خوزتوریسم

رسانه تخصصی گردشگری و فرهنگی خوزستان

تصویر نویسنده خوزتوریسم

گشت عکاسان اهوازی در معین‌التجار

گشت عکاسان اهوازی در معین‌التجار

 

به مناسبت گرامیداشت هفته میراث‌فرهنگی، اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اهواز با مشارکت آموزشگاه عکاسی باغچه، گشت بازدید و عکاسی از آثار ثبت‌ملی سرا و ساباط معین‌التجار را برگزار کرد.

به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، تبار قریب رئیس اداره میراث‌فرهنگی اهواز یکشنبه اول خردادماه ۱۴۰۱ با بیان این‌که گشت یادشده باحضور ۲۵ عکاس اهوازی اجرا شد افزود: «باتوجه به اهمیت آشنایی هرچه بیشتر شهروندان و علاقمندان با ظرفیت‌های میراث‌فرهنگی و با هدف مشارکت در حفاظت و پاسداشت آثار و نیز زمینه‌سازی معرفی و احیای بناهای پیش‌گفته، تصمیم گرفتیم تا به مناسبت هفته میراث‌فرهنگی، این برنامه را برای نخستین بار برگزار کنیم.»

او در ادامه بیان کرد: «احیای بناهای تاریخی اهواز نیازمند حرکتی جمعی است و امیدوار هستم تا همه دوستان، علاقمندان و هنرمندانی که دغدغه میراثی دارند و دوست‌دار آن هستند، به ما کمک کنند تا در وهله اول بتوانیم این بناها را حفظ، در وهله دوم احیا و مرمت و با ورود سرمایه‌گذار بخش خصوصی، کاربری آن‌ها را به گردشگری تبدیل کنیم تا بتوان به بدین‌وسیله از آن‌ها ایجاد اشتغال و درآمد نیز کرد.»

همچنین غلامرضا سلمان‌پور مسئول حفظ و احیا ابنیه تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی خوزستان نیز در حاشیه برگزاری  این گشت با بیان این‌که سرا و ساباط معین‌التجار بنایی مربوط به دوره قاجار و از شاخص‌ترین آثار تاریخی شهرستان اهواز محسوب‌ می‌شود که در سال ۱۳۷۷ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است گفت: «این بنا به عنوان یکی از ظرفیت‌های تجاری اهواز قدیم شناخته می‌شود که بخش حمل و نقل آبی را به حمل و نقل جاده‌ای و ریلی تبدیل می‌کرد و نقطه‌ عطفی در تجارت منطقه محسوب می‌شد.»

او در توصیف این بنای تاریخی عنوان کرد: «معین‌التجار از دو طبقه تشکیل شده است و حدود ۱۵۰۰ متر زیربنا دارد که با سازه آجری خود و مشرف بودن به رود کارون، چشم‌انداز زیبایی تشکیل داده است.»

مسئول حفظ و احیای ابنیه تاریخی اداره‌کل میراث‌فرهنگی خوزستان با تأکید بر این‌که در راستای حفاظت از چنین بناهایی، عکاسان می‌توانند با مستندنگاری و معرفی آن‌ها به مردم نقش تأثیرگذاری ایفا کنند افزود: «شاید بسیاری از شهروندان اهواز از وجود چنین بناهایی حتی بی‌خبر باشند، در صورتی که در این شهر بناهای تاریخی‌ای از جمله "هتل‌قو"، "دانش‌سرای مقدماتی" و "دانشکده سه‌گوش" وجود دارند که متعلق به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی هستند و از معماری خاص و ویژه‌ای برخوردارند.»

او با اشاره به این‌که با معرفی این آثار و تشویق و ترغیب برای سرمایه‌گذای و احیای آن‌ها، می‌توان به پویایی و تداوم حیات این‌بناها کمک کرد افزود: «در حال حاضر نیز بیشترین انگیزه‌ای که میان ساکنان چنین بناهایی وجود دارد، احیا و تغییر آن‌ها به کاربری‌های هم‌شأن اثر است تا به‌واسطه آن از این بناها بهره‌برداری کنند واز مزایای آن بهره‌مند شوند.»

تصاویر ـ سیدجواد خراسانی

تصویر نویسنده خوزتوریسم

/گزارش تصویری/موزه سنگ شوشتر، جلوه‌گاهی از نقش قلم و سنگ

/گزارش تصویری/موزه سنگ شوشتر، جلوه‌گاهی از نقش قلم و سنگ

 

اگر تا پیش از این شهر شوشتر را با نام موزه روباز می‌شناختند، ازتاریخ یکم فروردین‌ماه ۱۴۰۱ به بعد در محل قلعه‌سلاسل موزه‌ای پا به عرصه حیات گذاشت که بخش عظیمی از تاریخ و هویت سنگی شهر شوشتر و نواحی اطراف را روایت می‌کند؛ این موزه، مجموعه‌ای از سنگ‌نگاره‌ها، سنگ‌نوشته‌ها، کتیبه‌ها، بخشی از تزئینات بافت سنگی شوشتر شامل ستون‌ها، سرستون‌ها و سنگ‌های قبور، شیرهای سنگی و... راتشکیل می‌دهد. از آن‌جایی که یکی از اصلی‌ترین مسالح بوم‌آورد شوشتر از گذشته تا به امروز سنگ بود، موزه سنگ شوشتر از دل همین تاریخ و گذشته سنگی به امروز منتقل شده است.

عکس: سپیده سلمانوندی/ روابط عمومی و امور بین الملل اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خوزستان

nonhighslide

تصویر نویسنده خوزتوریسم

ظرفیت ثبت هفته اول خردادماه بعنوان خوزستان در تقویم فرهنگی کشور

ظرفیت ثبت هفته اول خردادماه بعنوان خوزستان در تقویم فرهنگی کشور 

 

چنانچه می دانیم و در تقویم فرهنگی کشور نیز ثبت است،روزهای سوم،چهارم و پنجم خرداد،به مناسبت های به ترتیب؛آزاد سازی خرمشهر، مقاومت مردم دزفول در برابر موشک باران های رژیم بعثی و سالروز کشف نفت از چاه شماره یک مسجدسلیمان، بنام این سه شهر از شهرهای خوزستان ثبت و شناخته شده اند.
نه تنها این سه شهری، بلکه کل شهرها و مناطق خوزستان نماد و شاخص تاریخ باستان و تنوع فرهنگی و قومی در کشور نیز محسوب می شوند و در طول تاریخ ایران و خاورمیانه دارای جایگاه ارزشمندی بوده و خوزستان را شهره آفاق نموده.

سوم خردادماه؛ سالروز حماسه دلیرمردان و شیرزنان رزمنده ی ایرانی در بازپس گیری خرم ترین شهر ایران از دشمن بعثی بود که به قیمت خونین شهر شدن این شهر، مانع از جدا شدن آن از مام میهن شدند.خرمشهر و آبادان و بستان و سوسنگرد و دشت آزادگان و  دیگر مناطق خط مقدم جبهه خوزستان در دوران هشت ساله ی دفاع مقدس، مطهر به خون پاک ایرانیان وطن پرستی است که برای دفاع از خاک میهن مومنانه دست از جان شستند که؛ "حب الوطن من الایمان"و بدین ترتیب کدام خانواده از سراسر ایران را می شناسید که عزیزی نسبی یا سببی را در خوزستان تقدیم دفاع از ایران نکرده باشد؟!

چهارم خردادماه نیز نماد مقاومت مردم شمال خوزستان در شهرهای دزفول و اندیمشک و شوشتر در جنگ ناجوانمردانه ی شهرها است!حجم موشک های پرتاب شده به سمت دزفول و شهرهای شمال خوزستان، اگر بیشتر از موشک های رد و بدل شده در خط مقدم نبود، کمتر از آن هم نبود و زنان و کودکان و افراد کهنسال میزبان این شش متری ها و نه متری ها و دوزاده متری هایی بودند که در لحظه پرتاب آنها تنها از رادیوی دشمن بعثی می شندیدند؛ "هشدار دهنده معذور است"، اما مردم دزفول و خوزستان دلیرمردانه و شیرزنانه و در عین حال معصومانه و مظلومانه ماندند تا پشت گرمی باشند برای رزمندگان  خط مقدم در دفاع از کشور!

پنجم خرداد ماه نیز سالروز کشف نفت در ایران در چنین روزی به سال۱۲۸۷خورشیدی با فوران نفت از چاه شماره یک مسجدسلیمان است و تولد خوزستان و ایران صنعتی است. فارغ از مزایا و مواهبی که نفت بر اقتصاد و اجتماع ایرانی وارد نمود، از منظر فرهنگی پنجره ای باز کرد به فرهنگ مدرن برای ایران و تاثیرات این اتفاق را در سینما، تئاتر، نگارش و سرایش می توان دید و مظاهر آن در مدنیت و معماری و ساختارهای مدرن همچنان مشهود است. مسجدسلیمان و آبادان و سایر مناطق نفت خیز خوزستان شهرهای تاریخی و باستانی خوزستان و ایران هستند که با نفت حیاتی دوباره و مدرن یافته اند و تمامی شئون زیست در این استان از خرداد۱۲۸۷  به این سو متاثر از نفت است.

با عنایت به چنین سالروزهای مهم و ثبت شده ای،  این ظرفیت وجود دارد که هفته اول خردادماه را « هفته خوزستان» بدانیم و بنامیم و از منظر تاریخ و گردشگری و میراث دفاع مقدس و میراث صنعتی، ظرفیتی ایجاد کنیم برای توسعه اقتصادی و فرهنگی ثروتمندترین استان ایران که متاسفانه بخش قابل توجهی از ایشان را باید «میلیونرهای زاغه نشین» دانست.
این هفته می تواند  در  استان خوزستان و همچنین در پایتخت مجال و فرصتی باشد برای توجه بیشتر به زادگاه ثروتمند اما محروم مان که همه ایران مدیون آن هستند.
  بازخوانی اهمیت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی سرزمینی که در دفاع از آن تمامی ایرانیان از جان خود مایه گذاشتند، به همگان یادآوری خواهد نمود که «خرم» شهر شدن و «آباد»ان شدن و «خوز»ستان شدن، توجه و هزینه ی مادی و معنوی  می خواهد 

ثبت هفته ی اول خردادماه بنام هفته فرهنگی خوزستان مجالی است برای توجه به این استان زرخیز و محروم که این روزها ساکنانش غبار و خاک را تنفس می کنند و اگر فکری بحال مشکلات زیست محیطی شان نشود در پاسخ دعوت ایشان به حضور در این مراسم مطمئنا خواهند گفت؛ "دل خوش سیری چند؟!"

فرشید خدادادیان 
پژوهشگر تاریخ و مولف کتاب«خوزستان، تمدن و نفت»

تصویر نویسنده خوزتوریسم

پژوهشگر میراث فرهنگی و موزه‌دار شوشتر درگذشت

پژوهشگر میراث فرهنگی و موزه‌دار شوشتر درگذشت

استاد عباس نژادفتحی از فرهیختگان و محققان میراث فرهنگی و موزه‌دار شوشتر دار فانی را وداع گفت.

استاد عباس نژادفتحی از فرهیختگان و محققان میراث فرهنگی شوشتر است که بیش از هزاران شی ارزشمند تاریخی را نیز جمع آوری کرده و یکی از موزه‌داران علاقمند بود، صبح امروز، سه شنبه ۲۷ اردیبهشت ماه درگذشت.

وی علاوه بر اینکه احیا کننده قلم نی شوشتر بود، موفق شد نخستین پروانه مجموعه داری اشیا فرهنگی _تاریخی استان خوزستان را از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کسب کند.

این‌مجموعه شامل ۴۰۰۰ شی می باشد که البسه، لوازم خانگی، ابزار کار مشاغل متعدد و متنوع قدیمی شوشتر همچون ابزار کامل طلاسازی، چلنگری، بافندگی، سفالگری، نعل بندی، کشاورزی درود گردی، ابزار مربوط به اعتقادات و باورها، اسنادخطی و... را دربر می گیرد.
قدمت اشیا غالبا مربوط به پیش از ظهور برق و نفت در شوشتر و به بیان تاریخی تا دوره ی صفویه است.
این مجموعه شخصی است و اشیا آن طی بیش از ۴۰ سال توسط آقای نژادفتحی خریداری و جمع آوری شده اند و در حال حاضر در دو شعبه ی کافه موزه ی تارمه و قلعه ی سلاسل در شهرستان شوشتر در معرض نمایش عمومی هستند.
این مجموعه اولین خوزستان و اولین مجموعه کشور است که با مهر وزرات ثبت شده است.
مرحوم استاد در مورد مجموعه چنین توضیح داده است که:
نحوه جمع آوری اشیا مجموعه به این شکل بود که این اشیا ابتدا از زمان سیکل اول دبیرستان با جمع آوری اشیا که دیگر جز وسایل قدیم خانه بودند و دیگر با حقوق آموزش و پرورش اشیا مورد نظر خریداری کردم و آغاز کار نمایشگاه مجموعه ابتدا در آبان ۸۶ و بعد آذر در دانشگاه صنعتی و به عنوان غرفه برتر در جشنواره خوزستان در شوشتر استارت خورد که با همکاری ریاست وقت میراث آقای مهندس ارسطو این مجموعه را تحت عنوان موزه شوشتر اوسونا در زیر زمین خانه تاریخی مرعشی مورد استقبال قرار گرفت و در بازدید عمومی بعض دوستان فرهنگ دوستان اشیایی را اهدا کردند.

ثبت نخستین مجموعه ی مردم شناسی خوزستان

تصویر نویسنده خوزتوریسم

باززنده‌سازی مخازن (تانکی‌های فلزی) آب در آبادان بعنوان مبلمان شهری

باززنده‌سازی مخازن (تانکی‌های فلزی) آب در آبادان بعنوان مبلمان شهری

سامانه (یا سیستم) آب‌رسانی عبارت است از كليه تأسيساتی كه آب را از منبع تأمين به تصفيه خانه يا مخازن ذخيره يـا مخازن تـأمين فـشار و سپس به مصرف كننده منتقل می كند. يك طرح آب‌رسانی بسته به نوع و محل منابع آب ممكن است شامل تمامی و يا بخـشی از تأسيسات باشد. یکی از این انواع سیستم‌ها، مخازن هوایی هستند. 
مخازن هوايی: منابع هوايی اساساً جهت تأمين فشار آب در شبكه‌ی توزيع مناطقی كه در سطح شهر يا روستا اختلاف ارتفاع قابل توجهی وجود ندارد، احداث می‌شوند. علاوه بر تأمين فشار آب، از اين منابع می‌توان جهت ايجاد حجم ذخيره به منظور جبران نوسانات مصرف و يا ايجاد حجم تعادلی بين ورودی و خروجی به آن استفاده كرد. همچنین این منابع می‌توانند در زمان بحران جهت اطفای حریق کمک شایانی به آتش‌نشانی در تامین آب نمایند.

در شهر صنعتی آبادان در ابتدای احداث محلات توسط شرکت نفت ایران و انگلیس علی‌رغم وجود دو رودخانه‌ی اروندرود و بهمنشیر که دارای آب شیرین بودند، لیکن به‌دلیل عدم وجود پمپ و سیستم لوله‌کشی شهری در آن زمان، امکان انتقال آب به منازل و استفاده شهروندان مقدور نبوده به همین دلیل تصمیم به احداث منابع آب به‌صورت یکپارچه و برنامه‌ریزی شده، در این مناطق گرفته شد. منابع آب فلزی که به دو فرم استوانه‌ای و مکعب شکل بوده و دارای ارتفاعی زیاد بالغ بر بیست متر می‌باشند در محلات مختلف آبادان برای آبرسانی در دوره‌ی پهلوی احداث شده‌اند. این تانکی‌ها در واقع در آن زمان که پمپ آب در منازل وجود نداشته، کار پمپاژ و رساندن آب شرب به مردم شهر را بر عهده داشتند. سیستم و روش کار آنها مانند منابع آب فعلی در آپارتمان‌ها می‌باشد که بروی بام ساختمان قرار می‌گیرند و در هنگام قطع آب شهری وظیفه آب‌رسانی به واحدهای آپارتمان را برعهده دارند. یکی از نکات حائز اهمیت در این مخازن این‌ست که در برخی از آنها برای اتصالات از پیچ و پرج بجای جوش استفاده شده است. قبل از ساخت منابع فلزی دو منبع آجری با روکش بتنی در دو محله‌ی بریم و بوارده احداث شد که کار آب‌رسانی به این دو محله را برعهده داشتند و اکنون در فهرست آثار ملی کشور به‌ثبت رسیده‌اند. منابع آب بتنی و فلزی علاوه بر اینکه نقش مهمی در زندگی و حیات اجتماعی و خاطرات جمعی مردم آبادان دارند، بخشی از تاریخ شهر محسوب شده و نمادی برای معرفی آبادان و خصوصاً سیستم آبرسانی جالب و یکپارچه در این شهر بوده‌اند. این منابع آب پیش از مخدوش شدن خط یک‌دست آسمان محلات شرکتی از تمام نقاط محله قابل مشاهده بودند اما اکنون به‌دلیل بلندمرتبه‌سازی (برج سازی و احداث آپارتمان‌ها) در بافت‌های شرکتی و غیرشرکتی به‌سختی می‌توان آنها را از دور تماشا کرد و فقط در دو محله بریم و بوارده که هنوز خط آسمان و ارتفاع ساختمان‌ها اصالت خود را از دست نداده، می‌توان این منابع را از نقاط مختلف بافت محله مشاهده نمود. بهره‌برداری از این مخازن پس از احداث لوله کشی در آبادان در دهه ۵۰ به پایان رسید اما می‌توان با تغییر کاربری و احیاء، از آنها استفاده‌ی مجدد و بهینه نمود. بعنوان مثال می‌توانند در کنار ذخیره آب، بعنوان بخشی از مبلمان شهری با توجه به ارتفاع زیادشان و داشتن بدنه‌ای مناسب برای تبلیغات شهری و رساندن پیام به شهروندان استفاده شوند و پایه های آنها نیز با گیاهان پیچک و بالارونده و یا در قالب گلدان پراز گل، تزیین شده و برای علاقمندان تمهیداتی جهت بالا رفتن و استقرار در اطراف و یا درون مخازنی که قابلیت ذخیره‌سازی آب ندارند، برای تماشای شهر آبادان و محلات شرکتی آن از بالا، عکاسی با دید پرنده و عکاسی نجومی (یا رصد ستاره‌ها و سیارات)، فراهم شود. بنابراین می‌توان بجای تخریب و اوراق کردن این منابع، به آنها کاربری و حیاتی تازه بخشیده و مجددا با باززنده‌سازی و احیاء در خاطرات جامعه بومی باقی بمانند. 
مخازن فلزی و بتنی آب در آبادان را می‌توان جزئی از نشانه‌های شهری دانست که می‌توانند به تولید داده‌های کیفی از شهر و خوانایی آن با احیاء و استفاده‌ی مجدد کمک کنند.
نشانه‌ی شهری عاملی است که بیرون آن به دیده ناظر می‌آید و مقیاس آنها ممکن است بسیار متفاوت باشد. برخی از تعاریفی که برای نشانه‌های شهری مطرح شده عبارت‌ست از: «عناصری در فضای فیزیکی که بواسطه‌ی داشتن ویژگی‌های کلیدی در محیط قابل تشخیص و حائز اهمیت هستند.» «عوارضی با ویژگی‌های فضایی متمایز مانند: رنگ، شکل و ارزش معنایی که دارای پتانسیل کمک به مردم برای یافتن جهت و پیدا کردن مسیر خودشان در محیط هستند.» «ساختمان‌های متمایز بصری، مراکز فرهنگی مهم یا عوارض طبیعی خاصی که برای بخشیدن یک سیمای خاص به شهر مورد استفاده قرار می‌گیرند.» و یا «عناصر ایستا و قابل تشخیصی که می‌توانند جهت القای حس مکان و هدایت‌گری مورد استفاده قرار بگیرند.»
در واقع هر نماد (نشانه) شهری جزئی از محیط است که برای شخص ناظر پدیدار می‌گردد و به وی کمک می‌کند تا موقعیت دیگر اجزاء محیط و سایر مکان‌ها را تعیین کند. 
نشانه‌ها‌ی شهری می‌توانند مدرن یا سنتی باشند. برخی از این نشانه‌ها جنبه سمبلیک و ملی دارند و هنگامی این جنبه را به خود می‌گیرند که بر اساس تجربیات و اندوخته‌های فرهنگی جامعه شکل گرفته باشند.
بنا به نظر لینچ؛ نقش، تصویر و یا فرم متمایز یک نشانه شهری نسبت به محیط پیرامونش مؤثرترین عامل در بوجود آوردن آن نشانه می‌باشد.
لینچ در توصیف نماد (نشانه) شهری دو ویژگی اصلی «منحصربفردی» و «برجستگی» را بیان می‌دارد. منحصربفردی؛ نشانه را از نظر بصری در محیط خود برجسته می‌سازد و برجستگی؛ می‌تواند هنگامی رخ دهد که یک ساختمان یا سازه از مکان‌های مختلفی قابل ملاحضه بوده و یا بصورت قابل توجهی در محل تقاطع چند مسیر مستقر شده باشد. البته لینچ علائم و ویژگی‌های دیگری را نیز در نشانه‌های شهری موثر می‌داند که عبارتند از: فاصله و قابلیت رؤیت آنها از جهات مختلف.
رابطه‌ی میان انسان و نشانه‌ (نماد) شهری دو طرفه است، نشانه می‌تواند بر انسان تاثیر متقابل بگذارد، چراکه بواسطه معنا و کاربردش به ارزش‌ها و مفاهیم انسان خط می‌دهد. به همین دلیل هویت نشانه (نماد) معطوف به هویت شخصی است. هویت نماد (نشانه) در اثر تجربه مستقیم محیط فیزیکی رشد می‌یابد. بنابراین بازتابی از وجوه اجتماعی و فرهنگی جامعه می‌باشد. چراکه بخشی از شخصیت انسان و جامعه که هویت فردی و اجتماعی را می‌سازد، مکان‌ها و عناصری هستند که خود را با آن می‌شناسد و به دیگران نیز معرفی می‌کند و نسبت به آنها حس تعلق دارد. بطوری‌که وقتی فرد به آنها فکر می‌کند خود را متصل بدان‌ها می‌داند و خاطراتی در ذهن وی شکل می‌گیرد که باعث ایجاد رابطه‌ای عمیق بین شخص و آن شهر یا محله خواهد شد. لذا احیاء برخی از نماد‌های تاریخی شهر به‌عنوان مبلمان شهری علاوه بر اینکه نقش مهمی در تاب‌آوری آن نماد دارد، باعث تداوم خاطرات جامعه‌ی بومی در آن فضا شده و از آن مهم‌تر نقش مکان‌خاطره بودن آن نیز حفظ می‌شود.
استفاده از نشانه‌ها و نماد‌ها به‌عنوان مبلمان شهری باعث هویت‌بخشی و حفظ اصالت در بافت‌های تاریخی، خواهد شد. زیرا مبلمان هر شهر آینه‌ای از فرهنگ و هویت آن شهر محسوب می‌شود. 
بدون شک بخش مهمی از سیما و منظر شهر‌ها را مبلمان بکار رفته در آنها تشکیل می‌دهد که باید با برنامه‌ریزی دقیق جانمایی شده و به نیاز بافت پیرامون و ساکنان بافت پاسخ مثبت دهند و باعث افزایش کیفیت محیط شهری شوند.
مصطفی ماجدی در مقاله‌ای در رابطه با مبلمان شهری چنین می‌گوید: 
اجزای مبلمان شهری، دو ویژگی اساسی دارند: کارکردی بودن و زیبایی، که در صورت داشتن هر دو ویژگی، می‌توانند نیاز عملکردی و بصری شهروندان را هم‌زمان برآورده سازند. البته این امر، مستلزم در نظر گرفتن مقوله‌های متعددی در طراحی اجزای مبلمان شهری است که نه تنها زیبایی، دوام، ایمنی، اقتصادی بودن و هماهنگی با محیط پیرامون آنها مورد نظر است، بلکه باید از نظر عملکردی یا کاربردی، جانمایی مناسبی در سطح شهر داشته باشند تا بتوانند پاسخگوی نیاز شهروندان باشند.

بنیاد شهرهای پایدار بلحاظ هویتی، برپایه‌ی حفظ نمادها و آثار گذشتگان خود استوار است، زیرا امروزه حفظ تاریخ، هویت و اصالت همان‌قدر در شهرها مهم است که سیاست‌گذاری دولت تأثیر گذار می‌باشد. تجدید ساختار محیط‌های مصنوع اقدامی غیر عملی خواهد بود و به احتمال زیاد از طرف جامعه بومی استقبالی نخواهد شد اما با مداخله‌های کوچک مقیاس و در راستای نیازهای امروزه‌ی مردم، متناسب با تنوعات زندگی مدرن و ایجاد فضاهای تفریحی در مکان‌هایی که جامعه بومی در آن خاطراتی دارند، باعث تقویت حس تعلق خاطر آنها در کنار حفظ نمادها و نشانه‌های شهری می‌شود. 

نجلا درخشانی؛ کارشناسی ارشد مرمت و احیاء بناها و بافت‌های تاریخی

یاری‌نامه:
پورجعفر، محمدرضا. (۱۳۸۸)، مبانی بهسازی و نوسازی بافت قدیم شهرها، انتشارات پیام.
پورجعفر، محمدرضا و منتظرالحجه، مهدی. (۱۳۸۹)، نشانه‌های شهری، انتشارات طحان - هله.
ضوابط طراحي سامانه‌های انتقال و توزيع آب شهری و روستایی، (۱۳۹۲)، نشريه شماره ۱۱۷ امور نظام فنی، وزارت نیرو.
لینچ، کوین. (۱۳۸۵)، سیمای شهر، ترجمه منوچهر مرینی، انتشارات دانشگاه تهران.

 

تصویر نویسنده خوزتوریسم

کتُک در بخش چلو شهرستان اندیکا

کتُک در بخش چلو شهرستان اندیکا

بخش چلو شهرستان اندیکا بدلیل واقع شدن در میان کوه های سر به فلک کشیده از تنوع آب وهوایی خاصی برخوردار است بطوریکه اختلاف دمای برخی از مناطق این بخش با مرکز استان گاها به ۲۰درجه سانتیگراد میرسد.حدود۲۳ خانواده در این منطقه زندگی میکنند که اکثر آنها به دامپروری مشغول هستند. زندگی مردم در خانه‌هایی سنگ چین شده است که حدود۲۰۰ الی ۳۰۰سال قبل در دل ارتفاعات حفر شده و خبری از برق و لوله کشی آب نیست.

 دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب می آورند وبرای پخت غذا و در زمستان برای گرم کردن خود از هیزوم های درخت بلوط از دل کوههای مشرف به محل سکونت آنها تهیه میکنند

حالا این دو خانواده به عنوان آخرین بازماندگان در ارتفاعات اندیکا با ادامه زندگی در غارهای تاریک تلاش در حفظ زمین های اجدادی دارند.

میلاد حمادی

این خانواده ها از طریق دامپروری زندگی می گذرانند. دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب می آورند وبرای پخت غذا و در زمستان برای گرم کردن خود از هیزوم های درخت بلوط از دل کوههای مشرف به محل سکونت آنها تهیه میکنند ،کنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانحالا این دو خانواده به عنوان آخرین بازماندگان در ارتفاعات اندیکا با ادامه زندگی در غارهای تاریک تلاش در حفظ زمین های اجدادی دارند.  دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب می آورند وبرای پخت غذا و در زمستان برای گرم کردن خود از هیزوم های درخت بلوط از دل کوههای مشرف به محل سکونت آنها تهیه میکنند این خانواده ها از طریق دامپروری زندگی می گذرانند. کنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستاناین خانواده ها از طریق دامپروری زندگی می گذرانند. کنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستان دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب می آورند وبرای پخت غذا و در زمستان برای گرم کردن خود از هیزوم های درخت بلوط از دل کوههای مشرف به محل سکونت آنها تهیه میکنند کنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستانکنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستان دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب می آورند وبرای پخت غذا و در زمستان برای گرم کردن خود از هیزوم های درخت بلوط از دل کوههای مشرف به محل سکونت آنها تهیه میکنند  دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب می آورند وبرای پخت غذا و در زمستان برای گرم کردن خود از هیزوم های درخت بلوط از دل کوههای مشرف به محل سکونت آنها تهیه میکنند  دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب می آورند وبرای پخت غذا و در زمستان برای گرم کردن خود از هیزوم های درخت بلوط از دل کوههای مشرف به محل سکونت آنها تهیه میکنند کنده های کُتُک سوخته در اندیکا خوزستان

 

تصویر نویسنده خوزتوریسم

طبيعت زیبای روستای پامنار - دزفول

طبيعت زیبای روستای پامنار - دزفول

روستای پامنار، روستایی آرام و به‌دوراز شلوغی است و طبیعت بکر اطراف روستا جذابیت خاصی به پامنار بخشیده است. پامنار در محدوده سد دز و کرخه قرارگرفته است و همین موقعیت جغرافیایی، سبب شده که روستا با استفاده از آب این دو رود از طبیعتی سرسبز و زیبا برخوردار شود. روستای پامنار یکی از مناطق گردشگری شهر دزفول است.

روستای پامنار بواسطه چشم ‌اندازهای بسیار متنوع طبیعی و فرهنگی ، چشم هر بیننده ای را به خود جلب می‌ کند.

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما مرکز خوزستان ؛ روستای پامنار یکی از روستا‌های باصفای دزفول در استان خوزستان است که میان دو سد کرخه و دز قرار گرفته است و از شهر دزفول به‌سمت جاده‌ی شَهیون کمتر از یک ساعت با ماشین فاصله دارد.

پامنار با مناظر دیدنی و سکوت و طبیعت دلپذیرش، چشم هر بیننده ای را به خود جذب می‌کند.

جذابیت این منطقه ، در طبیعت دلچسب آن است. جایی که سکوت و طبیعت در کنار هم تجربه‌ی شگفتی می‌آفریند. جزیره ای کوچک که لختی آرامش در آن، خستگی ماه‌ها کار را از تن شما بیرون خواهد کرد.

در اطراف سد یا جزیره‌ها می شود ساعت ها درنگ کرد و از ساحل و تماشای موج‌های ریز دریاچه لذت برد.

زنان زحمت کش پامنار در هنر کپوبافی بسیار ماهر هستند و از جمله صنایع دستی معروف این منطقه است.

کپوبافی از بافته‌های حصیری است و مواد اولیه آن کرتک و برگ نخل‌های خرما است که از سالیان متمادی رواج داشته است.

کرتک نوعی گیاه خودرو است که در حاشیه نهرها، رودخانه‌ها و دشت‌های منطقه شهیون به وفور یافت می‌شود.

قلعه شاداب
کافی‌ست از پامنار به جاده‌ی دریاچه برگردیدتا به قلعه شاداب برسید ، این قلعه از دوره ساسانی به‌جا مانده و نزدیک به دوازده هزار متر مربع وسعت دارد. در طول تاریخ از این قلعه تاریخی در روستای پامنار دزفول استفاده‌های مختلفی شده است.

نام قلعه از کدخدای طایفه به نام شاداب عبدل گرفته شده است.

قبل از آن متعلق به زمین دار بزرگی بود که به نام او قلعه شاه حسین خوانده می‌شد.

در زمان ساسانیان نیز دژ انوشبرد یا دژ فراموشی نام داشت. هنگامی قلعه را می‌بینید ممکن است تصور کنید تنها کوهی استوار در برابر شما است، اما در حقیقت در حال تماشای یکی از طولانی‌ترین قلعه‌های طبیعی ایران هستید.

گورستان
از دیگر دیدنی‌های روستای پامنار دزفول قبرستانی قدیمی است که فاصله کمی با قلعه دارد. گور‌های باستانی این محل دارای سنگ‌هایی عمودی هستند که بر روی آن‌ها نقوش متفاوتی ترسیم شده است.

هر یک از نقش‌ها نشان دهنده مشخصات صاحب گور هستند. برخی از نشانه‌های روی قبر‌ها افراد سوار بر اسب را نشان می‌دهند که نماد جنگاوری آن‌ها بوده اند.

بر روی قبر‌های مربوط به خانم‌ها نیز نشانه‌هایی از جنگاوری و رقص دیده می‌شود. به نظر می‌رسد این قبرستان اطلاعات بسیاری در مورد تاریخ اجتماعی منطقه به دست می‌دهد.

کُنارستان
کمی پایین‌تر از قلعه در روستای پامنار دزفول منطقه کنارستان قرار دارد.

از درختان کنار یا همان سدر استفاده‌های متعددی می‌شود از میوه این درخت برای خوردن مصرف می‌شود، عسل منطقه معروف است و از برگ‌های درخت سدر می‌گیرند.

از درختان بادام هم مصرف مستقیم خوراکی و هم برای تهیه روغن بادام استفاده می‌شود. درختان بادام در پایین این کنارستان در کنار غار زرده یا شکفت قرار دارند. .

مناظر دیدنی این روستا محل خوبی برای علاقه‌مندان به رشته عکاسی و ثبت تصاویری خیال انگیز است ، از گیاهان و پوشش‌های منطقه می‌توان به رملیک، کنار، بنه، بادام، جاز، انجیر، بلوط و نخل اشاره کرد.

طبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفولطبيعت زیبای روستای پامنار - دزفول

تصویر نویسنده خوزتوریسم

دریاچه سد شهید عباسپور

دریاچه سد شهید عباسپور

سد شهید عباسپور یا کارون ۱ یکی از بزرگ‌ترین سدهای کشور است که بر روی رودخانه کارون در جنوب باختری ایران احداث شده‌است.این سد، در خوزستان و در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی مسجد سلیمان، واقع شده است.

                                                                             

دریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپوردریاچه سد شهید عباسپور

تصویر نویسنده خوزتوریسم

نفت سفید، روستای مشعل های روشن

نفت سفید، روستای مشعل های روشن

نفت سفید ، روستایی در ۵۵ کیلومتری اهواز قرار دارد و مردم نفت سفید از ایل بختیاری هستند. در سال ۱۳۱۷ میدان عظیم نفتی با ۳۰۰ میلیون نفت به یکباره کشف شدو نام این روستا بر سر زبان ها افتاد . در زیر خاک این روستا چندین چاه نفت وجود دارد با این تفاوت که رنگش سفید (بی‌رنگ) است و کیفیتش به قدری بالاست که می‌توان بدون انجام هیچ‌گونه تصفیه‌ای از آن استفاده کرد. حالا خبری از استخراج نفت در اینجا نیست و اکثر ساکنانش معدن‌چی و سنگ شکن هستند. خانه های اینجا همه مشعل هایی برای سوختن دارند این مشعل ها ۷۰ سال است که می سوزند ،ساکنان روستا با این مشعل ها خو گرفته اند که از آن ها به عنوان گرمایش و روشنایی استفاده می کنند.

نفت سفید پاریس ایران ، شهر نیمه مرده- عکس مستند تسنیم | Tasnim

تصویر نویسنده خوزتوریسم

ایذه، شهر سنگ نگاره‌های باستانی ایران

ایذه، شهر سنگ نگاره‌های باستانی ایران

شهرستان ایذه در استان خوزستان قرار دارد که به سرزمین نگارکَنده‌ها و دشت‌های مخملی معروف است. قدیمی‌ترین نگارکنده‌های صخره‌ای و سنگی ایذه که اطراف دشت ایذه را فرا گرفته اند، به دوره "عیلام قدیم" بازمی گردند. فراوانی نگارکنده ها، ایذه را در جایگاه ممتاز جهانی قرار داده و به همین علت از آن به عنوان بزرگ‌ترین موزه سنگی روباز جهان یاد می‌کنند.

شهر ایذه از شهرهای دیدنی استان خوزستان است که در کنار جنگل‌های بلوط و رودهایی که از کارون سرچشمه می‌گیرند، به عنوان بزرگ‌ترین موزه روباز جهان که سنگ‌نگاره‌های تاریخی زیادی در خود جای داده، شناحته می‌شود.

ایذه که پیش از دوره پهلوی به مال امیر مشهور بود، از شهرهای استان خوزستان است که از دوره عیلامی‌ها برجای مانده است. باتوجه به این‌که اولین حجاری‌های ایران باستان در ایذه انجام می‌شده، این شهر را شهر نگارکنده‌های سنگی و صخره‌ای ایران نیز می‌شناسند.

حجاری‌های این شهر را می‌توان به عیلام قدیم و نو تقسیم کرد که دوره عیلام قدیم به سلسله سیمشکی متعلق است. در عیلام قدیم مناطق تاریخی چون نقش برجسته شاهسوار، سلسله سیمشکی و نقش برجسته خونگ اژدر وجود دارد و در عیلام نو کول فره (کول فرح)، روستای کهباد یک و اشکفت سلمان وجود دارند.

اشکفت سلمان: نیایشگاه تاریشا یا اشکفت سلمان، بزرگ‌ترین خط نوشته میخی ایلام‌ نو را در خود جا داده است. در اشکفت سلمان چهار نقش برجسته وجود دارد که دو تای آن داخل غار و دو تای دیگر در خارج از غار دیده می‌شود. بزرگ‌ترین نوشته خط میخی از دوره ایلامی در این غار موجود است که از زمان «شاهک عیلامی» به جای مانده و همچنین برای نخستین بار حضور مصور زن، دوشادوش مرد در نقش برجسته‌های این غار دیده شده است.

کول فرح: سنگ‌‌نگاره کول فرح شامل ۶ نقش برجسته است که به دوران عیلامیان (ایلام کهن) تعلق دارد و با توجه به تصاویری که در این سنگ‌نگاره نقش بسته و بقایایی همچون گورها، کانال آب، ساختمان‌ها و مناطق دیده‌بانی که از محل زندگی مردمان آن روزگار در میان کوه‌ها باقی مانده، می‌توان گفت این محل پرستشگاه نارسینا (یکی از خدایان ایلامی) بوده است.

از دیگر بخش‌های تاریخی این شهر قدیمی، پل شالو، شیرهای سنگی بردشیر (تندیس‌هایی از جنس سنگ)، مجسمه ایاپیر و پل ایذج است که از ویژگی های این پل جنس آن است که از سنگ و ملات ساروج بوده و بر روی بستر رودخانه‌ای خشک و بسیار عمیقی بنا شده‌ است. همچنین گفته می‌شود که در ایذج آتشکده‌ای قرار داشته که تا زمان هارون الرشید روشن بوده است.

اگر در محوطه‌های تاریخی این شهر گشتی بزنیم بردگوری‌ها (بردگوری همان سنگ گبری‌ها بر گورهای باستانی است که به دلیل اعتقاد زرتشتیان بر مقدس بودن خاک، مردگان را در محفظه‌های سنگی دفن می‌کردند) است که کوه‌های ایذه و بختیاری حکایت از جایگاه دین در میان اهالی این شهر پیش از اسلام و در ایران باستان داشته است.

باتوجه به زیبایی‌های خاص و منحصربه فردی که استان خوزستان دارد، طبیعی است که در شهر زیبایی چون ایذه با مناطق دیدنی بیشتری روبه‌رو شویم. در این بین می‌توان به منطقه باجول (در جنوب شهر ایذه) به عنوان یکی از مناطق گردشگری ایذه اشاره کرد که به یک قطب گردشگری تبدیل شده است. نقش برجسته باجول از دوران شاهان محلی الیمایی در دوره امپراتوری اشکانی بر جای مانده است.

سنگ‌ نگاره های کول فرح - سایت گردشگری ایران

معرفی رسانه

رسانه گردشگری و فرهنگی خوزستان


با مجوز رسمی نشر دیجیتال برخط
مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کشور

شماره مجوز: ۵۰/۲۲۹۰۶

شماره ثبت: ۱۰۱۸۷

کد شامد: ۱۲-۰-۶۵-۲۹۳۹۸۶-۱-۱

رسانه  تخصصی گردشگری و فرهنگی استان خوزستان
منتخب مرحله اول  جشنواره دزفول گرام ۹۷

برگزیده  و رتبه دوم در یازدهمین جشنواره ملی
رسانه های  دیجیتال کشور  سال ۹۸

برگزیده پویش زندگی از نو سال ۹۹

گروه رسانه ای گردشگری وفرهنگی خوزستان
رسانه ای برای  معرفی وشناخت جاذبه های.باستانی.تاریخی
طبیعی.مذهبی استان خوزستان

معرفی اقوام و فرهنگ ملی و محلی و آداب و رسوم اقوام

منتخب گزارشهای تصویری  و رویدادهای  خبری حوزه گردشگری و فرهنگی کشور و استان خوزستان از منابع معتبر خبرگزاریها استانی و کشوری

برگزاری همایش ها..کارگاه های آموزشی..نمایشگاه هاو جشنواره های درون استانی و برون استانی بامحوریت معرفی جاذبه های گردشگری و معرفی اقوام و فرهنگ ملی و محلی و آداب و رسوم اقوام خوزستان

مشاوره وراهنمایی به علاقه مندان و دانشجویان درحوزه گردشگری و فرهنگی

اراِیه کلیه خدمات گردشگری در استان خوزستان
برگزاری انواع تورهای گردشگری در سطح استان خوزستان

ارتباط با ما:
۰۹۱۶۶۰۶۲۱۱۳
۰۹۳۰۲۳۱۸۷۴۶
پیوندهاوشبکه های اجتماعی
logo-samandehi ................... > ................. شعار سال ۱۴۰۳  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=

آمارگیر وبلاگ