خوزتوریسم

کویر ابوغویر

منطقه بیابانی ابو غویر که به کویر ابو غویر شهرت دارد در جنوبی ترین قسمت استان ایلام و در نزدیکی مرز استانی خوزستان و کشور عراق قرار دارد .

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(‌ایسنا)، منطقه ایلام، منطقه بیابانی ابوغویر که به کویر ابوغویر شهرت دارد، در جنوبی‌ترین قسمت استان ایلام و در نزدیکی مرز استانی خوزستان و کشور عراق قرار دارد. این منطقه در موقعیت جغرافیایی N3214 - ‌E4735 در غرب روستایی به همین نام واقع شده است. منطقه پوشیده از رمل‌های ماسه‌ای با پوشش گیاهی ضعیف است که قسمتی از آن نیز در کشور عراق واقع شده است.

دسترسی به کویر ابوغویر از طریق جاده ارتباطی دهلران به اندیمشک، بخش "موسیان"، دهستان "دشت‌عباس"، جاده خاکی روستای ابوغویر امکان‌پذیر است. پس از گذشتن از زمین‌های کشاورزی بخش دشت‌عباس شهرستان دهلران کویری بکر در کنار روستای ابوغویر وجود دارد که به کویر ابوغویر معروف است.

روستای ابوغویر در فاصله 10 کیلومتری روستای "چم‌هندی" واقع است. پوشش جانوری منطقه متشکل از مارهای مناطق بیابانی، انواع عقرب، انواع جکو و آگاما، سارگپه بیابانی، عقاب‌دشتی، جرد، پاکسواکی و... است.

متاسفانه به دلیل عدم تثبیت شن‌های روان در این منطقه، روستاهای حاشیه این منطقه بیابانی در معرض تهدید قرار گرفته‌اند.

توصیه می‌شود به دلیل نزدیکی این منطقه به نقطه صفر مرزی، برای بازدید از این منطقه از راهنمای محلی استفاده شود.

پوشش جانوری منطقه متشکل از مارهای مناطق بیابانی، انواع عقرب، جکو و آگاما، سارگپه بیابانی، عقاب دشتی، جرد؛ پاکسواکی و… است.

ناصر گل نظری/تسنیم

سرپرست معاونت میراث فرهنگی خوزستان:

مجوز تأسیس پایگاه استانی محوطه باستانی جوبجی رامهرمز ابلاغ شد

سرپرست معاونت میراث فرهنگی خوزستان گفت: با موافقت مدیرکل امور پایگاه‌های ملی و جهانی وزارت میراث‌ فرهنگی، مجوز تأسیس پایگاه استانی محوطه جوبجی رامهرمز صادر شد.

به‌گزارش خبرگزاری مهر، سیدمحسن حسینی با اشاره به اینکه محوطه جوبجی (دهیور) رامهرمز یکی از مهمترین محوطه‌های باستانی کشور است که در سال‌های گذشته چندین بار توسط گروه‌های باستان‌شناسی ایرانی کاوش شد. افزود: پیش از این، محوطه باستانی جوبجی (دهیور) رامهرمز در چارچوب مدیریت طرح اداره می‌شد که با درخواست‌های مکرر مردم و دوستداران میراث‌فرهنگی رامهرمز، در نشست‌های متعدد با مسئولان شهرستان و استان خوزستان به پایگاه استانی ارتقا یافت.

سرپرست معاونت میراث فرهنگی خوزستان ادامه داد: در سال‌های گذشته با همکاری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کشور و وزارت امور خارجه، آثار باستانی کشف شده از محوطه باستانی جوبجی رامهرمز به همراه آثار تاریخی به دست آمده از دیگر محوطه‌های باستانی ایران در نمایشگاه‌های بین‌المللی در چند کشور اروپایی به نمایش درآمد که این نمایشگاه‌ها با استقبال مردم و پژوهشگران بین‌المللی قرار گرفت مواجه شد.

وی تصریح کرد: از محوطه باستانی جوبجی (دهیور) رامهرمز آثاری از دوره‌های ایلامی، اشکانی و اسلامی به دست آمده است و یکی از آثار مهم این محوطه، قنات‌های تاریخی دهیور هستند که بخشی از آب مورد نیاز زمین‌های کشاورزی منطقه را تأمین می‌کند.

سرپرست معاونت میراث فرهنگی خوزستان بیان کرد: با توجه به اینکه سهم پایگاه‌های ملی استان تکمیل شده است، تشکیل پایگاه محوطه جوبجی فعلاً به‌صورت استانی است تا به یاری خدا در آینده به پایگاه ملی ارتقا یابد.

وی با بیان اینکه در بین ۲۹ پایگاه میراث‌جهانی کشور، پنج پایگاه میراث‌جهانی متعلق به خوزستان است، افزود: استان خوزستان همچنین دارای هفت پایگاه ملی و یک پایگاه استانی است که در مجموع استان خوزستان را صاحب ۱۳ پایگاه جهانی، ملی و استانی کرده است.

حسینی اضافه کرد: پایگاه‌های میراث‌جهانی خوزستان شامل شوش، چغازنبیل، سازه‌های آبی‌تاریخی شوشتر، کاروان‌سرای افضل شوشتر و راه‌آهن ۲۷۳ کیلومتری هستند و گندی‌شاپور، ایوان کرخه شوش، دستوا شوشتر، منظر فرهنگی صنعتی مسجدسلیمان، آیاپیر ایذه، ارجان و چغاسفلی و خوریات ماهشهر خلیج فارس نیز پایگاه‌های ملی استان خوزستان محسوب می‌شوند.

سرپرست معاونت میراث فرهنگی خوزستان یادآور شد: دفتر پایگاه استانی محوطه جوبجی به‌زودی در شهرستان رامهرمز توسط مسئولان شهرستان و استان افتتاح خواهد شد

:: خانه تاریخی زرگر دزفول ؛ شکوه خوون چینی

خانه زرگر یکی از باشکوه ترین خانه های تاریخی دزفول است که در محله مجدیان واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شماره ۷۹۰۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. اهمیت ویژه ی خانه ی زرگر به خاطر نمای بیرونی آن است که معماران خوش ذوق دزفول بزرگترین آجرکاری را در نمای ورودی آن ساخته اند. اندازه و طرح ورودی خانه های سنتی دزفول علاوه بر نشان دادن خلاقیت سازنده ی بنا، نشان دهنده ی شخصیت صاحبان خانه ها نیز بوده است و خانه هایی که صاحبان متمول تری داشته اند، ورودی با شکوه تری ساخته اند. پس از آن وارد هشتی می شویم که کف آن با سنگ های طبیعی رودخانه ی دز به خوبی سنگ فرش شده است. بخش ورودی خانه توسط هشتی و راه روی باریکی از حیاط مرکزی آن به خوبی جدا شده و باعث ایجاد محرمیت کامل در ورودی آن شده است.
در وسط خانه باغچه به همراه درخت نخلی قرار دارد. دور تا دور خانه به جز جبهه ی غربی آن با خوون چینی آجرکاری شده است. به علت اینکه همچنان ورثه ی این خانه در آن سکونت دارند در طول زمان جبهه ی غربی دچار تغییراتی شده و نوع سازه ی آن در دوره پهلوی تغییراتی به خود دیده است.
این خانه به صورت حیاط مرکزی بوده و دور تا دور حیاط خانه زرگر اتاق هایی قرار دارد. در بخشی از حیاط نیز به صورت ایوان است که در ایامی که هوا دمای مناسب تری دارد قابل استفاده ی ساکنان بوده است.
قدمت بنای خانه به دوره ی قاجاریه می رسد و وضعیت سازه ای اثرا از نظر سازه ای سالم و بیشتر آسیب های موجود به دلیل تعمیرات بنا با شیوه های نادرست مانند اندود سیمانی پای دیوارها و ایزوگام بام می باشد.
وجود شوادان در خانه های دزفول، در شرایطی که هیچ وسیه ی خنک کننده ای نبود نقش مهمی در پایداری خانه های سنتی دزفول از نظر اقلیمی ایفا می نمود و هم در تابستان و هم در زمستان کاربردهای مختلفی داشت. ورودی شوادان بنا در مرکز حیاط قرار دارد و وسعت آن تا به زیر کوچه مجاور و برخی خانه های اطراف بنا می رسد و از نظر وسعت یکی از بزرگترین شوادان های محله ی را داشته است.
با بررسی شاخصه های مسکن پایدار که از مباحث روز دنیاست، بسیاری از ویژگی های آن را می توان علاوه بر وجود شوادان، در خانه های تاریخی دزفول یافت.
انتقال مفاهیم هویت بخش در خانه ها نسل به نسل و راهکارهایی برای سازگاری با شرایطی محیطی و بهره برداری مناسب از ظرفیت های هر منطقه در کنار خلق زیبایی های بسیار با نقوش آجری و در هم تنیدگی بافت سنتی دزفول، از ویژگیهای حائز اهمیت آن می باشد که در خانه های بافت قابل مشاهده است. در بخشی از خانه همچنان کارگاه طلاکاری سنتی وجود دارد که نام خانوادگی زرگر و بنا از وجود شغل زرگری گرفته شده است.

با توجه به ویژگی های بیان شده خانه تاریخی زرگر می تواند یکی از مقاصد ارزشمند گردشگری استان خوزستان باشد که هر صاحب ذوقی را به وجد آورد.

متن:محمد آذر کیش

تندیس سرو سیمین در دستان هنرمند صنایع‌دستی خوزستان

معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی مدیرکل میراث‌فرهنگی خوزستان گفت: هنرمند صنایع‌دستی استان در هشتمین جشنواره بین‌المللی صنایع‌دستی و هنرهای سنتی فجر، نشان سرو سیمین را به خود اختصاص داد.

به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، شکراله قاسمی هفتم اسفندماه ۱۴۰۲ اظهار کرد: آیین اختتامیه هشتمین جشنواره فجر صنایع‌دستی و هنرهای سنتی (سرو سیمین ۸) با حضور سعد القدومی رئیس شورای جهانی صنایع‌دستی و سیدعزت‌الله ضرغامی وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در محل برج میلاد تهران برگزار شد و در پایان این مراسم، برگزیدگان جشنواره تجلیل شدند.

معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی مدیرکل میراث‌فرهنگی خوزستان افزود: با رأی هیأت داوران این جشنواره، حامد جیزان صنعتگر رشته مینای صُبی از استان خوزستان، در میان برگزیدگان دریافت تندیس سرو سیمین در بخش ملی قرار گرفت و این نشان را به همراه لوح سپاس و هدیه نقدی از آن خود کرد.

او اضافه کرد: مرتضی افضلی از اصفهان، اکبر رمضانی از قم، ماجد شهریاری از فارس و انسیه عشایری از بوشهر نیز سایر برگزیدگان این بخش بودند.

قاسمی خاطرنشان کرد: معصومه ابراهیمی از افغانستان، آندراس سندور از مجارستان و جنت گارلیوا از ترکمنستان نیز برگزیدگان بخش بین‌الملل تندیس سروسیمین بودند.

روستای صراخیه

تالاب شادگان یکی از بزرگترین تالاب‌های ایران است که در نزدیکی شهر شادگان در استان خوزستان قرار دارد. این تالاب زیستگاه گونه‌های بسیاری از پرندگان، گیاهان و آبزیان است.

در نزدیکی این تالاب تعدادی روستا از جمله روستای صراخیه قرار دارد که این روستا به عنوان یکی از روستاهای دارای جاذبه گردشگری خوزستان معرفی شده‌است.

روستای صراخیه که به ونیز ایران شهرت دارد، در منطقه‌ای بکر و در میان تالاب شادگان قرار گرفته است. این تالاب، از معدود تالاب‌هایی است که نامش به عنوان یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های طبیعی منطقه و جهان، در فهرست سازمان بین‌المللی یونسکو قرار گرفته است.

حتما تاکنون نام شهر افسانه‌ای ونیز در پاریس به گوشتان خورده باشد و خیابان‌ها و کوچه‌های مملو از آب را دیده باشید که مردم برای رفت و آمد در آن در قایق استفاده می‌کنند، ولی به احتمال زیاد نام شهری در کشورمان که به ونیز ایران شهرت دارد را نشنیده باشید.

روستای صراخیه که به ونیز ایران نیز شهرت دارد، در منطقه‌ای بکر و در میان تالاب شادگان قرار گرفته است. این تالاب، از معدود تالاب‌هایی است که نامش به عنوان یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های طبیعی منطقه و جهان، در فهرست سازمان بین‌المللی یونسکو قرار گرفته است.

خانه آن‌ها از وسط آب می‌گذرد، نه فقط خانه که زندگی در این روستا هر روز در کوچه‌های آبی شروع می‌شود و در خانه‌های آبی تمام. برای گذر از کوچه‌ها باید پارو زد تا از راهی به راه دیگر و از خانه‌ای به خانه دیگر رسید.

صراخیه، روستایی است کوچک در جنوب ایران در میانه تالابی بزرگ با خانه‌های ساده‌ای که در میان نیزار‌های سبز محصور شده‌اند. هیچ شباهتی به شهر تاریخی و افسانه‌ای ونیز ندارد، اما همین که کوچه‌ها آبی است و خانه‌هایش تا کمر در آب فرورفته شاید همین‌ها کافی بوده تا خیلی‌ها بگویند صراخیه، این روستای ایستاده بر تالاب شادگان، ونیز ایران است.

این روستا در نزدیکی تالاب شادگان در بخش خنافره، دهستان ناصری، شهرستان شادگان واقع شده است. سراخیه به‌عنوان یکی از روستا‌های قطب گردشگری خوزستان شهرت دارد. روستای سراخیه با بافت سنتی خود به ونیز ایران مشهور است، چون روی آب واقع شده و تنها وسیله رفت و آمد در این روستا قایق یا بلم است. اهالی روستا به زبان عربی صحبت می‌کنند.

همانطور که از شهرت روستای صراخیه بر می‌آید، برای رفت و آمد در روستا باید سوار بر قایق‌های چوبی شوید. این قایق‌ها، همان بَلَم هستند که شما را از میان نیزار‌ها می‌گذرانند تا بتوانید به روستای صراخیه رسیده و در آن گشت و گذار کنید. از مهم‌ترین جذابیت‌های سفر به این روستا، همین بَلَم سواری‌ها و گشت زدن در میان روستا است. شما می‌توانید با یکی از محلی‌ها، کل روستا را با قایق بگردید و البته اگر شرایط مناسب باشد و راهنمای شما هم تایید کند، در بخش‌هایی از تالاب هم شنا کنید.

یکی دیگر از جذابیت‌های روستای صراخیه، باب بودن بازی‌های محلی خاصی در آن است. کودکان این روستا به جای مشغول بودن به بازی‌های کامپیوتری مدرن، طناب‌کشی بازی می‌کنند و یا مسابقه‌ی قایق‌رانی می‌گذارند که شما هم می‌توانید اگر دلتان خواست، آن‌ها را همراهی کنید.

از دیگر جاذبه‌های ونیز ایران تماشای گله‌های گاومیش است که در این منطقه به وفور دیده می‌شوند. پرندگانی هم که به سمت تالاب کوچ کرده‌اند نیز امکان پرنده نگری را برای شما فراهم می‌کنند و می‌توانید حسابی از دیدن گونه‌های مختلف پرنده‌ها لذت ببرید. این گونه‌ها به خصوص در فصل زمستان که آب و هوای روستا معتدل است، به وفور در اطراف تالاب دیده می شوند.

سالانه مسافران و توریست‌های بسیاری برای قایق سواری در تالاب به این روستا می‌آیند

عکس:سید خلیل موسوی/مهر

همنشینی موسیقی بوشهر و خوزستان در فستیوال کوچه + عکس

خلیج فارس: سومین روز از فستیوال کوچه با اجرای موسیقی خوزستان توسط گروه «نجم العرب» و موسیقی محلی بوشهر توسط گروه «فانوس» برگزار شد.

به گزارش خلیج فارس؛ در این رویداد، گروه «نجم العرب» با اجرای قطعات ماندگار موسیقی عربی به ارایه بخشی از فرهنگ غنی موسیقیایی هموطنان عرب‌زبان خوزستان پرداخت.

«صادق برهی» سرپرست این گروه گفت: مهمان‌نوازی و استقبال فوق‌العاده مردم بوشهر از فستیوال کوچه در میان تمامی رویدادهای مشابه، بی‌نظیر است.

وی با اشاره به کیفیت بالای مدل اجرای این رویداد فرهنگی گفت: با توجه به تبادلات فرهنگی میان اقوام مختلف، یقین دارم این فستیوال به یک رویداد بین‌المللی تبدیل خواهد شد.

از جمله آثار مطرح اجرا شده در این رویداد می‌توان به «بین العصر و المغرب»، «میحانه»، «زی الهوا» و «حنطاوی یلبصراوی (بوشهری)» اشاره کرد.
حسین الامی، فرید سلیمان، شفیع الامیر، هادی الربیعی، حمید علی، جاسم الطرفی و ستار بغلانی اعضای گروه نجم العرب را تشکیل می‌دهند.

دیگر برنامه شب سوم فستیوال کوچه نیز اجرای موسیقی محلی بوشهر توسط گروه فانوس بود.

این گروه نیز با اجرای قطعاتی از موسیقی اصیل بوشهر، شور و اشتیاق را به جشنواره کوچه تزریق کرد.

قطعاتی همچون «نی‌مه»، «حنابندان بوشهری»، «میرم به بندر»، «ماهی فروش» و «خیام خوانی» از جمله آثار اجرا شده از موسیقی بوشهر بودند.

اعضای گروه فانوس را مختار بردک‌نیا، حسین سنگسر، پارسا پالیزدان، یحیی حمیدی، کیانوش خردبین، بهروز شریفیان و امین فیروزپور تشکیل ‌می‌دهند.

پارسا پالیزدان، نوازنده ساز عود گروه فانوس به عنوان جوان‌ترین هنرمند مشارکت کننده در این رویداد در قطعات مختلف به هنرنمایی پرداخت.

در پایان شب سوم فستیوال کوچه، از سازهای ساخته شده توسط استاد ابراهیم تمهید رونمایی شد

منبع:پایگاه خبری خلیج فارس

گردهمایی باستان‌شناسان ایران در نیمه اسفند

بیست‌ویکمین گردهمایی سالانه باستان‌شناسی ایران در نیمه اسفندماه ۱۴۰۲ برگزار می‌شود.

باستان‌شناسان در سه روز برپایی این گردهمایی و در ۱۰ نشست علمی، دستاوردهای یک سال باستان‌شناسی ایران را تشریح می‌کنند.

بنابر اعلام روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی و گردشگری، همزمان با این گردهمایی که از ۱۴ تا ۱۶ اسفندماه ۱۴۰۲ در موزه ملی ایران برگزار می‌شود، نمایشگاه گزیده‌ای از یافته‌های پژوهش‌های میدانی باستان‌شناسی ایران نیز افتتاح خواهد شد.

در نشست‌های علمی این دوره از گردهمایی باستان‌شناسی قرار است نتایج گمانه‌زنی‌ها و کاوش‌ها در غار قلعه کرد اوج استان قزوین، غار شوپری استان مازندران، پناهگاه صخره‌ای سرهه در البرز، تپه چمن لیلان استان آذربایجان شرقی، تپه اهرنجان آذربایجان غربی، محوطه کله کوب در خراسان جنوبی، محوطه ویرانشهر در خراسان شمالی، محوطه ریوی در خراسان شمالی، زرین تپه چهرآباد در زنجان، شهر تاریخی اوجان، بندر تاریخی سیراف، ارگ و بافت تاریخی دهدشت کهگیلویه و بویراحمد، تپه جنوبی سیلک استان اصفهان، تپه دشت استان سیستان و بلوچستان، تپه پوستچی استان فارس، زیرآباد سیرجان استان کرمان، بازه هور استان خراسان رضوی، گورستان مرسین چال سد فینسک استان سمنان، ایوان شمالی مسجد جامع نوش آباد استان اصفهان، محوطه کهنه ماسوله استان گیلان، روستای تیس استان سیستان و بلوچستان، سد هخامنشی بستان خالی استان فارس، گورهای مکشوفه از اولتان قالاسی اردبیل، تل آجری استان فارس و بخش حسین‌آباد شهرستان سنندج استان کردستان بررسی شود.

در افتتاحیه بیست‌ویکمین گردهمایی سالانه باستان‌شناسی ایران، عزت‌الله ضرغامی ـ وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ـ، مصطفی ده‌پهلوان ـ رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سجاد علی‌بیگی ـ رییس پژوهشکده باستان‌شناسی ـ و جبرئیل نوکنده ـ رییس موزه ملی ایران ـ سخنرانی خواهند کرد.

رویای صنعتگران و هنرمندان صنایع‌دستی مسجدسلیمان محقق شد

مدیر پایگاه ملی منظر فرهنگی و صنعتی مسجدسلیمان از گشایش نگارخانه دائمی صنایع‌دستی این شهرستان خبر داد.

به‌گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، ایوب سلطانی با ابراز خرسندی از تحقق یکی از دیرینه‌ترین خواسته‌های هنرمندان و صنعتگران مسجدسلیمانی در آستانه فصل بهار و شروع جدی دید و بازدیدهای نوروزی، گفت: نبود مکانی مناسب برای عرضه و تقاضا محصولات صنایع‌دستی در حوزه فرهنگیِ مسجدسلیمان، همواره از دغدغه‌های فعالان این حوزه بوده است که خوشبختانه این رؤیا به حقیقت پیوست که ضمن تقدیر از همه تلاش‌های صورت‌گرفته در راستای این اتفاق فرهنگی، آئین گشایش این نگارخانه دائمی با استقبال گرم عمومی برگزار شد.

مدیر پایگاه ملی منظر فرهنگی و صنعتی مسجدسلیمان با اشاره به حضور پیمان مولایی فرماندار مسجدسلیمان، محمدحسین ارسطوزاده مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، هنرمندان صنایع‌دستی، انجمن‌های مردم‌نهاد، مدیران ادارات و اعضای هیأت راهبردی پایگاه ملی مسجدسلیمان در آیین گشایشِ این مکان فرهنگی تصریح کرد: ایجاد این مرکز فرهنگی با هدف اشاعه و معرفی به عنوان ویترینی از دستاوردهای حوزه صنایع‌دستی صنعتگران مسجدسلیمانی، علاوه بر این‌که می‌تواند در قالب یک فروشگاه و نمایشگاه صنایع‌دستی یکی از دستاوردهای اجرایی مهم فرهنگی شهر اولین‌ها باشد، بلکه زمینه‌ساز فصل تازه‌ای در فعالیت‌های هنرمندان در یکی از اصلی‌ترین بسترهای صنایع‌دستی در استان خوزستان قلمداد شود.

او افزود: این مرکز به مساحت ۲۰۰ متر و با اعتبار ۲۰ میلیارد ریال و با عرضه محصولات ۶۰ صنعتگر دایر و راه‌اندازی شد و از هم‌اکنون پذیرای همه علاقه‌مندان و بازدیدکنندگان خواهد بود.

شهرستان مسجدسلیمان دارای ۸۳۰ هنرمند در ۳۰ رشته فعال صنایع‌دستی است. مسجدسلیمان، اندیکا و ایذه از مراکز اصلی تولیدات صنایع‌دستی در بخش دست بافته های عشایری محسوب می‌شوند.

موزه دفاع مقدس خرمشهر

مرکز فرهنگی و موزه دفاع مقدس خرمشهر، نخستین ساختمان کشور است که تصویری مشخص از هشت سال جنگ تحمیلی در آن به نمایش درآمده است. ساختمان مرکز فرهنگی دفاع مقدس و موزه جنگ در سال ۱۳۰۹ به عنوان یکی از ساختمان های اداری شرکت نفت احداث شد و با آغاز جنگ تحمیلی در اواخر مهر ۱۳۵۹ به اشغال رژیم بعث درآمد و به برج دیده‌بانی آنان تبدیل شد. پس از جنگ بازسازی قسمتی از بنا در سال ۱۳۷۵ به انجام رسید و مرکز فرهنگی دفاع مقدس(موزه جنگ) با مساحت دو هزار و ۴۰۰ متر مربع نمایشگاه خود را با چهار سالن به نام‌های آزادسازی، بازسازی، اشغال و مقاومت افتتاح کرد. این نمایشگاه دفاع مقدس به ویژه در ایام نوروز و سفر راهیان نور، بی‌شک پربازدید‌ترین موزه دفاع مقدس کشور محسوب می شود. طبق گفته مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس خوزستان این مرکز امسال روزانه پذیرای بیش از 23 هزار گردشگر به ویژه راهیان نور بوده و هست.

عکاس : علیرضا هنرجویان

نظر شما

منطقه نمونه گردشگری تاراز

شمال خوزستان پر از جاذبه های بکر کمتر دیده شده و تنوع فضای سبز و گونه ای مختلف جانوری است. یکی از این مکان ها، منطقه نمونه گردشگری تاراز می باشد که دارای قلّه‌ای برف‌گیر و جنگل‌های انبوه بلوط است که در مرز بین خوزستان و چهارمحال بختیاری و در ۴۰ کیلومتری شهر قلعه خواجه مرکز شهرستان اندیکا و در بخش چلو واقع شده است. در فصول سرد سال و با بارش اولین برف، این منطقه یکی از جاهای دیدنی شهرستان اندیکا می باشد که علاوه بر پذیرش ورزشکاران ورزش‌های زمستانی از اغلب نقاط استان و کشور، مکانی برای حضور گردشگران و مشتاقان طبیعت و کوهستان است. نام منطقه تاراز از روی نام کوهی در همان منطقه بر داشته شده است؛ کوه تاراز در که از یک سو به شهرستان اندیکا و از سویی دیگر به مسجد سلیمان منتهی می شود حدود دو هزار و ۷۴۳ متر ارتفاع دارد و جزو معدود نقاط خوزستان است که برف سنگین زمستانه را تجربه می کند. کوه نیمه جنگلی تاراز هر ساله از آبان سفید پوش می‌شود و تا اواخر فروردین رخت سفید بر تن دارد که از فراز قله آن می‌توان مناظری از جمله قله کینو، دشت شیمبار، قله دلا، رودخانه بازُفت را دید.

عکاس : علیرضا هنرجویان