مرمت آن را داریم.

نجارآسیابانی با اشاره به این‌که این خانه تاریخی هم‌اکنون فاقد کاربری و بهره‌برداری است، تأکید کرد: اداره میراث‌فرهنگی شوشتر در صورت واگذاری این بنا، آمادگی دارد تا از محل‌های در اختیار، اعتبار لازم را با هدف انجام فعالیت‌های مرمت اضطراری، استحکام‌بخشی و احیای این خانه‌ تاریخی را به انجام برساند.

خانه تاریخی گازر هفتم خرداد ۱۳۸۷ با شماره ۲۳۰۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

گزارش ابوالفضل مهدی پور

انتشار روزنامه سرآغاز

تاریخ چاپ:۲۵ فروردین ۱۴۰۳

شماره ۱۸۵۶

با سپاس از مجتبی گهستونی

مطلب مربوط به خانه تاریخی امین زاده :

آب خانه تاریخی امین‌زاده شوشتر را با خود می‌برد؟

مضیف میراث فرهنگی ناملموس خوزستان

مضیف سازه ای بسیار زیبا است که ازنی وحصیر ساخته شده و قدمت آن به هزاره چهارم قبل از میلاد همزمان با دوره سومری ها بر می گردد.

بر اساس یافته های باستان شناسی بین النهرین قدمت سازه هایی مانند مضیف به دوره سومری‌ها و هزاره چهارم قبل از میلاد برمی‌گردد.
اتاق پذیرایی در خانه های شیوخ و بزرگان عرب مضیف یا محل ضیافت نامیده می شود.

در مضیف مراسم ویژه ای شامل: قهوه خوری، شب نشینی، مشورت و راهنمایی در خصوص ازدواج و جلوگیری از اختلافات خانوادگی و طایفه ای انجام می شود.

مضیف سازه ای است که در ساخت آن از مصالحی همچون نی، خشت و گل استفاده می شود.

بر اساس نقش مهرها و نقوش ظروف باستانی بدست آمده در کاوشهای باستانشناسی از بین النهرین و تمدن سومر در جنوب عراق، این سازه در مناطق جنوبی با نی و حصیر و با مصالح کاملا گیاهی ساخته شده است که به آن بیت القصب میگفتند که به نظر می رسد همین مضیف امروزی باشد هر چند مطمینا در طول زمان کارکرد و مفهوم آن تغییراتی داشته است اما دور از ذهن نیست که این سازه مربوط به مناطق تالابی می باشد.
این سبک خانه سازی قدمتی ۵۵۰۰ ساله در حورالعظیم هویزه و جنوب عراق و شادگان دارد.

بر روی نقش برجسته های و الواح بدست آمده در کاوشهای باستان شناسی می توان سازه ی مذکور را مشاهده نمود. یکی از این نقش برجسته ها در موزه لوور فرانسه قرار دارد، که بخشی از یک ظرف آیینی شامل نقش یک بیت القصب(مضیف امروزی) با دو گاومیش در اطراف آن است که مربوط به ۳۵۰۰ ـ ۳۴۰۰ ق.م. می باشد.

آسمانه ی مضیف منحنی شکل و تعداد ستونهای آن فرد می باشند، این مساله به دو دلیل میتواند باشد اول نقش سازه ای و نیارشی آن و دوم ریشه در آیین ها و اعتقادات اعراب دارد.

استراکچر مضیفی که با نی ساخته می شود، محکم و با تاب آوری زیاد بوده و در مقابل زلزله و نیروهای برشی و کشش بدلیل مفصلی بودن اتصالات در آن، نسبت به نمونه ی ساخته شده با خشت و گل، مقاومتر
درب ورودی مضیف رو به قبله ساخته میشود تا مهمان بر این اساس جهت قبله را بتواند تشخیص دهد و همچنین دارای ارتفاع کمی بوده تا وقتی اشخاص به آن وارد شوند به نشانه ی احترام و ادب در برابر بزرگان قدری خم شده و درواقع نوعی احترام گذاشتن به افراد حاضر می باشد.
در وسط فضای مضیف یک اجاق با نام «موگد» برای مراسم قهوه‌خوری قرار میدهند که این مراسم با آداب ویژه ای اجرا می شود.

تحقیق از: نجلا درخشانی _ کارشناس ارشد مرمت و احیا بناها و بافت های تاریخی

آیین خاص قهوه خوری

مراسم قهوه خوری از روزگار دیرین مورد احترام مردم عرب و دارای رسومات خاص خود بوده است که در این میان میهمانان نوروزی که به مضیف های عربی وارد می شوند تا حدودی با آن آشنا می شوند. قهوه اولین نوشیدنی است است که عرب ها پس از سلام و خوش آمدگویی با آن از میهمانان خود پذیرایی می کنند. قهوه به منظور پذیرایی از همه افراد قوم و میهمانان فقیر و غنی استفاده می شود.

وسایل آماده سازی قهوه نیز متعدد هستند که به جمع آنها «المعامیل» می گویند. «محماس» ظرفی استوانه ای شکل که داخل آن دارای گودی است و برای برشته کردن و تغییر شکل دانه های قهوه «بن» از آن استفاده می شود. «هاون» یا اسم دیگر آن «المجر» نوعی آلت استوانه ای شکل که گودی عمیقی دارد و معمولا از نوعی آلیاژ قوی ساخته شده است و دارای دسته ای به نام «قضیب» که برای کوبیدن و آسیاب کردن دانه های برشته شده قهوه از آن استفاده می شود. صداهای صادره از هاون در نزد مردمان عرب منظور خاص خود را می رساند.

همچنین برای آماده سازی قهوه از دو نوع ظرف خاص استفاده می شود. به ظرف بزرگتری که برای آماده سازی اولیه قهوه و جوشاندن آن به حد کافی استفاده می شود «الگمگم» می گویند و اما ظرف کوچکتری که به منظور راکد کردن قهوه به مدت زمان معین و گرم نگه داشتن آن و برای پذیرایی از میهمان استفاده می شود «دله» نام دارد. عرب ها همچنین قهوه خود را با نوعی فنجان مصرف می کنند که در واقع نوعی استکان که فاقد هرگونه دستگیره و دارای شکل هندسی خاص خود است.

ساقی هنگام پذیرایی باید فنجان را با دست راست خود به میهمان تعارف کند و میهمان نیز باید آن را با دست راست بگیرد و بدون اینکه فنجان را بر روی زمین بگذارد قهوه را میل می کند. از دیگر آئین های مراسم قهوه خوری نیز مردم عرب این است که ساقی در برابر میهمان در هنگام تعارف قهوه خود را بـه نشانه احترام به میهمان، خم می کند و اما صدایی که ساقی از برخورد دله با فنجان صادر می کند که میهمان با شنیدن آن صدا، متوجه می شود که قهوه برای آن ریخته شد و ساقی بدون هیچ کلامی قهوه را به او تعارف می کند. چنانچه میهمان بعد از صرف اولین فنجان، دوباره قصد میل قهوه را دارد فنجان را بدون هیچ حرکتی تقدیم به ساقی می کند در غیر اینصورت فنجان خالی را به سمت راست و چپ تکان می دهد و تقدیم ساقی می کند.

نحوه پذیرایی فنجان های قهوه نیز در نزد مردم عرب اسامی خاصی دارد که به ترتیب به آنها «الهیف»، «الضیف»، «الکیف» و «السیف» می گویند. الهیف که توسط ساقی قهوه و در حضور و دید میهمان صرف می شود و آن هم برای مطمئن کردن میهمان از سالم بودن قهوه است. «الضیف» فنجان دوم است که به میهمان تقدیم می شود و میهمان هم موظف به صرف کردن آن است مگر در مواقعی که میهمان از شیخ یا ساقی خواسته ای داشته باشد که در این صورت فنجان را از دست ساقی گرفته و سپس آن را بر روی زمین می گذارد در غیر اینصورت باید صرف شود.

«الکیف» که در صورت تکان ندادن فنجان توسط میهمان و آن هم به خاطر طعم خاص و طریقه آماده سازی قهوه و یا بعد مسافتی که میهمان طی کرده صرف می شود. «السیف» که در صورت تکان ندادن فنجان به میهمان تقدیم می شود و معمولا توسط افراد خاص و تعداد کمی صرف می شود و آن هم به دلیل اینکه میهمان پس از صرف کردن فنجان چهارم به شیخ یا ساقی اعلام می کند که در تمامی شادی ها و غم ها و همچنین در مواقع دفاع جسمی و عرفانی از شیخ و یا ساقی شریک است که پس از صرف کردن آن پیمان برادری بین میهمان و شیخ یا ساقی بسته می شود

فناوری ساخت مضیف و آیین خاص قهوه خوری
در چهارمین همایش سراسری شورای سیاست‌گذاری ثبت آثار ملی سال 90 به ثبت رسیده است

عکس : مهدی پدرام خو/تسنیم

دریاچه شهیون ( دریاچه سد دز )

دریاچه شهیون یا دریاچه سد دز، یکی از زیباترین دریاچه های ایران است که در کنار روستای گردشگری پامنار دزفول شکل گرفته و چهره‌ای تماشایی به این منطقه داده است.

این دریاچه به صورت مصنوعی و با احداث سد دز بر روی رودخانه دز شکل گرفته است. از تفریحات این دریاچه می توان به شنا (بدون نظارت غریق نجات)، کمپینگ، پیک نیک و ماهیگیری اشاره کرد. همچنین برخی تفریحات آبی مثل اسکی و قایق های موتوری که متولیانشان افراد محلی هستند هم می توانند تجربه ای متفاوت باشند.

همچنین در برخی مواقع سال این دریاچه مکان مناسبی برای ماهیگیری است. دریاچه شهیون تعدادی جزیره بزرگ و کوچک را در خود جای داده است که زیبایی منحصر به فردی به آن می بخشند.

در این جزایر درختانِ کُنار، کلخنگ، بید و بادام کوهی زیادی به چشم می خورند و جانوران کوچکی همچون روباه و خرگوش، و پرندگان دریایی، تیهو و کبک بر روی این جزیره ها زندگی می‌کنند.

.

اولین کنفرانس بین‌المللی موزه‌ها در دانشگاه محقق اردبیلی برگزار می‌شود

معاون پژوهش و فناوری دانشگاه محقق اردبیلی از برگزاری اولین کنفرانس بین‌المللی موزه‌ها در اردیبهشت سالجاری در دانشگاه محقق اردبیلی برگزار می‌شود.

جبرائیل رزمجو ۲۱ فروردین در جمع خبرنگاران گفت: اولین کنفرانس بین‌المللی موزه‌ها پنجم اردیبهشت ۱۴۰۳ توسط موزه تاریخ علوم دانشگاه محقق اردبیلی و با مشارکت، حمایت و همکاری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، کمیته ملی موزه‌های ایران(ایکوم) اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان و کمیسیون ملی یونسکو و دفتر یونسکو در ایران در دانشگاه محقق اردبیلی برگزار خواهد شد.

وی با اشاره به اهداف این کنفرانس، افزود: تقویت نقش پژوهشی نهاد موزه، انتشار آخرین نتایج و یافته‌های جدید پژوهشی و تجارب فنی و ترویجی در زمینه موزه و موزه‌داری، ارتقای سطح دانش و آگاهی پژوهشگران و کارشناسان حوزه موزه، توجه ویژه به موزه‌ها و مسائل و موضوعات مرتبط، بررسی وضعیت موزه‌ها و ارتقای سطح کیفی موزه­‌ها با راهکارهای اجرایی مبتنی بر روش‌های علمی و به روز، نقش و اثر موزه‌های علمی، فنی و دانشگاهی، تقویت هویت علمی و فنی کشور و معرفی در سطح بین‌الملل، حفظ میراث فرهنگی، علمی و تاریخی کشور و نمود بین‌المللی آن، دیپلماسی علمی و فرهنگی و استفاده از نقش موزه‌ها در باروری خلاقیت و نوآوری استعداد علمی، فرهنگی، تاریخی و هویتی کودکان، نوجوانان و جوانان و هم‌افزایی دانش و تجربه و اطلاعات موزه‌های کشور باهم و با موسسات موزه‌ای جهانی، ایجاد مشارکت و هم‌افزایی میان جامعه پژوهشگران، متخصصین و نهادهای اجرایی مرتبط از مهمترین اهداف این کنفرانس می‌باشد.

رئیس اولین کنفرانس بین‌المللی موزه‌ها، گستره موضوعی، گستره فضایی، گستره تاثیر، کارکرد و گذشته، حال و آینده موزه‌ها را محورهای این کنفرانس عنوان کرد و خاطرنشان کرد: برای کنفرانس ۵ محور اصلی در نظر گرفته شده است و با توجه به گسترده‌بودن موزه‌ها و مسائل و موضوعات آنها زیرمحورهای تفصیلی برای هر محور در نظر گرفته شده است.

وی افزود: محور اول یعنی گستره موضوعی موزه‌ها شامل زیرمحورهای موزه‌ها و مجموعه‌های دانشگاهی، فنی و صنعتی، تاریخ علوم، مفاخر، مراکز اسناد، باستان‌شناسی، هنر، مردم شناسی، پزشکی تاریخچه، آرشیو، پارک‌ها و مراکز علم و فناوری، اکوسیستم‌های فناوری، موزه‌ها و مجموعه‌های تاریخ طبیعی، هرباریوم‌های گیاهی، مجموعه‌های جانوری، تنوع زیستی، منابع ژنتیکی، بانک‌های موجودات زنده و عناصر طبیعی، اسناد علمی طبیعی و غیره است.

معاون پژوهش و فناوری دانشگاه محقق اردبیلی ادامه داد: محور دوم گستره فضایی موزه‌ها نیز شامل موزه‌ها و پدیده‌های طبیعی، اقلیمی، علوم جوی و هواشناسی، پارک موزه‌ها، غار موزه‌ها، پارک‌ها و سایت‌های باستان‌شناسی، ژئوپارک‌ها، اکوتوریسم، آگروتوریسم، خانه موزه‌ها، عمارات قدیمی، موزه‌های سیار، محوطه‌های تاریخی و موزه‌ای، گذرگاه‌های موزه‌ای و غیره می‌شود.

وی با بیان اینکه محور سوم گستره تاثیر موزه‌ها بوده و شامل موزه‌ها و صنعت گردشگری، موزه‌ها و پژوهش، آموزش، ترویج علم، فناوری، شهروندی، رسانه‌ها، نمایشگاه‌ها و رویدادها، عمومی‌سازی دانش، تاریخ‌نگاری آینده‌نگر، تاریخ‌نگاری تحلیلی، محیط زیست پایدار و بحران‌های نوپدید، ارتباطات بین‌الملل، توسعه پایدار، موزه‌های تعاملی، الگوهای تاثیرگذاری و کمک آموزشی و ترویجی و غیره می‌شود، خاطرنشان کرد: محور چهارم نیز کارکرد موزه‌ها است و شامل موزه‌ها، موزه‌داران، نیروی انسانی تخصصی، موزه‌ها و معماری، طراحی، گالری‌ها و نمایشگاه‌ها، تجهیزات، آزمایشگاه، کارگاه، مرمت و احیا، مستندنگاری و مستندسازی، استانداردسازی، حفاظت، مخاطب‌شناسی، فناوری‌های نوین در موزه‌داری، هوش مصنوعی، اقتصاد موزه‌ها، مدیریت موزه، معرفی اثر موزه‌ای، شیوه‌های موثر ارتقای تجربه مخاطب در موزه، همیاران موزه، حقوق موزه‌ها، مجموعه‌داری، کودکان، معلولان، رتبه‌بندی‌های بین‌المللی و غیره می‌شود.

وی اضافه کرد: محور پنجم نیز گذشته، حال و آینده موزه‌ها است که شامل موزه‌ها و تجربه‌های جهانی، موزه‌های ایران، چالش‌های موزه‌ها، موزه‌داران و تجربه‌های میدانی، موزه‌های خصوصی، مشارکتی، خانوادگی و مجازی، تاریخچه، حال و آینده موزه‌ها، ارتقای علمی و فرهنگی دانشگاه‌ها، جامعه، گروه‌های هدف و عموم مخاطبین، جایگاه ملی و بین‌المللی موزه‌ها و نهادهای موزه‌ای، موزه‌شناسی انتقادی و غیره است.

رزمجو با تاکید بر اینکه این کنفرانس دارای مجوز ISC بوده و تاکنون موسسات فرهنگی و موزه‌ای و دانشگاه‌ها و انجمن‌های بسیاری برای حمایت و همکاری با کنفرانس اعلام آمادگی کرده‌اند، افزود: در این کنفرانس استقبال و حمایت بیش از ۱۱۵ دانشگاه، نهاد، سازمان، موزه و موسسه و رسانه علمی و فرهنگی ملی و بین‌المللی که در نوع خود بی‌سابقه است را شاهد هستیم.

معاون پژوهش و فناوری دانشگاه محقق اردبیلی تاکید کرد: با برگزاری این کنفرانس بین‌المللی یک همکاری بسیار پررنگ و عالی در بخش موزه‌ای کشور شکل گرفته که همه نهادهای دولتی و غیردولتی موثر و متولی نظیر وزارت علوم تحقیقات و فناوری، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، کمیته ملی موزه های ایران، کمیسیون ملی یونسکو، دفتر منطقه‌ای یونسکو، سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان زمین شناسی، سازمان‌ها و ادارات مرتبط استانی و بویژه همکاری و حمایت و مشارکت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل و موزه‌های بزرگ و تاثیرگذار کشور در یک رویداد بزرگ بین‌المللی همکاری می‌کنند.

وی با بیان اینکه در این کنفرانس علاوه بر مسئولان استانی، مسئولانی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، دفتر یونسکو، کمیسیون ملی یونسکو، کمیته ملی موزه‌ها حضور یافته و سخنرانی خواهند کرد، ادامه داد: همچنین در سطح بین‌الملل نیز میهمانانی به صورت مجازی و حضوری در کنفرانس حضور خواهند داشت.

معاون پژوهش و فناوری دانشگاه محقق اردبیلی با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه جانبی و نشست‌های تخصصی با موضوعات مرتبط با موزه در حاشیه این کنفرانس در دستور کار قرار دارد، یادآور شد: تاکنون بیش از ۱۰۰ مقاله از کشورهای انگلستان، مجارستان، ترکیه، کانادا، قبرس و استان‌های مختلف کشور به دبیرخانه کنفرانس ارسال شده که در حال داوری هستند.

وی خاطرنشان کرد: پژوهشگران، متخصصین و علاقمندان به موزه و موزه‌داری می‌توانند تا پایان فروردین سالجاری با مراجعه به سایت کنفرانس به نشانی https://museumuma۲۰۲۴.ir/fa/ مراجعه نموده و نسبت به ارسال مقاله و ثبت‌نام برای حضور در کنفرانس اقدام کنند.

دبیر اجرایی اولین کنفرانس بین‌المللی موزه‌ها با بیان اینکه پذیرش مقالات به دو صورت مقالات علمی پژوهشی و مروری ترویجی است، گفت: علاقمندان و فعالان جامعه موزه‌داری کشور در کلیه موزه‌ها، دانشگاه‌ها، موسسات پژوهشی، نهادهای فرهنگی و موزه‌ای داخل و خارج از کشور علاوه بر ارسال مقالات به صورت یافته‌ها و نتایج پژوهش‌های خود، می‌توانند تجارب، مسائل فنی و نقطه نظرات تخصصی خود را در قالب مقاله مروری ترویجی به دبیرخانه کنفرانس ارسال نمایند تا مورد داوری و نهایتا پذیرش قرار گیرد.

آئین سنتی معایده

آئین سنتی معایده توسط مردم عرب خوزستان پس از اقامه نماز عید سعید فطر در مناطق مختلف این استان برگزار شد

روز عید و پس از اقامه نماز در مساجد، دید و بازدید‌ها توسط بزرگان، جوانان، نوجوانان، خردسالان و بزرگان در این مناطق آغاز می‌شود.

این آئین میان عرب‌های خوزستان و در شهرستان‌های اهواز، سوسنگرد، بستان، هویزه، آبادان، شادگان، خرمشهر، ماهشهر، بندر امام خمینی، باوی، شوشتر، شوش، امیدیه، هندیجان از قدمت دیرینه‌ای برخوردار است و روز عید سعید فطر با این دید و بازدید‌ها حال و هوای خاصی را میان مردم عرب خوزستان بخصوص کودکان و نوجوانان ایجاد می‌کند.

نکته مهمی که در دید و بازدید عید فطر میان عرب‌های خوزستان بیشتر مشهود است، لزوم آغاز عید دیدنی از خانه بزرگان و سادات است.

این دید و بازدید‌ها از یک نفر از بزرگان محله آغاز می‌شود و با ملحق شدن دیگران، جمعیتی در آن محله به راه می‌افتد و یاالله گویان وارد منازل می‌شوند.

در این روز در تمامی منازل باز بوده و پذیرای میهمان هستند و در هیچ منزلی بسته نیست.

میهمانان با گفتن «عیدکم مبارک یا اهل البیت»، «عیدکم مبارک ایامکم سعیده» و «عساکم من عواده» وارد منازل می‌شوند.

پرچم‌ها و پارچه‌های تبریک عید فطر و لباس نو بر تن مردم عرب خوزستان بوی رسیدن بهار زندگی و بندگی را می‌دهد.

همچنین موکب‌های خودجوش مردمی با شیرینی و شیر و چای و شربت و قهوه خوش طعم و معروف عربی از مردم پذیرایی می‌کنند.

این مردم سرشار از شور و شوق به یکدیگر تبریک می‌گویند و گل لبخند روی لب‌های آنها شکوفا شده است.

مضیف‌های سراسر آجیل، شیرینی، میوه و چای و قهوه و … در تمامی منازل برای میزبانی از مهمانان کوچک و بزرگ مهیا شده و ساز و نوای سنتی عربی نیز در مناطق به گوش می‌رسد.

کودکان و نوجوانان بیشترین شور و شوق رو در این روز دارند و همراه بزرگان یزله‌کنان به منازل یکدیگر می‌روند.

البته این روز تنها مختص دید و بازدید مردم عرب خوزستان نیست بلکه تمامی منازل در این مناطق به روی سایر اقوام خوزستانی نیز باز است و عرب‌ها با همان روحیه مهمان نوازی خاص خود که در چنین ایامی بخصوص در ایام اربعین زبان‌زد شده است، هر سال در روز عید سعید فطر مهمانان مختلفی از سایر اقوام را نیز پذیرا هستند و گویی رنگین‌کمان اقوام در روز عید نمایان می‌شود و این همان اتحاد، همدلی و برادری است که خوزستان را به استانی بی‌نظیر، خون‌گرم و جذاب تبدیل کرده است.

عکس : ایرنا/محمد آهنگر

ضعف عمومی گردشگری اهواز در تعطیلات نوروز ۱۴۰۳ نمایان شد؛

دلخوش بودن به چند پل، گردشگری اهواز را متحول نمی کند!

تعطیلات نوروز در کشور ایران پرطرفدارترین و بهترین زمان برای گردشگران داخلی است تا به استانها و شهرهای مختلف کشور سفر کنند و تجربه های نوینی را بدست آوردند.

از سویی دیگر این تعطیلات برای بخشهای مختلف خدمات گردشگری زمانی مناسب برای کسب درامد بیشتر است تا در کنار فعالیت در تمام سال، در سیزره روز تعطیلات با ارائه خدمات بیشتر کمبود درامد در فصلهای دیگر سال را به واسطه حضور بیشمار گردشگران، پوشش دهند.
استان خوزستان به دلیل داشتن آب و هوای مطبوع در فصل بهار، جاذبه های متنوع تاریخی، فرهنگی و طبیعی و آداب و رسوم اقوام مختلف، همواره یکی از مقاصد اصلی سفر برای گردشگران نوروزی به حساب آمده است.

شهر اهواز به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی خود در استان خوزستان که به شکل تقرییی در مرکز استان خوزستان قرار دارد و همچنین شهرت این شهر به عنوان یکی از کلان شهرهای کشور، همواره مورد توجه گردشگران داخلی بوده که در سفر به خوزستان از آن بازدید میکنند.

اما زمانی که شهر اهواز را از دیدگاه گردشگری و نظم شهری با دیگر کلان شهرهای کشور مانند یزد، اصفهان، شیراز، تبریز و ... در مقام مقایسه قرار میدهیم، میبینیم که در سطح بسیار پایینی قرار دارد. ذکر این نکته ضروری است که خدمات گردشگری و نظم شهری تنها به تعطیلات نوروز اختصاص نمی یابد، بلکه این ویژگیها باید در تمام سال مهیا باشند تا گردشگران از این خدمات در هر زمانی که به یک مقصد سفر میکنند – چه در تعطیلات نوروزی به عنوان فصل پر سفر (high season) و چه در تابستان خوزستان که کمترین تعداد سفر را شاهد هستیم (low season)، بهره مند شوند.
پس از پایان دوران همه گیری کرونا و افزایش سفرهای داخلی، نوروز ۱۴۰۱ اولین تعطیلاتی بود که شهرهای مختلف کشور میزبان گردشگرها بودند و شهر اهواز نیز مورد توجه بسیاری از گردشگرها قرار گرفت. در حال حاضر و پس از سه فصل از تعطیلات نوروزی مشکلاتی که در نوروز ۱۴۰۱ با آن روبرو بودیم همچنان پابرجا هستند و هیچ راه حلی برای آن اندیشیده نشده است.

هر چند اداره میراث اهواز همواره براین موضوع تاکید دارد که جلسه های مختلف در طول سال با بخشهای مختلف برگزار میکند و برنامه ریزی لازم را انجام داده است ولی بازخوردی که میبینیم گویای این مساله است که این جلسه ها خروجی لازم را ندارند یا برنامه ریزیها در حد مناسبی نیستند و هدفگذاری مشخصی ندارند.
شهرداری نقش مهم و به عبارتی مهمترین نقش را در گردشگری بازی میکند. به عبارت دیگر شهرداری میزبان اصلی گردشگرها در هر شهری میباشد.

علیرغم انجام فعالیتهای مختلف در تعطیلات نوروز توسط شهرداری اهواز، گویا همچنان این موضوع را به طور کامل باور ندارد که این میزبانی در تمامی طول سال است و نه تنها در تعطیلات نوروزی. نبود تابلوهای قهوای رنگ ویژه معرفی محوطه های گردشگری، وضعیت اسفالت نامناسب شهری، نظافت پارکها به ویژه در پارکهای ساحلی کارون، نبود سرویسهای بهاشتی مناسب در شهر و بدتر از همه وضعیت فاضلاب شهری اهواز که در تعطیلات نوروز امسال گردشگرها شرایط آن را تجربه کردند که با ابگرفتگی خیابانها همراه بود (همانند سالهای پیش) نشان دهنده ضعف عمومی در این میزبانی است. هر چند دوستان ما در شهرداری اهواز جلسه های مختلف با ارگانهای استانی و شهری برگزار میکنند تا بتوانند خدمات مناسبی را ارائه کنند ولی نتیجه نهایی نشان میدهد این جلسه ها خروجی لازم را ندارند.
یکی از برنامه هایی که شهرداری اهواز هر ساله در ایام نوروز برای گردشگران مستقر در چادرهای شهرداری اجرا میکند، برنامه های تورهای معرفی شهری است. در سالهای پیش این برنامه توسط انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان خوزستان برگزار شد و راهنمایان دارای کارت راهنمای گرشگری از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اجرا این تورها را به عهده داشتند.

حال چه اتفاقی رخ داده که نوروز ۱۴۰۲ این کار به گروه های دیگر سپرده شد را باید از شهرداری اهواز جویا شد.

تعطیلات نوروز اوج زمان کاری برای راهنمایان گردشگری است. ولی در همین ایام به یکباره تمامی افراد در شغلها و سمتهای مختلف، راهنمای گردشگری میشوند و همه تلاش خود را به کار میگیرند تا با استفاده از روابط خود برنامه های گشتهای شهری برنامه ریزی شده توسط شهرداری اهواز را گرفته و انجام دهند.

در این میان اداره میراث اهواز هیچ واکنش مثبت یا منفی درباره اجرای برنامه های گشت شهری توسط راهنمایان آموزش دیده نشان نمیدهد که علت آن را باید از رییس محترم این اداره جویا شد.
یکی از بزرگترین مشکلات شهر اهواز، کمبود اقامتگاه برای اسکان گردشگر است.

نبود اقامتگاههای بوم گردی، اقامتگاههای سنتی و کمبود بسیار زیاد هتل باعث میشود که ظرفیت همان چند هتل محدود در شهر اهواز به سرعت تکمیل شوند.

جالب تر آنکه دوستان همکار ما خوشحال هستند که به دلیل درخواست های بسیار بالا ظرفیت تمام هتله ای شهر اهواز تکمیل است و در واقع چشم خود را برروی این واقعیت بسته اند که علت اصلی کمبود هتل و اقامتگاه است که با افزایش قیمت همین چند هتل روبرو میشویم.

در نتیجه این ضعف بسیار بزرگ، گردشگران در مدارس یا محلهای اسکان ایجاد شده توسط شهراری اهواز (چادر) اقامت میکنند.

این مساله نه تنها در تعطیلات نوروز که در بیشتر ماههای سال به استثنای فصل تابستان در اهواز دیده میشود.

بدتر از آن گروهی با اجاره دادن سویی تها و خانه ها بدون مجوز سعی در جذب مشتری دارند که در این امر بسیار موفق هستند که متاسفانه اداره میراث اهواز همچنان فکری برای این معضل که حتی خطر جانی برای گردشگرها دارد، نکرده است.

زمانی که صحبت از کمبود هتل میشود کارشناسان گرمای هوای اهواز را مانع اصلی میدانند. این در حالی است که شهری مثل دبی که گرمایی در حدود شهر اهواز دارد از نظر تعداد هتل و اقامتگاه در شرایط بسیار مناسبی است.
مساله دیگر عدم آگاهی و دانش بعضی از نیروهای هتلها در اهواز است. زمانی که گردشگر درباره اهواز، جاذبه ها یا امکانات خدمات گردشگری اهواز میپرسد، به طور سهوی یا عمد، این نظر را دارند که اهواز جایی برای گشتن ندارد و در هتل بمانند و از خدمات هتل استفاه کنند!!!
تعطیلی محوطه های تاریخی اهواز بزرگترین نقطه ضعف اداره میراث اهواز است. مشکلی که حداقل پس از دوران همه گیری کرونا و پس از سه دوره تعطیلات نوروزی هیچ تفاوتی نکرده و هیچ راه حلی برای آن اندیشیده نشده است. به عبارت دیگر همان گله و شکایت هایی که گردشگران نوروزی هر ساله داشته اند ( و حتی از گردشگران در طول سال میشنویم)، همچنان پابرجاست: هر جا می رویم تعطیل است!!!
گردشگری که به اهواز سفر میکند در شبکه های مجازی درباره جاذبه های گردشگری این شهر جستجو میکند که در بیشتر مواقع این اسامی را پیدا میکند: کاروانسرای معین التجار، ساختمان سه گوش، سیلو، سرای دادرس، موزه هنرهای معاصر، هتل قو، خانه ماپار، کلیسای مسروپ، کلیسای مارشمعون، کلیسای شبان نیکو، منازل هشت بنگله، گوردخمه های باستانی، آرامستان لهستانی ها و ..... با ورود به شهر حتی یک تابلو معرفی جاذبهها (تابلوی قهوه ای رنگ) نمی بیند و به ناچار از مسیریاب استفاده میکند. داستان زمانی جالب میشود که هر جا میرود با در بسته روبرو میشود.

در این میان تنها خانه ماپار است که در تمام سال فعال بوده و در این سه ساله توانسته در ایام نوروز با برنامه ریزی بهتر نسبت به سالهای قبل و با همکاری راهنمایان گردشگری برتر دفاتر خدمات گرشگری برنامه های بهتری را ارائه کند و همچنین خدمات غذا و نوشیدنی و صنایع دستی را به گردشگران ارائه نماید و جور تمامی سایت های تاریخی اهواز را بکشد.

از طرفی هتل قو همچنان نیاز به مرمت دارد و نیمه وقت کار میکند، گوردخمه های باستانی هیچ نوع امکانات، تابلو، محافظ و ... ندارد و به امان خدا رها شده است و شاهکار گردشگری اهواز به عنوان یک کلان شهر آن است که موزه فعال ندارد!!!

قطار گردشگری همچنان به روی ریل مانده و حرکتی از آن نم یبینیم و باقی مکانها هم بازدید ندارند. در واقع گردشگر حس میکند که وقت خود را در اهواز تلف کرده است.

نتیجه آن شده که در طول سال اهواز به یک خوابگاه شبانه برای گردشگران تبدیل شود. به ویژه برای تورهای ورودی که فقط شب در یکی از هتل های اهواز اقامت میکنند و صبح به مسیر خود ادامه میدهند که از نظر هتل هم شرایط خوبی نداریم.
برای پوشش این همه ضعف اداره میراث اهواز بر روی پلهای ساخته شده روی رودخانه کارون متمرکز میشود و سعی میکند با برجسته سازی آنها نقص های دیگر را بپوشاند که برای همان پلها نیز برنامه ریزی مناسبی دیده نمیشود.

پل سیاه که فقط یک بازدید چشمی دارد و امکان سوار شدن بر قطار گردشگری و حرکت روی پل میسر نیست؛ پل طبیعت که ویژه پیاده روی است نیاز به مرمت و بازسازی دارد.

پل سفید که بیشترین حجم گردشگر را برروی خود تحمل می کند همزمان محل عبور ماشینهای سواری است و در واقع هیچ ایمنی برای گردشگر ندارد و خطر تصادف گردشگران را تهدید می کند. شرایط بهداشتی و نیز پارکهای ساحلی به ویژه در بخشهای منتهی به پلها مناسب نیست، وضعیت رودخانه کارون و قایقهای آن دیگر گفتن ندارد. قایقها بدون جلیقه و بدون ایمنی لازم.
رفع تمام این موانع توسط اداره میراث اهواز به تنهایی ممکن نیست بلکه همکاری بخشهای مختلف و به ویژه شهرداری را مطلبد. هر چند برای رفع مشکلات گه گاه از سوی اداره میراث اهواز صحبتهایی با فعالان و دانش آموختگان گردشگری اهواز میشود تا برای مشاوره و تبادل نظر پیرامون فعالسازی گردشگری اهواز همکاری داشته باشند، ولی زمانی که بحث مسایل مالی مطرح میشود با واکنش اداره میراث روبرو میشویم و در واقع انتظار دارند که این مشاوره ها و همکاریها رایگان صورت پذیرد. از سویی دیگر این دانش آموختگان، گردشگری را حوزه حرفهای و فعالیت شغلی خود میدانند و در نتیجه این همکاری و توافق بینتیجه میماند.
موارد اشاره شده تنها بخشی از مشکلات گردشگری کلان شهر اهواز است. رفع این مشکلات میتواند مبنای اصلی رشد گردشگری در اهواز باشد که تازه بعد از آن موارد دیگر را باید حل و فصل کرد که همکاری سازمانهای دیگر شهر اهواز را میطلبد. شهرداری اهواز به عنوان میزبان و اداره میراث اهواز به عنوان بخش اصلی فعالیت گردشگری راهکاری را لازم دارند تا گردشگری اهواز در تمام سال فعال باشد و تعطیلات نوروز نقطه عطف آن قرار گیرد. فعال شدن بخشهای گردشگری اشاره شده در نهایت به سود مردم شریف شهر اهواز است که میتوانند استفاه بهتری از خدمات گرشگری در شهر خود داشته باشند. این که گرمای شهر اهواز را بهانه کنیم دلیل موجهی نیست. گرما امری است طبیعی؛ این که امکانات نداریم امری است غیر طبیعی!

نگارش علی خرازی

راهنمای بین المللی گردشگری خوزستان

تالاب شادگان

تالاب شادگان یکی از بزرگترین تالاب‌های ایران است که در استان خوزستان قرار دارد. این تالاب زیستگاه گونه‌های بسیاری از جمله پرندگان، گیاهان و آبزیان است. در نزدیکی این تالاب تعدادی روستا از جمله روستای «صراخیه» قرار دارد که به عنوان یکی از روستاهای دارای جاذبه گردشگری خوزستان محسوب می شود و همه ساله مسافران و گردشگران بسیاری برای قایق سواری در تالاب به این روستا می‌آیند.

عکس : پیمان حمیدی پور/آنا