خوزتوریسم

توسعه ی گردشگری جنگ در عصر جهانی شدن

طرح های مرمت، احیا و بهسازی زمانی موفق خواهند بود كه در كنار آنها از مشاركت مردم محلی در جریان برنامه‌ریزی و اجرای طرح های مرمتی بهره گرفته شود.

تك‌‌ دانه‌های ارزشمند موجود در بافت‌های تاریخی، بخشی از هویت و تاریخ معماری هر شهر محسوب می‌شوند كه حفظ، نگهداری و مرمت آنها علاوه بر حفظ كالبد بنا باعث حفظ اصالت و هویت معماری ارزشمند باقی مانده در بافت خواهد شد.
احیای بافت‌های تاریخی و تك‌ دانه‌های ارزشمند فاقد كاربری موجود در بافت‌ها، امری همه‌جانبه‌گرا و جامع و فرایندی پویا و توانمند است كه هدف اصلی آن برگرداندن فعالیت و سرزندگی به محلات قدیمی در كنار رفع نیازها و كمبودهای بافت است. برای دستیابی به این هدف مهم در سه بعد كالبدی، اقتصادی و اجتماعی، به بهسازی و نوسازی كالبدی، بهسازی اقتصادی و توانمندسازی تعاملات اجتماعی صحیح نیاز است.
همان گونه كه گردش خون، جریان اكسیژن از طریق دم و بازدم و متابولیسم در بدن انسان باعث ادامه روند حیات در او می‌شود، در بافت‌های تاریخی نیز وجود زندگی با حضور انسان، تحرك و تعاملات اجتماعی و فرهنگی، ضامن بقا و حیات بافت‌هاست و این مسأله محقق نخواهد شد مگر با حفظ تك‌‌دانه‌های ارزشمند از طریق مرمت و احیا و تزریق كاربری متناسب با بافت پیرامون آنها.

ادامه گزارش در ادامه مطلب

نوروز خلوت آبادان

محمدحسن حیاوی

با ورود و شیوع کرونا در نقاط مختلف کشور، موضوع مهمی که کارشناسان حوزه بهداشت و درمان برای جلوگیری از شیوع بیشتر این ویروس به عنوان یک راهکار تأثیرگذار عنوان کردند، خارج نشدن از خانه بود، اصلی که شهروندان آبادان به آن توجه کرده و باعث شدند شهر در ایام نوروز خلوت ترین روزهای خود را تجربه کند.

ششم فروردین‌ماه زادروز پیام‌آور یکتاپرستی

ماندگاری نام اشو زرتشت بر گاهشمار ایران زمین

نخستین سالی است که ششم فروردین‌ماه در گاهشمار رسمی ایران نام اشو زرتشت ماندگار شد! سال‌های زیادی بود که بسیاری کوشش کردند تا بتوانند نام پیامبر ایران زمین را در گاهشمار رسمی کشور ایران بیاورند. امسال تمام این کوشش به بهره نشست و نام اشوزرتشت بر گاهشمار رسمی ایران ماندگار شد.
اشوزرتشت به روز ششم فروردین برابر با خورداد روز فروردین ماه در دامان مادری پاک نهاد به نام دغدو فرامَره وَه و پدری خردمند به نام پورشسپ از خاندان اسپنتمان با لبخندی ماندگار چشم به جهان گشود.
درباره‌ی روز نوروز بزرگ یا همان هفترو در میان زرتشتیان از دیدگاه اسطوره‌ای و آیینی سخن بسیار است که در این گفتار شوندی (:دلیلی) بر پرداختن به آن احساس نمی‌شود ، باور نگارنده این است که ارزش ندارد پرداختن به زمان و یا راستی‌آزمایی چگونگی زاده شدن و یا مکان زاده شدن اشوزرتشت زیرا آنچه نام او را تا به امروز و برای همیشه ماندگار کرد، اندیشه‌های پیامبری است، که توانست برای نخستین بار خداوند را از پادشاهی آسمان‌ها به درون انسان‌ها و خرد جمعی آن‌ها ببرد. زیبایی این اندیشه در سروده‌هایش در کلام سپندینه‌ی گاث‌ها در دل یسنا یکی از ۵ بخش اوستا است. بهتر است اینگونه بگوییم، جنگ میان عشق و خرد با پادشاه خدای آسمان‌هاست که توانسته در درازای تاریخ با بهره بردن از شایست و ناشایست خداوند آسمان‌ها، بسیاری را به اسارت خود و به نادانی بکشاند.
زمانی که به اندیشه‌های اشوزرتشت نگاه می‌کنیم تنها نقطه جداسازی انسان‌ها از یکدیگر، میزان دانایی و نادانی آنهاست.
نخستین پیامبری که انسان‌ها را ذره‌های آگاه از خرد کل دانست و آن‌ها را جزئی از گئوش اوروان و یگانه در هستی دانست.
او پیامبری بود که نخستین بار گفت‌وگوی هستی‌شناسی را بیان کرد و انسان و خرد انسان را از چهارچوب (انسان، کره زمین، پادشاه خدای آسمان‌ها، پیامبر آسمانی، کلام مقدس مطلق) رها نمود.
او به انسان آزادی انتخاب و توان شناخت توانایی‌های درونی خود را داد؛ به انسان‌ها ارزش بودن را نشان داد. آموزه‌های اشوزرتشت سراسر در این راستاست که هر انسان باید، بالاترین توانایی‌های خود را دریابد و با درک ارزش وجود خود به پیشرفت هستی و بهتر شدن زندگی مردمان یاری رساند.
اشوزرتشت برپایه‌ی داستان‌های مانده از گذشته در روز هَفتَرو، سپندینه‌ترین روزی که بر باور ایرانیان کهن ۷۲ رویداد سپندینه در این روز رخ داده است، چشم به جهان گشود و پس از ۳۰ سال ، با الهام درونی و دریافت و پیدا کردن نهایت خود و هستی، با همپرسگی و دریافت پاسخ همه‌ی پرسش‌هایش، در همین روز به پیامبری رسید تا مردمان را راهنمایی کند که خداوند آسمان را کنار بگذارند و به سوی خداوند خرد و هستی، خداوند یکتای بی‌همتا روی بیاورند.
او برای گسترش اندیشه‌های خود از ابزار قدرت پادشاهی کشور بهره برد، زیرا هزاران سال بود که ایرانیان زندگی جمعی و هنجارهای آن را می‌دانستند و نیازی به دستور پیامبر و ورود او همانند پیروان پادشاه خدایی به درون زندگی اجتماعی مردم نبود، زیرا که مردمان آن زندگی را داشتند. او با شیوایی گفتار توانست خرافات و اندیشه‌های تخریب‌کننده را از زندگی مردمان بزداید و دانایی را درمیان مردمان گسترش دهد.
امروز که پس از سال‌های بسیار، روز به پیامبری رسیدن و زادروز تنها پیامبر ایرانی در گاهشمار رسمی کشور ماندگار شده است؛ امیدوارم که اندیشه‌های آن وخشور بزرگ با شتاب بیشتری، دانایی را گسترش دهد زیرا که دانایی شادی افزاست و شکست‌دهنده‌ی اهریمن، همان تخریب کننده‌ی اندیشه و گسترش دهنده‌ی نادانی است.
در پایان، هزاران سال است که دوستان و دشمنان این خاک و فرهنگ آمده‌اند و رفته‌اند ولی هنوز مردمان این سرزمین نوروز را جشن می‌گیرند و نام پیامبر ایران زمین را در ششم فروردین یاد می‌کنند، به امید پایان هزاره‌ی اهریمنی‌، به درگاه اهورامزدا نیایش و شادی می‌کنیم. زیرا باور داریم که شادی مردمان، زهر اهریمن است.

هومن فروهری، سپندارمذ روز فروردین‌ماه پنجم فروردین 1399 خورشیدی
* موبد هومن فروهری، پژوهشگر دینی فرهنگی/*سایت امرداد

لباس های محلی ایرانی فرصتی برای گردشگری پایدار در نوروز

جای خالی "روز ملی لباس‌های محلی ایرانی"در تقویم رسمی ایران

اصفهان - ایرنا- در فرهنگ کهن ایران، ششم فروردین، پیوند نوروز بزرگ با پوشیدن لباس‌های فاخر ایرانی ست، پیشواز نوروز و بهار همیشه در گستره ایران با بهترین و زیباترین جامه‌ها بوده و سمن‌های دوستدار میراث فرهنگی آن را دست‌مایه این نامگذاری به نام "روز ملی لباس‌های محلی ایرانی" کردند، روزی که تاکنون هیچ حمایت دولتی پشتش نبوده و نتوانسته جایی در تقویم رسمی پیدا کند.

ششم فروردین، نوروز بزرگ یا نوروز خاصه است. روزی که به روایت کتاب پهلوی بندهش، تن را جامه‌ای نیکو می‌دهند. پوشیدن لباس نو از سنت‌های زیبای  این روز بوده و هنوز هم ایرانیان می‌کوشند در نوروز بهترین لباسهایشان را بر تن کنند. بر همین پایه سمنهای دوستدار میراث فرهنگی روز ششم فروردین را به عنوان «روز ملی لباس‌های محلی ایرانی»نامگذاری و پیشنهاد کرده‌اند.

گزارش کامل در ادامه مطلب

چشمه نفتی ماماتین رامهرمز

چشمه‌های قیر ماماتین از جاذبه‌های گردشگری شهرستان رامهرمز می‌باشند که در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده‌اند. این چشمه ها که به شکل تنورهای نانوایی میباشند و در دو طرف یک مسیل کم‌آب با مصالحی مانند قلوه سنگ و ملات ساروج قرار گرفته اند، در 25 کیلومتری شمال شرق شهرستان رامهرمز واقع شده اند.این چشمه که به باور اساطیری مردم رامهرمز خون اژدهایی است که در جنگ با اسفندیار رویین‌تن به هلاکت رسید، هنوز از چشمه‌های قیر ماماتین می‌جوشد. بررسی لوح‌هایی که درتخت‌جمشید به دست آمده نشان می‌دهد هخامنشیان از این چشمه‌های قیر ظروف خود را می ساختند.
ده چشمه قیر با مصالحی مانند قلوه ‌سنگ و ملات ساروج‌ در دو طرف یک مسیل کم آب قرار دارند. آب که با نفت ترکیب شده از چشمه‌های سیاه رنگ می‌جوشد و با آب رودخانه ای به نام رود زرد رامهرمز ترکیب می‌شود و در نهایت وقتی از غلظت نفت و قیر آن کم شد به زمینهای کشاورزی می‌رسد. ایرانیان از خون اژدها یا همان قیر جوشیده از زمین برای ساختن بناهای تاریخی و ظروف استفاده می‌کردند. کشف این ظروف ساخته شده از قیر در تپه چغامیش دزفول مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد مسیح نشان می دهد که قیر در بعضی از بناهای تاریخی عیلامی نیز کاربرد داشته است.

روستای گردشگری ماماتین
این روستا به فاصله ۳۶ کیلومتری شمال خاوری رامهرمز واقع شده است . وجود چشمه های قیر جوشان که از اعماق زمین جوشیده و در طرفین رودخانه ماماتین به وفور وجود دارد و همچنین پدیده تشکوه رامهرمز (کوه آتشین) نظر اولین کاشفان نفت را به این منطقه کشاند . مهندسین انگلیسی که به دنبال کشف نفت بودند در این روستا شروع به احداث کارگاه ، اتاق کنفرانس، میادین ورزشی ، حوض آتشنشانی ، برج دیده بانی و ساختمن نمایی جهت استراحت خود و دیگر کارشناسان احداث کردند. ساختار هندی ساختمان سازی آنان که از مصالح گچ کوره و سنگ بوده با ساختمان سازی بومیان منطقه تفاوت زیادی داشت بطوری که سقف بام خانه ها بطور قوسی و با لوله های قطور نفت می باشد که هنوز مردم منطقه از این ساختمان ها استفاده می کنند. چندین حلقه چاه نفت پلمپ شده و حوض جهت ذخیره آب در این روستا وجود دارد.

منبع:https://gsi.ir/

عکس:امیر جنیدی

مقاله بررسی آداب و رسوم سوگواری در شاهنامه فردوسی و مقایسه آن با آداب مذکور در بین اقوام لر بختیاری و لر کوچک

در فرهنگ سنتی ما همواره مراسم آیینی و اسطوره ای با مفاهیم متنوع برگزار شده اند. سوگواری از اعمالی است که دنباله رو آیین کهن و بازتاب اساطیر کهن ایران است. این آیین در شاهنامه به صورت گسترده در میان داستان های شورانگیز بیان شده است. به دنبال کشته شدن و یا مرگ شخصیتی در شاهنامه ناله و خروش و نوحه سرایی به شکلی جانسوز بیان می شود. همچنین دیگر اعمال سوگواری از جامه دریدن و نگونسار کردن کوس و تبیره تا آتش برسرریختن و گنج و کاخ را به آتش کشیدن و ... همچنین آداب مربوط به تدفین و خاکسپاری به طور کامل نشان داده شده است. سوال های اساسی در این مقاله آن است که چه همانندی و ناهمانندی هایی بین روایات داستانی شاهنامه و واقعیت های تاریخی درباره آیین های سوگ نزد اقوام کهن و باسابقه ایرانی بختیاری ها وجود دارد. نتیجه این تحقیق بیان مشابهت این سنت ها و مراسمی است که با ارایه شواهد در این دو فضا رخ می دهد.

برای دانلود روی تصویر زیر کلیک کنید