خوزتوریسم

 روستای گردشگری شیوند ـ شهرستان ایذه

روستای شیوند در شمال شهرستان ایذه در استان خوزستان واقع شده است. این روستا از یک سو با رشته‌کوه‌های زاگرس و از سوی دیگر با سد و رودخانه کارون محاصره شده است. به دلیل اینکه این روستا در محاصره آب های سد کارون ۳ قرار گرفته است٬ برای رفت و آمد به آن از بارج و یا قایق‌های موتوری استفاده می‌شود. يكي از شاخص‌ترين آثار طبيعی این منطقه آبشار شيوند است که در دهستان دنباله رود شمالی در چهل كيلومتری شهر دهدز قرار گرفته است. آبشار شيوند در كنار باغ‌های سرسبز گردو، انجير، انگور و انار به همراه آب و هوای مطبوع محيط مناسبی فراهم آورده است. موقعیت جغرافیایی شهرستان باستانی ایذه با مساحت ۶۱۸۹/۸ کیلومتر مربع در شمال شرق خوزستان و در فاصله ۱۹۰ کیلومتری شمال شرقی اهواز واقع است. شهر ایذه از شمال شرق به استان چهارمحال بختیاری، از شمال غرب به مسجدسلیمان، از جنوب به استان کهگیلویه و بویر احمد و شهر باغملک محدود می‌شود. ایذه در ارتفاع ۸۳۵ متری از سطح دریا واقع شده است. شهرستان ایذه دارای دو شهر بنام‌های ایذه و دهدز است و به دلیل قرار گرفتن بین استان‌های چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد و شهرستان‌های مسجدسلیمان و رامهرمز از اهمیت ژئو ـ پلتیکی خاصی برخوردار است.

عکس ـ سپیده سلمان‌وندی / روابط عمومی و امور بین‌الملل اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خوزستان

کتابخانه ملی هفته کتاب را با پویش «کتابخوانی ملی» آغاز می‌کند

همزمان با آغاز هفته کتاب، پویش «کتابخوانی ملی» با حضور و مشارکت فرهیختگان، اندیشمندان، متفکران و اهالی فرهنگ و هنر با هدف گسترش فرهنگ مطالعه از سوی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار می‌شود.

به گزارش ایمنا، در پویش «کتابخوانی ملی» چهره‌های فرهیخته، اهالی فرهنگ ‌و هنر در قالب ویدئوهایی به ارائه پیشنهادهایی برای مطالعه کتاب می‌پردازند. در این پویش، فرهیختگان به مردم توصیه می‌کنند که چه کتابی را و به چه دلیلی بخوانند.

 این پویش از سوی کتابخانه ملی ایران به‌عنوان پایگاه ملی مطالعه و جایگاه فرهیختگان و فرزانگان ایجاد شده و در راستای یکی از رسالت‎های ذاتی کتابخانه ملی ایران در به جریان انداختن ضروریات فرهنگی کشور است.

پویش «کتابخوانی ملی» همزمان با بیست و هشتمین دوره هفته کتاب از شنبه ۲۴ آبان آغاز و به‌صورت مستمر ادامه خواهد داشت.

راه‌اندازی بانک اطلاعات کتابشناختی منابع مورد نیاز سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران از دیگر برنامه‎های این سازمان در هفته کتاب است. ایجاد و راه‌اندازی این بانک در راستای تأمین کسری منابعی است که در سال‌های گذشته به هر دلیلی به دست کتابخانه ملی نرسیده است.

برای تکمیل این گنجینه ملی نیاز به همراهی همه ایرانیان علاقه‌مند به حوزه کتاب و کتاب‌خوانی به‌ویژه نویسندگان و ناشران است. بنابراین اگر نویسنده‌ای کتاب و یا دانشجویی پایان‌نامه‌ای دارد که به دست کتابخانه ملی نرسیده، می‌تواند با در اختیار قرار دادن حداقل یک نسخه از کتاب به بخش مبادله و اهدای کتابخانه ملی، اطلاعات مربوط به کتاب و پدیدآورنده آن‌را در کتابخانه ملی ایران ثبت و وارد کتابشناسی ملی کند.

در این اطلاعیه آمده است: «به‌جز نویسندگان از همه خانواده‌های ایرانی نیز درخواست می‌شود، چنانچه نسخه‌ای از کتاب‌هایی که فهرست آن‌ها در این بانک قابل مشاهده و رصد است را در منزل دارند، آن ‌را به این سازمان اهدا کنند تا در شرایط مناسب‌تری و برای همیشه از آن در مخازن این سازمان نگهداری شود و نام اهداکننده نیز در اطلاعات کتابشناختی آثار ثبت خواهد شد.

 اهدای این نسخ کمک می‌کند که در کنار تکمیل مجموعه کتابخانه ملی، دسترسی جامعه علمی و کتاب‌دوست در داخل و خارج از کشور به آنچه توسط نویسندگان ایرانی خلق شده، تسهیل و تسریع شود.»

علاقه‌مندان برای اهدای کتاب می‌توانند به نشانی www.ehda.nlai.ir مراجعه کنند.

 بیست‌وهشتمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران از ۲۴ تا ۳۰ آبان با شعار «دانایی؛ مانایی» برگزار می‌شود.

منبع: ایبنا

تاریخچه  نیشکر در ایران:

استان خوزستان از دیرباز مهد کشت نیشکر ایران بوده و کشت نیشکر در خوزستان ۷۰۰ تا ۸۰۰ سال قبل از میلاد رواج داشته و کلمه خوزستان به معنی شکرستان می‌باشد. 

ریشه لغوی شکر به کلمه ساکارا مربوط می شود که در زبان سانسکریت به گیاه نیشکر اطلاق شده است. طبق شواهد تاریخی، ایرانیان از نخستین اقوامی بودند که شکر را می شناختند .همچنین سوابقی از کاربرد واژه شکر در زبان پهلوی و نوشتار های دوره ساسانیان وجود دارد.  شکر غالباً از دو گیاه نیشکر (CANE) و چغندر قند (Sugar beet) به دست می آید، ولی سابقه کشت نیشکر بسیار طولانی بوده و به چند هزار سال قبل از میلاد در جزایر جنوب شرق آسیا بر می گردد،

 از جمله دلایلی که باعث استقرار این گیاه در منطقه شده، وجود خاک‌های حاصلخیز، آب فراوان، درجه حرارت مناسب و نور کافی می‌باشد. آغاز فعالیت برای کشت نیشکر در خوزستان در سال ۱۳۱۶ الی ۱۳۱۸ بوده ولی شروع جنگ جهانی و کارشکنی شرکت نفتی سابق ایران و انگلیس باعث عدم رسیدگی به این فعالیت شد. با همکاری FAO در سال ۱۳۳۰ برنامه کشت نیشکر در خوزستان پایه گذاری شد و تا امروز ادامه داشته بطوری که در حال حاضر برنامه توسعه نیشکر یکی از بزرگترین طرحهای ملی ایران است. سطح زیر کشت این محصول در سال ۱۳۶۵ به مقدار ۲۸۰۰۰ هکتار با متوسط عملکرد ۸۳ تن ساقه در هکتار بوده است.اوج اهميت نيشكر در خوزستان را باید به دوران قبل از اسلام در دوره ساسانيان جست. اما پس از دوران ساسانیان در قرون اوليه هجري ني عسكري يكي از بهترين و پر عيارترين انواع نيشكرهاي خوزستان بوده است و شوشتر، شوش، جندي شاپور و اهواز به مراكز استحصال شكر و تصفيه آن تبديل شده بودند.
آباداني مزارع نيشكر اهواز تا قرن پنجم و ششم هجري نيز باقي بود، اما كم كم اين رونق رو به زوال نهاد و به توليد محلي بسنده شد. طبق بررسي هاي علمي، از نظر فيزيولوژي نيشكر بدون تصفیه مي تواند تا 180 تن ني در هكتار توليد كند اما باید گفت که خوزستان تنها منطقه در جهان است كه تا 220 تن ني در هكتار نيز توليد كرده است.

برخي از مورخين نظیر پرفسور گریشمن از رواج كشت نيشكر در ايران از زمان اشكانيان یاد می کنند. اما برخی مورخین نیز کشت نیشکر را پس از لشکرکشی های داریوش اول به هندوستان و در اوایل قرن پنجم قبل از میلاد یا پس از حمله اسکندر مقـدونی به هند و بـازگشت وی به ایـران می دانند.

منبع: توسعه نیشکر و صنایع جانبی

برداشت نیشکر از مزارع نیشکر دعبل خزاعی- خوزستان

عکس: میلاد حمادی

با رونمایی از لوح صادره توسط وزارت میراث فرهنگی؛

دزفول به عنوان شهر کپوی ایران معرفی شد

دزفول- با برگزاری آئینی و با حضور مدیرکل میراث فرهنگی خوزستان، شهرستان دزفول به عنوان شهر ملی کپو معرفی شد.

به گزارش خبرنگار مهر، صبح امروز چهارشنبه در آئینی و با حضور مدیرکل میراث فرهنگی استان خوزستان و جمعی از مسئولان محلی دزفول، این شهرستان از لوح نام‌گذاری دزفول به عنوان شهر کپوی ایران که توسط وزیر میراث فرهنگی صادر شده بود، رونمایی شد.

بدین ترتیب دزفول به طور رسمی به عنوان شهر کپوی ایران معرفی شد.

با رأی نهایی سومین شورای راهبردی انتخاب شهر و روستاهای ملی، شهر دزفول از استان خوزستان به عنوان شهر ملی کپوبافی اعلام و لوح ثبت شهر ملی صنایع‌دستی از «علی اصغر مونسان» وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به شهردار دزفول تقدیم شد.

پس از این آئین، با حضور مدیرکل میراث فرهنگی استان خوزستان و مسئولان محلی دزفول، میدان بین تالار جام جام و اردوگاه شهید رجایی در مسیر شهیون به نام میدان کپو نام‌گذاری شد.

«کپو» در لغت دزفولی به سر یا کله و اصطلاحاً به هر شی‌ء کروی، گرد یا چمباتمه زده گفته می‌شود و در تعریف، به مصنوعات حصیری که از برگ خرما یا «کرتک» به شکل ظروف دردار کروی بافته می‌شود، اطلاق می‌شود.

عکس ـ سیدجواد خراسانی / روابط عمومی و امور بین‎الملل اداره‎کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خوزستان

حیای قنات های تاریخی دزفول گامی در راستای توسعه گردشگری+ فیلم

شمال خوزستان با تاریخی كهن نه تنها یكی از كهن ترین سكونتگاه های اقوام ایرانی است بلكه از نظر مهندسی آب نیز حایز اهمیت است.

به گزارش  گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، قنات به معنی كاریز و مجرای آب زیرزمینی است كه قدمتی بیش از دو هزار سال در دزفول داشته و در گذشته برای استفاده از آب رودخانه حفاری شده اند.

این قنات ها منحصر به فرد ترین شبكه زیر زمینی آب در جهان محسوب شده كه بخش عمده ای از آب مورد نیاز بخش كشاورزی ، آب آشامیدنی و آب مورد نیاز مصرف روزانه مردم را تامین كرده و در هشت سال جنگ نیز برای امدادرسانی به مصدومان و مجروحان استفاده می شده است.

وارد محله شیدانه امام رضا(ع) که می شوی در کنار مسجد یک در چوبی و سنتی خودنمایی می کند که رنگ و بوی تاریخ را به مشام هر رهگذری می رساند. در چوبی را که باز کنی با فضا و پله های متعددی مواجه می شوی که باپیمودن هر پله که رو به پایین است، گویی بیشتر به اعماق تاریخ نزدیک می شوی...

دیوارهای سنگی و آجری و پله های محکم ساخته شده از آجر که قدمتشان به قرن هاپیش باز می گردد مصداق جمله دزفول شهر آجر هستند و سقفی که اقتدار و شکوه تمدنی بی نظیر از آن می بارد. ۷۴ پله ورودی قمش که به گویش دزفولی به سَربِطاق چوقابافان معروف است را که طی کنی به قمش مومنان می رسی ، قمشی که پس از احیای چندصدمتر ازآن با نورپردازی های بی نظیرش تو را به پیمودن ادامه مسیر تشویق می کند.

در طول راه بوی آب و آجر که شناسنامه دزفول است آغشته می شود. احیاگران قمش در مسیر آن، کوزه های سفالی و زیراندازهای سنتی و چند مجسمه مرد و زن را جانمایی کرده اند که فضا را بیش از پیش تاریخی کرده است. راه رفتن در مسیر تونلی قمش و مشاهده سقف و دیوارهای آجری وسنگی نشان از تلاشی کم نظیر برای احیای آن و همت والای گذشتگان این دیار برای زندگی دارد.

برای تماشای کلیپ معرفی قمش روی تصویر زیر کلیک کنید

غارنشینی در اندیکای خوزستان!

کنده های کُتُک سوخته در ۸۰ کیلومتری شهر اندیکا خوزستان واقع شده است. این کنده ها محل زندگی دو خانواده غار نشین است.

به گزارش گروه عکس خبرگزاری صدا و سیما؛ زندگی مردم این منطقه در خانه‌هایی که به صورت نیمه دست کند و سنگ چین شده است. در این میان کنده‌هایی کاملا دست کند، محل زندگی دو خانواده غار نشین است. غار‌هایی که حدود ۷۰ سال قبل برای سکونت به دست جنجال قاسمی، جد همین خانواده‌ها در دل ارتفاعات حفر شد برای زندگی، ولی سال‌ها بعد بر اثر احداث جاده منتهی به روستا، حکم از بین رفتن خانه‌های اهالی پایین دست صادر شد، دولت برای حفظ محیط زیست اجازه ساخت و ساز جدید را ممنوع کرد. حالا این دو خانواده به عنوان آخرین بازماندگان در ارتفاعات اندیکا با ادامه زندگی در غار‌های تاریک تلاش در حفظ زمین‌های اجدادی دارند. این خانواده‌ها از طریق دامپروری زندگی می‌گذرانند. دختران این خانواده روزانه به چشمه‌ای که در پشت کوهستان قرار دارد رفته و آب و هیزم تهیه می کنند، امکانات موجود در این غار‌ها فقط شرایط گذران یک زندگی ساده را می‌دهد.

عکاس : احمد بلباسی

ساختمان هلال احمر (کنسولگری انگلیس)

ساختمان دو اشکوبه ی هلال احمر متناسب با خصوصیات اقلیمی و شرایط آب و هوایی منطقه گرم و مرطوب خرمشهر طراحی و ساخته شده، به گونه‌ای که در گرمای شدید تابستان به‌دلیل وجود ایوان‌های مقابل اتاق‌ها از شدت تابش آفتاب کاسته شده و باعث کاهش دمای هوا در فضاهای بسته شده است

ساختمان هلال احمر مربوط به دوره‌ی قاجار می‌باشد که این دوره را می توان به عنوان دروازه‌ ورود مدرنیته به معماری ایران دانست. در این دوره به ‌دلیل آمد و شد هیأت حاکمه به اروپا، راه اندازی کنسول‌گری‌های اروپایی در ایران و بالعکس، سفر ناصرالدین شاه به اروپا، حضور معماران روسی و ارمنی در ساخت و سازها، تحصیل معماران ایرانی در اروپا و استفاده از استادان و معلمان اروپایی در مدرسه‌ی دارالفنون، بیشتر ساختمان‌ها تلفیقی از سنت و مدرنیته شرق و غرب هستند. در دوره ی قاجار به ‌دلیل شکل‌گیری معماری خیابانی و ورود اتومبیل به ایران، تقریبا فرم بیشتر ساختمان‌ها از حالت درون‌گرا به برون‌گرا و تمایل به ارتباط بصری بیشتری با خیابان و فضای خارج پیدا کرد.
ساختمان هلال احمر نیز از این امر مستثنی نبوده و ویژگی‌های ذکر شده در آن قابل مشاهده است.
ساختمان دو اشکوبه ی هلال احمر متناسب با خصوصیات اقلیمی و شرایط آب و هوایی منطقه گرم و مرطوب خرمشهر طراحی و ساخته شده، به گونه‌ای که در گرمای شدید تابستان به‌دلیل وجود ایوان‌های مقابل اتاق‌ها از شدت تابش آفتاب کاسته شده و باعث کاهش دمای هوا در فضاهای بسته شده است. قطور بودن جرزها و وجود لایه‌ی کاهگل بر روی بام باعث کمک مضاعف به تعدیل دمای هوا و کاهش چشم‌گیر آن نسبت به دمای خارج از ساختمان می‌شده است. همچنین وجود بازشوهای متعدد و مقابل هم به ایجاد کوران هوا و تهویه‌ی مداوم کمک بسیاری نموده است. پوشش هر دو طبقه‌ی بنای هلال‌احمر از نوع تخت با تیرهای چوبی بوده است. بنای هلال‌احمر به‌صورت کوشک مانند و برون‌گرا می‌باشد که استفاده از نور طبیعی در ساعات مختلف روز، مکث، عبور و تماشا در سازمان فضایی آن به‌خوبی رعایت شده است. تزیینات به‌کار رفته در نمای ساختمان هلال احمر شامل نَغُول‌های آجری در اطراف قوس‌های ورودی‌ها و قطار بندی در رُخ‌بام بنا می‌باشد. نَغُول جمع کلمه‌ی نَغِل به معنی گودی است. این المان جنبه‌ی تزیینی در نمای ساختمان‌ها داشته و اغلب دارای شکل هندسی مستطیل و یا مربع می‌باشد که معمولاً در بالای سردرها و گاه به‌صورت ترکیبی همراه با طاق‌نما ساخته می‌شود. قوس‌ها (چفدها)ی به‌کار رفته در ساختمان هلال احمر به‌صورت “مازه‌دار” از نوع چفد مازه‌ای کُند (بیز یا هَلوچین کُند) و مازه‌ای کَفته می‌باشند.

ویژگی‌های موجود در فضاهای ساختمان هلال احمر:

• حضور همزمان سه گونه فضای باز مانند: حیاط، نیمه باز (پوشیده) مانند: ایوان و بسته مانند: اناق‌ها
• وجود نسبت‌ها و تناسبات مختلف در سه فضای باز، نیمه باز و بسته
• امکان انجام فعالیت درسه فضای باز، نیمه باز و بسته
• انعطاف پذیری فضاها در مقابل پویایی، رفتار و حالات انسانی، عملکردها و ایجاد تعادل
• ارتباط بصری مستقیم اکثر اتاق‌ها با فضای آزاد و استفاده از چشم‌انداز زیبای کانال عضدی
• وجود تقارن در طراحی فضاها و همچنین در نماهای ساختمان

بنای تاریخی و ارزشمند هلال‌احمر در تاریخ ۱۳۷۹/۸/۱۶ (۲۰۰۰/۱۱/۷) با شماره‌ی ۲۸۴۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

محقق و مترجم: نجلا درخشانی؛ کارشناسی ارشد مرمت و احیاء بناها و بافتهای تاریخی/شط پرس

سومین کنگره بین المللی گل و گیاهان زینتی برگزار می شود

سومین کنگره بین المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی، هشتم و نهم بهمن ماه به صورت مجازی یا نیمه  مجازی به میزبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار می‌شود.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از انجمن علمی گل و گیاهان زینتی ایران، دکتر پژمان آزادی، رئیس انجمن گل و گیاهان زینتی ایران گفت: سومین کنگره بین المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی ایران با هدف ارتقاء دانش و ایجاد ارتباط بین متخصصان و محققان داخلی و مطرح بین المللی و معرفی پژوهش ها و دستاوردهای جدید در زمینه های مختلف علوم و تولیدات تجاری گل و گیاهان زینتی با تعیین محورهای مختلف در حوزه گل و گیاهان زینتی برگزار می‌شود.

وی تاکید کرد: تلاش برای تجاری سازی و کاربردی کردن تحقیقات مختلف در زمینه گل و گیاهان زینتی و به نوعی انتقال اطلاعات علمی از دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی به تولید کنندگان و فعالان این صنعت از دیگر اهداف این کنگره است.

آزادی با بیان این که آخرین مهلت ارسال مقاله به دبیرخانه این کنگره ۳۰ آبان ماه جاری است، اظهار داشت: با توجه به بروز پاندمی کووید ۱۹ که خسارت سنگینی به صنعت گل و گیاهان زینتی دنیا زده یکی از محورهای اصلی کنگره امسال بررسی و ارائه تجارب کشورهای دیگر در این زمینه به تولیدکنندگان داخلی است که در این راستا از تولیدکنندگان و صاحبنظران برجسته بین‌المللی دعوت کرده‌ایم در قالب وبینار در این زمینه سخنرانی کنند. ارائه مقاله و سخنرانی محققان برگزیده داخلی و خارجی و برگزاری پنل تخصصی ویژه با حضور تولیدکنندگان و فعالان بخش خصوصی صنعت گل و گیاه از دیگر برنامه‌های  سومین کنگره بین‌المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی است.

رئیس انجمن گل و گیاهان زینتی ایران با ابراز تاسف از این که به دلیل پاندمی کووید ۱۹ امکان گردهمایی حضوری محققان و فعالان این حوزه وجود ندارد، اظهار داشت: استان خوزستان خصوصا دزفول از قطب‌های اصلی تولید گل و گیاهان زینتی است به طوری که این شهرستان، تامین‌کننده عمده گل‌های شاخه بریده از قبیل نرگس، مریم و رز در کشور به شمار می‌رود.

سومین کنگره بین المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی، هشتم و نهم بهمن ماه با همکاری دانشگاه شهید چمران اهواز، انجمن علمی گل و گیاهان زینتی ایران و پژوهشکده ملی گل و گیاهان زینتی برگزار می‌شود. علاقمندان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به نشانی اینترنتی http://isopcongress.ir/fa/ مراجعه کنند.

پل سفید اهواز

پل معلق یا پل هلالی اهواز یکی دیگر از پلهای زیبای شهر اهواز می‌باشد که توسط یک خانواده مهندس آلمانی در سال 1315 برروی رودخانه زیبای کارون با دوقوس بتنی ۱۲ و ۲۰ متری ساخته شد.
این پل که به پل سفید نیز معروف است ،کمتر از پنجاه سال پس از احداث و افتتاح پل بروکلین ( اولین پل فلزی جهان ) ، در شهر اهواز بنا نهاده شد و امروز نماد و مظهر زیبایی شهر به شمارمی آید.
پل هلالی اولین پل ماشین رو و عابر پیاده بود که اهواز قدیم و جدید را به هم متصل می‌کرد.
در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۱۳ قراردادی در ۱۲ ماده بین میرزا علی خان منصور وزیر طرق و شوارع ایران و اسکار لیندال نماینده شرکت سوئدی « سونسکا انترپر ناداکتی » پولاکت ( سنتاب ) منعقد گردید و طبق این قرارداد پنج میلیون و هفتصد و هشت ریالی ، مسئولیت احداث پل کارون اهواز ، امتحان زمین و تهیه نقشه‌های اصلی به شرکت مذکور واگذار شد و بانک ملی موظف شد طی 12 فقره چک هزینه قرارداد را تامین نماید .
در اوایل مهر ماه سال 1313 موقعیت خط وسط پل بر روی رود کارون تعیین و تا تیر ماه 1314 هر هفت پایه آن شالوده ریزی شد.
قطعات فلزی پل که در کارخانه مولارک استاد سوئد ساخته شده بودند به هم متصل گردید و در روز 18 مرداد 1314 اولین قطعه پل فلزی اهواز بالا کشیده شد. آزمایش پل ،چهار ساعت و نیم به درازا کشید و سرانجام در ساعت ده و سی دقیقه 30 شهریور سال 1315 با بیش از هفت ماه تاخیر به ناحیه راه آهن جنوب تحویل داده شد و در تاریخ 15 آبان ماه 1315 افتتاح رسمی گردید .
در ۱۲ مرداد ۱۳۱۵ بتون ریزی سرتاسر پل به پایان رسید و در ۱۵ مرداد آسفالت سطح اتومبیل روی پل آغاز شد . ۱۰روز بعد ضمن شروع سیم کشی برق جهت روشنایی پل از سوی شرکت سنتاب ، اعلام شد که پل اهواز ۱۴ روز بعد افتتاح خواهد شد .
از جمله روایات مربوط به احداث پل ، این است که می‌گویند مهندسی آلمانی به اتفاق همسرش که او نیز مهندس بود شروع به ساختن پل نمود و کار را تا مرحله سوار کردن یکی از هلالی‌ها با موفقیت پیش برد ، ولی انگلیسی‌های حاکم بر شرکت نفت در آن زمان لوازم و ادواتی را که در اختیار سازنده پل گذارده بودند از جمله جرثقیلی که با آن هلالی اول را بالا کشیده و مهار می‌کردند پس گرفتند .
این عمل انگلیسیها موجب بیماری و مرگ مهندس آلمانی سازنده پل شد . ولی پس از چندی همسر او ، کمر همت بست و با ابتدایی‌ترین وسایل ممکن در آن زمان و بکارگیری چند دوبه بجای جرثقیل ، موفق شد هلالی دوم را بر اسکلت پل سوار نموده و ساختمان آن را به پایان برساند .
آزمایش پل چهار ساعت و نیم به درازا کشید و سرانجام در ساعت ده و سی دقیقه ۳۰ شهریور سال ۱۳۱۵ با بیش از هفت ماه تاخیر و با ضمانت بیست و چهار ماهه و عمر مفید پنجاه ساله به ناحیه راه آهن جنوب تحویل داده شد .
سپس در تاریخ ۱۵ آبان ماه ۱۳۱۵ افتتاح و ضمن تاکید رعایت موارد زیر مسیر ارتباطی اهواز قدیم و اهواز جدید را فراهم نمود .
۱- در موقع عبور و مرور بیش از یک ماشین روی پل در حرکت نباشد .
2 - چند درشکه پشت سر هم روی پل در حرکت نباشد .
3 - حداکثر سرعت حرکت اتومبیل بر روی پل ۵ کیلومتر در ساعت باشد .
پل تمام فلزی سفید به طول 501/20 و عرض 9/8 متر ، با دو پیاده رو ، دارای دو دهانه بزرگ به طول‌های ۱۳۶ و ۱۳۰ متر و سه دهانه میانی ۴۹ متری و دو دهانه کناری به طول‌های ۱۲و ۲۰ متر است و تمامی قطعات آن توسط پیچ و مهره به هم متصل شده اند .
این پل بر روی پایه بتنی قرار دارد که در گذشته جهت عبور و مرور درشکه و وسایل نقلیه سبک ، انسان و احشام و … مورد استفاده قرار می‌گرفت و در حال حاضر جهت عبور عابران و وسایل نقلیه به صورت یک طرفه مورد استفاده قرار می‌گیرد .
پل سفید درسال۱۳۷۸ به شماره ۲۴۹۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
مشخصات فنی پل :
جنس سازه : بتونی و فلزی
طول : 501.20 متر و عرض : 49 متر
شامل سه دهانه 49 متری و دو دهانه‌ی 130 و 136 متری و دو قوس بتونی 12 و 20 متری
8 ستون به ضخامت 56.20 متر
ارتفاع از سطح آب : 13 متر

منبع:سامانه ملی سفر

راه‌اندازی کارگاه صنایع‌دستی بافتنی‌های سنتی در شهرستان باوی

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی باوی از افتتاح کارگاه صنایع‌دستی بافتنی‌های سنتی در شهر ویس خبر داد.

به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، عبدالرضا امروز حمیدی روز جمعه ۱۶ آبان‌ماه ۹۹ با اعلام این خبر افزود: «کارگاه بافتنی‌های سنتی(ندل) با هدف تقویت و توانمندسازی مشاغل خانگی و احیای هنرهای سنتی و بومی منطقه، توسط اداره باوی و با حمایت اداره‌کل استان روز گذشته در این شهرستان افتتاح شد.»

او گفت: «این کارگاه در حوزه قلاب‌بافی کیف فعال است که با راه‌اندازی آن برای سه نفر به‌صورت مستقیم و ۱۰ نفر غیرمستقیم اشتغال ایجاد شده است.»

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی باوی با بیان این‌که مراسم افتتاحیه این کارگاه با حضور بخشدار ویس و شیبان، شهردار، اعضای شورای شهر، مسئول دفتر امام‌جمعه شهر و مدیر کارگاه برگزار شد، اعلام کرد: «تاکنون ۱۰ کارگاه صنایع‌دستی را در شهرستان باوی فعال کرده‌ایم که با مجوز رسمی درحال فعالیت هستند، این در حالی است که در حوزه بازاریابی و فروش محصولات این کارگاه‌ها نیز اقدامات خوبی صورت گرفته است.»

او حمایت از صنعتگران صنایع‌دستی را از مهمترین برنامه‌های اداره باوی عنوان کرد و افزود: «در نظر داریم با اعطای تسهیلات به هنرمندان حوزه صنایع‌دستی که استعداد خوبی در این حوزه دارند، توانمند کردن آن‌ها و دادن مجوز کارگاه تولید انفرادی باعث ترغیب و تشویق آن‌ها شویم.»

حمیدی خاطرنشان کرد: «اداره باوی تاکنون نزدیک به ۴۰۰ نفر را در رشته‌های مختلف صنایع‌دستی از جمله کپوبافی، حصیربافی، چرم‌دوزی، نمدمالی، میناکاری، بافتنی‌های سنتی و قلاب‌بافی آموزش داده است که از این تعداد ۳۰ نفر فعال و در حال تولید هستند.»

او تأکید کرد: «با توجه به کیفیت تولیدات‌، هنرمندان منطقه فروش خوبی در رشته‌های نمدمالی، چرم‌دوزی کیف و کفش، میناکاری و بافتنی‌های سنتی دارند.»