خوزتوریسم

مدیرکل دفتر ثبت‌ آثار، حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی کشور

خوزستان در پرونده ثبت‌جهانی ایذه در یونسکو شانس بالایی دارد

مدیرکل دفتر ثبت آثار، حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی معتقد است باتوجه به قرارگیری آثار ایذه از سال ۲۰۰۷ در لیست موقت یونسکو، این شهر از شانس بالایی برای ثبت‌جهانی شدن برخوردار است.

مصطفی پورعلی در گفت‌وگو با خبرنگار روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان پیرامون پرونده ثبت‌جهانی ایذه در یونسکو اظهار کرد: «باتوجه به قابلیت‌های ویژه استان خوزستان در موضوع مناطق دارای ارزش بالای تاریخی، شهرستان ایذه از جمله مناطقی است که با داشتن آثار متعدد، این قابلیت را دارد تا در قالب منظر فرهنگی ـ باستانی، ارزیابی جهانی شود.»
 
مدیرکل دفتر ثبت‌ آثار، حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی کشور ادامه داد: «پیشنهاد ما این است که پرونده ثبت‌جهانی این شهر، ارزیابی دوباره و مانع‌زدایی شود تا با نهائی شدن این روند، استان خوزستان در موضوع ثبت‌جهانی یکبار دیگر از شانس‌های تصاحب این عنوان قرار گیرد و به شخصه معتقد هستم که این پرونده باید یکی از اولویت‌های کشور قرار بگیرد.»
 
او با تأکید بر ایجاد شرایط لازم در استان برای سرعت‌بخشی در مانع‌زدایی‌های موجود در پرونده ثبت‌جهانی ایذه گفت: «نیاز است که استان خوزستان با توان بیشتر در رفع موانع این پرونده وارد عمل شود و در هماهنگی‌های لازم در سطح مدیریت استان و اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی با ادارات و ارگان‌ها و نیز موانع پیش رویِ درون‌شهری ایذه جدیت بیشتری به خرج داده شود.»
 
پورعلی افزود: «اعتقاد ما بر این است که آثار ایذه به لحاظ ارزش‌های برجسته، فاکتورهای میراث‌جهانی را دارند و با وجودی که آثار این شهرستان از سال ۲۰۰۷ در لیست موقت یونسکو قرار گرفته‌اند، به لحاظ زمانی استان خوزستان سه سال جلو است و در این پرونده دست بالا را دارد.»
 
او خاطرنشان کرد: «چنانچه ارگان‌ها و انجمن‌های درگیر در پرونده ثبت‌جهانی ایذه بتوانند در بحث تملک  و آزادسازی اراضی دارای معارض تسهیل‌گری کنند، شرایط برای خوزستان مهیا است تا اثر چهارم این استان نیز به ثبت‌جهانی برسد و نیاز است در این‌باره با درخواست اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان جلسه‌ای پیرامون این پرونده در تهران داشته باشیم.»
 
سیدحکمت‌اله موسوی مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان نیز در این‌باره بیان کرد: «یکی از مهم‌ترین اقداماتی که مجموعه ما باید در خصوص سرعت‌بخشی به روند پرونده ثبت‌جهانی ایذه انجام می‌داد، موضوع تعیین حریم و عرصه‌ای بود که به سرانجام رسید و تلاش ما در مجموعه اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی درحال حاضر، رفع نواقص و موانعی است که باعث افزایش شانس استان در پرونده ثبت‌جهانی ایذه می‌شود.»

واکنش سریع خارجی‌ها به ثبت جهانی راه‌آهن ایران

یکی از مجریان گردشگری راه‌آهن گفت: ثبت راه‌آهن سراسری ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با واکنش سریع برخی گردشگران و آژانس‌های خارجی مواجه شد؛ پیام‌هایی فرستاده شده که برای سفر در مسیر جهانی‌شده ابراز علاقه کرده‌اند.

به گزارش ایسنا، راه‌آهن شمال ـ جنوب ایران که بندر ترکمن را در شمال به بندر امام خمینی در جنوب متصل می‌کند، در چهل و چهارمین کمیته میراث جهانی یونسکو ثبت شد. طول مسیر ثبت‌شده حدود ۱۴۰۰ کیلومتر است که همزمان با آن ۸۹ ایستگاه منتخب به دلیل ارزش‌های تاریخی و کارکردی، مستندنگاری و همراه با پل‌های شاخص، تاسیسات و لوکوموتیوهای تاریخی ثبت شده است.

محمد محسنیان ـ پژوهشگر راه ‌آهن، مبتکر و مجری گردشگری راه‌آهن ـ درباره اثر این ثبت در گردشگری، اظهار کرد: معمولا یکی از انگیزه‌ها و عوامل کنجکاوی برای انتخاب مقصدِ سفر، فهرست میراثی است که در یونسکو ثبت شده، وقتی راه‌آهنِ یک کشور آن هم با این گستردگی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده باشد، حتما علاقه و کنجکاوی ایجاد می‌کند.

اما او به مشکلی در سفرهای ریلی اشاره کرد و افزود: حالا که راه‌آهن ایران مقصد عمومی‌تری شده است، اگر گردشگران خارجی و حتی داخلی بخواهند در این مسیر سفر کنند، وضعیت و زیرساختِ نامناسب مسیر و امکانات راه‌آهن را که ببینند، ضدتبلیغ می‌شود.

وی افزود: به نظرم راه‌آهن سراسری، در همین محدوده‌ای که ثبت جهانی شده است، دو مسیر بسیار جذب برای سفر دارد؛ گرمسار تا شیرگاه و درود تا اندیمشک، درحالی‌که همین مسیرها ضعیف‌ترین زیرساخت را دارند که خیلی حیف است. در مسیر ریلی شمال، دست‌کم یک جاده در نزدیکی راه‌آهن وجود دارد و می‌توان از طریق آن زیبایی مسیر ریلی را هم مشاهده کرد، اما در مسیر جنوب همین مقدار امکانات را هم نداریم و این خیلی حیف است که چنین فرصتی را در گردشگری از دست بدهیم.

سال ۹۶ وقتی اولین قطار گردشگری را راه‌اندازی کردیم، هر رام (واحد شمارش) قطار را ۹۰۰ هزار تومان کرایه می‌کردیم، اما راه‌آهن یک‌باره به این نتیجه رسید که چرا به این سفرها یارانه بدهد و قیمت را تا ۱۶ میلیون تومان برای کرایه هر رام افزایش داداو که در یک گفت‌وگوی مجازی حاضر شده بود، درباره مشکل شاخص گردشگری ریلی، اظهار کرد: حدود مسؤولیت‌ها در این حوزه تعریف نشده است. قطار گردشگری یعنی قطاری اختصاصی با امکانات متناسب که با هدف خاصی در مسیر ریلی حرکت می‌کند و در برخی نقاط از راه‌آهن توقف دارد، اما آیا شما چنین امکاناتی را می‌بینید؟

محسنیان درباره صرفه اقتصادی گردشگری ریلی نیز گفت: مصداقی در این‌باره صحبت کنم، سال ۹۶ وقتی اولین قطار گردشگری را راه‌اندازی کردیم هر رام (واحد شمارش) قطار را ۹۰۰ هزار تومان کرایه می‌کردیم، اما راه‌آهن یک‌باره به این نتیجه رسید که چرا به این سفرها یارانه بدهد و قیمت را تا ۱۶ میلیون تومان برای کرایه هر رام افزایش داد تا حالا که به قیمت آن اشاره نمی‌کنم چقدر زیادتر شده است. از طرفی، محدودیت‌های کرونا مزید بر علت شده و نمی‌توان قیمت را سر به سر تعیین کرد. فکر نمی‌کنم دیگر با ۳۵۰ هزار تومان هم بتوان سفر ریلی یک‌روزه برگزار کرد.

او در ادامه بیان کرد: البته که این گرانی در سفرهای زمینی هم اتفاق افتاده است، اما آن سفر با قطار قابل قیاس نیست، چون شما تجربه توقف در نقاطی از راه‌آهن را دارید که با هیچ وسیله و در هیچ شرایط دیگری چنین امکان و فرصتی را پیدا نمی‌کنید. به هر حال هزینه‌های سفر به قدری گران شده که سفر از سبد قشر متوسط جامعه خارج شده است.

محسنیان درباره اولویت راه‌آهن با توجه به ثبت جهانی نیز گفت: اولویت راه‌آهن سفرهای برنامه‌ای است. در ابتدا هم خیلی سخت بود مسؤولان آن را توجیه کنیم که برای قطار گردشگری مقصد هدف نیست، بلکه مسیر اهمیت دارد. از طرفی، بار برای مجموعه راه‌آهن صرفه اقتصادی بیشتری دارد. درست است که اولویت یک را به قطار مسافری می‌دهد، اما در واقع این یک لطف به شمار می‌آید. راه‌آهن ریالی از قطار گردشگری سودی نمی‌برد، ولی به لحاظ ارتقاء برند و وجهه برایش صرفه دارد

 لبخند خورزستان

پس از گذشت چند روز از جاری شدن آب در رودخانه های استان خوزستان و زنده شدن امیدهای مردم برای کشاورزی و دامداری، لبخند رضایت دوباره بر چهره مردم این استان نقش بست.

نقش خوزستان در ثبت جهانی «راه آهن سراسری» ممتاز بود

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان گفت: نقش خوزستان برای ثبت جهانی راه آهن سراسری ایران به لحاظ قدمت ورود مدرنیته ممتاز وخاص بود.

به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، راه‌آهن شمال ـ جنوب موسوم به راه‌آهن سراسری ایران به دلیل دارا بودن ارزش‌های خارق العاده بشری، به عنوان اولین میراث صنعتی ایران در فهرست آثار جهانی ثبت شد؛ طولانی‌ترین راه‌آهن ثبت جهانی شده تاکنون به طول یکهزار و ۲۰۰ کیلومتر که ۲۷۰ کیلومتر از این مسیر در خاک استان خوزستان واقع شده است.

راه‌آهن سراسری ایران، نمونه بارزی از گونه‌ای منحصر به فرد در معماری یا فن‌آوری است که نشان دهنده مرحله مهمی در تاریخ بشری است. حضور را‌ه آهن و صنعت ریلی در استان خوزستان از همان آغاز باعث شکوفایی و رونق اقتصادی ـ اجتماعی بسیاری شد و این اثر ۲۵مین اثر ثبت جهانی شده ایران تاکنون است.

در همین خصوص سید حکمت اله موسوی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، روز چهارشنبه ششم مردادماه ۱۴۰۰ ضمن تبریک به ملت ایران و مردم استان خوزستان به مناسبت ثبت جهانی راه‌آهن ایران در فهرست آثار جهانی گفت: پرونده ثبت جهانی راه‌آهن سراسری ایران به صورت زنجیره‌ای تشکیل شد و ۷ استان همزمان در به ثمر نشستن این مهم مؤثر بودند، اما نقش استان خوزستان به لحاظ قدمت ورود مدرنیته و نقش ژئوپلوتیک آن در مناسبات اقتصادی، سیاسی، تجاری و جغرافیایی ممتاز و خاص بوده است.

او افزود: این اتفاق میمون، نتیجه مشارکت راه‌آهن سراسری ایران و تلاش‌های فرهنگی محمدحسن طالبیان معاون میراث فرهنگی کشور، مصطفی پورعلی مدیرکل دفتر ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی و دیگر همکاران ما در حوزه ثبت آثار وزارت و اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان است.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان ادامه داد: قدمت راه‌آهن در مسجدسلیمان به عنوان نخستین شرکت شهر صنعتی خاورمیانه و نقش بنادر تجاری همچون خرمشهر و آبادان در حمل و نقل‌های تجاری و چرخه واردات و صادرات، نشان از نقش پررنگ استان خوزستان در این میراث جهانی دارد.

موسوی با تأکید بر نقش و پایگاه اندیمشک به عنوان درگاه ورودی شبکه ریلی مرکزی به استان خوزستان از دیرباز بیان کرد: میراث فرهنگی خوزستان از سال‌ها قبل با شناسایی و ثبت آثار صنعتی خاصه حوزه ارتباطات ریلی اعم از مستحدثات، ایستگاه‌ها، ابنیه، پل‌ها و مشارکت در پرونده زنجیره‌ای راه‌آهن سراسری ایران، سهم فزآینده، ممتاز و قابل توجهی ایفا کرده است.

این مقام مسئول در پایان با بیان این که با تقویت محور‌های گردشگری صنعتی استان خوزستان، به‌ویژه گردشگری ریلی، از سال‌های قبل تور‌های گردشگری محور‌های تاریحیِ حرکت لوکومتیو‌ها برگزار شده است، ابراز امیدواری کرد این استان با مشارکت در ایجاد موزه راه‌آهن، نقش پررنگ‌تری در این حوزه ایفا کند.

چهارم مردادماه ۱۴۰۰ در چهل و چهارمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو که پس از یک سال وقفه به دلیل همه‌گیری کرونا در جهان به میزبانی چین، برگزار شد، پرونده خط راه‌آهن سراسری ایران برای قرار گرفتن در فهرست میراث بشری بررسی و تصویب شد.

" تَرَشُّک" روستایی از توابع دهستان سوسن غربی در شهرستان ایذه و مرکز بخش سوسن است؛ دشت سوسن و روستای تَرَشُّک از مناظر و چشم اندازهای زیبایی برخوردار است.

مرگوس کاکلی مهمان این روز‌های تالاب هورالعظیم

رئیس حفاظت محیط زیست هویزه گفت: یک گونه کمیاب اردک ماهی‌خوار با نام مرگوس کاکلی برای اولین بار در هورالعظیم مشاهده شد.

 محمد ساکی رئیس حفاظت محیط زیست هویزه با بیان اینکه مرگوس کاکلی (Red-breasted Merganser) برای اولین بار در خوزستان و تالاب هورالعظیم مشاهده شد، گفت: نخستین گزارش مشاهده این‌گونه در خوزستان در تالاب هورالعظیم ابتدای مرداد ماه ۱۴۰۰، هنگام پایش منطقه از سوی یگان حفاظت محیط زیست هورالعظیم و علی سجاد جلالی فرمانده یگان حفاظت محیط زیست هورالعظیم تصویربرداری و ثبت شد و پرندگان خوزستان با این ثبت به ۳۹۲ گونه که بالاترین تنوع زیستی پرندگان در کشور است، افزایش یافت.

او با اشاره به این نکته که  تالاب هورالعظیم گنج تنوع زیستی و گنج تالاب‌های خاورمیانه است که گونه‌های فراوان پرندگان برای جوجه آوری و تابستان گذرانی و همچنین برای زمستان گذرانی یا به عنوان محل استراحت در زمان مهاجرت به این تالاب وابسته هستند. پایش‌های علمی در این تالاب در حال انجام است و اخیراً گونه‌های متعدد مانند اردک دم دراز، اردک سر سفید، سسک تالابی، سسک چیف چاف کوهی در این تالاب شناسایی و ثبت شده است.

ساکی اظهار داشت: خوزستان زیستگاه بیش از ۳۹۲ گونه پرنده،۷۲ گونه پستاندار، ۸۵ گونه خزنده، پنج گونه دوزیست، ۵۶ گونه ماهی آب‌های داخلی و ۹۰۰ گونه ماهیان خلیج‌فارس است.

رئیس حفاظت محیط زیست هویزه تصریح کرد:  یگان حفاظت محیط زیست هورالعظیم برای مبارزه و دستگیری متخلفان شکار و صید و صیادان غیرمجاز که با شوکر برقی ماهیگیری می‌کنند یا در زمان ممنوعه صید می‌کنند برخورد قانونی را انجام می‌دهد.

مرگوس کاکلی از اردک‌های ماهی‌خواری است که در نیم‌کره شمالی جهان پراکنش دارد و در جنوب ایران گونه کمیابی است. 

استان خوزستان و مخصوصاً هورالعظیم که بیشترین تنوع پرندگان را در خاورمیانه دارند می‌توانند به عنوان بهشت پرندگان خاورمیانه مقصد گردشگران طبیعت خارجی و منبع اقتصادی ارزشمندی برای هورنشینان باشند.

گردشگری طبیعت و پرنده نگری از تفریحات پر طرفدار است که عکاسان و پرنده نگرها با دوربین‌ها از فاصله امن حیات وحش و پرندگان را مشاهده می‌کنند و آسیب به طبیعت وارد نمی‌کنند و برای تغذیه و اسکان نیز علاقه دارند که در خانه‌های بوم گردی اسکان یابند و از غذاهای سنتی هر منطقه بهره ببرند.

.

ویدئو / ۱۴۰۰ کیلومتر از راه‌آهن ایران، جهانی شد

«راه‌آهن ایران» در چهل و چهارمین اجلاس یونسکو که به صورت مجازی در چین در حال برگزاری است، به عنوان بیست و پنجمین اثر جهانی شده ایران در فهرست یونسکو به ثبت رسید. بهره‌برداری کامل از راه‌آهن سراسری ایران، در سال ۱۳۱۴ آغاز شد و علی منصور، وزیر راه و شهرسازی وقت، در مرداد ۱۳۱۴ لایحه‌ای برای تشکیل مؤسسه راه‌آهن دولتی کشور به تصویب مجلس شورای ملی رساند تا از اول مهر ۱۳۱۴ «نگاهداری و به‌کارانداختن همه اموال و اثاثیه و ابنیه و وسایل نقلیه و ساختمان‌های فنی متعلق به خطوط آهن و کشتیرانی دریاچه ارومیه» را به‌عهده بگیرد.

برای ثبت جهانی مسیر راه‌آهن سراسری شمال - جنوب ایران در یونسکو، آن به هشت ناحیه با خصوصیات مشترک اقلیمی تقسیم شد و ۸۹ ایستگاه منتخب نیز بدلیل اهمیت ارزش‌های تاریخی و کارکردی مطالعه و مستندنگاری شد. این مسیر از بندر ترکمن در شمالی‌ترین نقطه آن آغاز و به بندر امام‌خمینی در جنوبی‌ترین نقطه منتهی می‌شود و در میانه راه از ایستگاه‌های مهمی همچون قائمشهر، گدوک، گرمسار، تهران، اراک، دورود، شهبازان و اندیمشک عبور می‌کند.

تدوینگر: آرام توکلی / گوینده: حسین هرمزی / خبرنگار : سمیه ایمانیان

برای تماشای فیلم روی تصویر زیر کلیک کنید

راه‌آهن سراسری ایران ثبت جهانی شد

در چهل‌وجهارمین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو پرونده راه‌آهن سراسری ایران پس از بحثی طولانی بین موافقان و مخالفان ثبت جهانی شد.

به‌گزارش خبرنگار میراث‌آریا، جهل‌وچهارمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو که پس از یک سال وقفه به‌دلیل همه‌گیری کرونا در جهان این‌بار به میزبانی چین، (کشوری که نخستین نشانه‌های انتشار ویروس کرونا در جهان از آن سربرآورد) در حال برگزاری است در جلسه عصر امروز پرونده خط راه‌آهن سراسری ایران را برای قرار گرفتن در فهرست میراث بشری بررسی و تصویب کرد.

تدوین پرونده ثبت جهانی مسیر راه‌آهن شمال و جنوب ایران در سال ۹۷ آغاز شد. ساخت مسیر راه‌آهن سراسری ایران از بندر ترکمن در شمال کشور آغاز شد و به بندر امام‌خمینی در جنوب کشور منتهی شد. آغاز احداث راه‌آهن ایران در سال ۱۳۰۵ شمسی به تصویب رسید و یک‌سال بعد از آن بود که مهندسان ایرانی، آلمانی و آمریکایی احداث این مسیر ۱۳۹۴ کیلومتری را آغاز کردند. مسیر راه‌آهن سراسری ایران نه‌تنها از حیث تکنیک و کیفیت ساخت، بلکه از بعد گردشگری و برخورداری از مناظر و جاذبه‌های طبیعی ویژه در جهان حائز اهمیت است.

اگرچه پیشینه احداث و بهره‌برداری موفق نخستین راه‌آهن در ایران به دوره قاجار و سال ۱۲۲۷ خورشیدی (۱۸۴۸ میلادی) از رشت به بندر پیربازار و بندر انزلی بازمی‌گردد که بقایای آن همچنان در مسیر رشت به پیربازار با یک لوکوموتیو بخار در محوطه اداره کل بنادر استان گیلان وجود دارد اما تحقق کامل این آرزوی ملی تا سال ۱۳۰۶ به طول انجامید. در سال ۱۳۰۶، قرارداد نقشه‌برداری برای احداث خطوط راه‌آهن با کنسرسیومی متشکل از کمپانی آمریکایی یولن و شرکت‌های آلمانی فیلیپ هولتسمان - ویولیوس برگر و زیمینس باواونیون به بهای هر کیلومتر حداکثر ۳۶۸ تومان بسته شد.

بهره‌برداری کامل از راه‌آهن سراسری ایران در سال۱۳۱۴ آغاز شد و علی منصور، وزیر راه و شهرسازی وقت، در دوازدهم مرداد ۱۳۱۴ لایحه‌ای برای تشکیل مؤسسه راه‌آهن دولتی کشور به تصویب مجلس شورای ملی رساند تا از اول مهر ۱۳۱۴ «نگاهداری و به‌کارانداختن همه اموال و اثاثیه و ابنیه و وسایل نقلیه و ساختمان‌های فنی متعلق به خطوط آهن و کشتیرانی دریاچه ارومیه» را به‌عهده بگیرد.

پرونده ثبت جهانی مسیر راه‌آهن سراسری شمال - جنوب ایران در یونسکو به هشت ناحیه با خصوصیات مشترک اقلیمی در داخل هر ناحیه و متمایز با سایر نواحی تقسیم شد و ۸۹ ایستگاه منتخب نیز به‌دلیل اهمیت ارزش‌های تاریخی و کارکردی مورد مطالعه و مستندنگاری قرار گرفت.

این مسیر از بندر ترکمن در شمالی‌ترین نقطه آن آغاز و به بندر امام‌خمینی در جنوبی‌ترین نقطه منتهی می‌شود و در میانه راه از ایستگاه‌های مهمی همچون قائمشهر، گدوک، گرمسار، تهران، اراک، دورود، شهبازان و اندیمشک عبور می‌کند.

کمیته میراث جهانی قرار است در این نشست در روزهای آینده دیگر پرونده کشورمان منظر فرهنگی اورامانات (هورامان) را برای ثبت جهانی بررسی کند.

شیر دنگ بافی

شیر دنگ بافی یکی از صنایع‌دستی تزیینی - کاربردی استان است. این بافته های رنگارنگ که جنبه‌ خودمصرفی دارد ازنظر بافت همانند وریس است، تفاوت عمده‌ی آن با وریس در عرض کم و طول زیاد و همچنین تعبیه‌ی منگوله ها (آویز های پشمی الوان) به‌منظور زیبایی است.

مواد اولیه عمده در تولید و بافت شیر دنگ از بهترین نوع پشم‌های بهاره است که زنان عشایر با ظرافت خاصی به‌وسیله‌ی ابزار ساده‌ای به نام پیلی به‌صورت رشته‌ی نازکی می‌ریسند و پس‌ازآن به روش رنگرزی گیاهی (سنتی) به رنگ های شاد و با طراوت رنگ‌آمیزی کرده و بعدازآن بر اساس طرح های ذهنی شروع به بافت می‌کنند. نوارهای رنگارنگ و نقش دار شیردنگ نمایانگر مراسم شادی و سرور قوم بختیاری است. این مردم در جشن ها و عروسی ها بر سر سیاه چادرها و در خانه ها این نوارهای تزیینی را آویزان می کنند و به این ترتیب پیغام شادی خود را به میهمانان و آشنایان می رسانند. همچنین به جای طناب در بیشتر موارد استفاده می کنند. شیردنگ در اندازه های متفاوت و رنگهای زیا و جذاب بافته می شود.

مردم در جشن ها و عروسی ها بر سر سیاه چادرها و در خانه ها این نوارهای تزیینی را آویزان می کنند و به این ترتیب پیغام شادی خود را به میهمانان و آشنایان می رسانند. همچنین به جای طناب در بیشتر موارد استفاده می کنند. شیردنگ در اندازه های متفاوت و رنگهای زیا و جذاب بافته می شود.

زیگورات دوراونتاش، مظهری بی‌همتا از تمدن عیلام

زیگورات چغازنبیل پرستشگاهی است که ایلامیها ( عیلامیها ) برای خدایان خود ساخته بودند. چغازنبیل در ۴۵ کیلومتری جنوب شهر شوش در نزدیکی منطقه باستانی هفت تپه در استان خوزستان واقع می باشد و شوش را به یکی از اماکن دیدنی و باستانی ایران تبدیل کرده است.

اونتاش ناپیریشا شاه ایلام ( عیلام ) در قرن سیزده پیش از میلاد معبد چغازنبیل را برای ستایش ایزد اینشوشیناک، نگهبان شهر شوش، بنا کرد. زیگورات در زبان عیلامی به معنای نیایشگاه است و چغازنبیل واژه ای محلی به معنای زنبیل واژگون است و نام باستانی این بنا به شمار نمی آید بلکه این مکان نزد باستان شناسان به دور اونتاش معروف می باشد که به معنای قلعه اونتاش است البته در برخی متون میخی از این شهر با عنوان ال اونتاش به معنی شهر اونتاش نام برده شده است.این بنا نخستین اثر تاریخی ایران است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.