خوزتوریسم

عضو شورای شهر ایذه خبر داد؛

خواهرخواندگی ایذه با رشت/ فرصتی برای تبادل بیشتر فرهنگی

مسئول کمیسیون فرهنگی شورای شهر ایذه با اعلام خبر خواهرخواندگی میان ایذه با رشت، گفت: از هر امکانی برای معرفی هر چه بهتر داشته‌های فرهنگی استان خوزستان و شهر تاریخی ایذه استفاده خواهیم کرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، فاطمه مرادی با اعلام این خبر افزود: خواهرخواندگی میان شهرها از این روی دارای ارزش و جایگاه ویژه ای است که از این فرصت در انتقال تجربیات بین دو شهر استفاده می شود . کما اینکه باید این نکته را در نظر گرفت که باید پس از امضای این تفاهم‌نامه‌ها رفت و آمدها و جلسات کارشناسی انجام شود تا نزدیکی بین فرهنگ‌ها ایجاد و زمینه ارتباطات فرهنگی بیشتر فراهم شود.

او با اشاره به دیدار و گفت‌وگو با شهرداران شهرهای رشت و بندر انزلی و حضور برخی از چهره های فرهنگی هنری استان خوزستان و معاونین شهرداری ایذه، افزود: شهر ایذه به عنوان یکی از مراکز اصلی فرهنگی در گستره ایران اسلامی، دارای قابلیت‌های تاریخی و فرهنگی ناشنیده بسیاری است که به دلیل آمد و شدهایی که از گذشته دور تا به امروز میان برخی از اهالی دو شهر تا کنون صورت گرفته، فرصتی ایجاد شد تا ضمن اعلام اشتراکات میان این دو شهر، با عقد خواهرخواندگی، زمینه دعوت متقابل در زمینه های فرهنگی، هنری، ادبی، تا ریخی، اقتصادی و ورزشی نیز مطرح شد که بسیار مورد استقبال قرار گرفت.

این عضو شورای شهر ایذه تصریح کرد: به دنبال برگزاری نشست های مختلف، مقررگردید شهرداران این دو شهر، اعضای شورا و کارشناسان آنها سفر و بازدیدی از ایذه داشته باشند و طی نشستی با مسئولین مربوطه این قرارداد را منعقد نموده و تعاملات و ارتباطات درزمینه های ذکر شده آغاز شود.

خواهرخواندگی رابطه‌ای دوستانه و هدفمند است که به‌منظور تبادل اطلاعات و تجربیات و توسعه مناسبات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، فنی و سیاسی میان یک جامعه شهری با جامعه شهری مشابه خارجی برقرار می‌شود.

علت به‌کارگیری واژه خواهرخواندگی به این اعتبار بوده که در بیشتر زبان‌های دنیا واژه شهر مؤنث است.

رونق و رواج گردشگری بین دو شهر خواهرخوانده و نامگذاری متقابل نام خیابان‌هایی به نام شهر خواهرخوانده از جمله نتایج اعلام خواهرخواندگی شهرها است.

منبع:خبرگزاری کار ايران (ايلنا)

معاون گردشگری خبر داد

ثبت کندوان به عنوان نخستین روستای ایران در فهرست بهترین دهکده‌های جهانی گردشگری

معاون گردشگری وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گفت: در پی ارائه پرونده هشت روستا به سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)، روستای کندوان استان آذربایجان‌شرقی به عنوان نخستین روستای ایران در فهرست بهترین دهکده‌های جهانی گردشگری ثبت شد.

به گزارش میراث‌آریا، علی‌اصغر شالبافیان با حضور در مراسم اعلام بهترین دهکده‌های گردشگری در حاشیه بیست و پنجمین مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری و صد و نوزدهمین و صد و بیستمین شورای اجرایی این سازمان که هم‌اکنون در شهر سمرقند کشور ازبکستان در حال برگزاری است، گفت: روستای کندوان استان آذربایجان‌شرقی در رقابت با بیش از ۲۰۰ روستا از کشورهای مختلف توانست در فهرست دهکده‌های جهانی سازمان جهانی گردشگری جای بگیرد.

او افزود: هشت روستای کشورمان از جمله کندوان آذربایجان شرقی، بیشه لرستان، میمند کرمان، سهیلی قشم، پالنگان کردستان، قاسم آباد گیلان، کندلوس مازندران و ابیانه اصفهان برای شرکت در این رقابت از سوی معاونت گردشگری معرفی شده بودند که از این بین روستای کندوان توانست با کسب امتیازها و شاخصه‌های لازم در جایگاه روستاهای جهانی ثبت شود.

به گفته شالبافیان انتخاب بهترین دهکده گردشگری از سال ۲۰۲۱ توسط سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) دنبال می‌شود و هدف از این اقدام تبدیل گردشگری به محرک توسعه روستایی و رفاه روستاییان است.

معاون گردشگری خاطرنشان کرد: سازمان جهانی گردشگری ۹ شاخصه از جمله دارا بودن منابع فرهنگی، ترویج و حفاظت از آن، پایداری اقتصادی، محیطی، اجتماعی، پتانسیل گردشگری و توسعه و یکپارچگی زنجیره ارزش، حاکمیت و اولویت‌بندی گردشگری و نیز امور بهداشت، ایمنی و امنیت را به عنوان معیارهای انتخاب روستاهای جهانی اعلام کرده است که روستای کندوان توانست امتیاز قابل قبولی را از موارد مذکور کسب کند.

او تصریح کرد: تا به امروز ۷۶ روستا از ۴۰ کشور به عنوان بهترین دهکده‌های جهانی گردشگری معرفی شده‌اند و حالا جمهوری اسلامی ایران نیز با ثبت کندوان در این مجموعه جایگاه ویژه‌ای دارد.

گفتنی است از مزایای انتخاب شدن به عنوان روستای جهانی می‌توان به معرفی در سطح بین‌المللی به عنوان نمونه‌ای برجسته از یک مقصد گردشگری روستایی، ارائه گواهی امضا شده توسط دبیرکل سازمان جهانی گردشگری، دارا شدن فضایی برای تبادل تجربیات و آموزش، امکان شرکت در رویدادهای مرتبط با توسعه روستایی و گردشگری و در نهایت معرفی کشور صاحب روستا در ابعاد و زوایای مختلف گردشگری اشاره کرد

برای نخستین بار در ایران؛
برگزاری غرفه «گردشگری صنعتی کودک» CIT در اهواز

به گزارش مجموعه رسانه گردشگری و فرهنگی خوزستان با پیگیری و تلاش مهندس عبدالله سعیدی اصل، کارشناس و تورگردان میراث صنعتی و نیز کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی برای کودکان، نخستین غرفه «گردشگری صنعتی کودک» در نمایشگاه اتاق بازرگانی استان خوزستان دوم آبان در محل اتاق بازرگانی،صنایع، معادن و کشاورزی اهواز برگزار خواهد شد.
«گردشگری صنعتی کودک» (CIT) مخفف Child Industrial Tourism از مباحث نوین در حوزه «میراث صنعتی» محسوب می شود و برای نخستین بار است که در ایران، بصورت اختصاصی و تخصصی بدان پرداخته می شود.
مهندس سعیدی اصل، فعال در زمینه میراث و گردشگری صنعتی و کارشناس ارشد پژوهش و توسعه مدیریت پژوهش فناوری و مهندسی ساخت شرکت ملی حفاری ایران است و نزدیک به دوسال است موضوع گردشگری صنعتی کودک را بصورت تخصصی دنبال می کند.
وی در دیدار با فرشید خدادادیان پژوهشگر تاریخ نفت و میراث صنعتی، ضمن اعلام این خبر افزود؛ در این غرفه نمایشگاهی، کودکان و نوجوانان بازدیدکننده با دیدن ماکت ها، کاتالوگ ها و بروشورها و کتاب و عکس های اختصاصی با مفاهیم صنعتی کشور و بطور مشخص صنعت نفت و میراث صنعتی یکصد و شانزده ساله آن آشنا می شوند.
نمایشگاه مذکور در نشانی؛ اهواز، امانیه ،تقاطع لقمان و سقراط برگزار می شود و در ایام برگزاری بازدیدکنندگان از ساعت ۹ تا ۱۳می توانند از آن بازدید رایگان داشته باشند.

در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:

خیز بلند بخشداری سوسن برای ثبت ملی برنج بخش سوسن

بخشدار سوسن همزمان با آغاز فصل برداشت برنج و برگزاری جشن شکرانه این محصول در ایذه، از تشکیل دبیرخانه و ستاد برگزاری جشنواره هرساله برنج سوسن در راستای ثبت ملی این محصول خبر داد.

حسین مرادی ضمن تاکید بر جایگاه تاریخی بخش سوسن و وجود پتانسیل‌های قابل توجهی مانند گردشگری کشاورزی، دامداری، آبی، طبیعی و مذهبی، به خبرنگار ایلنا گفت: در ایران کمتر کسی پیدا می‌شود که بخش سوسن شهرستان ایذه و زیبایی‌های طبیعی و تاریخی آن را نشناسد و برای یکبار هم که شده به این جغرافیای سحرآمیز سفر نکرده باشد، بخصوص جایگاه برنج سوسن که شهرتی ملی دارد و پیش از برداشت این محصول توسط کشاورزان، سفارشات دریافت شده و به تمام نقاط کشور ارسال می‌شود.

مرادی افزود: با توجه به سابقه تاریخی کاشت این محصول و لزوم معرفی بیش از پیش برنج سوسن به عنوان یک جاذبه گردشگری، بزودی تلاش داریم تا در راستای ثبت ملی این محصول، دبیرخانه و ستاد برگزاری جشنواره برنج سوسن را تشکیل داده و هر ساله در بخش سوسن اقدام به برگزاری جشنواره‌ای تحت عنوان جشنواره برنج سوسن کنیم.

وی با اشاره به این موضوع که پیش از این به همت اداره کل فرهنگی اجتماعی استانداری خوزستان و با تیزبینی دو تن از جوانان فرهنگی شهر ایذه یک دوره جشنواره برنج سوسن در قالب هفته فرهنگی ایذه برگزار شد و پس از آن تا این لحظه به فراموشی سپرده شد، گفت: در حوزه گردشگری، بخش سوسن دارای قابلیت‌های فراونی است که یکی از این توانایی‌ها در حوزه گردشگری کشاورزی و معرفی بیش از پیش برنج سوسن است که نیاز به کمک تمامی دستگاه‌ها داریم تا از این طریق نه تنها زمینه رشد اقتصادی سوسن را فراهم کنیم، بلکه از این طریق بخشی از بار اقتصادی را از دوش دولت برداشته و به سمت خودکفایی روستایی گام برداریم.

مرادی افزود: در حال حاضر در هفتصد هکتار از زمین‌های کشاورزی شهرستان ایذه شالیکاری می‌شود که ششصد هکتار از این مجموع در بخش سوسن« حاشیه رودخانه کارون، روستاهای لوء لوء، مهرنان سفلی، مهرنان حیدری، تَرُشُک، ده حوض، ده کهنه، ده ثریا، شیمن، فالح » واقع شده و آب مصرفی این محصول از آب چشمه‌های جاری منطقه است که باعث تولید یکی از خوشبوترین و خوشمزه‌ترین برنج‌های ایرانی می‌شود که نه تنها در شهرستان ایذه، بلکه در جای جای کشور متقاضین بسیاری دارد و به فروش می‌رسد.

وی می‌گوید: دو عامل باعث افزایش کیفیت برنج سوسن می‌شود، یکی استفاده از آب چشمه و دیگری خاک حاصلخیز منطقه است. ارقام کشت شده بومی و دارای عطر و بوی ویژه‌ای هستند که در فاصله چند کیلومتری باعث تغییر حال گردشگر و جذب کسانی می‌شود که علاقه‌مند هستند تا از روند کاشت، نگهداری و برداشت این محصول بازدید کنند.

مرادی تصریح کرد: انتظار داریم تا استانداری، اداره کل فرهنگی اجتماعی استانداری، میراث فرهنگی خوزستان، پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر ایذه، امور عشایر، جهاد کشاورزی، فرمانداری ایذه، انجمن‌های مردم نهاد و تمامی دلسوزانی که اندک نگرانی بابت مسائل و مشکلات پیرامون بخش سوسن دارند به ما کمک کنند تا بتوانیم با ثبت ملی برنج سوسن و ایجاد زیرساخت مناسب در حوزه گردشگری، این بخش را به مکانی بکر برای آمد و رفت گردشگران عزیزی که از جای جای ایران به قصد بازدید می‌آیند تبدیل کنیم.

با فرارسیدن خردادماه، برنج پرکاربردترین واژه میان مردمان حوالی رود کارون در بخش سوسن است. عطر و بوی برنج سوسن در کنار کیفیت بالای آن باعث مقبولیت بالای این محصول در میان طیف وسیعی از مردم خوزستان شده است. کشاورزان بخش سوسن از اواخر خردادماه، خود را مهیای کاشت نشاء هر ساله می‌کنند. برداشت این محصول از اواخر مهرماه آغاز و تا نیمه آبان ادامه خواهد داشت. تمامی روند آمده سازی این محصول تا زمان عرضه در خود بخش سوسن انجام می‌شود.

در کنار این محصول، ماش، کُنجد، انار، گندم، جو، دانه‌های روغنی نیز کشت می‌شود که در فصول مختلف سال باعث جذب گردشگران فراوانی به این مناطق می‌شود. با توجه به قابلیت‌های خدادادی بخش سوسن در حوزه طبیعی، تاریخی و مذهبی، تا کنون هیچ گونه برنامه مدونی از طرف متولیان حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خوزستان برای این بخش در نظر گرفته نشده است و انتظار می‌رود که تغییر نگاه مسئولین استانی به بخش سوسن و بخصوص در حوزه زیرساخت های گردشگری به جذب هر چه بیشتر گردشگر در این بخش مخملی از جغرافیای خوزستان منجر شود.

بخش سوسن از توابع استان خوزستان دارای ۱۲۵ روستا و جمعیتی بالغ بر ۲۰ هزار نفر است که یکی از پرجمعیت ترین بخش های کوهستانی کشور را تشکیل می‌دهد.

مقدمات پرونده ثبت‌جهانی محوطه روباز ایذه به کجا رسید؟

معاون میراث‌فرهنگی خوزستان با اشاره به تدوین پرونده اولیه ثبت‌جهانی ایذه گفت: این پهنه در حال حاضر در فهرست موقت میراث‌جهانی یونسکو قرار دارد.

به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، غلام‌رضا سلمان‌پوردزفولی ۲۵ مهرماه ۱۴۰۲ درخصوص جزئیات پرونده ثبت‌جهانی محوطه روباز ایذه گفت: منظر تاریخی ایذه یکی از چشم‌اندازهای فرهنگی ـ تاریخی و مشتمل بر محوطه‌های باستانی، نگارکندها و حجاری‌های متنوع است که هریک از این آثار گویای آداب و رسوم، آیین‌ها، هنر و نبوغ انسان‌های ساکن در این سرزمین هستند.

معاون میراث‌فرهنگی خوزستان با بیان این‌که محدوده یادشده مشتمل بر آثار متعددی است ادامه داد: این موضوع در کنار دشت حاصلخیز و طبیعت بسیار زیبای منطقه، همگی دست به دست هم داده‌اند تا این منطقه به صورت ویژه در کانون توجهات شوراهای تخصصی ثبت قرار بگیرد.

او تصریح کرد: خوشبختانه در سال‌های گذشته اقداماتی در حوزه‌های مطالعه، تأمین زیرساخت‌ها و حفاظت و مرمت آثار متعددی که در این پهنه قرار دارند شکل گرفته و موضوع تأمین نقاط گردشگری و ایجاد شرایط بسیار مناسب برای استفاده گردشگران از این منطقه با هدف معرفی هرچه بهتر و بیشتر منطقه آیاپیر محقق شده است.

سلمان‌پوردزفولی افزود: در موضوع ثبت‌جهانی نیاز بود تا مطالعات متعدد، اسکن‌لیزر، کاوش‌ها و وحفاری‌های مختلف توسط هیأت‌های تخصصی انجام شوند که در سال‌های گذشته این اقدامات انجام شدند و در مراحل مختلف، کاوش و مطالعات باستانی‌شناسی را در این پهنه اجرا کردیم.

او با اشاره به این‌که مطالعات متعددی در این پهنه انجام شد و پرونده مطالعاتی ثبت‌جهانی تهیه و به سرانجام رسید عنوان کرد: اسکن‌لیزر سنگ‌نگاره‌ها نیز انجام شد و درحال حاضر نیز در بخش معرفی موفق شدیم که زیرساخت‌هایی را فراهم آوریم تا گردشگران و میراث‌دوستان در این محدوده بتوانند از آن‌ها بهره کافی و لازم را ببرند.

معاون میراث‌فرهنگی خوزستان خاطرنشان کرد: با اجرای اقدامات پیش‌گفته، پرونده اولیه ثبت‌جهانی ایذه تدوین شد و درحال حاضر این پهنه در فهرست موقت میراث‌جهانی یونسکو قرار گرفته است.

او در ادامه درخصوص حفاظت از بناهای تاریخی کوشک نورآباد و طاق‌طویله (کاخ اتابکان) نیز گفت: طی سال‌های اخیر و همچنین سال جاری، اقدامات زیادی در حوزه‌های مطالعاتی، حفاظتی، کاوش، مستندگاری و تدوین طرح‌های سامان‌دهی در این دو محدوده حائز اهمیت انجام شد و عملیات مرمتی نیز در چندین فاز در این دو اثر اجرا شده است.

سلمان‌پور دزفولی اضافه کرد: باتوجه به این‌که آثار تاریخی موضوعی نیازمند حفاظت مستمر هستند، این آثار به صورت مکرر پایش و مطالعه می‌شوند و اقدامات حفاظتی و مرمتی نیز به صورت مداوم در آن‌ها انجام می‌‍شود.

ایذه شهری در شمال‌شرق استان خوزستان و مرکز شهرستان ایذه است که در مناطق نیمه‌کوهستانی قرار دارد. این شهر در غرب ایران قرار گرفته ‌است و قطب طبیعت‌گردی استان خوزستان محسوب می‌شود. مردم ایذه لُر بختیاری هستند و به زبان لری بختیاری سخن می‌گویند. این شهر، از مهم‌ترین شهرهای لُر نشین و در گذشته مرکز اتابکان لر بزرگ بوده ‌است که به پایتخت سرزمین بختیاری هم مشهور بود و از دوره عیلامیان تاکنون به‌طور متدوام سکونت‌گاه انسان بوده‌است. ایذه در زبان عیلامی به معنای شهر میان‌آب است. شهرستان ایذه، بیش از ۵۰ اثر ثبت‌ملی را دارا است.

ساماندهی و تجهیز موزه تاریخی شهرستان رامهرمز

یک دوستدار میراث فرهنگی از ساماندهی و تجهیز موزه تاریخی و مردم‌شناسی شهرستان رامهرمز خبر داد.

منصور معتمدی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اعتبار مورد نیاز برای تجهیز، تغییر و بهسازی ویترین‌های موزه رامهرمز از محل اعتبارات اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان خوزستان تخصیص یافت.

او با بیان این‌که به‌روزرسانی تجهیزات موزه از اولویت‌های اداره میراث فرهنگی رامهرمز است، گفت: این اقدامات با هدف ساماندهی موزه این شهرستان و همچنین ارایه خدمات جامع‌تر به شهروندان و گردشگران صورت خواهد گرفت.

این دوستدار میراث فرهنگی همچنین با اشاره به اقدامات صورت گرفته در عمارت صمیمی که موزه تاریخ و مردم شناسی رامهرمز در آن قرار گرفته است، عنوان کرد: نورپردازی محیط پیرامون عمارت صمیمی به صورت کامل انجام شد.

وی خاطرنشان کرد: پس از مرمت بخش‌هایی از «عمارت صمیمی» برای ایجاد فضایی جذاب و پربیننده و استفاده مطلوب بازدیدکنندگان از فضای این اثر زیبای تاریخی در شب‌ها نورپردازی محوطه پیرامون عمارت صمیمی صورت گرفت.

منبع:ایسنا

گفتگو روزنامه خوزیها با علی خرازی طراح و مدیر اجرای تور نابینایان استان خوزستان

به بهانه ۱۵ اکتبر روز جهانی عصای سفید و نابینایان

گردشگری دسترسی پذیر نابینایان

گردشگری نابینایان زیر مجموعه گردشگری دسترس پذیر است. گردشگری دسترس پذیر شکلی از گردشگری است که شامل فرایندهای مشارکتی میان ذینفعان میشود و افراد دارای نیازهای دسترسی از قبیل حرکتی بینایی شنوایی و ابعاد ادراکی را قادر می سازد تا به شکل مستقل و با برابری و حفظ شان و منزلت برای آنها از طریق ارائه محصولات خدمات و محیط های گردشگری طراحی شده در سطح جهانی از صنعت گردشگری بهرمند شوند.

عبارت دیگر گردشگری دسترس پذیر به ارائه خدمات گردشگری برای افراد نابینا، ناشنوا، معلول و در کنار این گروهها افراد دارای معلولیت سالمندان..افراد چاق و... را شامل می شود.
در واقع در این شیوه گردشگری به دنبال آن هستیم تا شرایطی در بخش های مختلف گردشگری مانند اقامتگاه، رستوران بناهای تاریخی و موزه ها حمل و نقل فراهم آوریم تا این عزیزان به راحتی توانمندی و براساس توانمندی های خاص خود به این امکانات دسترسی داشته باشند.

برای دریافت گزارش کامل در فایل pdf روی عکس کلیک کنید

دانشکده نفت آبادان با همکاری مرکز اسناد صاحب موزه می‌شود

به گزارش مدیریت مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت، محمد چهاردولی، رئیس دانشگاه صنعت نفت از موزه‌شدن دو آزمایشگاه فیزیک و شیمی دانشکده نفت آبادان (شهید تندگویان) با همکاری مدیریت مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت خبر داد.

وی از این دانشگاه به‌عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه صنعت نفت ایران نام برد و گفت: تلاش‌مان در همکاری با مرکز اسناد و موزه‌های صنعت نفت این است با نشان دادن خط سیر علمی، پژوهشی و آموزشی این دانشکده، هویت آن را بیش از پیش نشان دهیم.

رئیس دانشگاه صنعت نفت با تأکید برای اینکه برای حفظ این سرمایه ملی (دانشکده نفت آبادان) تمام تلاش‌مان را می‌کنیم ابراز امیدواری کرد که روند اجرایی این کار هر چه سریعتر انجام شود.

سایت دانشگاه صنعت نفت درباره تاریخچه این دانشکده نوشته است: فعاليت‌های آموزشی در سطوح عالی در صنعت نفت ايران به‌ صورت رسمي در سال 1318 با تأسيس آموزشگاه فنی آبادان شروع شد. با توسعه اين آموزشگاه، نام آن به دانشکده فنی آبادان و سپس به دانشکده نفت آبادان تغيير يافت.

با توجه به گسترش فعاليت‌های آموزشي دانشكده نفت آبادان و نياز كشور به تربیت نيروهاي متخصص در صنايع نفت و گاز، اين دانشکده در سال 1368 به دانشگاه صنعت نفت ارتقاء يافت.

برنامه‌های آموزشي در آموزشگاه فنی آبادان توأم با کار بود و دانشجويان که به‌عنوان کارمند استخدام مي‌شدند، دو پنجم وقت خود را در آموزشگاه و سه پنجم آن را در پالايشگاه آبادان صرف کارآموزي مي‌كردند. بدين ترتيب پس از يک سال آموزش مقدماتی تمام‌وقت و چهار سال آموزش توأم با کار با درجه كارشناس فنی در رشته‌هاي شيمی نفت، مهندسی پالايش، مهندسی مکانيک و مهندسی برق فارغ‌التحصيل و عهده‌دار مسئوليت‌های مختلف، عموماً در پالايشگاه آبادان می‌شدند.

در سال 1335 با تغيير سيستم‌ آموزشي در صنعت نفت کشور كه متأثر از زمان و شرايط موجود بود، نام آموزشگاه به دانشکده فني آبادان تغيير يافت. برنامه‌هاي آموزشي بر روي رشته مهندسي عمومي متمركز شد و دانشجويان از سال چهارم دبيرستان و از طريق امتحان ورودی و مصاحبه، پذيرفته مي‌شدند. سال 1340 آخرين سال پذيرش دانشجو در اين دوره بود که دانشجويان به مرور تا سال 1345 فارغ‌التحصيل شدند.

در سال 1341 با تغيير برنامه‌های آموزشي، نام دانشکده فني آبادان نيز به دانشکده نفت آبادان تغيير يافت. برنامه جديد تحصيلی نيز در رشته مهندسی نفت در گرايش‌های پالايش، اکتشاف و معدن و همچنين رشته بازرگانی و علوم اداری در گرايش‌های مديريت و حسابداری تدوين شد.

از سال 1345 تا 1359 بنا به نياز صنعت نفت، برخی از رشته‌ها راه‌اندازی و يا از گردونه برنامه‌های آموزشي خارج شدند. با شروع جنگ تحميلی، چون امکان استقرار دانشکده در آبادان غيرممکن بود، ابتدا در سال 1360 دانشكده به گچساران منتقل شد. به دنبال بازگشایی دانشگاه‌ها در آذر ماه 1361 فعاليت‌های آموزشی دانشكده پس از يک‌سال فعاليت در گچساران، در سال 1362 به مکان فعلی دانشکده نفت اهواز منتقل شد.

در سال 1368، پس از پايان شرايط جنگي در کشور با صدور مجوز تأسيس دانشگاه صنعت نفت از طرف وزارت فرهنگ و آموزش عالی، کليه مؤسسات آموزشي موجود در وزارت نفت تحت پوشش دانشگاه قرار گرفتند. براي وزارت نفت نيز اين فرصت فراهم شد تا در راستای تحقق اهداف مورد نظر صنعت و بر اساس مقررات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجوز شورای گسترش وزارت فرهنگ و آموزش عالی ضمن پوشش دادن واحدهای آموزشی موجود در صنعت نفت، اقدام به تأسيس ديگر مراکز علمی، آموزشی و پژوهشی در سطوح مختلف کند.

زمان هفدهمین نمایشگاه گردشگری و صنایع وابسته تهران 1402 مشخص شد

هفدهمین نمایشگاه گردشگری و صنایع وابسته تهران از ۲۳ تا ۲۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ برگزار می‌شود.

به گزارش ایسنا، سیدمصطفی فاطمی فیروزآبادی ـ مدیرکل توسعه گردشگری داخلی ـ با اشاره به برگزاری نخستین جلسه کمیته سیاست‌گذاری هفدهمین نمایشگاه گردشگری و صنایع وابسته تهران، اظهار کرد: با اتخاذ تصمیمات جدید برای رفع نقاط ضعف نمایشگاه‌های قبلی تصمیم بر آن شد تا ضمن انتخاب و معرفی رویکردهای رویداد پیش ‌رو، تشکیل کمیته‌های استانی تسریع شود تا بتوانیم شاهد برگزاری هر چه بهتر نمایشگاه امسال باشیم.

او ادامه داد: با توجه به اینکه سال گذشته بیش از ۶۷ هزار متر فضای نمایشگاهی با بیش از ۳۵ هزار متر فضای مفید در اختیار داشتیم و به نوعی میزبان بزرگترین نمایشگاه در تاریخ نمایشگاه گردشگری کشور بودیم، امسال نیز در تلاش خواهیم بود تا بتوانیم در فضا و امکانات شایسته خانواده بزرگ گردشگری را گردهم جمع آوریم.

مدیرکل توسعه گردشگری افزود: نمایشگاه بین‌المللی گردشگری تهران در حال تبدیل شدن به یک برند نمایشگاهی در منطقه است و این موضوع سبب شده است تا تصمیم‌گیری‌ها درباره امور این رویداد مهم صنعت گردشگری کشور زودتر اتخاذ شود.

گورستانی که شیرها از آن نگهبانی می کنند

شیرها همیشه جایگاه خاصی نزد انسان‌ها داشته‌اند؛ چراکه این گربه‌سان بزرگ همیشه نماد قدرت بوده. شیرها تا جایی مورد توجه قرار گرفته‌اند که حتی پایشان به گورستان‌ها هم باز شده.

در گورستان کهباد (شهسوار) بختیاری‌ها می‌توان حدود ۸۰ نمونه از شیر سنگی‌ها را دید. این شیرها از قدرت و وجهه اجتماعی صاحب گور خبر می‌دهند. هنگامی‌که وارد قبرستان تاریخی و باستانی کهباد در شهسوار ایذه می‌شوید، با انبوهی از شیرهای سنگی یا به قول بختیاری‌ها «برد سنگی» تاریخی روبه‌رو می‌شوید که در کنار یا روی قبرها خودنمایی می‌کنند. نمونه شیرهای سنگی لرستان را می‌توان در همدان، فارس، خوزستان، ایذه، لالی، اندیکا، مسجد سلیمان و شوشتر هم دید. به گفته کارشناسان میراث فرهنگی، این شیرها احتمالا به دوران مادها مربوط می‌شوند.

درباره اینکه چرا گذشتگان این شیرهای سنگی را که ساختنشان آسان هم نبوده، تراشیده‌اند، نقل قول‌های متفاوتی وجود دارد. خیلی‌ها اعتقاد دارند که شیرهای سنگی‌ نماد افراد قدرتمند و باصلابت هستند. برای همین به نشانه قدرتمند بودن فرد متوفا، بعد از مرگشان روی مزارشان شیر سنگی گذاشته‌اند.

یک عده دیگر هم بر این باورند که شیر سنگی مختص افراد قدرتمند نبوده و روی قبر افرادی که در میان مردم روستا یا شهرشان وجهه خوبی داشته و مورد محبت و علاقه مردم بوده، کار گذاشته می‌شد. اما به قول مجتبی گهستونی – دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان – مهم‌ترین دلیل وجود شیرهای سنگی بر سر مزارها قدرتمند بودن صاحب قبر است؛ «این افراد دارای درجات مختلفی از نظر مقام و منصب اجتماعی در میان مردم بودند، افرادی که به طور مشخص قدرتمند تلقی می‌شدند و بعد از مرگ، شیرهای سنگی روی قبرهایشان قرار می‌گرفت. یکی از این افراد ایلخان بوده؛ یعنی کسی که می‌توانسته ایلش را هدایت کند و بر افرادش مسلط باشد. ایلخان فردی بوده که با قدرت خود، افراد قبیله‌اش را رهبری و اختلافات و مشکلات میان مردم را حل می‌کرده است.»

شیرهای سنگی معمولا از جنس سنگ‌هایی هستند که در نزدیکی گورستان‌ها وجود دارند. البته تراشیدن سنگ و درآوردن شمایل یک شیر از آن، کار اصلا راحتی نبوده و نیست. اگر با دقت به شیرها نگاه کنید، می‌بینید که همه‌شان به یک شکل نیستند و روی بعضی از آنها کار بیشتری شده. دست‌های جلویی بعضی از شیرها نسبت به پاهای عقبی‌شان بلندتر است و کمرشان انحنا و خمیدگی بیشتری نسبت به بقیه شیرهای سنگی ساخته شده دارد.

این اشیا و نوشته‌هایی که روی سنگ حک شده، شناسنامه فرد تلقی شده و بازدیدکننده با دیدن آنها، تا حدودی با صاحب قبر آشنا می‌شود؛ مثلا اگر نقش ترکه روی قبر باشد، نشانگر این است که آن فرد اسب سوار بوده یا اگر شانه‌ای روی قبر نقش بسته شده باشد، نشان می‌دهد که صاحب گور زیبارو بوده است.

علاوه بر این اشکال، اشعاری با مضامین پهلوانی و حماسی هم روی سنگ گورها دیده می‌شود. نکته جالب دیگری که هنگام بازدید از قبرستان شیرهای سنگی ممکن است نظرتان را جلب کند، این است که بعضی از این شیرهای سنگی روی سنگ قبر قرار گرفته‌اند اما برخی دیگر کنار آن؛ «به نظر می‌آید آن زمان اعتقاد بر این بود که قرار دادن شیرهای سنگی به دلیل وزن بسیار بالایی که دارند، ممکن است به سنگ قبر فرد متوفا فشار وارد کند. برای همین بعضی‌ها شیر را کنار قبر قرار می‌دادند.»

میان شیرهای سنگی و مقبره‌ها را که جست‌وجو کنید، قبرهای مردان و زنانی را می‌بینید که اقوامشان به خاطر صلابت و استواری‌شان بر بالای مزار آنها شیر سنگی گذاشته‌اند؛ مثلا در ایل بختیاری بانویی بوده به نام بی‌بی مریم فرمانفرمائیان که صلابت و استواری ویژه‌ای داشته و به همین دلیل یکی از معدود بانوانی است که روی سنگ قبرش شیر سنگی گذاشته‌اند.

هرچند این رسم در حال حاضر دیگر وجود ندارد و شیرهای سنگی صرفا بالای قبر مردان گذاشته می‌شود. همین‌طور که میان سنگ قبرها قدم می‌زنید، میان شیرهایی که بعد از گذشت صدها سال، با سینه‌هایی برآمده، فراخ و رو به جلو به تماشاچیان می‌نگرند، چشمتان به شیر سنگی کوچکی هم می‌افتد که در میان شیرهای سنگی دیگر جا خوش کرده‌است. حتما می‌خواهید بدانید این شیر سنگی کوچک میان شیرهای دیگر چه می‌کند.

گهستونی دراین‌باره می‌گوید: «همان‌طور که گفتم، شیرهای سنگی مخصوص افراد با منصب و طبقه اجتماعی بالا ساخته شده‌اند. شیرهای سنگی کوچک هم نشان از آن دارد که صاحب آن مقبره کودکی است که متعلق به یک خانواده با رده اجتماعی بالاست.»