خوزتوریسم

نگاهی به کلیساهای آبادان/ آثار وحدت ادیان در گوشه گوشه شهر

آبادان – یکی از مصداق های بارز وحدت در شهر آبادان آن است که افراد با فرهنگ های مختلف در آن زندگی می کنند که وجود کلیساها در آبادان نمادی از این وحدت و همدلی میان ادیان مختلف است.

به گزارش خبرنگار مهر، وقتی با دقت به گوشه و کنار خیابانها و مناطقی مثل زند و بریم آبادان نگاه بیندازید، می توان به وضوح بناهایی را دید که نشان از وحدت اقوام ساکن آن داشته و دارد. ساکنانی که با خوبی و خوشی در کنار یکدیگر زندگی می کنند و آئین های اعتقادی خود را نیز برپا می دارند. 

زند نام خیابانی است در آبادان که از قدیم الایام کلیسای سورقارپت (کارپت) در کنار مسجد امام جعفر صادق (س) گذر ایام را به نظاره نشسته است و آن را خیابان ادیان می خوانند. در شهر آبادان به طور مجموع چهار کلیسا توسط گروه اطلاعات و آمار خوزستان شناسایی شده که متاسفانه تاکنون مشخصاتی از کلیسای قلب مسیح در اختیار این گروه پژوهشگر و یا سایران قرار ندارد. 

کلیساهای شهر آبادان در مجموع دارای چهار هزار و ۷۱۰ متر مربع مساحت کل و دو هزار و ۵۱۰ متر مربع زیر بنا هستند، این کلیساها که متعلق به مسیحیان آشوری، پروتستان و گریگوری آبادان بودند در گذشته توسط سه کشیش ۴۷، ۶۰ و۶۱ ساله، یک متولی ۴۳ ساله، یک خادم ۵۷ ساله و دو سرایدار ۳۰ و ۶۲ ساله اداره می شدند. 

کلیسای سنت کریستوفر 

کلیسای سنت کریستوفر در سال ۱۳۰۶ هجری شمسی (۱۹۲۸ میلادی) در سالهای اوج پیشرفت صنعت نفت در منطقه بریم آبادان احداث شد که متعلق به مسیحیان پروتستان بود، این کلیسا در مدرسه غیر انتفاعی پالایشگاه روبروی روابط عمومی این شرکت واقع شده که دارای هزار و ۱۱۰ متر مساحت با ۳۱۰ متر مربع زیر بنا است. 

نحوه تصرف کلیسای کریستوفر به شکلی واگذاری شده است که دارای سالن اجتماعات به مساحت ۱۵۰ متر مربع است که گنجایش ۴۰۰ نفر را برای استماع سخنرانی دارد، در گذشته دو نفر این کلیسا را اداره می کردند. 

در زمان حاضر این کلیسا جزو پروژه «طرح موزه صنعت نفت» است که اگر با همت و حمایت مسئولان برای بازسازی به سبک موجود همراه شود می تواند به عنوان یک پتانسیل ناب گردشگری مورد استفاده قرار گیرد. 

کلیسای آشوری 

کلیسای آشوری آبادان نیز در سال ۱۹۵۱ میلادی برابر با ۱۳۲۹ هجری شمسی در این شهر ساخته شد، این کلیسا با مساحت دو هزار و ۹۴۲ مترمربع  و زیربنای دو هزار مترمربع دارای سالن اجتماعاتی به وسعت ۲۰۰ متر مربع بود که گنجایش ۲۰۰ نفر را برای استماع سخنرانی داشت ضمن آنکه دو نفر نیرو نیز آن را اداره می کردند. 

از این کلیسا که در نزدیکی فلکه الفی آبادان جای داشت و مورد استفاده مسیحیان آشوری آبادان بود امروز دیگر اثری باقی نمانده است. 

کلیسای سورقارپت 

کلیسای ارامنه آبادان با نام «سورقارپت» یا سورکارپت بنایی مربوط به دوره پهلوی است که در آبادان ابتدای خیابان زند و جنب مسجد امام موسی بن جعفر(ع) واقع شده است. این اثر با کاربری مذهبی در نهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۲ با شماره ثبت ۵۲۸۳ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

کلیسای ارامنه گریگوری آبادان(سورکارپت) در سال ۱۹۵۸ میلادی برابر با ۱۳۳۶ هجری شمسی در این شهر بنا شد و به عنوان بزرگترین تالار اجتماعات ارامنه مقیم آبادان به شمار می رفت، مجاورت این کلیسا با مسجد امام موسی بن جعفر(ع) جلوه ای از احترام متقابل میان پیروان ادیان مختلف الهی و از زیباترین جلوه های گفتگوی تمدنها را به تصویر می کشد. 

این کلیسا در گوشه ای از ساختمان مدرسه ملی ادب که ویژه دانش آموزان ارامنی مقیم آبادان ساخته شد، بنا شده است که در دوران هشت سال دفاع مقدس به عنوان یکی از سنگرهای دفاع رزمندگان نیز به شمار می رفت. 

کلیسا سورکارپت آبادان که در دوران هشت سال دفاع مقدس ۴۰ درصد آسیب دیده بود پس از اتمام جنگ از سال ۱۳۷۵ کار بازسازی اش آغاز و در سال ۱۳۷۸ به پایان رسید که پس از اتمام کار بازسازی و با حضور اسقف ارامنه جنوب ایران و اصفهان، کوریون پاپیان و میهمانانی از کشور لبنان، فرماندار و تنی چند از مسئولان محلی و ۴۰۰ میهمان از شهرهای تهران، اصفهان و شیراز بازگشایی شد. 

دیوارهای کلیسا دارای چهار در دو لنگه قهوه ای رنگ چوبی است که بر هر لنگه آن نقش صلیبی برجسته است؛ کلیسا دارای دو گنبد مخروطی شکل آلومینیومی است که یکی بر ساختمان اصلی کلیسا و دیگری در قسمت انتهایی کلیسا جایی که ناقوس واقع شده قرار دارند. 

پیش از جنگ تحمیلی  بین یک هزار و ۷۰۰ تا دو هزار خانوار ارمنی در آبادان سکونت داشتند که پس از جنگ تعداد کمی از آنها به آبادان بازگشتند، این کلیسا مربوط به خلیفه گری ارامنه تهران است. 

در زمان حاضر تنها مادر مسیحی شهر بنام «صوفی کاروازیان» ملقب به خانم مانوکیان (به واسطه نام فامیل همسرش) تنها کلیدار کلیسای این شهر است که به طور سالانه و در روز عید کریسمس، در کلیسا را به روی مردمان شهرش که برای تبریک سال نو به او می آیند، می گشاید.

ثبت نام جشنواره ی جایزه فیروزه آغاز شد

پویایی و حیات هر جامعه‌ای وابسته به فرهنگ آن است و مردم بازیگران اصلی آن به شمار می‌روند. هنگامی که مردم از الگوهای فرهنگی اصیل خود در بطن زندگی‌شان استفاده کنند بی‌شک منجر به امتداد و انتقال الگوهای بومی خود به نسل آینده می‌شود.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درصدد است تا از راه‌های گوناگونی، فرهنگ‌ ایرانی_اسلامی را میان اقشار مردم و به خصوص جوانان نهادینه کند، تا خانواده‌ها پس از آشنایی مجدد با الگوهای فرهنگی و متناسب با جامعه ایران اسلامی؛ در استفاده هر چه بیشتر آن‌ها تلاش کنند.با توجه به این سیاست جشنواره فیروزه در تلاش است تا با معرفی محصولات فرهنگی ایرانی_اسلامی استفاده از آن محصولات را برای مردم عزیز خوزستان نهادینه و به عنوان الگویی کاربردی در خلال زندگی روزمره‌شان معرفی کند.

موارد و موضوعات جشنواره جایزه فیروزه در پنج بخش

۱) موسیقی و نواها: تنها آثاری پذیرفته و داوری می‌شوند که در آن‌ها زبان‌ها و گویش‌های بومی استان خوزستان بکار گرفته شده باشد.

۲) کسب و کارهای نوپا (استارت آپ‌ها): کلیه‌ی افرادی که به حرفه و کارهای خلاق بومی_فرهنگی اعم از میراث فرهنگی، صنایع دستی،گردشگری و... مشغول هستند، امکان شرکت در جشنواره و ارسال آثار در این بخش را دارند.

۳) محصولات فرهنگی و هدایا: آثار مورد نظر در این بخش تنها آثار مربوط به استان خوزستان است.

* لازم به ذکر است غذاهای محلی در شمار محصولات فرهنگی محسوب نمی‌شوند.

۴) نوشت افزار: نکته حائز اهمیت در پذیرش اثر خلاقیت، کاربردی بودن و استفاده از فرهنگ بومی استان می‌باشد.

۵) تولیدات دیجیتال: تولید کنندگان اپلیکیشن‌ها، بازی‌های رایانه‌ای و یا تلفن همراه، مستندسازان و تولیدات کنندگان محتوای دیجیتالی پیرامون استان خوزستان می‌توانند آثار خود را در این بخش از جشنواره ارسال کنند.

نحوه ثبت نام: شرکت کنندگان در جشنواره فیروزه می‌توانند پس از ثبت نام در سایت محصولات خود را به اداره کل ارشاد خوزستان ارسال کنند.

اهداف جشنواره: جشنواره فیروزه بدنبال آن است تا استفاده از محصولات بومیِ فرهنگی و اصیل خوزستانی را به عنوان یک الگوی ماندگار برای نسل فعلی و نسل‌های بعدی در دل فرهنگ ما حک کند.

معیارهای داوری جشنواره: معیارهای انتخاب آثار و راه یابی به آثار برتر در جشنواره فیروزه‌ شامل 1-توجه به ارزشهای والای فرهنگ اسلامی - ایرانی 2-بهره برداری از نمادهای ملی و بومی 3-خلاقیت در طراحی و استفاده بجا از عناصر بصری 4-کیفیت تولید، مواد اولیه 4- سادگی و ارزانی رعایت اصول ایمنی و استانداردها 5-عدم کپی برداری از نمونه های خارجی و رقابت با کالاهای خارجی در بازار به منظور کاهش واردات آن است.

همچنین از دیگر معیارهای این جشنواره می‌توان به رشد مهارتهای حرکتی- آموزشی و فكری جذابیت، کاربردی بودن و ایجاد ارتباط با مخاطب، برانگیختن حس کنجكاوی و تحریک قوه تخیل کارآفرینی و ارزش آفرینی، بهره گیری از توان طراحان و استعدادهای ایران اسلامی اشاره کرد.

اطلاعیه جدید:

ثبت نام حضوری در برای جشنواره ی جایزه ی فیروزه امکان پذیر شد, جهت ثبت نام حضوری به دبیرخانه ی جشنواره ی فیروزه ای به نشانی اهواز اداره کل ارشاد اسلامی استان خوزستان مراجعه فرمایید.

آستان امامزاده حیدر بن موسی جعفر الکاظم(ع) در بهبهان

امامزاده حیدر بن موسی جعفر الکاظم(ع) در بهبهان از فرزندان امام موسی کاظم(ع) هفتمین پیشوای شیعیان جهان است. همچنین از ایشان بنام امیر حیدر بن موسی کاظم یا امامزاده حیدر فرزند بدون واسطه حضرت موسی کاظم( ع)و برادر حضرت فاطمه معصومه نام برده می‌شود.

قهوه ذغالی در خیابان‌های خوزستان

قهوه ذغالی یکی از نوشیدنی‌هایی است که می‌توانید در خیابان‌های خوزستان بنوشید؛ البته بهتر است قبل از آن، آداب خاصش را نیز بدانید.

آداب خاصی برای قهوه خوردن دارند. آنها قهوه را نوعی نماد خوش‌آمد گویی و استقبال از میهمان می‌دانند و با این نوشیدنی با آداب و ظروفی خاص از مهمان‌ها پذیرایی می‌کنند.

اگرچه تجربه این آداب در مضیف‌ها و خانه‌های عرب‌های خوزستان و جنوب ایران، تجربه بسیار جالب و ارزشمندی است اما مدتی است که اتفاق جدیدی رخ داده که ابتکار جالبی در زمینه گردشگری خوراک خیابانی به حساب می‌آید.

پیش از این خوزستان به خاطر دکه‌های فلافل و سمبوسه و … برای گردشگری خوراک خیابانی شهرت داشت و خیابان لشکرآباد اهواز به همین خاطر بسیار شناخته شده‌ بود و اکنون برخی افراد که در کنار خیابان‌های پر رفت‌وآمد و بازارهای جنوب کشور، چای ذغالی به رهگذران می‌فروختند، در کنار قوری چای، دله قهوه هم بر روی ذغال می‌گذارند.

«دله» ظرفی مسی است که در آن قهوه درست می‌کنند، در کنار دله «فنیان» قرار دارد که فنجان کوچک بدون دسته‌ای است که در آن قهوه می‌نوشند.

این قهوه بسیار غلیظ است و در هر بار به اندازه یک «شات» اسپرسو در ته فنیان قهوه ریخته می‌شود. اگر چه آداب پیچیده و مفصل نوشیدن قهوه عربی در اینجا به طور کامل رعایت نمی‌شود اما مشتریان باید قهوه را با دست راست برگردانند و اگر دوباره قهوه نمی‌خواهند پیش از تحویل فنیان آن را تکان بدهند در غیر این صورت تا زمانی که این کار را انجام نداده‌اند در فنیان آنها قهوه ریخته می‌شود.

یکی از مناطقی که خوردن قهوه خیابانی در آن لذت خاصی دارد، بازار شوش در خوزستان است، در این منطقه علاوه بر زیبایی خود خیابان، تماشای نمای زیبایی که قلعه فرانسوی‌ها از بازار دارد، لذت نوشیدن قهوه را چند برابر می‌کند.

خانه مرعشی شوشتر، شاهکار معماری قاجار

شوشتر یکی از شهر‌های استان خوزستان است و در قسمت جنوب غربی ایران واقع شده است. این شهر، به شهری باستانی معروف است و تاریخچه‌ی سکونت در آن به بیش از پنج هزار سال قبل بازمی‌گردد،

شوشتر یکی از شهر‌های استان خوزستان است و در قسمت جنوب غربی ایران واقع شده است. این شهر، به شهری باستانی معروف است و تاریخچه‌ی سکونت در آن به بیش از پنج هزار سال قبل بازمی‌گردد، پس عجیب نیست که شوشتر مملو از آثار باستانی عجیب و مخصوص به خودش باشد. یکی از این آثار باستانی، خانه مرعشی شوشتر است. این خانه، از آن دست خانه‌های مجللی بوده که زمانی شکوه و جلال زیادی داشته است.

خانه مرعشی شوشتر، شاهکار معماری قاجار
خانه مرعشی در بافت قدیمی شوشتر قرار گرفته است. این خانه علاوه بر بافت تاریخی و جذابش، قدمتی دارد که به دوران حکومت قاجار برمی‌گردد. این خانه در کنار مجموعه آبشار‌های شوشتر و در فاصله‌ی ۲۰۰ متری بقعه عباس واقع شده است که بازدید از آن را آسان‌تر کرده است. همانطور که گفته شد، قدمت ساخت این خانه به زمان قاجار برمی‌گردد. در آن زمان، مالک این خانه شخصی به نام سید محمد حسن مرعشی بود. او همراه با خانواده‌اش در این خانه زندگی می‌کرد. این خانه یکبار در زمان قاجار ساخته شده و یک بار در زمان پهلوی، بخش‌هایی به آن اضافه شده است. معماری که این بنا را در زمان قاجار ساخته بود، حاج محمد تقی معمار، از معماران برجسته‌ی دوران قاجار بود و معمار دوران پهلوی، استاد محمد علی هدایت بوده است. از جذابیت‌های خانه مرعشی همین است که دارای دو سبک معماری متفاوت است و اینکه خاندان مرعشی تا همین چند سال پیش در این بنای زیبا و کهن، ساکن بوده‌اند تا اینکه شهرداری این خانه را به دلیل قدمت طولانی‌اش از ایشان خریداری کرد و سپس در سال ۱۳۴۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. یکی از ویژگی‌های منحصربفرد این خانه، محل استقرار آن است که بر بلندای صخره‌ای قرار گرفته است و به همین دلیل چشم‌انداز بی‌نظیری از سازه‌های آبی شوشتر را می‌توان از پنجره‌هایش نظاره کرد. نباید فراموش کرد که معماری این خانه، در نوع خودش از شاهکار‌های معماری قاجاری – پهلوی به حساب می‌آید و به قدری در ساخت آن دقت شده که حتی در زیرزمین آن نیز می‌توان ظرافت‌ها را به راحتی مشاهده کرد.

این خانه هم‌اکنون به دفتر پایگاه میراث جهانی سازه‌های آبی تبدیل شده است

شیر زنان بختیاری

زنان بختیاری از سحرگاهان که مردان ایل در خوابند تا پاسی از شب در تلاش برای خانه داری، تربیت فرزندان، آوردن آب از چشمه با مشک های نهاده بر دوش، آوردن هیزم از دل کوه ، دوشیدن احشام، پختن شیر، درست کردن ماست، زدن دوغ، پختن نان، آماده کردن غذا ،بافتن فرش و ..... قرار دادن این همه حجم کار در کنار هم و رضایت آنها از زندگی شگفتی انسان را بر می انگیزد. تنها درد دل آنها را می توان در میان لالایهای آنها برای فرزندان ایل یافت. درود بر شیر زنان بختیاری ...