سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان مطرح کرد:

رونق دوباره مناطق جنگ‌زده در گرو حفاظت از آثار دفاع‌مقدس

سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان با اشاره به برگزاری نشست هم‌اندیشی در راستای شناسایی، ثبت‌ملی و حفاظت از آثار باقی‌مانده ارتش در دوران دفاع‌مقدس گفت: حفاظت از این نوع آثار می‌تواند در راستای گردشگری جنگ و مقاومت برای بازدید گردشگران با هدف رونق دوباره مناطق جنگ‌زده و بهبود وضعیت اقتصادی این مناطق مطرح شود.

به‌گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، باحضور سرهنگ بابک بیرانوند مدیر مرکز استانی حفظ آثار و نشر دفاع‌مقدس آجا در جنوب‌غرب، سرهنگ دوم عقیل بختیاری کارشناس‌ارشد امور حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌مقدس قرارگاه آجا در جنوب‌غرب، سیدمحسن حسینی سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی و نعیمه سمیری کارشناس میراث‌فرهنگی خوزستان، نشست هم‌اندیشی در راستای شناسایی، ثبت‌ملی و مراقبت از آثار باقی‌مانده ارتش در دوران دفاع‌مقدس ۲۱ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ برگزار شد.

سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان در این‌باره اظهار کرد: این نشست در راستای هم‌افزایی و همکاری بین دو نهاد اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان خوزستان و مجموعه ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا) در جنوب‌غرب و به منظور شناسایی و معرفی آثار باقی‌مانده از ۸ سال جنگ تحمیلی، مستندنگاری و ثبت این آثار در فهرست آثار ملی دفاع‌مقدس برپا شد.

سیدمحسن حسینی با بیان این‌که آثار باقی‌مانده از هشت سال دفاع‌مقدس و حفظ و نگهداری از آن‌ها یکی ارکان مهم نسل امروزی است و از طرف دیگر موجب حفظ تاریخ حماسی یک ملت می‌شود، افزود: در نهایت نیز حفاظت از این نوع آثار می‌تواند در راستای گردشگری جنگ و مقاومت برای بازدید گردشگران با هدف رونق دوباره مناطق جنگ‌زده و بهبود وضعیت اقتصادی این مناطق مطرح شود.

او گفت: در واقع سفرهایی با مضامین گردشگری جنگ و دفاع‌مقدس، علاوه بر آشناسازی گردشگران با میراث‌ معنوی و مادی به‌جامانده از دوران هشت ساله جنگ تحمیلی، زمینه اشتغال‌زایی و رونق اقتصادی مناطق مورد بازدید را نیز فراهم می‌کند و در بهبود وضعیت معشیت این مناطق کمک شایانی خواهد داشت.

سرپرست معاونت میراث‌فرهنگی خوزستان تصریح کرد: آثار و بقایای باقی‌مانده از جنگ تحمیلی را در شهرهای مختلف خوزستان مانند اهواز، آبادان، خرمشهر، سوسنگرد، حمیدیه، اندیمشک، شوش، دزفول و نیز استان‌های کردستان، ایلام و کرمانشاه می‌توان مشاهده کرد. وجود آثار باقی‌مانده از ۸ سال دفاع‌مقدس در این مناطق نشانه استقامت و روحیه تسلیم‌ناپذیری، سلحشوری و رشادت‌های مردم ایران در شرایط سخت جنگ و مقابله با دشمن است.

او در پایان یادآور شد: درحال حاضر ۴۰ اثر از آثار باقی‌مانده دفاع‌مقدس در استان خوزستان در فهرست ثبت آثار ملی قرار گرفته و حدود ۱۵ اثر دیگر نیز شناسایی و آماده ثبت در فهرست آثار ملی است که در آینده نزدیک این مهم رخ خواهد داد.

هنر کهن مردمان سرزمین جنوب به خاطره پیوسته است

گلافی؛ غرق دریای فراموشی/رونق لنج‌سازی به توسعهٔ گردشگری و اشتغالزایی کمک می‌کند

هنر در خطهٔ جنوب منحصر‌‌به‌فرد است. از «جهله‌سازی» تا «خوس‌بافی»، هریک با توجه به تناسب اقلیم و سرزمین بین مردم راه باز کردند و سال‌های سال هنرهای یکتای جنوب کشور بودند. در میان این هنرهای کهن که حالا رمقی برایشان نمانده و چند موسپیدکرده به آن مشغولند، به سراغ لنج‌سازی رفته‌ایم که بین اهالی جنوب به هنر «گلافی» معروف است.

استادکاران چیره‌دست در کرانهٔ خلیج‌فارس ماه‌ها مشغول لنج‌سازی بودند. اهالی به آنان «گلاف» یا «جلاف» می‌گفتند که حاصل دستشان یکی از هنرصنعت‌های بومی منطقهٔ جنوب بود. لنج‌های فایبرگلاس که به میدان آمد، کم‌کم جای لنج‌های چوبی را گرفت و لنج‌سازان پیشکسوت را به گوشه‌ای راند.

خاستگاه گلافی

لنج، گونه‌ای از کشتی کوچک یا قایق بزرگ باری و مسافری است که در خلیج‌فارس و دریای عمان و اقیانوس هند دیده می‌شود. لنج‌ها برپایهٔ قایق‌های بادبانی رایج در خلیج‌فارس ساخته می‌شود، با این تفاوت که به‌جای بادبان با موتور حرکت می‌کنند و عرشهٔ باز یا نیمه‌باز دارد. هنوز هم در بوشهر تک و توک استادکارانی هستند که از هنر آبا و اجدادی‌شان دست نکشیده‌ و در ساحل دریا مشغول کارند؛ کاری بیشتر از جنس تعمیر و فتیله‌کوبی (آب‌بندی) لنج‌‌های قدیمی و نه ساخت لنج جدید. در بوشهر لنج‌های چوبی به‌عنوان ناوگان سنتی که بیشتر برای باربری و حمل‌ونقل کالا مورد استفاده قرار می‌گیرند، فعالیت دارند.

گزارش کامل در ادامه نوشته

در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛

۳۰ درصد راهنمایان گردشگری از صنعت یا از کشور خارج شدند

بیمه راهنمایان گران است

رئیس هیأت مدیره جامعه انجمن‌های حرفه‌ای راهنمایان گردشگری ایران از خروج حداقل ۳۰ درصد از راهنمایان گردشگری از این صنف و یا از کشور خبر داد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، پانزدهمین گردهمایی راهنمایان گردشگری ایران درحالی بعد از وقفه‌ای چهارساله قرار است ۲۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۲ در تهران برگزار شود که طی سال‌های گذشته و با شیوع کرونا از یک سو و کاهش تورهای ورودی از دیگر سو، شاهد تغییر شغل و خروج بسیاری از راهنمایان حرفه‌ای حوزه گردشگری از این صنعت بودیم.

محسن حاجی‌سعید (رئیس هیأت مدیره جامعه انجمن‌های حرفه‌ای راهنمایان گردشگری ایران) درخصوص چرایی وقفه ۴ساله در برگزاری گردهمایی که چهارده دوره را پشت سر گذاشته بود و در اوج شکوفایی خود بود گفت: از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۷ در روز جهانی راهنمایان گردشگری که در اسفند ماه است راهنمایان گردشگری ایران نیز گردهم می‌آمدند و این روند طی سال‌ها بی‌وقفه به میزبانی استان‌های مختلف کشور برگزار شد. اما در سال ۱۳۹۸ با وجود تدارکی که برای برگزاری گردهمایی دیده بودیم، تنها چند روز مانده به برگزاری به‌واسطه شیوع ویروس کرونا این مراسم لغو شد. در سال‌های ۹۹ و ۱۴۰۰ نیز برای حفظ سلامتی و شیوع سویه‌های جدید کرونا به صورت مجازی برگزار شد و در سال ۱۴۰۱ نیز بواسطه تحمل بحران طولانی بیکاری و دیگر بحران‌های اجتماعی و سیاسی برگزار نشد.

او درخصوص چرایی برگزاری این گردهمایی در تهران گفت: باوجودآنکه چند استان از جمله خراسان شمالی، قم، البرز و… برای میزبانی از پانزدهمین گردهمایی راهنمایان گردشگری ایران اعلام آمادگی کرده بودند اما به دلیل نامناسب بودن شرایط استان و همچنین نبود حمایت‌های جدی از سوی مسئولان استانی و مشکلاتی که در ساختار درونی انجمن‌های استانی وجود داشت برگزاری در استان‌ها را به سال‌های آینده موکول کردیم و امسال تهران میزبان گردهمایی خواهد بود که آنهم در قالب یک همایش یک روزه است. درحالی که سال‌های گذشته گردهمایی طی چند روز برگزار می‌شود و در نهایت مراسم اختتامیه برگزار می‌کردیم، امسال فقط یک مراسم خواهیم داشت. کلاس‌های آموزشی نیز مجزا به صورت آنلاین برای افرادی که در گردهمایی شرکت می‌کنند در تاریخ ۱ و ۲ اسفند خواهد بود. لینک برگزاری این کلاس‌ها برای تمام افرادی که در گردهمایی شرکت کردند ارسال خواهد شد. مباحث روز دنیا از متاورس و هوش مصنوعی گرفته تا اطلاعات مورد نیاز راهنمایانی که تازه وارد این عرصه شدند، از مباحث این کلاس‌های آموزشی خواهد بود.

نمایش انسجام صنفی، شناخت اعضای تشکل‌ها و ارتباط گیری با یکدیگر، آشنا شدن با جاذبه‌های سایر شهرها و استان‌ها، ایجاد شبکه بین راهنمایان گردشگری جهت تبادل اطلاعاتی از قبیل رستوران‌ها، خدمات، تاسیسات گردشگری که فعالیت خود را شروع می‌کنند و همچنین به اشتراک گذاشتن ومعرفی جاذبه‌های کمتر شناخته شده و… تاکید بر مسائل مختلف که در حوزه گردشگری و مسائل صنفی وجود دارد، حفظ محیط زیست و ثبت آثار میراث جهانی و… از جمله اهداف برگزاری گردهمایی راهنمایان گردشگری ایران است که حاجی سعید به آن اشاره کرد.

او در پاسخ به این سئوال که طی چند سال گذشته و به واسطه اتفاقاتی که چه در عرصه جهانی و چه در عرصه داخلی کشور رخ داد شاهد کاهش تعداد تورهای گردشگری و به تبع آن کاهش فعالیت فعالان این صنعت بودیم و راهنمایان گردشگری نیز از این مهم استثنا نبودند و شاهد بیکاری و حتا تغییر شغل و مهاجرت بسیاری از راهنمایان تخصصی حوزه گردشگری بودیم، درخصوص درصد بیکاری و تغییر شغل راهنمایان گردشگری طی چند سال گذشته گفت: وقتی بحران پیوسه و طولانی مدت شود نمی‌توان انتظار داشت فعالان یک صنف بتوانند به هر طریق در آن صنف باقی بمانند. گردشگری تقریبا ۴ سال است که با بحران‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کند و شاید حدود ۴ ماه است که تقریبا فعال شده.

او ادامه داد: برخی از راهنمایان در حوزه گردشگران ورودی از چین و روسیه و البته کشورهای عربی با چالش زیادی روبه رو نیستند اما بیشتر راهنمایان حرفه‌ای که در انواع گردشگری در بخش فرهنگی فعال بودند و انگلیسی زبان و سایر زبان‌های کشورهای اروپایی از جمله آلمانی، فرانسه، ایتالیایی و… بودند عمدتا با چالش‌های بسیار جدی روبه رو هستند. مشخصا بیشتر این افراد مهاجرت کردند و بسیاری از این افراد بیکار شده و ناچار به تغییر شغل شده‌اند. به نوعی می‌توان گفت حدود ۳۰ درصد از راهنمایان حرفه‌ای در حوزه گردشگری به واسطه بحران‌هایی که طی چند سال گذشته با آن روبه رو شدیم و البته اقدامات حمایتی دیرهنگام و قهر سازمان برنامه و بودجه با دولت و خواسته‌های مردم، تغییر شغل داده و از این حرفه کناره‌گیری کرده یا مهاجرت کرده‌اند.

رئیس هیأت مدیره جامعه انجمن‌های حرفه‌ای راهنمایان گردشگری ایران با اشاره به وضعیت بیمه این صنف گفت: با وجود آنکه بیمه راهنمایان تنها حمایت ملموس دولت از این صنف بود، با وجود تاکیدات موجود، از اوایل سال قطع شده و تاکنون حل نشده چراکه به نظر می‌رسد در اتاق‌های فکر سازمان برنامه و بودجه و تامین اجتماعی خبر از تصمیمی درست دراین خصوص وجود ندارد و به نامه نگاری اکتفا کرده‌اند. نامه نگاری‌هایی که حلال مشکلات موجود نیست.

او گفت: مسئله بیمه شدن راهنمایان گردشگری تقریبا موضوعی حل شده است اما بین سازمان برنامه و بودجه و تامین اجتماعی اختلافاتی وجود دارد که هنوز نتوانسته‌اند حلش کنند. ادبیات موجود بین این دو سازمان سبب بروز خسارت برای ما راهنمایان گردشگری شده است. حدود ۲ هزار راهنمای گردشگری نیازمند به بیمه داریم که در این میان حدود ۱۵۰۰ نفر بیمه شده‌اند اما بخشی از آن‌ها در سال جاری به واسطه آنکه توان پرداخت حق بیمه را نداشتند از بیمه خارج شده‌اند. پرداخت ۲۷ درصد برایشان امکان ندارد و شاید تنها ۱۰ درصد این قشر بتواند این مبلغ را پرداخت کند. نیازمند حمایت در این حوزه هستیم.

هورالعظیم آخرین بازمانده تالاب‌های بین‌النهرین

دوم فوریه (۱۳ بهمن ماه)، روز جهانی تالاب‌ها نامگذاری شده‌ است.تالاب هورالعظیم آخرین بازمانده تالاب‌های بین‌النهرین است که در جنوب غربی کشور در مرز ایران و عراق قرار دارد. یک سوم این تالاب با مساحت بیش از ۱۲۰ هزار هکتار در ایران و دوسوم آن در عراق است . چهار میدان نفتی آزادگان شمالی، آزادگان جنوبی، یاران شمالی و یاران جنوبی در این تالاب فعالیت دارند .
هورالعظیم یکی از مهمترین توقفگاه‌های پرندگان مهاجر از گونه های کمیاب و حائز اهمیتی همچون عقاب دریایی دم سفید،اردک مرمری، غول حواصیل، مارگردن، اکراس آفریقایی، اردک تاجدار، اردک مرمری، لک لک سیاه، اردک بلوطی، فلامینگو، پلیکان سفید و پلیکان خاکستری بوده است.
هورالعظیم یکی از قطب‌های پرورش گاومیش در خوزستان است. کاهش گرد و غبار، تعدیل دمای منطقه و جلوگیری از سیلاب از مهمترین ویژگی‌های این تالاب بوده و معیشت هزاران نفر از ساکنان بومی به آن وابسته است .

تالاب بین‌المللی شادگان

13 بهمن مصادف با 2 فوریه، روز جهانی تالاب ها نام گرفته است. درسال 1349 خورشیدی در چنین روزی در شهر رامسر، معاهده اي جهانی برای حفاظت از تالاب ها به تصویب رسید که به کنوانسیون رامسر مشهور است.

این پیمان تماما با تلاش و پیگیری هاي‌ اسکندر فیروز، ریس وقت سازمان محیط زیست ایران تهیه شد. به او لقب پدر تالاب ها را داده اند چرا که اگر او نبود شاید تمامی تالاب هاي‌ امروز ایران که به سختی نفس می‌کشند، به مرداب تبدیل گشته بودند.

تالاب ها از جمله مولد ترین محیط هاي‌ کره زمین است به صورتی که میتواند زیستگاه تعداد زیادی از پرندگان، جانوران، حیوانات و گیاهان مختلف بسیاری باشد. تالاب ها همچنین نقش بزرگی در اکوسیستم و حیاط بشری را دارا هستن بعنوان مثال برنج یکی از محصولات رایح تالابی، غذای بیش از نیمی از ساکنان زمین را فراهم می آورد.

از کنوانسیون رامسر میتوان بعنوان قدیمی‌ترین معاهده ي بین المللی با تاکید بر حفاظت از محیط زیست در جهان نام برد. طرف هاي‌ معاهده دراین کنوانسیون موظفند که تالاب هاي‌ حائز اهمیت خودرا تعیین و با مدیریت صحیح بکوشند تا تعداد پرندگان آبزی را در تالاب هاي‌ ذکر شده افزایش دهند و منطقه رابه اکوسیستمی مفید و تحت حمایت تبدیل کنند.

این در حالیست که ارزش اکولوژیک تالاب ها برای کشورها ۱۰ برابر جنگل ها و ۲۰۰ برابر زمین هاي‌ زراعی است

شعار امسال کنوانسیون برای روز جهانی تالاب‌ها "حیات مردم و تالاب‌ها در هم آمیخته است" تعیین شده است

تالاب بین‌المللی شادگان یکی از تالاب‌های بزرگ ایران است که در جنوب غربی کشور و در استان خوزستان واقع شده است .آب این تالاب بین‌المللی که از لحاظ رتبه‌های ثبت شده در یونسکو در گذشته در رتبه پنجم جهانی قرار داشت، از رودخانه‌های جراحی و کارون همچنین جزر و مد خلیج فارس تأمین می‌شود که ب‍ه رغ‍م فصلی بودن ب‍خ‍ش آب ش‍ی‍ری‍ن آن، آب ش‍ور ت‍‍الاب ب‍ه دل‍ی‍ل م‍ت‍ص‍ل ب‍ودن به خ‍وره‍‍ا و خ‍ل‍ی‍ج ف‍‍ارس، دائ‍م‍‍ی است.

تالاب شادگان محل مناسبی برای محققان در زمینه پرنده نگری نیز به حساب می‌آید به طوری که گردشگران و علاقمندان به گونه‌های مختلف پرنده برای انجام تحقیقات و عکاسی از این تالاب بازدید می‌کنند.
ماهیگیری در تالاب شادگان نیز از دیگر جاذبه‌های توریستی تالاب محسوب می‌شود. وجود اسکله تفریحی در روستای صراخیه در حاشیه تالاب شادگان باعث شده زیرساختهای گردشگری در اطراف تالاب شادگان توسعه یابند. گردشگران می‌توانند به جزیره کوچکی که داخل تالاب است بروند و از خوراکی‌های تالاب ازجمله انواع ماهی‌ها استفاده کنند.

پ.ن:
تالاب بین‌المللی شادگان با وسعت ۴۵۰ هزار هکتار و اکوسیستمی گسترده در جنوب شهر شادگان واقع شده است و طبق مصوبه کنوانسیونرامسر جزو ۲۴ تالاب بین‌المللی جهان محسوب می‌شود.
مردم روستاهای شادگان معیشت خود را از طریق صیادی و دامداری در کنار این تالاب می‌گذرانند. تالاب شادگان علاوه بر ظرفیت‌های اقتصادی، فرصتی برای گردشگری و علاقه مندان به طبیعت است.

عکس: فرید حمودی/فارس

سرپرست اداره میراث فرهنگی بهبهان خبر داد؛

برگزاری جشنواره ملی «گل نرگس» بهبهان

بهبهان- سرپرست اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بهبهان گفت: چهاردهمین جشنواره ملی گل نرگس در شهرستان بهبهان برگزار شد.

به گزارش خبرنگار مهر، علی حداد پیش از ظهر امروز جمعه در گفت‌وگویی رسانه‌ای با اعلام این خبر اظهار کرد: جشنواره ملی «گل نرگس» در بخش‌های آئینی، نمایشگاهی، تئاتر و هنرهای سنتی، علمی و پژوهشی برگزار شد که فرصتی برای معرفی ظرفیت‌های گردشگری کشاورزی بهبهان است.

وی با بیان اینکه جشنواره گل نرگس که هر ساله با آئین برداشت و اهدای هشت هزار شاخه گل نرگس به حرم رضوی آغاز می‌شود، اضافه کرد: این جشنواره در بخش نمایشگاهی و برپایی غرفه‌ها با معرفی تولیدات و صنایع دستی شهرستان بهبهان و چند استان همجوار فعالیت کرد.

حداد با عنوان اینکه بهبهان به عنوان قطب پرورش و تولید گل نرگس می‌تواند مقصد گردشگری علاقه‌مندان بسیاری باشد، خبر داد: در بخش گردشگری کشاورزی، کشاورزان می‌توانند از پنج هزار متر زمین به بالا مجوز گردشگری کشاورزی را دریافت و از تعرفه‌های خدماتی تأسیسات گردشگری استفاده کنند.

پانزدهمین گردهمایی راهنمایان گردشگری ایران در تهران برگزار می‌شود.

رئیس هیئت مدیره جامعه انجمن‌های حرفه‌ای راهنمایان گردشگری ایران در گفت‌وگو با خبرنگار میراث‌آریا با اشاره به اینکه کانون و جامعه انجمن‌های صنفی و حرفه‌ای راهنمایان گردشگری در نظر دارد پس از پایان نمایشگاه گردشگری تهران (۲۳ - ۲۶بهمن)، در ۲۷ بهمن‌ماه و در شهر تهران، پانزدهمین گردهمایی راهنمایان گردشگری ایران را پس از وقفه ۴ ساله مجدد برگزار کند، گفت: هدف از برگزاری این رویداد برپایی محفل گرمی برای دیدار راهنمایان از سراسر کشور و فرصتی برای رسیدن به دیگر اهداف تعریف شده است.

محسن حاجی‌سعید در خصوص اهمیت این گردهمایی بیان کرد: گردهمایی سالانه راهنمایان اهداف مختلفی را دنبال می‌کند. انسجام صنفی، توانمندسازی راهنمایان و آموزش‌های تخصصی، مطرح کردن خواسته‌های صنف و صنعت، ایجاد ارتباط و شبکه‌سازی بین راهنمایان گردشگری سراسر کشور جهت تبادل اطلاعات و ارتباطات و همچنین انتخاب و تقدیر از راهنمایان برتر استان‌های مختلف کشور از جمله اهداف صنفی است که در این گردهمایی مورد توجه بوده است.

او افزود: همچنین معرفی جاذبه‌های شناخته شده و کمتر شناخته شده در استان میزبان، تاکید بر ثبت جهانی یا توجه ویژه به یک جاذبه تاریخی یا طبیعی استان میزبان، تجلیل از یک چهره برتر ملی در حوزه گردشگری، ادبیات، میراث، محیط زیست و یا دیگر رشته‌هایی که به نوعی با گردشگری مرتبط بوده‌اند، از دیگر اولویت‌های برگزاری این رویداد است.

حاجی سعید با اشاره به اینکه در نظر داریم تا ضمن برگزاری یک مراسم یک روزه در ۲۷ بهمن‌ماه، بتوانیم در ایام نمایشگاه گردشگری تهران نیز چندین کارگاه آموزشی نیز داشته باشیم، اظهار کرد: آنچه برای ما اهمیت دارد این است که با تاکید بر موضوعات روز، از جمله هوش مصنوعی و تاثیر آن بر گردشگری، سرمایه‌گذاری سبز و نقش راهنمایان گردشگری، آشنایی با اپلیکیشن‌ها و انواع آن، کارگاه‌های آموزشی را مدیریت کنیم.

حاجی‌سعید در پاسخ به این پرسش که چرا گردهمایی راهنمایان گردشگری ایران با یک وقفه مواجه شد، افزود: گردهمایی سالانه راهنمایان گردشگری ایران از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۷ بدون وقفه و هر ساله در اوایل اسفند و مصادف با روز جهانی راهنمایان گردشگری برگزار می‌شد. شوربختانه در سال ۱۳۹۸ و تنها چند روز مانده به برگزاری بواسطه شیوع ویروس کرونا لغو شد. در سال‌های ۹۹ و ۱۴۰۰ نیز برای حفظ سلامتی و شیوع سویه‌های جدید کرونا به صورت مجازی برگزار شد. در سال ۱۴۰۱ نیز بواسطه برخی از مشکلات برگزار نشد.

رئیس هیئت مدیره جامعه انجمن‌های حرفه‌ای راهنمایان گردشگری درباره شرایط شرکت کنندگان در این رویداد، توضیح داد: شرکت کنندگان صرفا اعضای انجمن‌های صنفی و یا حرفه‌ای راهنمایان گردشگری از سراسر کشور خواهند بود. با توجه به برنامه زمان‌بندی اعلام شده، برنامه‌ها و سهمیه هر استان مشخص و امکان ثبت‌نام فراهم خواهد شد و راهنمایان گردشگری در سراسر کشور می‌توانند از طریق انجمن‌های استانی پیگیری‌های لازم را داشته باشند.

گفتنی‌ست؛ پانزدهمین گردهمایی راهنمایان گردشگری ایران، ۲۷ بهمن در محل تهران، خیابان آزادی، سالن همایش‌های سازمان حج و زیارت برگزار می‌شود.

انتهای پیام/

رامهرمز؛ باغ‎شهری در دل تاریخ

رامهرمز شهری است که از نظر تاریخی قدمتی بسیار دارد. از گذشته های دور نام رامهرمز با باغ‎هایش عجین شده بود.
در کتب تاریخی بسیاری از مورخین و سفرنامه نویسان به باغ‎‎های رامهرمز اشاره می‎کنند؛ ابن بطوطه درباره رامهرمز چنین می گوید: « سپس به شهر رامهرمز رسیدیم، آنجا شهری نیکوست میوه‎ها و آب‎های فراوان دارد».
مقدسی می‎گوید: « رامهرمز؛ قصبه‌اي‎ است بزرگ داراى بازارهاى آباد و پر بركت جامعى نيز روشن و بسيار زيبا دارد. عضد الدوله برايش بازارى ساخته كه من به از آن نديده‌ام...، مردم از جوى‌ها و چاهها مى‌آشامند.جوي‎ها به نوبت[از نهرهاى بيرون شهر]پر مى‌شوند. نخلستان‎ها و باغ‎ها شهر را فرا گرفته است».
یاقوت حموی می‎گوید: «رامهرمز از شهرهاى خوزستان است كه هم خرما و هم گردو و ترنج دارد. مى‌دانيم كه چنين ميوه‌هاى سردسير و گرمسير در يكجا جمع نمى‌شود».

رودهایی که از رامهرمز عبور می‎کنند، نهرهایی که از این رودها منشعب می‎شوند و همچنین خاک حاصلخیز، سبب شد تا رامهرمز همواره پر از درخت باشد.

علاوه بر محدوده شهری، روستاهای رامهرمز هم مملو از باغ‎های فراوان بود. باغ‎هایی با انواع درختان. بزرگان شهر می‎گویند میوه رامهرمز به همه شهرهای خوزستان و حتی خارج از استان صادر می‎شد.

میوه‎هایی چون انار، انواع مرکبات، انواع انگور، خرما، سیب، زردآلو، آلو و...بود. باغ‎های متعددی در شهر وجود داشت؛ همچون باغ پری، باغ مویی، باغ خدا کرم، باغ ممل( محمدرضا)، باغ علی سواری، باغ علی، باغ شریفی، باغ حسن رستگار، باغ یوسف دارایی، باغ ننه فرج، باغ درویش چراغ، باغ غلام غریب زاده، باغ عباسیان، باغ یوسف بهبهانی، باغ اسکندرکربلایی، باغ غریب، باغ مریدزاده، باغ منوچهری، باغ محمود بهبهانی، باغ اسکندری، باغ نجفی، باغ فتحی، باغ کوهی نژاد، باغ پرویز کلانتر، باغ ملایی ( نصرالله ملایی)، باغ خادمی‎ها، باغ درویش چراغ، باغ کرمعلی سوزنگر، باغ نمکی، باغ آیت الله بهبهانی، باغ خواجه خضر، باغ رئیس محمد، باغ علمدار، باغ اسدالله رضوان، باغ حسن عسکری، باغ کا‎‎‌باباخان هرمزی، باغ شاطر عزیز، باغ محمدعلی احمدی و...بودند.

سه روستایی که نزدیک شهر بودند نیز باغ‎های انبوه و مهمی داشتند. شامل؛ باغ‎های جوی آسیاب، باغ‎های بنه ملا احمد باغ‎های بنه آخوند. آبیاری این‎ها با استفاده از نهرهای آب در شهر بود. نهر بورشاهی ( پورشاهی) که از رودخانه انشعاب می‎گرفت و در شهر به دو شعبه تقسیم می‎شد شامل: جوی تالار و جوی ایلاقی‎ها (ییلاقی) بود. این باغ‎ها باغ‎های متراکمی بودند که به شیوه غرقابی آبیاری می‎شدند. پرچین باغ ها را از هم جدا می‌‎کرد. اما باغ‎هایی هم در مسیر رفت آمد و تردد بود که به آن دو باغون می گفتند و مرز آن‎ها را با جاده به وسیله دیوار گلی جدا می‎کردند. به این دیوارها نِسبو می‎گفتند.

متأسفانه این پوشش سبز و کهن رامهرمز در اثر خیابان کشی‎ها و توسعه شهر از بین رفت و در طرحی شهری جدید هم جایی برای درخت در نظر گرفته نشد. شهری که در کتب تاریخی در دوره‎های مختلف از باغ‎ها و درختانش می‎گفتند، اکنون تهی از هر گونه درخت است. وجود همین باغ‎ها و درختان بود که گرمای طاقت فرسای رامهرمز را برای مردم قابل تحمل می‎کرد. اغلب باغ‎ها به دلیل قدمت‎شان فضایی تاریک داشتند و نور آفتاب به سختی از میان شاخ و برگ درختان عبور می‎کرد.

قدیمی‎ترها از خنکی هوا در تابستان با عبور از کنار این درختان نقل می‎کنند. این شیوه زندگی که در طول‎ صدها سال و حتی بیشتر از آن از پیشنیان به ما ارث رسیده بود. الگویی بود که با تجربه این زیست بوم را به فضایی قابل سکونت برای خود و فرزندان خود تبدیل کرده بودند.

متأسفانه در طراحی شهری جدید به معماری و شهرسازی گذشته کوچکترین اعتنایی نمی‎شود و چنین است که هر روز شاهد مهاجرت مردم از شهرهای مختلف استان خوزستان به شهرهای مناطق خنکتر هستیم.

درخت عنصری بود که همواره برای گذشتگان از اهمیت و ارزش خاصی برخوردار بود. کاشت درخت در فرهنگ ایرانی امری سفارش شده است.

اهمیت درخت چنان بود که برخی درختان کهنسال از تقدس خاصی برخوردار بودند. درختانی چون کنار و نخل که حتی بریدن آن‎ها را گناه می‎دانستند.

شاید دلیل جود تک درختان نخل و کنار باقی مانده در اقسی نقاط شهر از باغ‎های کهن رامهرمز همین موضوع باشد.

گزارش سارا حسینی

پرورش گاومیش در «خوزستان»

خوزستان یکی از استان‌های اصلی پرورش دهنده‌ی گاومیش در کشور است که امروزه از فرآورده‌های این دام استفاده‌های فراوانی می‌شود

خوزستان یکی از استان های اصلی پرورش دهنده ی گاومیش است امروزه از فرآورده های گاومیش استفاده های فراوانی می شود که این فراورده ها علاوه بر تامین نیازهای تغذیه ای انسان در سلامت انسان نیز نقش بخصوصی را ایفا می کند.

از جمله فرآورده های گاومیش می توان به شیر ، گوشت، پوست و پنیر موزارلا و ماست و سایر فرآورده های آن اشاره نمود. علاوه بر تمام محسنات ذکر شده از فضولات این دام نیز می توان برای حاصلخیزی زمین های زراعی به ویژه برای پرورش قارچ استفاده کرد

در گردشگري از آنجايي كه سلايق و علايق گردشگران متفاوت است، شيوه‌هاي مختلفي هم براي جذب گردشگر وجود دارد. خوزستان ظرفيت‌هايي دارد كه مي‌شود به عنوان يك مكان رويداد آن را معرفي كرد و برنامه‌هايي در زمينه گردشگري مكان محور در آن اجرا كرد.

در تمام دنيا مكان‌هايي كه اتفاق ويژه‌اي در آنها اتفاق مي‌افتد يا افتاده است، در ايام ويژه‌اي مورد توجه قرار مي‌گيرند و برنامه‌ريزي در اين زمينه موجب رونق گردشگري در اين مكان‌ها مي‌شود.

در خوزستان هم اگر برنامه‌ريزي‌هايي صورت گيرد مي‌توان با فراهم كردن بسترهاي لازم براي جذب گردشگر قدم‌هايي در رونق گردشگري استان برداشت.

يكي از مواردي كه به عنوان يك جاذبه در استان وجود دارد، پرورش و نگهداري گاوميش است. تعداد گاوميش‌هاي ايران، محدود است.

اين تعداد محدود بيشتر در شهرهاي مختلف استان خوزستان از شوش تا آبادان و خرمشهر قرار دارند. براي بسياري از گردشگراني كه زندگي شهري را تجربه مي‌كنند، گاوميش‌ها و شيوه زندگي آنها مي‌تواند به عنوان يك جاذبه گردشگري تلقي شود.

گاوميش‌ها مانند باقي دام‌ها زندگي نمي‌كنند و همين شيوه خاص مي‌تواند براي بسياري از كساني كه به گردشگري در طبيعت علاقه‌مند هستند جذاب باشد. زيست گاوميش‌ها در حاشيه رودهاي خوزستان يكي از زيبايي‌هاي طبيعتي است كه خداوند خلق كرده است.

در محدوده رود كارون و شهرستان كارون؛ «كوت عبدالله» و «شيرن سهر» مي‌توان گله‌هايي با تعداد قابل توجهي از گاوميش‌ها مشاهده كرد كه با هم حركت يا در حاشيه رودخانه شنا مي‌كنند.

همين شنا كردن گاوميش‌ها و حركت گله‌هاي آنها در شهرها براي كساني كه علاقه‌مند به مسائل محيط زيستي و زندگي جانوري هستند، مي‌تواند يكي از دلايل و بهانه‌هاي سفر به خوزستان باشد

علاوه بر شيوه زيست و پرورش، محصولات لبني از جمله بستني گاوميش كه معروف‌ترين آن در شهر ملاثاني تهيه مي‌شود، مي‌تواند تجربه خوبي براي گردشگران باشد. و به طور كلي اين پديده مي‌تواند از ابعاد مختلف تبديل به جاذبه شود.

شناي گاوميش‌ها در رودخانه و لجن‌هاي اطراف (براي خنك شدن) آن در سرچشمه رودخانه شائور در شمال شوش يكي از جذابيت‌هاي طبيعي منطقه است. محلي‌ها معتقدند اگر گاوميش‌ها شناي خوبي داشته باشند و تن‌شان خوب خنك شود، كيفيت شيرشان هم بهتر خواهد بود.

گاوميش در زندگي مردم محلي اين منطقه تاثير بسياري دارد و به نوعي با زندگي مردم در آميخته است و همين امر باعث شده تا اين حيوان از اهميت ويژه‌اي بين مردم محلي برخوردار باشد. چرا كه اين حيوان هم از نظر اقتصادي خانواده‌ها را تامين مي‌كند و هم در فرهنگ و زندگي آنها نقش دارد. نقش گاوميش‌ها در زندگي مردم اين منطقه و همچنين شيوه زندگي گله‌هاي گاوميش در منطقه و شنا كردن آنها در حاشيه رودهاي منطقه، نه به عنوان نقطه هدف گردشگري، بلكه به عنوان تكميل‌كننده برنامه گردشگري در استان مي‌تواند بخشي از زمان گردشگران را به خود اختصاص دهد.

.عکس: فرید محمودی/فارس

نخستین موزه پتروشیمی در بندر امام خمینی (ره) به بهره‌برداری رسید

نخستین موزه پتروشیمی کشور در پتروشیمی بندر امام خمینی (ره) روز سه‌شنبه با حضور مرتضی شاهمیرزایی، معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی به بهره‌برداری رسید.

مدیر طرح موزه پتروشیمی بندر امام خمینی روز سه‌شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا با تشریح روند شکل‌گیری پتروشیمی بندر امام‌خمینی (ره) و تاریخچه آن از سال ۱۳۴۷ تاکنون اظهار کرد: سال گذشته شکل‌گیری این موزه آغاز شد و پیش از این در ایران موزه پتروشیمی وجود نداشت.

جلیل نوذری با بیان اینکه بر اساس مطالعات صورت گرفته موزه به چهار بخش تقسیم‌بندی شده است توضیح داد: بخش نخست موزه شامل محل نمایش اشیایی است که قطعات تاریخی را شامل می‌شود.

به گفته مدیر طرح موزه پتروشیمی بندر امام خمینی(ره)، حدود چهار هزار قطعه جمع‌آوری شده که عمده این آثار در مخزن موزه نگهداری می‌شوند.

وی با بیان اینکه بخش دوم موزه مرکز اسناد و عکس موزه است ادامه داد: عکس‌های چاپی از سال ۴۷ تا ۸۵، حدود ۱۸ هزار عکس در این بخش جمع‌آوری شده است و هر کدام سندی هستند که تاریخ را روایت می‌کنند.

نوذری گفت: بخش سوم موزه کتابخانه تخصصی است و تمامی مطالعات و کتاب‌های مربوط به صنعت پتروشیمی بندر امام و صنعت پتروشیمی در این کتابخانه وجود دارد. علاوه بر این آثار منتشر نشده در خصوص این صنعت نیز در این بخش گنجانده شده است.

وی افزود: بخش چهارم موزه نیز میراث ناملموس و خاطرات شفاهی بزرگان پتروشیمی بندر امام خمینی است که تاکنون هشت مصاحبه جامع به صورت ویدیویی انجام و همچنان نیز تکمیل این بخش در کنار دیگر بخش‌ها ادامه دارد.

به گزارش ایرنا شرکت پتروشیمی بندر امام در زمینی به مساحت حدود ۲۷۰ هکتار، در ضلع شمال غربی خلیج فارس در استان خوزستان به فاصله ۱۰۵ کیلومتری جنوب شرقی اهواز و ۸۴ کیلومتری شرق آبادان در شهرستان ماهشهر واقع شده است.

سهولت دسترسی به خوراک، سوخت و مواد اولیه، استفاده از امکانات جاده‌ای، شبکه راه آهن و حمل و نقل دریایی، وجود فرودگاه، دسترسی به آب مورد نیاز و همچنین کمک به توسعه و عمران استان خوزستان به عنوان یکی از ۲ قطب مهم صنعت پتروشیمی در کشور و مهمتر از همه ایجاد ارزش افزوده و جلوگیری از سوختن گازهای همراه نفت از جمله ویژگی‌هایی است که انتخاب این مکان را توجیه می‌کند.

محصولات اصلی صنعت پتروشیمی با عنوان اتیلن، پروپیلن، بوتادین، بنزن، تولوئن و زایلین ها در این مجتمع تولید شده و بیشتر به محصولات میانی و فرآورده‌های نهایی همچون پلی اتیلن سبک، پلی اتیلن سنگین، لاستیک مصنوعی، پلی وینیل کلراید، پارازایلین و MTBE تبدیل می‌شوند