خوزتوریسم

دانشکده نفت آبادان با همکاری مرکز اسناد صاحب موزه می‌شود

به گزارش مدیریت مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت، محمد چهاردولی، رئیس دانشگاه صنعت نفت از موزه‌شدن دو آزمایشگاه فیزیک و شیمی دانشکده نفت آبادان (شهید تندگویان) با همکاری مدیریت مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت خبر داد.

وی از این دانشگاه به‌عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه صنعت نفت ایران نام برد و گفت: تلاش‌مان در همکاری با مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت این است با نشان دادن خط سیر علمی، پژوهشی و آموزشی این دانشکده، هویت آن را بیش از پیش نشان دهیم.

رئیس دانشگاه صنعت نفت با تأکید برای اینکه برای حفظ این سرمایه ملی (دانشکده نفت آبادان) تمام تلاش‌مان را می‌کنیم ابراز امیدواری کرد که روند اجرایی این کار هر چه سریعتر انجام شود.

سایت دانشگاه صنعت نفت درباره تاریخچه این دانشکده نوشته است: فعاليت‌های آموزشی در سطوح عالی در صنعت نفت ايران به‌ صورت رسمي در سال 1318 با تأسيس آموزشگاه فنی آبادان شروع شد. با توسعه اين آموزشگاه، نام آن به دانشکده فنی آبادان و سپس به دانشکده نفت آبادان تغيير يافت.

با توجه به گسترش فعاليت‌های آموزشي دانشكده نفت آبادان و نياز كشور به تربیت نيروهاي متخصص در صنايع نفت و گاز، اين دانشکده در سال 1368 به دانشگاه صنعت نفت ارتقاء يافت.

برنامه‌های آموزشي در آموزشگاه فنی آبادان توأم با کار بود و دانشجويان که به‌عنوان کارمند استخدام مي‌شدند، دو پنجم وقت خود را در آموزشگاه و سه پنجم آن را در پالايشگاه آبادان صرف کارآموزي مي‌كردند. بدين ترتيب پس از يک سال آموزش مقدماتی تمام‌وقت و چهار سال آموزش توأم با کار با درجه كارشناس فنی در رشته‌هاي شيمی نفت، مهندسی پالايش، مهندسی مکانيک و مهندسی برق فارغ‌التحصيل و عهده‌دار مسئوليت‌های مختلف، عموماً در پالايشگاه آبادان می‌شدند.

در سال 1335 با تغيير سيستم‌ آموزشي در صنعت نفت کشور كه متأثر از زمان و شرايط موجود بود، نام آموزشگاه به دانشکده فني آبادان تغيير يافت. برنامه‌هاي آموزشي بر روي رشته مهندسي عمومي متمركز شد و دانشجويان از سال چهارم دبيرستان و از طريق امتحان ورودی و مصاحبه، پذيرفته مي‌شدند. سال 1340 آخرين سال پذيرش دانشجو در اين دوره بود که دانشجويان به مرور تا سال 1345 فارغ‌التحصيل شدند.

در سال 1341 با تغيير برنامه‌های آموزشي، نام دانشکده فني آبادان نيز به دانشکده نفت آبادان تغيير يافت. برنامه جديد تحصيلی نيز در رشته مهندسی نفت در گرايش‌های پالايش، اکتشاف و معدن و همچنين رشته بازرگانی و علوم اداری در گرايش‌های مديريت و حسابداری تدوين شد.

از سال 1345 تا 1359 بنا به نياز صنعت نفت، برخی از رشته‌ها راه‌اندازی و يا از گردونه برنامه‌های آموزشي خارج شدند. با شروع جنگ تحميلی، چون امکان استقرار دانشکده در آبادان غيرممکن بود، ابتدا در سال 1360 دانشكده به گچساران منتقل شد. به دنبال بازگشایی دانشگاه‌ها در آذر ماه 1361 فعاليت‌های آموزشی دانشكده پس از يک‌سال فعاليت در گچساران، در سال 1362 به مکان فعلی دانشکده نفت اهواز منتقل شد.

در سال 1368، پس از پايان شرايط جنگي در کشور با صدور مجوز تأسيس دانشگاه صنعت نفت از طرف وزارت فرهنگ و آموزش عالی، کليه مؤسسات آموزشي موجود در وزارت نفت تحت پوشش دانشگاه قرار گرفتند. براي وزارت نفت نيز اين فرصت فراهم شد تا در راستای تحقق اهداف مورد نظر صنعت و بر اساس مقررات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجوز شورای گسترش وزارت فرهنگ و آموزش عالی ضمن پوشش دادن واحدهای آموزشی موجود در صنعت نفت، اقدام به تأسيس ديگر مراکز علمی، آموزشی و پژوهشی در سطوح مختلف کند.

*فرماندار شوش برتوسعه طرح های گردشگری در این شهرستان تاکید کرد*

فرماندار شوش با تاکید بر ضرورت اجرای طرح ها و برنامه های گردشگری در این شهرستان گفت: توسعه طرح ها و برنامه های گردشگری در شوش رونق اقتصادی این منطقه را به دنبال دارد.

🔹به نقل از روابط عمومی فرمانداری شهرستان شوش ،مهندس محسن حویزه فرماندارشهرستان شوش ظهرامروز در بازدید از موزه ، قلعه باستان شناسی و محوطه میراث جهانی شوش ضمن اشاره به اهمیت و جایگاه میراث فرهنگی در توسعه شهر خواستار توجه مضاعف به مقوله گردشگری در راستای رونق اقتصاد منطقه شد.

🔹 *وی همچنین در نشست با کارشناسان میراث فرهنگی ضمن اعلام رضایت از عملکرد و فعالیت هایی که اخیرا مجموعه میراث فرهنگی شهرستان در دست اجرا و اقدام دارد، تاکید کرد مسائل و برنامه های پیشنهادی میراث در کمیته گردشگری شهرستان که با حضور مسئولین دستگاه های مرتبط تشکیل خواهد شد بررسی و پیگیری خواهد شد*

در این نشست تخصصی همچنین ضمن تاکید در خصوص گردشگری آبی بر اهمیت این موضوع و توانمندی های حائز اهمیت شهرستان در این حوزه هفت طرح گردشگری آبی جهت سرمایه گذاری توسط اداره میراث فرهنگی شهرستان ارائه گردید که به دستور فرماندار مقرر شد به صورت ویژه مراحل اجرایی این طرح ها پیگیری شود .
علی بویری رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان در زمینه امکانات رفاهی و اقامتی در سطح شهرستان و موضوعات مرتبط با مجوز احداث هتل آپارتمان، راه اندازی مهمانسرا و اقامتگاه های بومگردی،گذر گردشگری و بازارچه صنایع دستی و رویدادهای فرهنگی و مذهبی نیز مطرح و گزارشی از روند اجرایی و اقدامات صورت گرفته گزارش عملکردی را در این جلسه ارائه نمود.

گفتگوی طالبیان معاون سابق میراث فرهنگی پیرامون چالش های ثبت جهانی کاروانسراهای ایران

معاون سابق میراث فرهنگی با بیان اینکه چالش‌های زیادی با برخی از کاروانسراها داشتیم گفت: نباید دو کاروانسرای یام و مادرشاه از فهرست حذف می‌شد و باید آنها را به ۵۴ کاروانسرای دیگر اضافه کرد.

به گزارش خبرنگار مهر، نشست ثبت جهانی میراث فرهنگی و دستاوردهای آن پیش از ظهر امروز در سالن اجتماعات پژوهشگاه میراث فرهنگی با حضور کارشناسان وزارت میراث فرهنگی و تیم تدوین کننده پرونده‌های ثبت جهانی برگزار شد.

در این نشست محمد حسن طالبیان معاون پیشین میراث فرهنگی و یکی از اعضای تیم ثبت جهانی پرونده‌های ایران در یونسکو گفت: ما پرونده‌ها را به خاطر حفاظت می‌نوشتیم نه ثبت. ۲۴ سال هیچ پرونده‌ای در حوزه ثبت جهانی نداشتیم پس برای تعادل بخشی بین استان‌ها پرونده‌های زنجیره‌ای را دنبال کردیم. یکی از آنها کاروانسرا بود پرونده ۲۵۰ کاروانسرا به دفتر ثبت جهانی آمد. در چند دوره این کاروانسراها پالایش شدند چون باید اصالت داشته باشند و مدیریت آنها خوب باشد. به همین دلیل ۵۶ کاروانسرا انتخاب شد که در نهایت ۵۴ کاروانسرا جهانی شدند.

معاون سابق میراث فرهنگی کشور گفت: ما باید به سراغ پرونده‌هایی از جمله خانه ایرانی و حمام ایرانی هم برویم. اینها قله‌های فرهنگی هستند که از ایران به جاهای دیگر رفته است. بسیاری از پرونده‌ها باعث می‌شوند که در معماری جدید اتفاقات خوبی بیفتد مثلاً قبلاً معماران، پارک طراحی می‌کردند اما الان به سراغ باغ ایرانی می‌روند این اتفاق خوبی است. برخی از استان‌ها مانند ایلام، چهارمحال یا سیستان و بلوچستان و کردستان پرونده‌ای به ما ندادند این نشان می‌دهد که یا پرونده‌ای نداشتند یا خیلی ضعیف کار کردند. به هر حال الان از تهران، گیلان، خراسان و مرکز کشور در این پرونده کاروانسرای ثبت شده داریم. سیر تحول معنادار از معماری چاپارخانه تا دوره قاجار برای ما در پرونده‌های کاروانسرا مهم بود.

وی افزود: برای ثبت راه آهن با این موضوع مواجه شدیم که در برخی جاها از وسط سایت‌های زباله می‌گذشت. باید همه برای ۱۴۰۰ کیلومتر بسیج می‌شدند که حداقل آن را تمیز کنند. کارهای بزرگ زحمات زیادی هم می‌طلبد. این آغاز راه است باید سرمایه گذاری کرده و بخش خصوصی را درگیر کنیم.

طالبیان بیان کرد: درباره چالش‌های حریم و عرصه و ارزش‌های برجسته پرونده‌ها، باید همکاران ما در حوزه ثبت جهانی در این برنامه صحبت می‌کردند چون این کارها بسیار سخت بود. در وسط راه خیلی از همکاران می‌گفتند که تعداد کاروانسراها را کمتر بگیریم ولی گفتیم اجازه بدهید کار بزرگ انجام شود.

وی درباره چالش‌هایی که با کاروانسراها داشت توضیح داد: در استان خوزستان به کاروانسرای افضل شوشتر رفتیم شبانه دیدم حوض بزرگی دارد که با پلاستیک پوشانده شده بود و نمی‌دانستیم کاروانسراست یا چیز دیگری. عصبانی شدم. بهره بردار گفت هر چه شما بگویی انجام می‌دهم. تمام شیشه‌ها و ویترین و کابل‌ها را برداشتیم امیدوارم الان وضعیت آن برنگشته باشد. وقتی مرتب شد دیدیم چقدر کاروانسرای خوبی با معماری شوشتری است به نحوی که ارزیاب گفت این یکی از بهترین هاست. در سکوی آن مجسمه‌های عجیب و غریب گذاشته بودند یا سقف را ایزوگام کرده بودند. در کاروانسرایی در آذربایجان برخی از افراد سنگ ازاره جدید در کنار سنگ قدیم گذاشته بود. بحث استفاده از سیمان هم معضل شده بود. ارزیاب ترک آمده بود و می‌گفت چرا میگویید کاروانسرای ایرانی اینها کاروانسرای ایران است. ما به او توضیح می‌دادیم که مفهوم کاروانسرای ایرانی را مدنظر داریم.

وی ادامه داد: کاروانسرای یام بازسازی شده است. سرمایه گذار آن می‌گفت که همه به من می‌گویند تو باعث شدی کاروانسرا ثبت نشود در حالی که این طور نیست به هر حال نباید دو کاروانسرای یام و مادرشاه از فهرست بیرون می‌رفت. مداخلات در کاروانسرای هتل عباسی یا همان مادرشاه قبل از منشور ونیز بود. باید این دو کاروانسرا در آینده به پرونده اضافه شود. کاروانسرای یام توسط ارزیاب به عنوان بازسازی خوب تأیید شد.

حسن کریمیان عضو پژوهشکده باستان شناسی دانشگاه تهران گفت: افرادی فکر می‌کنند که ثبت جهانی یعنی محدودیت. بله محدودیت‌هایی ایجاد می‌شود اما یک وقت تعداد فهرست ثبت ملی آثار به صورت وحشتناک بالا رفت. هر جا رفتیم یک جی پی اس به دانشجو دادیم و پرونده ثبت کردند.

وی گفت: این همه آثار ثبت شد ولی هیچ کدام حد و حدود مالکیت ندارند از آن طرف ثبت می‌کنیم و از طرفی دیوان عدالت آن را خارج می‌کند. زیرساخت فکری لازم است. شهرها را نمی‌توان ثبت زنجیره‌ای کرد. دلیل ندارد رگباری آثار را ثبت جهانی کنیم.

کاروانسراها باید روح و جان پیدا کنند

مصطفی ده پهلوان رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی در این نشست گفت: این تعداد کاروانسرا باید روح و جان پیدا کنند آن هم با پژوهش‌های تکمیلی. درباره این کاروانسراها قصه‌های زیادی در سفرنامه‌ها هست باید آنها را به مردم معرفی کنیم. این تعداد کاروانسرا مانند انسان‌هایی هستند که دست به دست هم دادند تا حافظی برای این سرزمین باشند.

جبرئیل نوکنده مدیر موزه ملی ایران گفت: زمانی که اثری می‌خواهد ثبت شود یکی از موضوعات یونسکو بحث مدیریت بازدید است. یک اثر وقتی در فهرست جهانی قرار می‌گیرد به موزه تبدیل می‌شود. الان ۵۴ موزه به موزه‌های ایران اضافه شد پس باید با آنها برخورد موزه‌ای شود و رویدادهای موزه‌ای در کاروانسراها انجام گیرد. تا الان ما یک بیستم کاروانسراهای ایران را در یونسکو ثبت کرده ایم.

وی گفت: کاروانسرا جزو معدود جاهایی است که از مردمان عادی تا حاکمیت از آن استفاده می‌کردند. اگر کتاب کاروانسراها چاپ شد و ارتباط میراث فرهنگی وقت با مؤسسه باستان شناسی آلمان نبود آیا کار دیگری انجام می‌شد؟ چرا با مؤسسات تحقیقاتی دنیا ارتباط نداریم؟

در ادامه این برنامه مصطفی پورعلی مدیرکل سابق دفتر ثبت آثار تاریخی گفت: موضوع ثبت‌های جهانی خوب یا بد عرصه رقابتی بیان المللی پیدا کرده است. وقتی دوستان ما از واژه ایرانی برای کاروانسرا استفاده کردند ایکوموس به آن ایراد گرفت این موضوع فقط فنی نیست در این عنوان چندین پرونده هم داریم مثل قنات ایرانی یا باغ ایرانی. این بحث‌ها صرفاً موضوعات فنی شاید نباشد بلکه حوزه معرفی ایران در سطح جهانی را نشان می‌دهد.

پورعلی بیان کرد: کاروانسراهای انتخابی آثاری هستند که هر کدام به دلایل خوبی انتخاب شدند هر کدام یک راه تاریخی را شهادت می‌دهند. شاید مرنجاب در راه اصلی نیست اما قبلاً این طور بوده است. الان مشکل شهرسازی جدید این است که به راه‌های باستانی توجهی نداریم. امروزه راه رشت_ قزوین را مهمترین راه گیلان می‌دانیم درحالی که این مسیر راه تاریخی گیلان نبوده است بلکه این راه از زمان ناصرالدین شاه به وجود آمد. به همین دلیل در این مسیر کاروانسرا نداریم

منبع: مهر

دارابی مطرح کرد؛

فایده ثبت جهانی چیست

قائم مقام وزارت میراث فرهنگی درباره فایده ثبت جهانی میراث ملموس و طبیعی و میراث ناملموس و قرارگیری آنها در فهرست یونسکو توضیحاتی داد.

به گزارش خبرنگار مهر، علی دارابی معاون میراث فرهنگی کشور در صفحه مجازی خود نوشت: برای برخی این پرسش است که ثبت جهانی میراث ملموس و طبیعی و میراث ناملموس چه فایده‌ای دارد و دست آورده‌ای آن چیست؟ به مناسبت ثبت ۵۴ کاروانسرای ایرانی در فهرست جهانی یونسکو به صورت خلاصه موارد زیر را تقدیم می‌کنم:

۱. ثبت جهانی یعنی ثبت ثروت ملی و اعتبار برای یک ملت و کشور است هر قدر بیشتر باشد به همان میزان اهمیت بیشتری دارد.

۲. ثبت آثار در یونسکو به مثابه دارایی یک ملت و کشور محسوب می‌شود.

۳. تأثیر بسزایی در توسعه و گسترش توریسم و گردشگری دارد هر کشوری که بیشترین سایت ثبت شده جهانی داشته باشد بی تردید از اولین مقاصد گردشگری در جهان محسوب می‌گردد. ایران در حوزه میراث ملموس و طبیعی جزو ۱۰ کشور اول دنیاست؛

ایتالیا با ۵۸ اثر، چین با ۵۶، آلمان با ۵۱، اسپانیا با ۴۹، فرانسه با ۴۹، هند با ۴۰، مکزیک با ۳۵، انگلیس ۳۲، روسیه با ۳۰ و ایران با ۲۷ اثر به ترتیب رتبه‌های اول تا نهم دنیا را دارند. در حوزه میراث ناملموس ایران رتبه ششم جهان را دارد.

۴. ثبت جهانی تصویر زیبایی از تمدن و فرهنگ ایران را به جهانیان نشان می‌دهد عرصه‌ای که ایران دست بالایی برای معرفی و هنرنمایی دارد.

۵‌. وقتی یک اثر ثبت جهانی شد تعلق به آحاد جامعه بشری دارد. در کنار یک ملت جامعه جهانی خود را مسئول حفظ و صیانت از آن می‌داند.

۶‌. مردم هر کشور نسبت به حفظ، صیانت و معرفی آن اثر احساس تعلق و مشارکت بیشتری می‌کنند.

۷. احساس غرور، افتخار ملی برای آحاد افراد یک کشور به خصوص جوانان می‌شود و نقش بزرگی در تقویت و همبستگی ملی دارد.

۸. در شرایط تحریم، تهدیدهای مختلف، ابزار مؤثر، کارآمد برای دیپلماسی عمومی است. چرا که میراث فرهنگی یک ارزش افزوده پایان ناپذیر دارد و در ایجاد صلح، تقویت مناسبات و کاهش منازعات نقش آفرین است.

۹. ثبت آثار جهانی هویت بخش و تشخص و منزلت یک ملت و تمدن ریشه‌دار آن است. آداب و رسوم، سنت‌ها، باورها، عقاید، زبان، پوشش‌ها و آئین‌ها همه و همه در متن زندگی مردم است در عرصه جهانی معرفی می‌گردند.

۱۰. دیپلماسی فرهنگی یعنی همه موارد بالا. در عصر ارتباطات و توسعه مناسبات، ثبت آثار جهانی "جایگاه واقعی" یک کشور و یک ملت را حکایت می‌کند.

ما ایرانیان ملت با فرهنگ و تمدن و متشخصی در جهان بوده و هستیم.

قدر این همه ثروت و دارایی را بهتر و بیشتر بدانیم.

همزمان با هفته گردشگری و هفته دفاع‌مقدس

تندیس بی‌بی‌لوعه، بانوی گردشگری مقاومت رونمایی می‌شود

معاون گردشگری خوزستان از رونمایی تندیس «بی‌بی‌لوعه ناصریان» معروف به مادر رزمندگان و الگوی گردشگری مقاومت همزمان با هفته گردشگری و هفته دفاع‌مقدس خبر داد.

به‌گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، جمال عامری‌نسب ۳۱ شهریورماه ۱۴۰۲ با اعلام این خبر گفت: در همایش روز جهانی گردشگری که پنجم مهرماه پیش‌رو در هتل بین‌المللی پارس اهواز برگزار می‌شود از تندیس بی‌بی‌لوعه ناصریان معروف به بانوی مقاومت همزمان با هفته گردشگری و هفته دفاع‌مقدس رونمایی می‌شود.

معاون گردشگری خوزستان افزود: در تیرماه ۱۴۰۲ همزمان با تولد ۱۰۷ سالگی بی‌بی‌لوعه ناصریان که الگوی گردشگری مقاومت محسوب می‌شود با ابتکار عمل مجتبی گهستونی روزنامه‌نگار و فعال حوزه میراث‌فرهنگی در خوزستان و با همکاری معاونت گردشگری اداره‌کل میراث‌فرهنگی خوزستان و اداره میراث‌فرهنگی شهرستان شادگان ویژه برنامه‌ای در شهر دارخوین از توابع شهرستان شادگان برگزار شد.

او بیان کرد: به‌همین منظور در روز جهانی گردشگری از تندیس بی‌بی‌لوعه ساخته «سمیرا فلاح» که از برجسته‌ترین راهنمایان گردشگری و برنامه‌ریزان حوزه سفر است رونمایی می‌شود.

عامری‌نسب گفت: این تندیس در تیراژ یک‌هزار عدد و با رنگ‌بندی‌های متنوع و براساس چهره دوره میان‌سالی بی‌بی‌لوعه ناصریان تولید شده است.

بی‌بی‌لوعه از کهنسال‌ترین زنان خوزستان است. این عمر طولانی باعث شده حوادث زیادی را با چشم خودش ببیند. از هجوم انگلیسی‌ها حدود ۹۰ سال قبل به آبادان و دارخوین تا حمله عراق و حصر آبادان؛ از ساخته شدن تلمبه‌خانه دارخوین توسط انگلیسی‌ها تا بیرون کردن عراق و اعدام صدام؛ از لحظه‌ای که دارخوین، محل زادگاهش، شهر شد تا روزی که یکی از مهمترین سنگرهای مقاومت هشت سال جنگ تحمیلی بود.

او در دوران جنگ برخلاف اهالی دارخوین هرگز این شهر را ترک نکرد و ماند تا قوت قلب رزمنده‌ها باشد. برایشان آشپزی می‌کرد یا حتی لباسهای‌شان را می‌شست. آواز می‌خواند و روحیه می‌داد. آنقدر به رزمنده‌ها محبت کرد که به مادر رزمنده‌ها شهرت پیدا کرد. صدایش را وقتی می‌خواند همه دوست داشتند و با او دلشاد بودند.

خانه او در تمام مدت هشت سال جنگ محل رفت و آمد سربازها و حتی فرمانده‌های جنگ بود. او را زنی مهربان و صلح‌طلب می‌شناسند. دوستدارانش می‌گویند تا زمانی که زنده است باید نام او در میراث بشری ایران ثبت شود.

مدیرکل میراث‌فرهنگی خوزستان:

ثبت‌ جهانی کاروانسرای افضل شوشتر موفقیتی فرهنگی در سطح دنیا است

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، در پیامی ثبت‌جهانی کاروانسرای "افضل" در چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث‌جهانی یونسکو در ریاض به‌عنوان پنجمین اثر جهانی ثبت‌شده استان را به همه مردم خوزستان تبریک گفت و آن را دستاوردی ماندگار، فرهنگی و تاریخی برای خوزستانی‌ها دانست.

به‌گزارش ایسنا به نقل از اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، در متن پیام محمدحسین ارسطوزاده این‌گونه آمده است:

«ثبت زنجیره کاروانسراهای ایرانی، به گواهی ارزیابان یونسکو، نمایانگر مبادله ارزش‌های انسانی، پیشرفت معماری، فناوری و گواهِ کم‌نظیری از سنت مهمان‌نوازی و تعامل مسافران در قالب اقوام، ادیان و ملل مختلف در ایران عزیزمان است.

در این میان، ثبت‌جهانی کاروانسرای افضل شوشتر در مجموعه کاروانسراهای ایرانی، کام هم‌استانی‌های فرهیخته، علاقه‌مندان و دلسوزان تاریخ و فرهنگ غنی کهن‌شهر شوشتر را شیرین و قلب خوزستانی‌های فرهنگ دوست را مملوء از شادی کرد.

بی‌هیچ تردیدی شوشتر، گنجینه ارزشمندی از هنر و تمدن اسلامی و ایرانی است و جای‌جای این شهر زیبا و دیدنی، مملوء از تجلی هنرمندی و هوشمندی نیاکان این سرزمین است که جهانیان را به تحسین وا داشته و ثبت‌جهانی سازه‌های آبی‌تاریخی، آشکارترین نمونه این شایستگی و برازندگی است.

ثبت‌ کاروانسرای افضل به عنوان پنجمین اثر ثبت‌شده از خوزستان و دومین اثر ثبت‌شده از شوشتر در فهرست میراث‌جهانی، نشانه روشن دیگری از ظرفیت بالای خوزستان در عرصه‌های گردشگری و تاریخی و دستاوردی ماندگار، فرهنگی و تاریخی برای مردم استان است که مسئولیت متولیان موضوع را در معرفی شایسته و در شأن استان، در صحنه‌های جهانی و بین‌المللی مبرهن می‌سازد.

کاروانسرای تاریخی افضل با شاخصه‌هایی همچون تزئینات آجری چشم‌نواز، ستون‌های سنگی اطراف حیاط و معماری ویژه شبستان آن، یادگاری فاخر و ارزشمند از دوره قاجار و محلی برای بارانداز، دادوستد تجاری و استراحت بوده که همچون نگینی در دارالمؤمنین می‌درخشد و مجموعه مدیریت استان و شهرستان تلاش خواهد کرد ضمن حفاظت و صیانت از این بنای باشکوه، ترتیبی اتخاذ شود تا همگان به‌ویژه شوشتریان عزیز از منافع آن منتفع شوند.

ثبت‌جهانی کاروانسراها در سطح کشور و ذیل آن کاروانسرای افضل شوشتر یک موفقیت فرهنگی در عرصه جهانی است که حاصل نظم و راهبری در سطح کلان تا استان و شهرستان‌ها و تلاش همه مدیران و کارشناسان در تعامل و همکاری با همه بخش‌های مرتبط و به‌ویژه مساعدت‌های مردمی، اصحاب رسانه، سازمان‌های مردم‌نهاد و دوستداران میراث‌فرهنگی است.

بی‌شک تلاش‌های وزیر محترم میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی جناب آقای مهندس ضرغامی و قائم‌مقام محترم وزارتخانه و معاون میراث‌فرهنگی کشور جناب آقای دکتر دارابی نیز در این دستاورد بزرگ، تاریخ‌ساز و افتخارآفرین بر کسی پوشیده نخواهد بود که لازم می‌دانم صمیمانه از این تلاش‌ها قدردانی کنم.

اینجانب در پایان ثبت‌جهانی کاروانسرای افضل شوشتر به همراه ۵۳ کاروانسرای تاریحی دیگر ایران در چهل و پنجمین اجلاس کمیته میراث‌جهانی یونسکو در ریاض را به مردم و فعالان میراث‌فرهنگی استان خوزستان تبریک می‌گویم و امیدوارم جهانی شدن این اثر ارزشمند محرک مؤثری در جریان توسعه گردشگری استان زرخیز خوزستان باشد.»

تخریب بخشی از سردر ورودی خانه تاریخی نجاتیان شوشتر

خانه تاریخی نجاتیان یکی از بناهای تاریخی مجموعه افضل و مربوط به دوران قاجاری میباشد.

این بنا هم مثل اکثر بناهای دیگر موجود در بافت تاریخی شوشتر دچار عارضه آبگرفتگی شوادان میباشد. این آب که در شوادان ها جریان دارد طی آزمایشهایی که قبلا انجام شده آب قابل شرب میباشد و بشدت در حال آسیب زدن به بناهای تاریخی است.

متاسفانه امروز به تاریخ ۲۸ شهریورسر در خانه تاریخی نجاتیان بدلیل آبگرفتگی شوادان به طور کامل فرو ریخت.
اداره میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی شوشتر از سال ۹۰ در این راستا پیگیری هایی انجام داده ولی تا کنون به نتیجه ای دست پیدا نکرده استدر حدود ۶۰ خانه در نقاط مختلف شوشتر شناسایی شده است که دچار این عارضه میباشند و امکان بروز فاجعه ای جبران ناپذیر را دارند. متاسفانه اداره آبفا در این خصوص تا کنون اقدامی به جهت رفع مشکل انجام نداده است

گزارش هایی موضوعی آبگرفتگی شوادون های شوشتر

روی لینک ها کلیک کنید.

رفتار دست به عصای میراث شوشتر در قبال بافت تاریخی آب‌گرفتگی، خانه‌های قدیمی شوشتر

https://www.khouztourism.ir/post/3067

خطر بیخ گوش شواوون های خانه های تاریخی شوشتر

https://www.khouztourism.ir/post/3059

«کاروانسراهای ایران»‌ ثبت جهانی شد

پرونده «کاروانسراهای ایران» به‌عنوان بیست و هفتمین اثر تاریخی و طبیعی ایران در یونسکو به ثبت جهانی رسید.

به گزارش میراث آریا، در چهل و پنجمین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو که در ریاض عربستان در حال برگزاری است، امروز، یکشنبه ۲۶ شهریورماه ۱۴۰۲، پرونده «کاروانسراهای ایران» تأیید شد و به ثبت رسید.

بدین ترتیب، «کاروانسراهای ایران» بیست و هفتمین اثر تاریخی و طبیعی ایران در فهرست جهانی یونسکو است.

در این پرونده، 54 کاروانسرای ایران ثبت شده‌اند که عبارتند از: دیر گچین (قم)، نوشیروان(اصفهان)، پرند یا قلعه سنگی (تهران)، رباط شرف (خراسان رضوی)، سنگی انجیره (یزد)، جمال‌آباد (آذربایجان شرقی)، عباس آباد تایباد (خراسان رضوی)، فخر داوود (خراسان رضوی)، شیخعلی خان (اصفهان)، مرنجاب (اصفهان)، امین‌آباد (اصفهان)، گبرآباد (کاشان)، مهیار (اصفهان)، گز (اصفهان)، کوهپایه (اصفهان)، مزینان (خراسان رضوی)، ایزدخواست (فارس)، فخرآباد (خراسان رضوی)، سرایان (خراسان جنوبی)، قصر بهرام (سمنان)، آهوان (سمنان)، میامی (سمنان)، عباس آباد (سمنان)، میاندشت (سمنان)، زین الدین (یزد)، میبد(یزد)، فرسفج(فارس)، خواجه نظر(آذربایجان غربی)، دهدشت (کهگیلویه و بویراحمد)، بیستون (کرمانشاه)، گنجعلی،خان (کرمان)، گویجه بل (آذربایجان شرقی)، خوی (آذربایجان غربی)، صائین (اردبیل)، تی تی (گیلان)، باغ شیخ (مرکزی)، زعفرانیه (خراسان رضوی)، مهر (خراسان رضوی)، ینگه امام (البرز)، بستک (هرمزگان)، برازجان (بوشهر)، خرانق (یزد)، آجری انجیره (یزد)، افضل (خوزستان)، نیستانک (اصفهان)، چاه کوران (کرمان)، چمشک (لرستان)، رشتی(یزد)، تاج آباد (همدان)، ده محمد (خراسان جنوبی)، خان (آذربایجان غربی)، چهل پایه (خراسان جنوبی)، سعدالسلطنه (قزوین) و رباط قلی (خراسان شمالی) است.

در این جلسه، رسول وطن‌دوست به نمایندگی از هیأت اعزامی ایران گزارشی از پرونده کاروانسراهای ایران ارائه کرد.

او سخنان خود را با شعری از مولانا به پایان رساند: کرده منزل شب به یک کاروانسرا / اهل شرق و اهل غرب و ماورامانده در کاروانسرا خرد و شگرف / روزها با هم ز سرما و ز برف

پ.ن:

سرای افضل (سرای افضل) از بناهای تاریخی دوره قاجار و یکی از اجزاءِ مجموعه تاریخی افضل در شهرستان شوشتر است که در خیابان طالقانی، کوچه سنگ‌فرش واقع شده و در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۹۴۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

سرای افضل یکی از آثار تاریخی و ثبت ملی این شهرستان در مسیر ثبت در فهرست میراث جهانی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) قرار گرفته است.

: این اثر از بناهای ارزشمند به جا مانده از دوره قاجار است که همنشینی با محله دلدل در بافت کهن و پیکره‌ای از بازار و خیابان تاریخی سپه آن را از موقعیت منحصر به فردی برخوردار کرده است.

سرای افضل به منظور بارانداز بعضی محصولات تجاری در دوره قاجار راه‌اندازی شده و در دوره‌هایی نیز به عنوان محل ثبیت (سیلو) شوشتر به کار خود ادامه داده است.

معمار این بنا حاج جعفر معمار، از معماران بزرگ و نامی همان دوره بوده که چندین سازه را در شوشتر همچون خانه مستوفی، بعضی از املاک افضل، و بخش هایی از قلعه تاریخی سلاسل را بنا کرده است

کاروانسرا تا دوره پهلوی دوم به کار خود که توزیع غله بوده، ادامه می‌دهد اما به مرور زمان نقش تجاری خود را با توسعه راه ها، گسترش و پیشرفت حمل و نقل و رونق گرفتن شهر اهواز به عنوان مرکز استان، از دست داد.

سرای افضل هم اکنون محل دائمی نمایشگاه صنایع دستی است و در غرفه‌های آن کارگاه‌های ویژه‌ی این هنرهای دستی برپاست.

ا

رفتار دست به عصای میراث شوشتر در قبال بافت تاریخیآب‌گرفتگی، خانه‌های قدیمی شوشتر را تهدید می‌کندعضو شورای فنی میراث فرهنگی خوزستان: میراث فرهنگی ۲۰ سال است در همین زمینه با نهادها و اداره‌های مختلف مکاتبه کرده و نسبت به وضعیت شوادان‌های شوشتر هشدار داده است

میراث فرهنگی از نظر قوانین و ضوابط، قدرت برخورد با هر عامل تخریب‌کننده و متعرض به بافت تاریخی را دارد. نمونه‌ آن را می‌توان در تجربهٔ شوش دید که مجوز ساخت زیرگذر ورودی شوش یا پل مقابل بیمارستان شوش از سوی میراث فرهنگی صادر نمی‌شود. اما این نهاد، با وجود وضعیت بحرانی «شوادان»‌ها (زیرزمین‌های عمیق) و شبستان‌های شوشتر که سازه‌هایی در نوع خود کم‌نظیر هستند، کاری انجام نمی‌دهد. گرچه ستاد بحران دو بار برای این موضوع جلسه‌ای بدون خروجی تشکیل داده است، رفتاری جدی هم از سوی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی هم در شهری که اثری فاخر در لیست آثار ثبت جهانی دارد (سازه آبی) دیده نمی‌شود. کوچه‌ها و خیابان‌ها در بافت تاریخی شوشتر عرضی کم و دیوارهایی با ارتفاع زیاد دارند و با توجه به سکونت مردم در این بافت، ایمن‌سازی بناها از اهمیت بالایی برخوردار است. فعالان می‌گویند این کوچه‌ها در حوادث، کمک‌رسانی یا استفاده از ماشین‌آلات را با مشکل روبه‌رو خواهند کرد و آب‌گرفتگی «شوادان»‌ها احتمال ریزش برخی خانه‌ها را بالا برده است.

قبل از عصر مدرن و وجود کولرهای گازی، مردم خوزستان در بعضی از شهرها به ویژه در شوشتر و دزفول و حتی اهواز اقدام به ساخت شوادان می‌کردند. شوادان‌ها دقیقا در زیر ساختمان ساخته می‌شدند و نزدیک به هشت متر عمق داشتند. دما در این عمق اغلب ثابت بود و مردم در فصل گرما به شوادان‌های خانه‌هایشان می‌رفتند. در سال‌های اخیر وضعیت اما استحکام شوادان‌ها بحرانی شده است به طوری که کف بعضی‌ از خانه‌ها در شوادان سقوط کرده و به طور کامل تخریب شده است. حتی مالک یکی از شوادان‌ها در شوشتر از روی طعنه و کنایه ۵۰ بچه‌ماهی «کپور» را در شوادان انداخت که مدتی پیش در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت.
وضعیت کنونی شوادان‌ها باعث شده در شرایط بحران آب اما حجم بسیاری از آب هدر رود و بدتر از همه خانه‌های تاریخی شوشتر را تخریب کند. در حال حاضر بحرانی‌ترین نقاط شهر شامل مرکز شهر شوشتر نزدیک به چهارراه امام، اطراف خانه‌ مستوفی، خیابان مسجد جامع، خیابان سادات و نزدیک هتل طبیب است که شوادان‌هایشان در شرایط مناسبی نیستند و لازم است متولیان اقدامی عاجل انجام دهند.

مسئول انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوشتر: حجم آب‌گرفتگی در برخی شوادان‌ها به گونه‌ای است که باید آب آن به‌صورت روزانه تخلیه شود. تخلیه نشدن و ماندن آب می‌تواند منجر به خسارت به خانه‌ها شود

بحران آب و شوادان‌ها
در قدیم مردم برای گریز از گزند گرما در شوشتر، دزفول و مسجدسلیمان و حتی در عراق از استادکاران شوشتر دعوت می‌کردند که برایشان شوادان‌ بسازند. دمای درون شوادان‌ بین ۲۵ تا ۳۰ درجه ثابت است. این توضیح را عضو شورای فنی میراث فرهنگی، صنایع‌دستی خوزستان می‌دهد و تأکید می‌کند که تا همین حالا از شوادان‌ها استفاده می‌شود و از قدیم هیچ‌وقت گزارشی از آب‌گرفتگی شوادان‌ها نداشتیم.
«علی محمد چهارمحالی» درباره‌ٔ علت آب‌گرفتگی شوادان‌های شوشتر هم به «پیام ما» می‌گوید که فرسودگی شدید شبکه‌ آب‌وفاضلاب و نشت آب در نقاطی که در عمق زمین است به شوادان‌ها می‌رسد و موجب این اتفاق می‌شود.
به گفتهٔ او، برخی می‌گویند آبی که به شوادان‌ها آمده مربوط به سفره‌های آب زیرزمینی است که این مسئله از سوی کارشناسان مربوطه رد شد و در گذشته اتفاقاً سفره‌های آب زیرزمینی بیشتری بوده اما گزارشی از آب‌گرفتگی نداشتیم.
عضو شورای فنی میراث فرهنگی خوزستان ادامه می‌دهد: «اداره‌ آب‌وفاضلاب می‌داند که مشکل از جانب خودشان است. شوادان‌های خانه جزایری، خانه ابریشم کار، خانه معین‌التجار و خانه رحیمی کاملا تخریب شده است.»
تبعات آب‌گرفتگی در بافت تاریخی
در بافت تاریخی شهر شوشتر بیش از ۹۰ اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی وجود دارد. مشکل آب‌گرفتگی شوادان خانه‌های تاریخی مربوط به بیش از ۲۰ سال قبل است که به بلای جان بافت تاریخی شوشتر تبدیل شده است.
مسئول انجمن دوستداران میراث فرهنگی شوشتر این موضوع را تأیید می‌کند که شوادان‌های بسیاری از خانه‌های واقع در بافت تاریخی دچار آب‌گرفتگی شده که این آب‌گرفتگی آسیب زیادی را به بافت تاریخی و خانه‌های واقع در بافت وارد کرده است.

عضو شورای فنی میراث فرهنگی خوزستان: میراث فرهنگی ۲۰ سال است در همین زمینه با نهادها و اداره‌های مختلف مکاتبه کرده و نسبت به وضعیت شوادان‌های شوشتر هشدار داده است. تاکنون چند جلسه در ستاد بحران تشکیل شده و حتی مدیر کل حوادث غیرمترقبه هم از شوادان‌ها بازدید کرده است، اما نتیجه‌ای حاصل نشد

«ابوالفضل مهدی‌پور» با بیان اینکه حجم آب‌گرفتگی در برخی شوادان‌ها به گونه‌ای است که باید آب آن به‌صورت روزانه تخلیه شود، توضیح می‌دهد که تخلیه نشدن و ماندن آب می‌تواند منجر به خسارت به خانه‌ها شود.
این فعال میراث فرهنگی ترک‌خوردگی و رانش در برخی خانه‌ها را بخشی از عوارض ناشی از آبگرفتگی شوادان‌ها برشمرد.
چه باید کرد؟
عضو شورای فنی میراث فرهنگی، صنایع‌دستی خوزستان و کارشناس میراث فرهنگی شوشتر می‌گوید که میراث فرهنگی ۲۰ سال است در همین زمینه با نهادها و اداره‌های مختلف مکاتبه کرده و دربارهٔ وضعیت شوادان‌‌های شوشتر هشدار داده است.
چهارمحالی با بیان اینکه تاکنون چند جلسه در ستاد بحران تشکیل شده و حتی مدیرکل حوادث غیرمترقبه هم از شوادان‌ها بازدید کرده است، می‌افزاید: «مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر اداره‌های مرتبط با حوزه‌ فرهنگی نیز از شوادان‌های شوشتر بازدید کردند، اما نتیجه‌ای حاصل نشد.»
سرپرست اداره میراث فرهنگی شوشتر هم که حدوداً یک‌سال است سکان اداره میراث فرهنگی شهرستان را برعهده گرفته اخیراً اعلام کرده است که موضوع آب‌گرفتگی شوادان‌ها یکی از موضوعات اصلی و در اولویت ادارهٔ میراث فرهنگی از یکسال گذشته تاکنون بوده است. با وجود اینکه در سال‌های قبل نیز در این باره مکاتباتی صورت گرفته اما از سال گذشته به صورت جدی این موضوع در دست پیگیری قرار گرفته است.
«داوود نجارآسیابان» رفع این مشکل را منوط به پیدا کردن منشأ آب‌گرفتگی به صورت قطعی از طریق انجام مطالعات و بررسی‌های کارشناسی می‌داند.
او به برگزاری یک جلسه در نهم آذر سال گذشته با حضور فرماندار و دیگر دستگاه‌های مربوطه اشاره می‌کند که در آن نشست مقرر شد مطالعات مربوط به عارضه‌یابی این مشکل از سوی وزارت نیرو انجام شود که در آخرین جلسه مقرر شد ظرف مدت یک ماه نتایج آن را به میراث فرهنگی اعلام کنند.
نجار آسیبان نیز همانند کارشناسان میراث، پوسیدگی‌ لوله‌های آب و نفوذ آب از سفره‌های زیرزمینی را دو عامل احتمالی این مسئله می‌داند با این حال معتقد است که براساس ادله‌ٔ موجود، علت اصلی این مشکل پوسیدگی لوله‌های انتقال آب آشامیدنی است، اما باز هم باید مطالعات برای قطعی شدن دلیل این مشکل صورت گیرد.
**
ظاهراً مکاتبه‌ها، تذکرها و پیگیری‌های میراث فرهنگی نتیجه نداده یا جدی و مصرانه نبوده است. میراث فرهنگی طبق قوانین و ضوابط توانایی واکنش تند و برخورد با عاملان و مسببان این وضعیت را دارد، اما واکنش میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان نسبت به ماجرای شوادان‌ها به‌نظر دست به‌عصاست. گذر زمان حتی با گذشت هر یک روز به ضرر وضعیت بناهای تاریخی شوشتر است و شرایط روزبه‌روز به سمت بحرانی‌تر شدن اوضاع پیش می‌رود.
با وجود این، گفته شده است با توجه به اختلاف نظر میان سازمان آب و برق خوزستان، شرکت آب‌وفاضلاب استان، اداره‌کل زمین‌شناسی و اداره‌کل میراث فرهنگی درباره منشأ نشت آب قرار شده است مطالعه انجام شود و علت‌یابی دقیق صورت گیرد. تا مشخص شدن نتیجهٔ مطالعات نیز قرار است طی یک ماه، بخشی از شبکهٔ آب در دو نقطهٔ مشخص شده واقع در خیابان خانه امام و خیابان عبداله بانو اصلاح شوند که در صورت کاهش آب‌گرفتگی در دیگر نقاط نیز این اقدام عملیاتی می‌شود.

«شوشتر» شهری است که بیش هفت هزار سال قدمت دارد. در محدودهٔ بافت تاریخی شوشتر بیش از ۲۶۰ اثر تاریخی ثبت شده است که خانه‌های تاریخی به عنوان ظرفیت بسیار مهم بخشی از آن محسوب می‌شود. خانه طبیب، خانه رحیمی، خانه معین‌التجار، خانه مستوفی، خانه کجباف، خانه مقدم، خانه مرعشی، خانه امین‌زاده، خانه زایر، خانه طبیب شوشتری، خانه جزایری، خانه شیخ جعفر شوشتری، خانه افضل، خانه چهارمحالی، خانه رضوان، خانه زاهدی و… تنها بخشی از خانه‌های حائز اهمیت تاریخی در این شهرستان است. قدمت این خانه‌ها بیشتر به زمان «صفویه» و «قاجار» بر می‌گردند. گستردگی این عارضه در کل بافت تاریخی پراکنده است و تاکنون حدود ۵۰ پلاک که درگیر با عارضه آب‌گرفتگی است شناسایی شده اما احتمال اینکه خانه‌های دیگری نیز با این مشکل مواجه باشند وجود دارد.

قاسم آل کثیر/روزنامه نگار

مدیرکل میراث‌فرهنگی خوزستان خبر داد:

اختصاص ۹ میلیارد تومان اعتبار برای راه‌اندازی موزه مسجدسلیمان

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان گفت: به‌منظور راه‌اندازی موزه در شکل و محتوای مناسب، تأمین اعتباری به مبلغ ۹ میلیارد تومان انجام شده و ایجاد طرح محتوایی و مرمت این مکان نیز آغاز شده است.

محمدحسین ارسطوزاده با بیان این‌که شهر مسجدسلیمان دارای پیشینه‌ای‌ غنی و مملوء از آثار و محوطه‌های تاریخی است افزود: این شهر از زمان پیدایش و اکتشاف نفت مورد توجه خاص به عنوان سکونت‌گاه بوده و بسیاری از تأسیسات و مستحدثات صنعت‌نفت و لوازم سکونت در این منطقه نیز از زمان اکتشاف نفت ایجاد شده است.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان با اشاره به این‌که وجود نفت و تأمین نیازمندی‌ها و تخصص‌هایی که در صنعت‌نفت شکل گرفت، اقوام مختلف از سراسر کشور را در این شهرستان گردهم آورد گفت: این در حالی است که فرهنگ غالب این شهر بختیاری و از این بابت از غنای فرهنگی منحصربفردی برخوردار است.

او ادامه داد: در این میان، موزه مسجدسلیمان با سابقه طولانی از لوازم این شهر فرهنگی محسوب می‌شود و در قالب شهرموزه مسجدسلیمان، این فضا نقش تداعی‌کننده و تجلی‌دهنده فرهنگ و پیشینه مسجدسلیمان را می‌تواند داشته باشد.

ارسطوزاده با بیان این‌که بنای موزه و محوطه باستان کلگه‌زرین در مجاورت آن، مکمل مختصات درنظر گرفته‌شده برای شهرموزه مسجدسلیمان خواهد بود، افزود: به‌منظور راه‌اندازی موزه در شکل و محتوای مناسب، تأمین اعتباری به مبلغ ۹ میلیارد تومان انجام شده و ایجاد طرح محتوایی و مرمت این مکان نیز آغاز شده است.

او اضافه کرد: بخشی از این موزه پس از راه‌اندازی به نمایش آثار باستانی اختصاص خواهد یافت و بخشی دیگر نیز بازگوننده تاریخ و تاریخچه شهر مسجدسلیمان خواهد بود.

در این‌خصوص ایوب سلطانی مدیر پایگاه منظر فرهنگی و صنعتی مسجدسلیمان نیز عنوان کرد: در موزه مسجدسلیمان که در محل سابق موزه مردم‌شناسی راه‌اندازی خواهد شد، قرار است همه اشیائی که در کاوش‌های باستان‌شناسان، حفاری‌های رسمی و غیرقانونی کشف شده است و در حال حاضر بیشتر این اشیاء در موزه‌های دیگر شهرها قرار دارند، به این موزه منتقل شوند.

او افزود: اکنون مخزن امن این موزه ساخته شده و طرح محتوایی نیز توسط مشاور درحال انجام است که شامل گالری اشیاء، کارگاه مرمت، مخزن امن، گالری مشاهیر و مرکز آموزش خواهد بود.

سلطانی ابراز امیدواری کرد تا پیش از پایان سال موزه مسجدسلیمان راه‌اندازی شود.


آغاز عملیات ساماندهی محوطه تاریخی سرمسجد

او در ادامه از آغاز طرح ساماندهی محوطه تاریخی سرمسجد خبر داد و گفت: طرح ساماندهی این محوطه با اعتبار ۲۰ میلیارد ریال از محل اعتبارات استانی و با طراحی و نظارت پایگاه منظر فرهنگی و صنعتی مسجدسلیمان آغاز به کار کرده است.

مدیر پایگاه منظر فرهنگی و صنعتی مسجدسلیمان تصریح کرد: این طرح شامل روشنایی محوطه، اتاق حفاظت، مانیتورینگ، بهسازی و ایجاد ده چشمه سرویس بهداشتی، مسیرهای گردشگری و اتاق معرفی اثر است.

او یادآور شد: فاز نخست این طرح که شامل مرمت و ساماندهی پلکان جنوبی و شمالی که دو سال پیش بر اثر سیل تخریب شده بودند به صورت کامل انجام شد.