خوزتوریسم

تاریخچه چغازنبیل

در اوايل سال 1935 میلادی نیروهای شركت نفت ايران و انگليس در بازديد¬هاي هوايي خود متوجه تپه¬اي عظيم میان دو حصار در نزديكي رودخانه دز شدند و وجود اين تپه را به اطلاع هيئت باستان¬شناسي فرانسوي كه در شوش مستقر بودند، رساندند. پس از آن يكي از زمين¬شناسان نيوزلندي اين شركت، به نام براون (Brown) بر بالاي تپه رفته که چندين آجر كتيبه¬دار توجه او را جلب كرد. پس از اين واقعه توجه باستان-شناسان فرانسوي به اين محوطه معطوف مي¬شود. در 21 فوريه 1935 اولين بازديد باستان¬شناسان از اين محوطه روي داد و دو نفر از اعضاي هيئت باستان¬شناسي فرانسوي به نام¬های ون در ميير (R. P. Van der Meer) و لوئيس لوبرتون (Louis Le Breton) براي بازديد به اين محوطه رفته و چندين قطعه آجر نوشته كه به نام پادشاه اونتاش گال یا اونتاش ناپیریشا اشاره كرده بود، به همراه خود به شوش آوردند. به اميد كسب اطلاعات بيشتر، دكتر اون والا (Dr. J. M. Unvala) همراه با چندين كارگر به چغازنبیل رفته، اطراف پشته را بررسی کرده و چندين آجر كتيبه¬دار ايلامي، يك قطعه از آجرهای كتيبه¬دار سامي، قطعاتي از يك پنل تزئيني كه نام اونتاش گال را نشان مي¬دهد، از سطح محوطه جمع مينمايد.

پس از بازديدهاي اوليه، هيئت فرانسوي در شوش و نمايندگان دولت ايران، برنامه¬اي براي 5 سال كاوش در چغازنبيل تحت نظر دومكنم و ميشالون در نظر گرفتند. این دو باستان¬شناس در مجموع پنج فصل در سال¬های 1936 الي 1939 و 1945 میلادی در چغازنبیل کاوش کردند. نتيجه این كاوش نمایان شدن چندين ديوار، بخشی از مسيرهاي آب، بخش¬هايي از بناي زيگورات، تعدادي از واحدهاي ساختماني واقع درجنوب¬شرق محوطه مقدس، واحدهاي معماري بين حصار دوم و سوم بود.

عمده كاوش¬هايي كه منجر به خواناسازي شهر دوراونتاش گرديد، متعلق به نه سال فعاليت باستان¬شناسي و مرمت هيئت رومن گيرشمن است. پس از دومکنم، رومن گیرشمن سرپرست کاوش¬های فرانسویان در خوزستان به مرکزیت شوش شد. گيرشمن در طول نه فصل حفاري (1962-1951 ميلادي) موفق شد بخش وسيعي از چغازنبيل را یعنی زيگورات، معابد، كاخ¬ها، واحدهای مسکونی و سه حصار با محدوده¬اي به وسعت 100 هكتار مساحت را کاوش كند.

منبع : پایگاه جهانی میراث جهانی چغازنبیل ومحوطه تاریخی و موزه هفت تپه

گزارش کامل در ادامه نوشته

شهرک شوشتر نو ثبت ملی شد

انتشار تصاویری از تخریب خانه‌‌‌های شوشترنو، بار دیگر دوستداران میراث‌فرهنگی را متاثر و با این واقعیت رو‌به‌رو کرد که روند تخریب در بخش‌هایی از محله شوشترنو شدت گرفته است
این در حالی است که شوشترنو به کوشش کامران دیبا از معماران برجسته ایران با توجه به عناصر میراث‌کهن شوشتر طراحی، معماری و اجرا شده و قرار بود نمونه‌ای متعالی از محله‌ای با ساختار مبتنی بر میراث این شهر کهن باشد.

دوستداران میراث‌فرهنگی در طی این چند روز ابراز نگرانی خود را اعلام داشتند و نگران که این روند همچنان ادامه پیدا کند. محمدحسن طالبیان، معاون میراث‌فرهنگی وزارت میراث فرهنگی در طی مصاحبه ای به میراث خبر ‌ اعلام کرد :« به زودی شوشترنو را در فهرست آثار ملی ثبت کشور ثبت می‌کنیم.

پیگیریها مستمرفعالان و میراث دوستان و همکاری مسولین باعث شد شهرک شوشتر نو روز سه‌شنبه در نشست اضطراری شورای ثبت وزارت میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری ثبت ملی شود.

مدیر پایگاه سازه‌های آبی شوشتر که به عنوان نماینده شوشتر در این نشست حضور یافته بود روز سه‌شنبه به خبرنگار ایرنا گفت: پرونده این اثر در نشستی با حضور دکتر محمد حسن طالبیان معاون وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و دیگر اساتید و کارشناسان مربوطه برگزار شد که پس از بحث و بررسی ، این مجموعه به زمره آثار ملی پیوست.

وی افزود : شماره ثبت این اثر نیز پس از انجام مراحل اداری ، به طور رسمی اعلام می‌شود .

بافت شهرک شوشتر نو از بافت‌های ارزشمند کشور است که براساس بافت سنتی شوشتر و استفاده از دانش طراحی روز احداث شده است .

این شهرک توسط دکتر کامران دیبا یکی از اساتید مطرح کشور در سال ۵۳ تا ۵۶ شمسی طراحی و احداث شده است. وی در سال ۲۰۰۰ میلادی موفق به کسب یکی از بهترین جایزه‌های معماری و شهرسازی "جایزه آقا خان" در دنیا شد.

دکتر کامران دیبا خالق آثار فاخری همچون موزه معاصر تهران و بخش های از دانشگاه جندی شاپور است و بارها در مصاحبه‌های خود یکی از بهترین کارهای خود را احداث شهرک کارگری شوشتر نو عنوان کرده است.

شوشتر نو یکی از شهرک های جدید خوزستان است که با هدف اسکان کارگران شرکت کشت و صنعت کارون در کنار شهر قدیم شوشتر بنا شده استپ.ن:آخرین کارهای دیبا در سال‌های حضور در ایران، طراحی شهرک شوشترنو بود که سرانجام این معمار را به آرزوی دیرین طراحی شهر و شهرسازی رساند و او توانست ایده‌های شهرسازی خود را که جسته و گریخته در طرح‌های دیگر معماری‌اش نمود یافته بود، در این پروژه به اجرا درآورد.
به اصرار دیبا محل احداث شهرک شوشترنو از وسط صحرا به مجاورت شوشتر منتقل شد، چرا که می‌خواست شهرک نو به‌نوعی ادامه و گسترش شهر موجود باشد. کامران دیبا گروه بزرگ و مجهزی را در دفترش برای طراحی این شهرک اختصاص داد و خود با عشق و علاقه‌‌ی زیادی، تا جزئیاتی از جمله نام‌گذاری معابر با نام‌‌هایی از ادبیات ایران مانند شیرین و فرهاد و بلوار وصال را زیر نظر داشت.

آن روز که دیبا بر انتقال پروژه‌ی شهرک شوشترنو از میان صحرا به کنار شهر تاریخی شوشتر اصرار ورزید، می‌دانست چه مجموعه‌ی ارزشمندی در این شهر حیات دارد، یعنی همان مجموعه‌ی سازه‌های آبی شوشتر که به‌عنوان بزرگ‌ترین موزه‌ی آبی جهان مطرح است. قرارگیری در کنار چنین مجموعه‌ی عظیمی با تضمین حیات شهرک شوشترنو، عاملی هویت‌ساز برای طرح شوشترنو بوده است.

گزارشی از شوشتر نو

www.khouztourism.ir/post/1574

مقاله پی دی اف

www.khouztourism.ir/post/1573

به یاد گنجینه دارانی که دق کردند یا مردند

مجتبی گهستونی، فعال حوزه میراث‌فرهنگی خوزستان، عضو شورای هماهنگی میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری

این گزارش داستان تلخ موزه دارانی است که کمتر فرصت می کنند گنجینه‌های جمع آوری خود را در موزه‌های مردم شناسی به نمایش بگذارند.

وقتی موزه خصوصی روستای دشت بزرگ در شهرستان گتوند از توابع خوزستان راه‌انداری شد خوشبین بودیم که این موزه تداوم پیدا خواهد کرد. اما دریغ که فقط در طول یک ماه از بهار یکی از سال‌های دهه نود به حیات خود ادامه داد.

هنگامی که با «فتح االله بیرانوند» معلم بازنشسته‌ای که مغازه خود را موزه کرده بود دیدار کردم از او شنیدم بزرگترین آرزویش راه‌اندازی موزه خصوصی شهرستان اندیمشک است، تا بتواند حاصل سی سال جمع آوری ابزار و اشیا مناطق لر نشین خوزستان و لرستان را در موزه به نمایش بگذارد. اما او هم دق کرد و فوت کرد.

زمانی که برای نخستین بار از گنجینه یکی از همشهریان خود در اهواز در خانه‌ای با تمام امکانات ایمنی بازدید کردم حتی جای سوزن انداختن ندیدم؛ چون تمام آن پر از ابزار و اشیایی بود که سال‌ها برای جمع شدنش زحمت کشیده شده بود. با وجود همه تلاش‌های «عبدالحسن لویمی» برای راه‌اندازی یک موزه خصوصی اما اجل به وی مهلت نداد و در یک درگیری کشته شد.

از هر شخصی که به نوعی آرزویش راه‌اندازی یک موزه خصوصی بوده بخواهم سخن بگویم به گونه‌ای آرزویش تحقق پیدا نکرده است. در این میان «خلیل دحیمی» یکی از مجموعه‌داران ساکن حمیدیه موفق شده است موزه مردم شناسی خود را فعال کند.

خوزستان با دارا بودن تاریخ و تمدنی طولانی از ظرفیت بالایی برای راه‌اندازی موزه‌های خصوصی برخوردار است که البته این مهم تاکنون محقق نشده است. این استان به عنوان دروازه تاریخ و گهواره تمدن از نبود موزه‌های خصوصی و موزه‌های موضوعی رنج می‌برد؛ راه‌اندازی این گونه موزه‌ها در توان خوزستان است، اما تاکنون اقدام درخوری برای آن صورت نگرفته است. این مهم نیازمند آن است تا مدیران میراث فرهنگی خوزستان به عنوان متولیان اصلی امر در این زمینه گام عملی بردارند. ابزار و اشیایی که در مجموعه گنجینه‌داران وجود دارد متعلق به بخشی از فرهنگ جامعه و نسل امروز است و حتی می‌تواند در تشکیل و تقویت هویت جوان ایرانی سهم قابل توجهی داشته باشد، ولی به علت بی توجهی به آنها و درست و دقیق معرفی نشدن، کمتر کسی از وجود چنین مجموعه‌هایی خبر دارد.

گزارش کامل در ادامه نوشته 

🔴 ثبت ملی ساختمان قدیم اداره بندر و کشتیرانی خرمشهر

⭕️ سوم خرداد؛ روز فتح و آزاد سازی خرمشهر در عملیات بیت المقدس گرامی باد.

حفاظت از آثار گذشتگان نه به‌عنوان پدیده‌های نمادین بلکه بدلیل شناخت سیر تحول و تکامل تاریخ شهرسازی و شهرنشینی اهمیت و ضرورت دارد.
بناهای تاریخی و ارزشمند به‌عنوان عناصر هویت‌بخش شهر محسوب میشوند که با وجود ویژگی‌های خاص و منحصر به‌فرد خود از دیگر بخش‌ها متمایز شده و نه‌تنها از بعد فرهنگی بلکه در ابعاد اجتماعی و اقتصادی نیز می‌توانند نقش مهمی در توسعه شهری ایفا نمایند.

گزارش کامل در ادامه نوشته

شهرشوشتر، همواره، از همان دوره ساسانی، از شهرهای مهم ایران محسوب می شده و در طول تاریخ چهره های درخشانی در عالم علم و اندیشه و فقه و ... از آن سربرآورده اند. از جمله این بزرگان، عالم نامی، علی بن حسین نجار، بود که در قرن یازدهم می زیست و بعدها فرزندان و احفاد او در علم و زهد به مراتب والایی رسیدند. و از آن جمله، مرحوم شیخ جعفر شوشتری جامع جمیع علوم فقهی و شرعی زمان خود و از مشاهیر بزرگ عالم تشیع به شمار می روند. در این مقاله، با اشاره ای به پیشینه تاریخی شهر شوشتر و معرفی برخی از بزرگان و عالمان آن دیار، سلسله جلیله شیخ شوشتری- تا به امروز- معرفی می گردد.

برای دانلود مقاله شوشتر و سلسله جلیله شیخ شوشتری روی تصویر زیر کلیک کنید.

به یاد او که افسردگی را از علم رجال زدود

29 اردیبهشت سالروز رجلت عالم فرزانه حاج شیخ محمد تقی شیخ شوشتری گرامی باد

حوزه/ آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی آورده‌اند "علامه شیخ با این کتاب (قاموس الرجال) به رکود و افسردگی که در عالم علم رجال بود، پایان بخشیده و راه را برای آیندگان باز نموده است".

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اهواز / علامه شیخ محمدتقی شوشتری از ستارگان علم و عرفان و در عبادت و سلوک یکی از اسوه‌های حقیقت و فضیلت بودند و بسیار مورد توجه علما و بزرگان قرار داشتند و در ایام حیات پر برکت خویش، در شهر شوشتر سکنی داشتند.

*ولادت و کودکی

ایشان در سال ۱۳۲۰ قمری در شهر نجف اشرف دیده به جهان گشود؛ پدرش اهل شوشتر و مادرش اهل کرمان بود.

مرحوم علامه تا هفت‌سالگی در نجف اشرف زندگی کرد و هنگامی که پدرش تحصیلات عالیه خود را به پایان رساند و به درجه اجتهاد نائل شد و به شوشتر برگشت؛ او نیز به همراه مادر و دایی خود در شوشتر به پدرش ملحق شد، چیزی از ورود او به شوشتر نگذشته بود که مادرش بدرود حیات گفت.

گزارش کامل در ادامه نوشته 

حمام کُرناسیون دزفول

دزفول یکی از شهرهای شمالی استان خوزستان است که جاذبه‌های گردشگری طبیعی و تاریخی فراوانی دارد. یکی از دیدنی‌های دزفول حمام کُرناسیون است که در چند سال گذشته موزه مردم‌شناسی دزفول در آن برپا شده است.

حمام کرناسیون در محله کرناسیون در فاصله‌ی ۳ دقیقه‌ای پل جدید دزفول بین بلوارهای شریعتی و قاضی، نزدیک خیابان ساحلی قرار گرفته است. این حمام در دوره قاجار ساخته شده و سال ۱۳۸۵ مرمت آن به‌پایان رسید.

محله‌ای که اکنون به کرناسیون مشهور است، محل اسکان عشایری بوده که از کوه کرناس به این‌جا کوچ می‌کردند. کوه کرناس نزدیک شهر و در شمال دزفول قرار دارد. با تغییر سبک زندگی، این مردم به طور ثابت در محله‌ی کرناسیون ماندند و زندگی کردند.

حمامی که در دوره قاجار در این محله ساخته شده و سال‌ها مورداستفاده‌ی مردم بوده، اکنون به یکی از جاذبه‌های گردشگری دزفول تبدیل شده است.

معمار این حمام که ۸۸۹ مترمربع مساحت دارد، استاد معزی بوده است. حمام کرناسیون نمای بیرونی ساده و آجری دارد که بازدیدکنندگان را به راهروی ورودی می‌رساند. اما بازدید از حلقه چاه کنار ورودی را نباید فراموش کرد. این چاه به قنات‌هایی وصل بوده که به رودخانه‌ی دز راه داشتند و به این ترتیب آب حمام را تامین می‌کرده است.

فضاهای داخلی به دو بخش قرینه‌ی زنانه و مردانه تقسیم می‌شود. در راهروها می‌‌توان جای مشعلدان‌ها را روی دیوار دید. بخش مردانه اکنون موزه‌ مردم‌شناسی‌‌ست و خلاصه‌ای از شغل‌های بومی و پوشش مردم قدیم دزفول را به نمایش می‌گذارد. در بخش زنانه‌ی حمام، فروشگاه صنایع دستی برقرار شده که هم ما را با صنایع دستی بومی آشنا می‌کند، هم برای خرید سوغات دزفول انتخاب خوبی است.

طراحی سقف حمام دیدنی است و توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. ضمن این‌که امکان بازدید از بام بنا وجود دارد.

بازدید از حمام کرناسیون در روزهای هفته و در دو نوبت صبح و عصر امکان‌پذیر است. البته این مجموعه دوشنبه‌ها تعطیل است.

حمام کرناسیون تنها جایی نیست که می‌توان حال و هوای بازار قدیم شهر را احساس و تماشا کرد. کافی‌ است از خیابان ساحلی به سمت پل جدید رفته و با ۳ دقیقه رانندگی در امتداد پل جدید و قبل از زیرگذر خیابان شریعتی، به بازار کهنه دزفول سر بزنید. این بازار سقف بلند گنبدی شکل دارد و برای دیدنش باید از دالان‌های تودرتو گذشت. بعد از گشت‌وگذار در بازار، خو را به ساحل رودخانه‌ی دز رسانده و در خنکای نسیمی که از روی رود بلند می‌شود استراحت کنید.

دهوادیمانا بر همگان مبارک.

دهوا اد دیمانا خودشاو طاوایلاوخون

زاد روز پیامبر صلح و آغاز سال مندایی را به هموطنان صابئین مندایی تبریک می گوییم
بیست و نهم اردییهشت برابر با اول ماه هطیا و آغاز سال نو مندایی است.
مبدا تاریخ صابئین مندایی زاد روز حضرت یحیی (ع) است که از ایشان به نام پیامبر صلح نام برده می شود ، چرا که در شریعت مندایی هرگونه مبادرت به جنگ حرام و اکیدا نهی شده است.
.
دهوا ديمانه در اولين روز ماه هطيا جاي خود را در ايام سال مندايي قرار داده است و مراسم تعميد براي عموم منداييان انجام مي‌شود.
قداست اعياد به واسطه مناسبت‌هاي ديني است.
در تمامي اعياد درفش، بر كنار ساحل رودخانه برافراشته مي‌شود و تعميد توسط روحانيون بزرگوار صورت مي‌گيرد.
آنچه بر شكوه عيد دهوا ديمانه مي‌افزايد تعميد جمع بسياري از كودكان است، گويا اين عيد براي اين فرشتگان كوچك زمين است.
تنها عيدي كه مي‌توان كودكان، تعميد نشده را تعميد داد عيد دهوا ديمانه است.
براي تعميد كودكان كه توان صحبت كردن را ندارند مساعديني قرار مي‌دهند، اين مساعدين همان اشكنداها هستند. .
پ.ن:صابئین مندایی یکی از اقلیت های دینی و قومی ساکن ایران - خوزستان هستند، هر چند این قوم در صلح با تمامی جهان بسر می برند، اما در تطاول های تاریخ و دوره های انتقالی قدرت، مصون از تحریف ، حادثه و آزار نبوده اند، با این وجود آنها به صلح ابدی شان با جهان پیرامون وفادار مانده اند.
از گاه شماری مندایی تا هنر میناکاری و زبان آرامی که یکی از سه زبان کتیبه های باستانی ایران است،
تاثیر منداییان را به عنوان قومی ریشه دار و یکتا باور می توان جستجو کرد.
حضور قریب به دو هزار ساله منداییان در ایران موجب غنای فرهنگ ایرانی شده است، بطوریکه گاه نمی شود آنها را از یکدیگر باز شناخت.
به امید آنکه کرامت همه انسان ها محفوظ و پناهگاه صلح ایمن بماند سال روز تولد یحیی (ع) را گرامی می داریم

امسال با توجه به شیوع ویروس کرونا مناسک این عید تنها توسط رهبران مذهبی این دیانت و بدون انجام غسل تعمید کودکان برگزار شد ./ عکس: علی معرف

گزارش کامل در ادامه نوشته

موزه باستان شناسی شوش

در سال 1345 هجری شمسی ساخت موزه شوش جهت نمایش آثار بدست آمده در طول قریب 160 سال کاوشهای باستانشناسی شوش درون باغ با صفایی با زیربنای 550 مترمربع به اتمام رسید و بعدها با اضافه کردن 2 سالن به 4 سالن قبلی به فعالیت خود ادامه داد. در سال 1359 با شروع جنگ تحمیلی موزه تعطیل می شود. در طی این مدت یکبار تعمیر و بطور غیررسمی به فعالیت ادامه داده ولی بعد از مدتی مجدداً تعطیل می گردد. تعمیرات کلی موزه وافزایش متراژ بنا ( اضافه شدن دو سالن جنبی ) از سال 1377 شروع شد و اینک موزه با اشیاء متنوعی از هزاره پنجم پیش از میلاد تا دوران قاجار و آجرنوشته ها در شش سالن آماده نمایش می باشد. باغ موزه شوش نیز با مساحتی معادل 8هزار متر مربع در جوار محوطه تاریخی شوش واقع شده است که پس از افتتاح موزه در خرداد ماه 1383 برای رفاه بیشتر بازدید کنندگان داخلی و خارجی نیاز به احیای کامل داشت . این پروژه با اعتباری معادل یک میلیارد و دویست میلیون ریال آغاز گردید که در سال 86 به طور رسمی افتتاح شد و اکنون به عنوان یکی از مهمترین موزه های روباز کشور منصوب می شود .
موزه شوش یکی از مهمترین موزه های ایران است. این موزه که در میان باغی بزرگ ساخته شده است، دارای شش تالار بزرگ است و آثار به نمایش درآمده در آن حاصل بخشی از حفاریهای منطقه شوش و چغازنبیل می باشد. آثار این موزه به دوره پیش از تمدن عیلام تا دوران پس از اسلام تعلق دارد.

 مهدی پدرام خو...تسنیم

شوشتر کِی صاحب موزه می‌شود

ساختمان قدیم شهرداری شوشتر که خود دارای معماری با ارزشی است، یکی از محل‌هایی بوده به دفعات مورد توجه فعالان اجتماعی و دوستداران و دلسوزان میراث فرهنگی و همچنین مسئولان برای تبدیل به اولین موزه شوشتر قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری فارس از شوشتر، این شهر در زمره شهرهایی با آثار تاریخی متعدد و پرشمار در کشور برای اهل فن و بسیاری از عموم‌ شناخته شده است.

در حوزه تاریخ و‌ تمدن، صنعت و هنر، مشاهیر و اسناد و متون پر ارزش کهن، و بسیاری مسائل دیگر، همه‌چیز دارد.

۱۳ اثر به صورت مجموعه آبی و ثبت جهانی و صدها اثر ثبت ملی با کاربری‌های مختلف و گوناگون ظرفیت‌هایی است که کمتر نقطه‌ای در جهان می‌توان یافت که این‌ها را همه باهم داشته باشد.

در بین این همه اندوخته و ارث با ارزش به‌جا مانده از گذشتگان، اما محلی برای عرضه برخی آثار یا اشیا یا اسناد و متون تاریخی ندارد و این برای چنین شهری با این حجم از تمدن ذخیره شده بسیار ناپسند و البته حیف است. همانند کسی که ثروت و پول زیاد دارد اما هیچوقت از آن استفاده کافی و بهره لازم را نمی‌برد تا از بین می‌رود.

گزارش کامل در ادامه مطلب