خوزتوریسم

بازدید و پایش میدانی مدیرکل میراث فرهنگی خوزستان و فرماندار مسجدسلیمان از پروژه های گردشگری شهرستان

به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خوزستان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی فرمانداری مسجدسلیمان،عصر امروز(سه شنبه) مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان خوزستان و فرماندار مسجدسلیمان به همراه جمعی از مدیران ادارات،از پروژه های نیمه تمام گردشگری و تفریحی شهرستان از جمله کمپ گردشگری چم آسیاب،موزه میراث فرهنگی منطقه کلگه،برنشانده و مجموعه گردشگری لامردون ایل بختیاری(یادمان)بازدید کردند.

در این بازدید فرماندار مسجدسلیمان گفت:منابع گردشگری مسجدسلیمان بی نظیر است و نیازمند نگاه ملی است.

وی ادامه داد:در ادوار مختلف،به میراث فرهنگی و گردشگری مسجدسلیمان توجه نشده است زیرا دارا بودن این حجم از منابع طبیعی و پتانسیل های گردشگری را باید برای ورود گردشگران ملی و خارجی آماده کنیم تا شاهد رونق این صنعت و در نتیجه اشتغالزایی در شهرستان باشیم.

دکتر پاکدل افزود:معتقدیم پروژه چشمه آب گرم گلگیر باید به بخش خصوصی واگذار شود یا اینکه زیر نظر شهرداری رونق گیرد زیرا آثار مسجدسلیمان مغفول مانده اند چون در معرفی و در زیر ساخت هم ضعیف عمل شده است.

وی تاکید کرد:سرمایه گذاران باید حمایت شوند و مسیر اخذ مجوزات قانونی باید تسهیل شود،درب اتاق ما همیشه به روی همه سرمایه گذاران باز است و قطعا در کنار سرمایه گذاران خواهیم ماند.

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان خوزستان هم در این بازدید ضمن اشاره به پتانسیل های گردشگری شهرستان گفت:همه به ارزش های بی شمار گردشگری و تفریحی مسجدسلیمان واقف هستیم و باید داشته های تاریخی فراوان شهرستان را معرفی و زیرساخت ها را فراهم کنیم.

وی ادامه داد:استان خوزستان از حیث دارا بودن آثار ثبت ملی، در کشور در جایگاه اول قرار دارد

اما در بحث ایجاد زیرساخت برای حضور گردشگران خوب کار نشده است.

بخشی از مشکلات اقتصادی و اشتغال مرتبط با گردشگری است چون یک صنعت محسوب می شود ،صنعت سالم و بدون ضرر برای محیط زیست است که می توان به وسیله آن اشتغالزایی کرد.

اجرای زیبای هنرمند خوزستانی عرفان طهماسبی، خواننده بختیاری در برنامه عصرجدید

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خوزستان، عرفان طهماسبی هنرمند جوان خوزستانی باحضور در برنامه تلویزیونی عصرجدید به شایستگی توانست میراث معنوی خود را با ارائه یک اثر محلی بختیاری رخ نمایی کند، این اثر زیبا با استقبال گسترده مردمی و داوران این برنامه پرمخاطب تلویزیونی همراه بود.

برای تماشا و دانلود نماهنگ روی تصویر زیر کلیک کنید

بازتاب اعتقاد و باور به سحر و جادو در کاسه دعاها و مهرهای سحرآمیز مطالعه ی موردی کاسه های منطقه ی میانرودان و خوزستان

استفاده از سحر و جادو از زمان‌های کهن در میان مردمان سرزمین‌های مختلف رواج داشته و با اعتقاد به تأثیر طلسم و جادو بر رماندن و دور کردن دیوان، ارواح زیان‌کار و نیروهای شر، روش‌‌های متفاوتی را برای استفاده از آنان به‌کار برده‌‌اند. با کشف کاسه‌های سفالین نوشته‌دار که زمان آن‌ها را در دوره‌ی ساسانیان و بین قرن 3 تا 7 م. تخمین می‌زنند؛ و با قرائت متن داخل آن‌ها که به زبان‌های آرامی، مندایی، سریانی و پهلوی بودند و همچنین با یافتن تعدادی مُهر ساسانی با مضامین و تصاویر خاص، متوجه شدند که این کاسه‌ها و مُهرها بسته به‌درخواست مشتریان دارای مضامینی مانند دفع دیوان و نیروهای مخرب از شخص و متعلقات او یا طلب شفا یا جلب محبت کسی بوده‌اند. اسم‌های خاص مشتریان، دیوان و خدایان محلی و همچنین زبان استفاده شده در آن‌ها برای پژوهشگران از اهمیت خاصی برخوردار هستند. کشفیات باستان‌شناسان، استفاده از انواع طلسم را از دوران پیش‌ازتاریخ اثبات می‌کند. استفاده از این کاسه‌ها در یک دوره‌ی زمانی خاص و در منطقه‌ی جغرافیایی محدود فرضیه‌ی تأثیر آداب و رسوم ساسانیان را در کل مناطق تحت سیطره‌ی آن‌ها قوت می‌بخشد که شامل اعتقاد به سحر و جادو و استفاده از اوراد و تعاویذ نیز بوده است. این مقاله قصد دارد به روش تاریخی-تحلیلی به این پرسش پاسخ دهد که دیدگاه مردم به‌خصوص در دوره‌ی ساسانیان درباره‌ی سحر و جادو چگونه بوده است و از چه شیوه‌هایی استفاده می‌کردند. کاسه‌های سفالین نوشته‌دار و مُهرهای خاصی که بر اثر کاوش‌ها کشف شده‌اند، به چه دوره‌ای تعلق دارند و به چه‌منظور استفاده می‌شدند. طرز استفاده آن‌ها به چه‌صورت بوده است. چه اطلاعاتی با مطالعه‌ی آن‌ها به‌دست خواهیم آورد و این اطلاعات چه اهمیتی دارند. در مقدمه‌ی این پژوهش ابتدا درباره‌ی سحر و جادو، مطالبی ذکر شده و کلّیاتی درباره‌ی کاسه‌دعاها و مُهرهای ساسانی آمده است. سپس در مورد کاسه‌ها و مُهرها به‌طور جداگانه و با ذکر نمونه‌ی توضیحاتی داده شده است. درواقع هدف از این پژوهش، نشان‌دادن باورها و اعتقادات مردم و روش‌های به‌کار بردن سحر و جادو در دوره‌ی باستان، به‌خصوص در منطقه‌ی میان‌رودان و خوزستان است.

برای دانلود مقاله روی تصویر زیر کلیک کتید

مقاله مطالعه‌ی گونه شناسی، عناصر و اجزای معماری ایران در دوره ساسانی

معماری اسامی ایران تداوم طبیعی معماری دوره ساسانی است و شناخت و مطالعه این معماری می تواند راه گشای ما در شناخت معماری دوره اسامی و جنب ههای مختلف آن باشد. متأسفانه علی رغم این مهم معماری این دوره به طور شایسته و جامع شناسایی و مطالعه نشده و ابهامات اساسی در خصوص سیر تحول و تکامل این معماری، تاریخ گذاری بناهای بر جای مانده، گون هشناسی، عناصر و اجزا، تکنیک ها، شیوه های معماری و موارد دیگر وجود دارد. معماری ساسانی در حقیقت تداوم و تکامل معماری اشکانی است. تمرکز توان معماری به ساخت بنای کاخ ها و معابد)در کنار تنوع گسترده ای از بناها با کارکردهای مختلف(، استفاده از نقشه هایی با عنصر مسلط ایوان، گنبدخانه و صحن، توانایی بسیار در برپایی سازه های طاق و گنبد، استفاده استادانه از مصالح در دسترس، به ویژه سنگ لاشه و ماط گچ، استفاده گسترده و هنرمندانه از تزیین گچ بری و موارد دیگر از شاخصه های معماری ایران دوره ساسانی است که در این مقاله به آن پرداخته میشود

برای دانلود روی تصویر زیر کلیک کنید

کرونا هشدار داد میراث دیجیتال نداریم!

یکی از فعالان میراث دیجیتال گفت: کرونا زنگ خطری بود که بدانیم میراث فرهنگی را باید مستند نگاری و دیجیتالی کنیم.

‌محمد یاری از باستان شناسانی است که از ۵ سال پیش در حوزه میراث دیجیتال نیز فعالیت می‌کند او به خبرنگار مهر گفت: موضوع میراث دیجیتال در سطح جهان و ایران جدید است. میراث دیجیتال یعنی وقتی که فناوری‌های جدید در فرایند کاووش، حفاظت و مستندسازی و معرفی میراث به کمک می آیند در واقع میراث فرهنگی مان را دیجیتالی کرده ایم. این منابع ما همان میراثی هستند که در طول تاریخ باقی مانده اند و ما باید از آنها نگهداری کنیم. این میراث فرهنگی شامل عمارت‌ها، محوطه‌ها، شهرها و میراث معنوی و آداب و رسوم و صنایع دستی و میراث دیداری و شنیداری و میراث منقول و اشیای موزه‌ای نیز می‌شود. یونسکو از سال ۲۰۰۳ میراث دیجیتال را تعریف و برای آن قوانینی ایجاد کرد تا میراث دیجیتال بتواند در دسترس پژوهشگران و عموم مردم باشد. زمانی می‌توانیم آثارتاریخی را دیجیتالی کنیم که هم فناوری و هم میراث فرهنگی را بشناسیم.

وی در ادامه بیان کرد: دیجیتال سازی تنها محدود به عکس و فیلم نیست ما انواع محتوا داریم که در شکل‌های مختلف عرضه می‌شود. باید استانداردها را در نظر بگیریم تا بتوانیم میراث دیجیتالی را برای آیندگان باقی بگذاریم. تا زمانی که میراث فرهنگی ما دیجیتالی نباشد نمی‌توانیم آن را به مردم جهان معرفی کنیم. برای این پلتفورم ها نیز باید محتوا داشته باشیم. اما هنوز در این زمینه موفق نبوده ایم و از میراث دیجیتال نیز حمایت نمی‌شود.

وی افزود: برای اینکه موزه مجازی داشته باشیم باید اشیا را سه بعدی کنیم. همه اشیا هم سه بعدی نمی‌شوند مانند تابلوها و فرش‌ها و … ولی اشیایی که سه بعدی هستند مانند ظروف، اسکلت و… نیاز دارند که با روش‌هایی مانند اسکن لیزری و اسکن نوری دیجیتالی شوند. این کار با بهره برداری از ابزار امکان پذیر خواهد شد. بعد از آن باید تصمیم بگیریم که چطور برای نمایش، در اختیار عموم مردم قرار دهیم.

یاری در ادامه بیان کرد: ما در حوزه معرفی و در دسترس قرار دادن میراث دیجیتال اقدام نکرده ایم. درحالی که اکنون تنها شرکت ما حدود ۲۰۰ پروژه کار کرده است که بخشی از آن برای خودمان و بخشی هم برای ادارات و شرکت‌های دیگر بوده است ولی هنوز در دسترس عموم نیست.

این باستان شناس گفت: ما شاید از جاذبه‌های گردشگری نیز تور مجازی داشته باشیم اما در اختیار مردم نیست چون به معرفی و اینترنت مناسب نیاز دارند. اگر هم در این روزها لینک‌هایی از تورهای مجازی دست به دست می‌شوند مربوط به کشورهای دیگر است و یا عموم مردم به آن دسترسی ندارند و یا فیلتر شده هستند. درحالیکه این نوع محتواها ضمن عمومی شدن باید در اختیار جامعه دانشگاهی نیز قرار بگیرد و تا اساتید و پژوهشگران نیز بتوانند از آن استفاده کنند.

این کارشناس حوزه میراث دیجیتال بیان کرد: الان در روزهای قرنطینه در وضعیتی قرار داریم که متوجه می‌شویم در زمینه میراث دیجیتال محتوا نداریم درحالی که این روزها شرایط خوبی برای بهره مندی از تورهای مجازی و میراث دیجیتال بود. در این روزها می‌شد با استفاده از این فناوری مردم را تشویق کرد که برای بعد از بحران کرونا برنامه ریزی مناسبی برای سفرهای خود داشته باشند. باید آنقدر محتوا جلوی دید کاربران قرار داد تا آنها بتوانند تصمیم بگیرند کجا بروند و چه آثاری را ببینند. همانطور که الان موزه‌هایی مانند لوور آنقدر محتوا در اختیار مخاطب قرار می‌دهد که بازدیدکننده می‌خواهد هنگام سفر به پاریس حتماً اشیای موزه‌ای در لوور را هم ببیند.

وی افزود: اگر سیلی بیاید آثار تاریخی ایران از بین می‌رود یا هر اتفاق دیگری موجب می‌شود که ما دیگر میراث مان را نداشته باشیم. باید تا جایی که می‌توانیم این میراث را مستند و دیجیتالی کنیم. مراکز دولت ما پولی برای دیجیتالی کردن میراث ندارند و اگر موزه‌ای بخواهد وارد این حوزه شود بودجه ندارد.

یاری بیان کرد: دیجیتالی شدن میراث فرهنگی نباید تنها به عهده دولت‌ها باشد باید شرکت‌ها و بخش‌های خصوصی هم کمک کنند که میراث را حفظ کنیم اگر این آثار حفظ و دیجیتالی شوند فایده اش به خود ما برمی گردد. به عنوان مثال پروژه بازآفرینی دیجیتالی حصار و دروازه‌های قاجاری شهر ساری را داشتیم که برای این کار به سفرنامه‌ها و هر آنچه که مربوط به دروازه‌ها بود را جمع آوری کرده و توانستیم این پروژه را تکمیل کنیم اگر برای هر میراث در خطری این کار انجام شود، آن مستندات به کمک بازآفرینی میراث می‌آید.

مهر

سنگر همان سنگر است 

راهیان نور امسال، متفاوت از سال‌های پیش است و خادمان شهدا که هرسال راهنمای زائران قدمگاه شهدای هشت سال دفاع مقدس بودند، بهار ۹۹ سنگر خود را تغییر داده و در جبهه سلامت، مشغول خدمت رسانی به مردم کشور در موکب‌های ثابت و سیار هستند. این موکب ها که نامشان هر رهگذری را به یاد موکب‌های پیاده روی اربعین و زائران امام حسین می‌اندازد، در امتداد خدمات بسیجیان و خادمان شهدا بنا شده اند. به این ترتیب این روزها مناطق عملیاتی سال‌های جنگ، خالی از زائران و خادمانی است که در قرنطینه یا جبهه سلامت مشغول به کار هستند.

محمود رحیمی/مهر

دزفول| اربعینی‌ها در کنار مردم برای شکست کرونا

/ پخت غذا توسط موکب‌های اربعین + تصاویر

اربعینی‌ها برای شکست و ریشه کنی ویروس کرونا وارد میدان شده‌اند؛ و تمام همتشان را پای کار آورده‌اند تا این ویروس منحوس را از میان بردارند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از دزفول، وقتی هدف خدمت باشد جبهه‌ها فرقی نمی‌کنند به دنبال فرصت هستید تا خالصانه در راه اعتلای میهن اسلامی و کمک به همنوعان خود جانفشانی کنید؛ گروه‌های مردمی که دیگر پای ثابت همه بحران‌ها هستند از سیل و کرونا گرفته تا زلرله و کمک به محرومان  با وجود اینکه هر کدام از این گروه‌ها قصه‌ای دارد؛ اما  با این حال هدف همه آنها یک چیز است و آن هم کمک به هموطنان خود و مشکل‌زدایی از جامعه است.

در این باره ستاد اربعین شهرستان دزفول  وارده میدان شده تا به اندازه خودشان مقابله با این ویروس کرونا اقدام موثری داشته باشند؛ اقدامات این اعضای این ستاد آنجا ارزش پیدا می‌کند که نه تنها مزدی بابت خدمات خود دریافت نمی‌کنند بلکه با تمام توان در میدان عمل هستند.سید عزت اله پژوهیده مسئول ستاد اربعین شهرستان در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: خادمان موکب ستاد بزرگ اربعین دزفول، به سبب شیوع ویروس کرونا آشپزخانه ستاد بزرگ اربعین دزفول را از 10فرودین  بر پا کردند.

وی با بیان اینکه تا ریشه کنی این ویروس منحوس در شهرستان خادم جوانان خواهیم بود؛ افزود: روزهای اول  روزانه با 200پرس طبخ غدا شروع شد اما تا به امروز که 14فرودین است 350پرس  غدای گرم بنا به نیاز طبخ می‌شود.

عزت اله پژوهیده با اشاره به اینکه به هیچ عنوان سنگر مقابله با این بیماری را خالی نمی‌کنیم، گفت: بین تمامی ایستگاه‌های بازرسی، نظامی،انتظامی و هلال احمر شهرستان که درحال خدمت‌رسانی هستند توزیع می‌شود.

وی ضمن تشکر از کمک خیرین دزفول،گفت: اعضای این موکب در بحران سیل گذشته با توزیع غدای گرم به سیل زدگان به کمک آنها برخاستند و امروز هم با شیوع کرونا ویروس  خدمت‌رسانی خواهند کرد.

در ادامه تصاویری از این اقدام خیرخواهانه را مشاهده می‌کنید.

گزارش ازفاطمه دقاق نژاد و رضا کافی فر

قلعه مدرسه  خیرآباد بهبهان 

مدرسه خیرآبادمعروف به قلعه مدرسه در شهرستان بهبهان واقع شده است. این مدرسه در سال ۱۰۸۹ ه.ق همزمان با سلطنت شاه سلیمان صفوی و به دستور حسین علی خان زنگه ساخته شده و به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در سال 1809 حسین علی‌خان زنگنه فرزند شیخ علی‌خان زنگنه کرمانشاهی، وزیر دانشمند سلاطین صفوی با آن که مردی صحراگرد و ایلاتی بود و از علوم رسمی زمان، به خصوص علم فقه آشنایی کامل داشت، برای ترویج علم و کمال، در کنار رودخانه خیرآباد مدرسه‌ای به وسعت 9 هزار و 943 مترمربع بنا کرد که از آجر پخته و گچ ساخته شده و دارای طاق‌های کوتاه و بلند، مسجد، حجره برای معلمان، آشپزخانه و حیاط داخلی بود.

قلعه مدرسه خیرآباد مربوط به دوره صفوی و به شماره 3840 در سال 1380 در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد. تاریخ بنای مدرسه را که با حروف ابجد و با عبارت «منزل علم و دانش است و ادب» نگاشته‌اند معادل 1089 هجری قمری است.

مدرسه علمیه خیرآباد از همان تأسیس تا سال‌های بعد، دارای اهمیت بود و جمعی از علما در آن به تدریس اشتغال داشتند و گروهی از فضلا از آن برخاستند. دانشمند نامی سیدعبدالله جزایری، در تألیف خود به نام اجازه کبیر که در سال‌های 1168 هجری قمری نوشته است، از دانشمندان و فضلایی که با آن‌ها ملاقات کرده از جمله آقا محمدرضا فرزند ملاهادی که فاضلی محقق و بلندپایه و مدرس بود، نام برده است.

این بنا به صورت چهار ایوان، حیاط مرکزی و حجره‌های اطراف آن است، همه پوشش‌ها به صورت طاق و قوس و چهار طرف بنا گنبد خانه‌دار که پوشش آن‌ها به صورت دورچین و یا چهاربخشی است.

 حسین ظهروند

گردشگری مجازی در روزهای کرونایی/ باغ موزه مینیاتور تهران

باغ موزه مینیاتور تهران یکی از جاذبه‌های گردشگری در تهران است. باغ موزه مینیاتور تهران اولین موزه مینیاتوری کشور است که در سال ۱۳۹۲ افتتاح شده است. در محیط کاخ هم ماکت‌هایی بسیار زیبا از آثار باستانی که با جزییات بسیار خوبی ساخته شده‌اند وجود دارد. ماکت‌های به نمایش درآمده شامل تخت جمشید، چغازنبیل، میدان نقش‌جهان اصفهان، پاسارگاد، تخت سلیمان، گنبد سلطانیه، ارگ بم، کلیساهای ارامنه، کوه و کتیبه بیستون، مجموعه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، بازار تبریز، آبشارهای شوشتر و گنبد قابوس در مقیاس یک بیست و پنجم هستند. در ساختن این باغ عناصر اصیل معماری ایرانی مانند کاشی‌کاری، حوض و آبراه‌های باغ در نظر گرفته شده است. لازم به ذکر است این تصاویر در زمان قبل از شیوع کرونا ثبت شده اند

عکس: بهاره اسدی

"گردشگری مجازی" ظرفیتی که کرونا به مسئولان گردشگری معرفی کرد

با توسعه صنعت حمل و نقل، گردشگری هم توسعه فزاینده‌ای پیدا کرد، اما همچنان می‌توان به این نکته تأکید کرد که با وجود این توسعه حتی یک گردشگر حرفه‌ای هم توان بازدید از تمام دیدنی‌های دنیا را ندارد! به خاطر این کمبودها گردشگری مجازی پا به عرصه وجود نهاد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ؛ با توسعه صنعت حمل و نقل در جهان و بعد از انقلاب صنعتی فعالیت در حوزه گردشگری به شدت توسعه پیدا کرد و در برخی کشورها تبدیل به نخستین صنعت درآمدزا شد، به گونه‌ای که در شرایط بحرانی کنونی، این کشورها حاضر به انجام تدابیر قرنطینه‌ای نیستند چرا که با کاهش گردشگر امکان ورشکستگی اقتصادی در این کشورها وجود دارد.

اما حالا که به دلیل شیوع ویروس کرونا در جهان صنعت گردشگری به شدت آسیب دیده و در آستانه ورشکستگی است می‌توان به فکر راهکارهای تازه‌ای گشت که با خلاقیت در ادامه حیاط این صنعت حتی به توسعه فزاینده آن کمک کند.

نخستین راهکار موجود توسعه "گردشگری مجازی" است. ظرفیتی که در جهان جدی گرفته شده و رو به توسعه است اما در ایران چندان به آن توجه نمی شود.

در شرایط فعلی فعالان صنعت گردشگری و میراث فرهنگی بازدیدهای مجازی را به عنوان یک راهکار در راستای ادامه حیات این صنعت معرفی کردند که البته تنها برای زنده ماندن آن می‌تواند کمک کننده باشد نه برای توسعه و رشد. حال اینکه همین شرایط هم در بسیاری از گروه‌های هدف گردشگری و میراث فرهنگی کشور وجود ندارد.

گردشگری مجازی بر خلاف آنچه در فضای فعلی برخی موزه ها در حال پیگیری است تهیه فیلم و معرفی آثار تاریخی در آن نیست بلکه فراهم کردن امکانات بازدید سه بعدی است که کاربر بتواند با انتخاب خود در فضای آن محل حضور داشته و به تشخیص خود در آن فضا پرسه بزند!

نمونه ضعیف این نوع گردشگری برای مقبره استرمردخای در همدان یا تخت جمشید در استان فارس فراهم شده که البته بسیار مقدماتی و پیش پا افتاده است. همین تکنولوژی برای معرفی هتلهای پیشرفته کشور هم به کار گرفته شده است که با ورود به سایت این هتلها در اختیار استفاده کنندگان قرار می گیرد.

منظور از گردشگری مجازی صرفا استفاده از عکسهای 360 درجه نیست و با پیشرفت تکنولوژی امکانات بیشتری باید در اختیار کاربر قرار بگیرد البته اگر بخواهیم از طریق تورهای مجازی درآمدزایی داشته باشیم. اگر صرفا قصد معرفی بنا باشد که همان عکسهای 360 درجه کفایت می کند.

تکنولوژی در عصر معاصر دستگاه‌های واقعیت مجازی را برای استفاده بشر طراحی کرده که امکان قرار دادن کاربر در هر فضایی را فراهم می کند حال چرا نباید این تکنولوژی به خدمت حوزه گردشگری و میراث فرهنگی بیاید. چرا نباید متولیان اماکن گردشگری و میراث فرهنگی به تولید محتوای مجازی و تصویرسازی حرفه ای از این اماکن بپردازند تا با قیمتی اندک در اختیار کاربران مجازی قرار بگیرد.

برخی موزه های برتر دنیا حتی بابت بازدیدهای مجازی از کاربران بلیط دریافت می کنند که می تواند ظرفیت درآمدزایی این اماکن را بدون محدودیت افزایش دهد.

قرار نیست این روش جایگزین بازدیدهای واقعی شود اما می تواند به عنوان یک پیش معرف به کاربر حق انتخابی دقیق‌تر برای حضور در اماکن گردشگری و میراث فرهنگی بدهد.

وجود کرونا در کشور برخی از مسئولان این اماکن تفریحی را به فکر وادار کرده که روشی تازه برای درآمدزایی مجازی از این مراکز داشته باشند.

همچنین توسعه گردشگری مجازی می‌تواند بازدهی بسیار بالایی داشته باشد چرا که غیر از اینترنت و تهیه یک محتوای سه بعدی به هیچ زیرساخت دیگری نیاز ندارد. وقتی کاربر با استفاده از این محتواها با اماکن تاریخی و گردشگری ما آشنا شد حاضر است برای حضور و استفاده از این مراکز به ایران سفر کرده و با جزئیات بیشتری از این بناها آشنا شود.

تورهای مجازی صرفاً به اماکن گردشگری و میراث فرهنگی محدود نشده و قابلیت استفاده در نمایشگاه‌ها و حتی معرفی محصولاتی چون خودروها را دارد. جهان از ظرفیت تورهای مجازی به شدت استفاده می کند اما کشور ما هنوز به درستی امکان استفاده از این ظرفیت را در اختیار کاربران قرار نداده است