خوزتوریسم

رسانه تخصصی گردشگری و فرهنگی خوزستان

تصویر نویسنده خوزتوریسم

سالگرد ايجاد موزه بنزين خانه آبادان

سالگرد ايجاد موزه بنزين خانه آبادان

روز پنجشنبه نخستين موزه نفت كشور يك ساله مي شود. موزه بنزين خانه آبادان موزه اي است كه در آن بخشي از تاريخ نفت با خاطرات عجيب و ماندگار آن با زندگي مردم گره مي خورد.

طرح ايجاد موزه اي در جايگاه نخستين مركز عرضه حامل هاي سوختي به ما اين امكان را مي دهد كه تاريخ را دوباره و درست بخوانيم و تدوين كنيم.

به موزه كه نگاه مي كني مي تواني خود را ميان خاطره اي ببيني كه تلخ و شيرين آن براي ملت ايران مي تواند گوشه اي از تاريخشان را بازسازي كند؛ روزهايي كه شركت هاي بين المللي نفت به آبادان رسيدند و كارگران ايراني سكان سازندگي و بهره برداري از منابع نفت را به دست گرفتند تا به امروز برسيم.

سالگرد تاسيس موزه بنزين خانه با رويدادي عجيب و دردناك در تاريخ صنعت نفت همزمان شده است كه به ما گوشزد مي كند نگهداري از تاريخ چه اندازه مي تواند مهم و حياتي باشد.

دريانوردان عزيز كشتي نفتكش ايراني در سفر به چين نام خود را در تاريخ صنعت نفت ماندگار كردند. حفظ اسناد و مدارك اين ايثارگري بخشي جدي از وظيفه مديريت موزه ها و مركز اسناد صنعت نفت است كه در گذر زمان صورت واقعي اين رويداد را تا جاي ممكن ثبت و ضبط كند.

در راستاي امور پژوهشي اسناد و مداركي كه از هر رويداد مي ماند معمولا توسط مفسران و تحليلگراني از همان نسل كاويده و نتيجه گيري مي شود. به تعبيري تاريخي را براي نسل هاي بعدي به يادگار مي گذاريم كه آكنده از نگاه امروز ماست. حال آن كه وقتي اسناد و مدارك رويداد را گردآوري و آنها را در معرض نقد و بررسي و قضاوت نسل هاي مختلف بگذاري، محققان فرصتي خواهند داشت تا به واقعيت رويداد دست يابند و نه تنها به تحليل يك نسل از يك رويداد.

موزه بنزين خانه دو ويژگي مهم دارد. اين نخستين موزه نفت كشور در آبادان ايجاد شده و پايگاه اصلي رويدادهاي مهم نفتي را به عنوان پايگاه خود برگزيده است و سرشار از خاطرات مردم خطه جنوب از راه اندازي اين جريان است و ديگر آن كه كليد ايجاد موزه ها و مراكزي را زده است كه مي توانند واقعيت تاريخي صنعت نفت را در اختيار نسل هاي بعدي قرار دهند.

اين رويدادها را گرامي مي داريم.

http://www.petromuseum.ir/

تصویر نویسنده خوزتوریسم

( فرهنگ گردشگری مسئول گرایانه در کشور ماوجودندارد)

گردشگری و نقش آن در تخریب و حفظ محیط زیست

گردشگری  به عنوان یکی از ارکان توسعه، رونق و آبادانی جوامع امروزی می باشد ولی یکی از نکاتی که نباید نادیده گرفت نقش آن درحفظ یا تخریب محیط زیست می باشد که اگر  گردشگری مدیریت قانون مندی درآن صورت نگیرد  مانند یک چاقوی برنده میتواند به جای رونق وآبادانی باعث تخریب محیط زیست شود.

متاسفانه فرهنگ گردشگری مسئول گرایانه هنوز در کشور ما رواج پیدا نکرده است وباعث شده است گردشگران به فکر حفظ محیط زیست پیرامون خود نبوده    و چون اطلاعات کافی  در زمینه  حفظ محیط زیست صورت نگرفته است شاهد تخریب روز افزون محیط زیست هستیم

بیشترین تاثیرات منفی  که  گردشگری امروزه    بر محیط زیست  دارد شامل   کاهش و تجزیه ی زیستگاهها و مناظر طبیعی ناشی از فعالیت انسانی که شامل دپوی زباله و پسماند، آلودگی آبها،
 ایجاد آتش سوزی، شکستن درختان ، تغییرحریم و از بین رفتن مسیر آبراهه ها در اثر فعالیت های انسانی، رفت و آمد خودروها، بسط و گسترش برخی طرح های عمرانی که لازمه اش حذف درختان و تغییر کاربری زمین زراعی و مراتع در بعضی نقاط است، می باشد. همچنین از بین رفتن چشم انداز های طبیعی حاصل از فعالیتهای عمرانی و آثار سوء ناشی از توسعه  گردشگری و بدون برنامه ریزی و ارزیابی زیست محیطی،  صنعت توریسم و محیط زیست   می با شد که اگر به آن توجه کافی نشود باعث اثراث بسیار مخرب بر محیط زیست داشته باشد.
امروزه با گسترش گردشگری به عنوان های مختلف مانند گردشگری آفرود گردشگری هیجانی گردشگری که  پای ماشین و موتور با لاستیک های سنگین و بزرگ به طبیعت برای تجربه لحظاتی لذتبخش و هیجانی  بدون اینکه قانونی  مشخصی داشته باشد به قیمت اثرات نامطلوب محیط زیستی شامل  فرسایش شدید خاک و افزایش ریسک سیل‎خیزی، رشد نیافتن گیاه به‎دلیل کوبیدگی خاک، آلودگی هوا و صوتی و به‎دنبال آن مزاحمت و کاهش امنیت منطقه برای حیات وحش، از بین رفتن برخی حیوانات و مهاجرت اجباری برخی گونه ها تمام شده است.
وظیفه و مسئولیتی همگانی، طبیعت نباید تاوان کم‌کاری ارگان‌ها یا ضعف رفتار شخصی گردشگر را بدهد.

راهکارهای مختلفی برای پیشگیری از نقش توسعه گردشگری در  تخریب محیط زیست تعریف شده است که به عنوان نمونه میتوان به موارد زیر  اشاره کرد
- کمترین زباله را تولید کنید: میتوانیم در سفرهای خود از مواد، وسایل و مواد غذایی استفاده کنید که کمترین زباله را تولید کند. زباله ها را جمع آوری و به سطح زباله برسانید:تا جای ممکن زباله‌های خود را تا شهر و به نزدیک‌ترین سطل زباله حمل کنید.
زباله‌های تر خود را با فکر برگشت‌پذیر بودن به طبیعت و قابل بازیافت بودن آن، در طبیعت رها نکنید.
- هیچ اثر در طبیعت برجای نگذارید:
- احساس مسئولیت داشته باشید:
در صورتی که زباله‌ای در طبیعت می‌بینید، خود را مسؤول بدانید و آن را بردارید و در کیسه‌ی زباله قرار دهید." فرهنگ‌سازی کنید
- در طبیعت اختلال و آلودگی ایجاد نکنید:
در طبیعت از صدای طبیعت (صدای پرندگان و جانوران، رودخانه و برگ‌ها) لذت ببرید و از سر و صدا و بلند کردن صدای موزیک بپرهیزید، چرا که باعث اختلال در حیات وحش منطقه می‌شود.
- از یادگاری و نمونه برداری خودداری کنید
 خاطرات خود را با برداشتن عکس از جاذبه‌ها به ثبت برسانید و از برداشت هرگونه نمونه‌ی جانوری و گیاهی و زمین‌شناختی، رسوبات و فسیل‌های دریایی بپرهیزید، چراکه برداشت هر تکه از آن، چرخه‌ی اکوسیستم را برهم می‌زند.
-  از تخریبگران طبیعت حمایت نکنید:
در صورتی که با افرادی مواجه می‌شوید که از عناصر طبیعت برای درآمدزایی استفاده می‌کنند، آن‌ها را با خرید خود حمایت نکنید.
در طبیعت از مسیر تردد استفاده کنید:
در رفت‌وآمدهای خود به طبیعت سعی کنید از مسیرهایی تردد کنید که کمترین خسارت و کمترین فرسایش را به طبیعت بزند.
 با حافظان طبیعت همکاری کنید:
با محیط بانان در مناطق محیط زیست و مسؤولان گردشگری در سایت‌های مورد هدف همکاری کنید.
- به حریم ساکنان طبیعت احترام بگذارید:
در مسیرهایی که با عشایر و خانواده‌های کوچنده (عشایر) مواجه می‌شوید، بدون هماهنگی به چادرهای آن‌ها وارد نشوید و عکاسی نکنید، چراکه چادرهای آن‌ها مانند خانه‌های ماست.
و در پایان محیط زیست مانند یک میراث گرانبهاست که از گذشتگان برای ما به ارث رسیده است و وظیفه همه ما حفظ این میزاث و گرانبها و انتقال آن برای آیندگان میباشد.


نویسنده مقاله:ابوالفضل مهدی پور
فعال گردشگری و فرهنگی استان خوزستان
.چاپ روزنامه اصفهان زیبا مورخه ۹۶/۱۰/۷

 

علاقه مندان میتوانند برای دانلود و  مطالعه کامل مقاله  و همچنین ویژه نامه دیده بان  به کانال گردشگری و فرهنگی استان خوزستان به آدرس زیر مراجعه کنند. 

http://t.me/khouzestan_tourleader

 

 

 

تصویر نویسنده خوزتوریسم

خانه مقدم شوشتر از خرید تا بهره برداری فرهنگی

در گفت‎وگو با یک مالک علاقمند به میراث فرهنگی؛
خانه مقدم شوشتر؛ از خرید تا بهره‎برداری فرهنگی

 

خانه‎های تاریخی بسیاری در سطح کشور وجود دارند که نیازمند رسیدگی و توجه بیشتر هستند تا جلوهایی زیبا از تاریخ کشورمان توسط این بناهای ارزشمند حفظ شود. در این میان اشخاص علاقمند به میراث فرهنگی با اقدامات شایسته خود، گام های ارزشمندی در راستای حفاظت از مواریث فرهنگی این دیار برمی دارند که از جمله آن ها مالکانی هستند که با آگاهی از ارزش این بناها، در راستای حفاظت از آن ها تلاش می کنند. یکی از مصادیق این مالکان علاقه‎مند، مالک خانه تاریخی مقدم شوشتر است؛ کسی که علاقه به میراث فرهنگی او و خانواده‎اش را تا جایی پیش برد که با فروش خانه شخصی خود، این خانه تاریخی را خریداری و مرمت کردند. این مالک فرهنگ دوست، تنها به مرمت بسنده نکرده و بهره‎برداری فرهنگی نیز انجام داده است.

به گزارش روابط عمومی اداره‎کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خوزستان، صادق خلیفه مالک خانه تاریخی مقدم درخصوص آن‎چه که از زمان خریداری این خانه توسط وی تا به بهره‎برداری رسیدن آن گذشت اظهار کرد: خانه مقدم یکسال پیش به صورت شخصی توسط من و برادرم خریداری شد و در پی آن کار مرمت اساسی خانه از اردیبهشت‎ماه ۱۳۹۶ آغاز شد و تا آبان‎ماه ادامه داشت.

او در ادامه با بیان این‎که مرمت خانه از زیر زمین تا طبقات بالا به صورت کامل انجام شده است گفت: هچ نقطه‎ای از این خانه تاریخی بدون مرمت باقی نمانده و خانه کاملا مرمت شده است.

مالک خانه مقدم شوشتر درباره کاربری این خانه تاریخی تصریح کرد: علاوه بر قسمت شوادون خانه که به نگارخانه تبدیل شده است، بنا است طبقات دیگر را نیز به صورت یک کافه سنتی درآوریم و آن را به پاتوقی هنری برای هنرمندان تبدیل کنیم تا به واسطه آن هنرمندانی که از نگارخانه استفاده می‎کنند، از سایر طبقات نیز به عنوان نشیمن بهره‎مند شوند.


خلیفه ادامه داد: به صورت اتفاقی به این خانه ورود کردم و از همان ابتدا این مکان من را مجذوب خود کرد چراکه دارای فضایی بود که با روح هنری‎ای که به عنوان یک هنرمند در من بود، کاملاً هم‎خوانی داشت.

مالک خانه مقدم ادامه داد: زمانی که قیمت خانه را از مالک قبلی جویا شدم، با خود فکر کردم که اگر خانه شخصی خودم را به فروش بگذارم می‎توانم این خانه را خریداری کنم زیرا قیمت هردو یکسان بود. بنایراین، فیلم و عکس خانه را تهیه و با همسرم نیز درخصوص آن مشورت کردم که او نیز موافقت کرد.

او افزود: کمی بعد با خود فکر کردیم که چنانچه خانه را خریداری کنیم پولی برای مرمت آن باقی نمی‎ماند و از پس هزینه‎های مرمت برنخواهیم آمد که از این رو با برادرم که ساکن اصفهان بود تماس گرفتم و پس از ارسال عکس و فیلم از خانه مقدم، ماجرا را برای او نیز تعریف کردم و از آن‎جایی که او نیز علاقه وافری به هنر و آثار تاریخی داشت، بی‎درنگ موافقت کرد و پذیرفت که به صورت شراکتی این خانه را خریداری و مرمت کنیم.

خلیفه تاکید کرد: جرقه خریداری این خانه برآمده از دل بود و به هیچ‎وجه این خریداری با این زمینه و ذهنیت که کاربری خاصی در آن ایجاد شود وجود نداشت. ما تنها می‎خواستیم این خانه حفظ شود.

او خاطرنشان کرد: در ابتدا قصد داشتیم مرمت این بنا به صورت اضطراری در حدی باشد که فقط آن را از تخریب نجات دهیم؛ اما هرچه پیش رفتیم، علاقه درونی ما بیشتر می‎شد تا جایی که به خود آمدیم و دیدیم خانه به صورت کامل مرمت شده است.

مالک خانه مقدم شوشتر گفت: پس از اتمام مرمت خانه به این نتیجه رسیدیم تا کاربری ویژه‎ای که متناسب با این مکان تاریخی باشد را برای آن تعریف کنیم تا باتوجه به ماهیت خانه، بهره‎برداری فرهنگی و هنری از آن شود. بنابراین تصمیم گرفتیم تا باتوجه به علایقی که در وجود ما است، طبقه زیرین خانه را به نگارخانه تبدیل کنیم و از سایر طبقات هم به عنوان نشیمن، شربت‎خانه و سفره‎خانه سنتی برای اهل هنر و هنردوستان استفاده کنیم.

او در بخش دیگری از صحبت‎های خود بر تعامل با اداره‎کل میراث فرهنگی استان در راستای بهره‎برداری و اداره این مکان فرهنگی تاکید کرد و افزود: از روز نخست که قصد خرید خانه را کردیم با آقای چهارمحالی (ریس اداره میراث فرهنگی شوشتر) تماس گرفتم و موضوع را با او مطرح کردم و او نیز قول هرگونه همکاری را به ما داد تا جایی که کلیه فرآیند مرمت و انتخاب پیمانکار برای آن به صورت مستقیم تحت نظارت اداره میراث فرهنگی صورت گرفت.

خلیفه عنوان کرد: ما از ابتدا بنا را بر تعامل با اداره‎کل میراث فرهنگی استان گذاشتیم و قصدمان نیز بر این بود که این بنا را ثبت ملی کنیم؛ در حال حاضر هم با تشکیل پرونده ثبتی بنا، فرآیند به ثبت رسیدن آن درحال انجام است.
نقشه‎برداری بنا نیز انجام شده و در انتظار به ثبت رسیدن خانه هستیم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا برای برگزاری جشنواره‎های فرهنگی و هنری در این مکان  تاریخی آمادگی همکاری با اداره‎کل میراث فرهنگی و ارشاد اسلامی را دارد، گفت: من به شخصه علاقه‎مندم چنین اتفاقی در این مکان رخ دهد. اگرچه در نگاه اول ممکن است فضای این خانه برای برگزاری چنین رویدادهایی کوچک و محدود دیده شود اما در حقیقت این خانه باید کشف شود چرا که همه فضاهای آن یک‎جا دیده نمی‎شوند؛ ما آمادگی هرگونه تعامل و همکاری با اداره‎کل میراث فرهنگی و ارشاد اسلامی استان خوزستان و یا هر ارگان دیگری که قصد اجرای فعالیت‎های فرهنگی در خانه مقدم داشته باشد را داریم و هر اقدامی که از دستمان برآید را در این راستا انجام خواهیم داد.

 منبع :میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان خوزستان 

 

 

 

 

تصویر نویسنده خوزتوریسم

نقشه قدیمی از شهر شیراز و دروازه شوشتر(کازرون)

نقشه قدیمی از محلات و دروازه های تاریخی شهر شیراز که دروازه ای به نام شوشتر نام گذاری شده است.
.
برای آنهایی که در شیراز زندگی می کنند و یا لااقل رفت و آمدی به این شهر دارند دروازه کازرون نامی آشناست نامی که قدمت تاریخی دارد و در بافت قدیمی شهر قرار گرفته است.
زمانی نه چندان دور دروازه کازرون یکی از دروازه های شش گانه شیراز بوده است و در کنار دروازه های اصفهان ، قرآن ،سعدی ،شاه داعی الله ،قصابخانه محل تردد کسانی بوده است که از سمت بوشهر و کازرون به شیراز رفت و آمد داشته اند.

شیراز در تقاطع مهم ترین راه‌های ارتباطی شمال به جنوب و شرق به غرب كشور قرار دارد و در دوران هخامنشیان در مسیر شوش به تخت جمشید و پاسارگاد بود. در دوران ساسانیان نیز راه ارتباطی شهرهای مهمی مانند بیشاپور، گور و استخر به شمار می‌رفت. برای ورود به این مسیرها نیاز به ساخت دروازه بود و در زمان عضد الدوله دیلمی هشت دروازه در شیراز به نام‌های استخر، سلم، كوار، فهندژ، شوشتر، غسان، منذر و بند آستانه ساخته شد که دروازه شوشتر بعدها به دروازه کازرون شهرت یافت.
در دوره زندیه كریم خان زند حصار شیراز را كوچكتر کرد و تعداد دروازه‌های داخل حصار را به شش دروازه رساند اما دروازه کازرون
(شوشتر) همچنان در این شهر حفظ شد.

ایـــن دروازه در جنـــوب شـــیراز و در نزدیکـــی بقعـــه ســـید تاج الدیـــن غریـــب (ع) قرار داشـــته اســـت و بـــه دلیل رفـــت آمد مـــردم و مســـافرین بـــه ســـمت کازرون و شوشـــتر، دروازه را دروازه کازرون و شوشـــتر نیـــز نامگذاری کرده بودند

مقدســـی جغرافیدان قـــرن چهارم هجری قمری در کتاب بافت تاریخی شـــیراز ایـــن دروازه به اســـم دروازه شوشـــتر نام برده اســـت

چون از این دروازه ســـابقا به شـــهرهای خوزســـتان می رفتند وشوشتر به عنوان پایتخت خوزستان بود از ایـــن لحـــاظ دروازه غربـــی شـــهر کـــه از آن بـــه شوشـــتر خوانـــده شـــد

ولی بعدها که خوزســـتان از حیطه تصـــرف و نفوذ حکمرانان فارس خارج شـــد و شـــهر کازرون به جای شـــهر باســـتانی بیشـــاپور اهمیت و اعتباری کامل یافت، به کازرون تغییر نام داد حمدالله مســـتوفی در اواخـــر دوره اتابکان در کتابش ایـــن دروازه بـــه دروازه کازرون نام برده اســـ

این محدوده امروز مسیر ارتباطی مهمی به شمار می‌رود و از مراکز اصلی خرید میوه و تره بار در شیراز است.

https://www.pagesmagazine.net/media/SyMOhJL6iZ-original.jpghttps://www.pagesmagazine.net/media/HkgO2yI6iW-original.jpg

تصویر نویسنده خوزتوریسم

قطار گردشگری برای اولین بار در شوشتر

.
حضور قطار گردشگری برای اولین بار  در شوشتر
با توجه به مکاتبات صورت گرفته از طرف مدیر کل راه آهن زاگرس برای نخستین بار قطار ویژه گردشگری با نام (( عقاب طلائی)) با حضور ۷۸  نفر گردشگر از کشورهای مختلفی چون انگلستان،آمریکا، آلمان سوئیس،روسیه، مالزی، استرالیا، نروژ، فیلیپین، مکزیک و هنگ کنگ از شهر کهن و باستانی شوشتر دیدن کردند.
 این قطار مقرر است از برخی  شهرهای تاریخی چون مشهد، کرمان، تهران، یزد، شوشتر، شوش، اصفهان ، شیراز، کاشان، اراک و چند شهر دیگر بازدید نمایند.
که در سفر به استان خوزستان بازدید از دو شهر شوشتر و شوش در نظر گرفته شده است.
این قطار در تاریخ ۹۶/۸/۱۱ از مرز سرخس وارد ایران شده و بعد از بازدید از شهرهای مذکور در تاریخ ۹۶/۸/۲۹ در شهر مقدس مشهد به تور خود پایان داده و در تاریخ ۹۶/۸/۳۰  از مرز سرخس از کشور خارج شد
.

 

 

 

تصویر نویسنده خوزتوریسم

پنج اثر تاریخی در یک قاب تصویر

.
پنج اثر در یک قاب تصویر
.
رودکارون(ثبت میراث طبیعی ایران)
.
رودخانه کارون  پس از  عبور ازتنگه ها و کوهستان های سر به فلک کشیده  زردکوه بختیاری در رشته کوه های  زاگرس  با ورود به شهر باستانی شوشتردر استان خوزستان  به دو رودخانه مجزا به نام گرگر و شطیط(ماه پاریان ) تقسیم میشود و این  دو رودخانه شوشتر را  مانند  جزیره ای در بر میگیرند و در جنوب شوشتر در (بندقیر) همراه با رودخانه دز، کارون را دوباره  تشکیل و بعداز شهر هایی همچون اهواز  در انتهای مسیر  به خلیج همیشه فارس می پیوندد.
.
قلعه سلاسل(ثبت میراث جهانی)
اين قلعه در شمال غربي شهر شوشتر واقع شده و كشيدگي آن از غرب به شرق مي باشد. که  شمال و غرب بوسيله رود كارون (شاخه شطيط) و از جنوب و شرق بوسيله خندقي درگذشته احاطه مي شده است.قلعه سلاسل شوشتر دژی است بسیار بزرگ که دارای حیاطهای مفصل و متعدد و سربازخانه‌ها 
وطویله‌ها و حمام‌ها و شبستان‌ها و برج‌هاو قورخانه و نقاره خانه و ...بوده است

 

نهر گرگر(ثبت میراث جهانی)
.
نهر گرگر يكي از بزرگترين نهرهاي دستكند در ايران است كه از محل جدا شدنش از رود كارون در شمال شوشتر تا پايان مسير خود كه باز هم به كارون مي پيوندد، مسيري حدود صد  كيلومتر را طي مي كند .دليل حفر نهر گرگر آبرساني از شمال شوشتر و از رود كارون به زمينهاي جنوبي شوشتر است. .
.
.
بند میزان (ثبت میراث جهانی)
.

بند ميزان، آب رودخانهٔ کارون را به دو قسمت شرقى و غربى تقسيم مى‌کند. بند ميزان یادگار  دوران ساسانى است که به صورت يک نيم دايره ساخته شده و دو بازوى منحرف کنندهٔ آب دارد. بخشى از آب کارون توسط اين بند در شرق شهر جريان مى‌يابد که به رودخانهٔ گرگر معروف است. انحراف دوم آب در قسمت غرب جارى است که به آن شطيط مى‌گويند

میل کلاه فرنگی (ثبت میراث جهانی)
.
این اثر در ضلع جنوبی بند میزان و در حاشیه رودخانه شطیط ( ماهپاریان ) قرار دارد. با توجه به شکل هشت ضلعی بنا ، این سازه بعنوان میل یادبود  ساخته شده است.در گذشته کتیبه هایی به روی این اثر بوده که احتمالا شرح حال و وقایع مربوط به ساخت و یا مرمت بند میزان و این محوطه تاریخی بر روی آنها نوشته  شده،  که  بر اثر فرسایش و یا عوامل محیطی دیگر این کتیبه ها از بین رفته است .

Photo:@abolfazl_mehdipoor

کانال گردشگری و فرهنگی استان خوزستان

برای عضویت روی لینک زیر کلیک و عضو شوید

http://t.me/khouzestan_tourleader

 

 

تصویر نویسنده خوزتوریسم

معرفی شهر هندیجان

 

هندیجان(هندیون، هندیان، هندیگان، انديگان)یکی از شهرهای تاریخی ایران با قدمتی بیش از ۳۰۰0 سال، در جنوب شرقی استان خوزستان و در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی بندرماهشهر، در شمال خليج فارس و شمال غربي بندر دیلم قرار گرفته است. رودخانه ای موسوم به هندیجان یا زهره این شهر را به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم می کند. ارتفاع این شهر از سطح دریا به ۵ متر می رسد. . آبادی های هندیجان در قرون اخیر بسیار بوده اند ولی به علت بیماری طاعون در سال۱۲۴۷ هجری قمری شهر هندیجان رو به خرابی نهاد.

زبان این دیارفارسی با گویش محلی (گویش بندری) است که البته تشابهات بسیاری میان این گویش و گویش اقوام بختیاری وجود دارد.

تاریخچه

آثار بدست آمده در اين منطقه نشان می دهد که در هزاره چهارم پیش از میلاد انسان متمدن در آن می زیسته است. تپه های تاریخی متعدد و نوشته های جغرافی دانان قرون اولیه اسلامی نظیر «ابو دلف مسعر بن مهلهل خزرجی» در مورد آثارتاریخی "هندیجان" که قدیمی ترین سند مکتوب در مورد " هندیجان " است شاهد دیگری بر رونق اقتصادی و زندگی اجتماعی سازمان یافته مردم این ديار در هزاره پیش از میلاد است . وجود لغات و اصطلاحات تاریخی که ریشه در زبان عیلامی دارد و آیین های نمادین حاکی از گذشته های پربارفرهنگی و غنی آن است .

در نزدیکی "هندیجان" آثار بندرتاریخی "مهرویان یا مهروبان" وشهر تاریخی "ریواردشیر" قرار داشته است كه "مهرویان" از دوره عیلامی تا قرن چهارم هجری و احتمالا تا مدتها بعد نیز بندر تجاری مهمی بوده است که از طریق آن کالاهای سرزمین های دور و نزدیک و حتی کشور چین وارد منطقه میشد و نيز مشاهده شده است که در شهر "ریواردشیر" کشتی می ساختند. این منطقه در قرون اولیه اسلامی بزرگانی چون علی بن مهزیار اهوازی را در دامان خود پرورش داده است .

وجه تسميه هندیجان

این منطقه در گذشته نام های مختلفی داشته که از آن جمله می توان به " هندیگان" و "انديگان" اشاره کرد. این واژه پس از ورود اسلام به "ایران "به "هندیجان" و "هندیان" تغییر شکل یافته است. از دیدگاه واژه شناسی تمام این کلمات از لفظ «هند» يا «اند» مشتق شده اند. با توجه به دیرینگی این سرزمین به نظر می رسد لغت "هند " ریشه در زبان سانسکریت دارد که به معنای آب است . این نظر را وجود رودخانه " هندیجان " که به زهره موسوم و معنای "ایزد آب" هست بیشتر تایید می کند. بنابراین با توجه به مستندات دیگری که در این زمینه وجود دارد می توان گفت "هندیجان" به معنای سرزمین " آب " است. از قرائن و شواهد چنین برمی آید که پیشوند هندیا اند، در اسامیی همچون هندیجان، اندیکا،اندیمشک،اینجان - اندوه و اندیا و غیره با رودخانه و آب مناسبتی داشته است، چنانکه بیشتر شهرها و روستاهایی با این نام همیشه رودخانه کوچک یا بزرگی در کنار خود دارند و آنچه مسلم است آن است، که آب در باور و اعتقادات ایرانیان ازاحترام و تقدس خاصی برخوردار بوده و آلوده ساختن آن را گناه نابخشودنی می شمرده اند و پیوسته چشمه های آب و رودخانه را نظر کرده (ناهید یا آناهیتا) فرشته آب می دانسته اند.

هرچند وجود عده ای از مردم کشور هند در این منطقه به دلیل ارتباط تجاری از طریق خلیج فارس و یا مهاجرت گروهی که در برخی از منابع اشاره میشود غیرقابل انکار است. اما بعید به نظر می رسد که وجود آنها بر وجه تسمیه " هندیجان " تاثیری گذاشته باشد.

 

 جغرافياي تاريخي هندیجان

آثار قدیمی تپه های باستانی پهکن (پهکون) در مدخل شهر هندیجان، تپه های مارضا در جنوب هندیجان، ویرانه های بندر قدیمی و تاریخی مهروبان در روستای امامزاده عبدالله، تپه باستانی صاحب الزمان، برجی، مردو و شاه ابوالقاسم در روستای دهملا،همچنین ویرانه های روستاهای هندیجان که قدمتی ۳۰۰۰ ساله دارند. آثار سد بند قریه بدرانی (لب دریا) و تل گرگ در نزدیکی رودخانه و دریا که پلی نیز در آن منطقه بوده است (بر روی رودخانه زهره)، همچنین آثاری از وجود شهر باستانی بین روستای بزی و کوت مهنا می باشد که مورخان آنرا شهر دیرجان نامیده اند. آثار موجود در امامزاده سید یبر در روستای آسیاب، آثار موجود بین بندر مهروبان تا تپه کدوک (روستای باستانی) در جنوب هندیجان، همچنین آثار و پی های خانه های موجود از بندرمهرویان (مهروبان) تا هندیجان که به صورت زنجیروار وجود داشته است.(در بین مردم این دیار داستانی رایج است که می گوید:"اگر بزغاله ای در مهروبان بر روی سقف خانه ها حرکت می کرده در هندیجان پایین می آمده است)".

از دیگر آثار می توان اشاره ای نمود به ستونهای آجری که در اطراف هندیجان نشان دهنده حصاری بوده اند به دور شهر، یکی از این ستونها پایین تر از روستای چم رحمان در کناره رودخانه مشخص است. این ستون نیمی از آن درآب است و نیمی تا سال ۱۳۶۹ در خاک بود، که بر اثر ریزش کناره رودخانه مشخص شده است. قطر آن در حدود ۵ متر است. همچنین به نظر می رسد که حصاری به شکل نیمی در هندیجان جنوبی و نیمی در هندیجان شمالی و بر دو دروازه در دو سمت رودخانه وجود داشته و نیز پلی مابین آن وجود داشته است. همچنین در سال ۱۳۶۹ در کناره رودخانه هندیجان بالاتر از امامزاده عباس علی سکه هایی یافت شد که در حال حاضر در میراث فرهنگی خوزستان وجود دارد. این سکه ها که برروی آنها نوشته شده است آل بویه، نشان دهنده حکمفرمایی فرزندان آل بویه براین نواحی است. البته اینکه حسن (رکن الدوله) بر فارس حکومت می کرده و هندیجان در آن زمان جزو پارس بوده است خود دلیل مستحکمی بر حکمفرماییفرزندان آل بویه بر این منطقه است. از دیگر آثار باستانی موجود در این منطقه می توان به سنگهای نقوش داری اشاره نمود که در بدرانی در اعماق آب وکناره های رودخانه دیده می شود. قبرستان ها نیز که برای باستانشناسان ازاهمیت خاصی برخوردارند به ۶ قبرستان می رسند که هر کدام مربوط به دوره ای از تاریخ است. در خصوص قبرهای این قبرستانها آنچه به چشم می خورد تفکیکی بودن قبرهاست بدین صورت که جای مردان، زنان و کودکان مشخص است. قدیمی ترین قبرستان روبروی مدرسه شوکت (عندلیب) بوده است که با پیشرفت رودخانه به طرف شمال نیمی از آن را آب برده و نیمی دیگر احتمالاً تا سالهای آینده از بین خواهد رفت.

تصویر نویسنده خوزتوریسم

پدربوم گردی ایران

مازیار آل داوود، پدر بومگردی ایران

اینجا جایی ست که تصویر ذهنی رایج بهشت با گل های رنگارنگ و درختان سرسبز، در نظرت شکسته می شود و بهشت را کویر تصور می کنی؛ بهشت کویر مصر. در دل این کویر اما می خواهیم خانه ای را به شما معرفی کنیم که بیش از ۱۰ سال است گردشگران داخلی و خارجی یکی از بهترین خاطرات سفرهایشان را در آن رقم زده اند “آتشونی مازیار آل داوود”. روزی که مازیار خسته از زندگی مدرن و حال و هوای گرفته تهران، پایتخت را به قصد خانه ۳۰۰ ساله پدری اش در کویر مصر ترک کرد ۳۰ سالی بیشتر نداشت. در آن زمان مازیار ال داوود در تهران مشغول به تدریس سفال گری در کاخ نیاوران و سعد آباد بود اما انگار گمشده ای داشت که حتی در میان گل و لای سفال نمی توانست آن را بیابد. این بود که به خانه پدری اش باز گشت و زندگی را در آنجا از سر گرفت. ورود یک گردشگر خارجی و تجربه منحصربفردی که از سفر به خانه مازیار ال داوود و کویر رقم خورد، اما ورق را برگرداند و او را به فکر واداشت تا اقامتگاهی برای این میهمانان ناخوانده راه اندازی کند. این بود که خانه ۳۰۰ ساله پدری را مرمت کرد و آن را با سفال ها و صنایع دستی بومی تزئین کرد. زودتر از آنچه مازیار فکر می کرد نام اقامتگاهش در لونلی پلنت کتاب جهانگردی بین المللی ثبت شد و مازیار به یکی از قطب های گردشگری کویر مصر و روستای گرمه تبدیل گشت
امروز کمتر گردشگری است که به هوای کویر به ایران سفر کند و میهمان "آتشونی" نباشد و با یادِ عبور از جادۀ ابریشم، تجربه شترسواری، روشن کردن آتش در کویر، نواختن موسیقی بی بدیل ایرانی و دیدار از جاذبه هایی چون چال سلکنون، نیزار مصر، دریاچه نمک سلکنون، تخت عباسی، تخت عروس و رمل های ماسه ای را در کویر و روستای گرمه تجربه نکند. روستای تاریخی "گرمه" بر نقطه ای از جادۀ ابریشم در قلب اصفهان و در یکی از از روستاهای بخش خور و بیابانک در شهرستان نائین استان اصفهان واقع است..

ام این خانه 400 ساله را آتشونی گذاشتم به زبان زرتشتی شب نشینی دورآتش معنی داردو 12 سال گذشته برای آن با عنوان اقامتگاه بوم‌گردی مجوزبهره برداری گرفتم که در این مدت توریستها خارجی و ایرانی بسیاری به منطقه آمده‌اند و با فرهنگ و طبیعت این منطقه نیز آشنا شده‌اند.

بدنیست بدانید ایده اقامتگاه از روزی به ذهنش رسید که یک گروه توریستی فرانسوی، به طور اتفاقی، یک شب در گرمه اقامت کردند و با وجود امکانات بسیار کم روستا در آن موقع، خیلی بهشان خوش گذشته بود.

مازیار از شروع ایده‌اش برای اقامتگاه آتشونی می گوید: من فهمیدم که آنچه توریست‌ها از گشت و گذار در ایران توقع دارند، فقط دیدن فرهنگ بومی و معماری ویژه ایرانی است.

حالا آتشونی یک محل اقامتی برای گردشگران شده است که با گشتی در طبیعت زیبا و دلفریب کویر در آتشونی پذیرایی می شوند و خستگی از تن آنها راه خود را می گیرد .

مهمان آتشونی که شوید از تپه ای شنی بالا می روید، شتر سواری را تجربه می‌کنید و آسمان پرستاره کویر را تماشا خواهید کرد، ضمن آنکه می‌توانید زندگی روزمره مردم کویر را از نزدیک ببینید.

گفتگوی ایمنا با مازیار آل داود، پدر بومگردی ایران؛

پایان دوران شهرنشینی نزدیک است/کویر، فرصت طلایی رونق گردشگری در ایران

5

اینجا "آتشونی" است، اقامتگاهی در بهشت کویر، خانه ای که بیش از ۱۰ سال است گردشگران با آن خاطره بازی‌ می کنند.

زمانی که در منتهی‌الیه جاده‌ای آسفالتی می‌گذرید به سرزمینی وارد می شوید که آدمی را افسون می‌کند، به قول علی شریعتی در کتاب کویر: "کویر انتهای زمین است، پایان سرزمین حیات است."

برای رسیدن به روستای گرمه، مسیر اصفهان، نائین، انارک، چوپانان، گرمه را انتخاب می کنم اما مسیرهای دسترسی دیگری هم وجود دارد، می توانید از تهران به مقصد سمنان حرکت کنید و سپس مسیر معلمان، جندق، چوپانان و گرمه را پیش بگیرید و یا اینکه از مشهد به تربت حدیریه وارد شوید و کاشمر و بردسکن و طبس و خور را به قصد گرمه طی کنید و یا از شهر کویری یزد به خرانق و رباط پشت بادام و بیاضه و درنهایت به روستای گرمه با قدمتی چند هزار ساله از دوران ساسانیان وارد شوید. به هرصورت، مقصدِ ما روستای گرمه است و اقامتگاه آتشونی و درک افسون کویر و البته دیدار با مازیار آل داود، پدر بومگردی ایران.

آنچه در ادامه می خوانید حاصل گفتگوی من با آل داود است...

شما در تهران متولد شدید و سفالگری تدریس می کردید، اما پایتخت را ترک کردید و اسیر افسون کویر شدید. این مهاجرت به روستا چطور اتفاق افتاد؟

یک دلیل عمده اش این بود که از زندگی شهری و شلوغی و سروصدا خسته شده بودم، اما دلیل اصلی بازگشتم به روستا این بود که بتوانم کاری بکنم که یک امیدواری برای مردم باشد و درآمدی برای مردم داشته باشد بطوریکه بتوانند حرکتی بکنند و بیشتر امیدوار باشند که هم در روستا بمانند و به شهرها مهاجرت نکنند و هم اینکه آنهایی که از روستا رفته بودند بتوانند کم کم برگردند. به نوعی هم باید بگویم که بله اسیر افسون کویر شدم.

آشنایی شما با این روستا چگونه حاصل شد؟

من متولد تهران هستم، پدر و مادرم نیز متولد تهران هستند، پدرم مدرس زبان تخصصی در نیروی هوایی در تهران، اصفهان، شیراز، همدان و تبریز بود. اینجا در اصل خانه خالۀ مادر و پدرِ من بود که من آن را بازسازی کردم و به عنوان اقامتگاه آتشونی از آن استفاده می شود. درواقع باید بگویم روستای گرمه، روستای پدر و مادرم است. من اولین بار ۷ ساله بودم که به روستای پدر و مادرم یعنی "گرمه" آمدم، تقریباً ۴۳ سال قبل بود که به این روستا آمدم، نه آب و برق داشت و نه جاده ای، اما آباد بود و ۱۲۰۰ نفر جمعیت داشت. آشنایی من با روستای گرمه نتیجه پیوندها و گفتگوها و مسافرت های موقت خانوادگی یا شخصی به این روستا بود.

پوشش خاصی دارید، پیراهنی بلند، جلیقه ای کوتاه، شلواری گشاد با جیب های اریب بزرگ و جوراب های دستباف، همه به رنگ مشکی با حاشیه سبز. استفاده از این پوشش، فلسفه خاصی دارد؟

حدود ۲۰ سال است به این شکل لباس می پوشم، طراحی لباس هایم را خودم انجام می دهم و مادرم همیشه زحمت دوخت و دوز آنها را می کشد. به تازگی خیاط خانه ای هم در گرمه راه اندازی کرده ام تا لباس هایی با طراحی خودم که برای کشاورزی و زندگی روستایی راحت و زیبا باشد، تولید کنم و از این طریق، شغلی هم برای جوانان گرمه ایجاد کنم.

ایده شکل گیری اقامتگاه چطور در ذهن شما شکل گرفت؟

دو سال اول که به روستا آمدم، در کلاته(مزرعه ای با چند اتاق در سه کیلومتری جنوب گرمه) چوپانی و سفالگری می کردم و دانش و فنون بومی را به ویژه از سالمندانِ باتجربه روستا یادمی گرفتم و از آرامش روستا لذت می بردم. در این دوران به تدریج دوستان و برخی گردشگران خارجی نزد من می آمدند و با حداقل امکانات پذیرای آنها بودم. می دانستم که کویر جاذبه های خوبی برای گردشگران و بخصوص گردشگران خارجی دارد چون آنها کویر ندارند یا دسترسی به آن برایشان سخت است؛ اما ما در منطقه کویر، تلفیقی از طبیعت زیبا و فرهنگ غنی داریم که شامل معماری، صنایع دستی، طبیعت و کشاورزی می شود. درواقع باید گفت که هرچیزی که مربوط به فرهنگمان می شود در کویر وجود دارد. روستای گرمه به عنوان روستایی در کویر، جاذبه های بسیار خوبی برای گردشگران دارد و من فکر کردم ایجاد اقامتگاه می تواند به این جریان کمک زیادی بکند، تا این که امکان اجاره‌خانۀ موقوفه این خانه را یافتم و با قراداد مرمت در ازای اجاره بها، با اداره اوقاف هماهنگ شدم و این خانه را بازسازی کردم و اینگونه اقامتگاه آتشونی شکل گرفت.

خانواده شما هم در روستای گرمه سکونت دارند؟

بله من و همسر و پسرم(آمیار) و به تدریج هم مادر و پدرم، برادرم و همسرش به گرمه آمدند و در این روستا زندگی می کنیم و در امور اقامتگاه با هم همکاری داریم.

آمیار یعنی چه؟

یعنی یار و یاور، امیدوارم همیشه یار و یاورم باشد.

این خانه سابقه ای ۳۰۰ ساله دارد، چه سالی به اقامتگاه آتشونی تغییر کاربری داد؟

تقریبا ۱۷ سال پیش یعنی سال ۸۰-۱۳۷۹ ایجاد شد.

اقامتگاه را با سرمایه شخصی ایجاد کردید؟

بله

نام "آتشونی" بر چه اساس انتخاب شد؟

آتشونی به زبان محلی اینجا یعنی شب نشینی دور آتش. مردم این منطقه وقتی به مهمانی می روند می گویند برویم آتشونی. از قدیم به همین صورت بوده است، به این ترتیب که آتشی می افروزند و دورهم جمع می شوند، حتی در خانه ها رسم آتش افروختن و نشستن دور آن را برگزار می کردند و می گفتند برویم آتشونی، یعنی برویم آتشی درست کنیم و دورش بنشینیم. من هم این کلمه را انتخاب کردم چون هم به مهمانی ربط داشت و هم خودمان این برنامه را برگزار می کنیم و در مهمانی شبها دور آتش می نشینیم.

پیش از شکل گیری ایده اقامتگاه در روستای گرمه، تجربه ای در این زمینه نداشتید؟

برخی رسانه ها عنوان کردند که من در دانشگاه رشته معماری خوانده ام ولی اینطور نیست؛ من معماری کویری را بصورت تجربی یاد گرفتم و هم در زمینه مرمت و هم ساخت بناهای جدید با این سبک معماری را کار کردم و علاقمند بودم. قبل از اینکه به روستای گرمه بیایم دستی در معماری داخلی داشتم. درنهایت وقتی به اینجا آمدم تجربه ام هم بیشتر شد حتی خانه ای که در آن سکونت دارم را خودم ساختم ولی تحصیلاتی در این زمنیه ندارم. پیش از این در تهران که بودم سفالگری می کردم و در این زمینه در کاخ نیاوران و سعدآباد تدریس داشتم و برخی اوقات معماری داخلی و بازسازی بناها را انجام میدادم. مثلاً کارهای تزئیناتی با گل و سفال برای ساختمانها انجام می دادم و این موضوع درواقع من را به معماری علاقمند کرد و باعث شد این کار را ادامه بدهم.

برای ترک شهر تهران و زندگی در روستای کویری گرمه، با مخالفتی از طرف خانواده همسرتان) مواجه نشدید؟

نه اصلاً. مادر همسرم فرانسوی و کارمند سفارت برزیل بود و پدرشان ایرانی است، همسرم در ایران تولد شدند و حقوق قضایی تحصیل کرد و در مدرسه فرانسویها کار می کرد و بعد از اینکه با من ازدواج کرد کارش را رها کرد و با من به این روستا آمد. همان سال هایی که من در کاخ سعدآباد، کلاس سفالگری داشتم، او شاگردم بود و در همان زمان با هم آشنا شدیم و ازدواج کردیم، البته زندگی در گرمه، شرط اصلی ازدواجم بود و الان هم هردو از این موضوع کاملاً راضی هستیم.

اقامتگاه آتشونی اولین اقامتگاه در کویر ایران است؟

بله. آتشونی اولین اقامتگاه در ایران است.

به همین دلیل شما به عنوان پدر بومگردی ایران شناخته شدید؟

اولین دلیلِ آن همین موضوع است که فرمودید، اما دلایل دیگری هم دارد ازجمله اینکه من در ادامه، به افرادی که به موضوع بومگردی و ایجاد اقامتگاه علاقمند بودند کمک های بسیاری کردم که این فعالیت را شروع کنند و ادامه بدهند و به نوعی از شکل گیری بومگردی در شهرهای مختلف ایران و نه فقط در کویر حمایت می کردم. قبل از من هیچکس در این زمینه فعالیتی نداشت. من خیلی از افراد را در منطقه خودمان، حتی در شمال و کاشان و بخشهای دیگر کشور به ایجاد اقامتگاه های بومگردی تشویق کردم و دیدند امکانش وجود دارد و شدنی است، خوب این خیلی تشویق بزرگی بود که دیگران هم این کار را انجام بدهند. البته دلیل دیگری که من را به عنوان آغازگر بحث بومگردی می شناسند این است که من خیلی تحقیقات می کنم و به غیر از اینکه بر روی بحث توریست متمرکز می شوم، به این موضوع توجه می کنم که مردم در روستا چه ریشه ای دارند و تلاش می کنم تا بتوانند دوباره به روستای خودشان بازگردند که هم روستایشان دوباره آباد شود و هم بتوانند مستقل تر و بدون مسائلی که در شهرها وجود دارد مانند آلودگی و سروصدا و هزینه های بالا و خیلی مسائل دیگر، زندگی را در روستا ادامه بدهند، چون الان روستاها تقریباً تمام امکانات شهری مانند ارتباطات و سایر امکانات دیگر را دارد و کمبودی ندارد و بنظر من دیگر دوران شهرنشینی تمام شده است و معتقدم همانطور که یک زمانی دورۀ روستانشینی را خواه ناخواه تمام کردند حالا دوران شهرنشینی دارد به پایان می رسد و این شاید باعث شود که مردم به روستاهایشان برگردند، به تولید برگردند، به کشاورزی برگردند و بتوانند مایحتاج خودشان را تامین کنند و مازادش را هم حتماً به دیگران کمک می کنند. خیلی راحت بگویم ما خیلی دوندگی کردیم تا بومگردی به نوعی رسمیت پیدا کرد و حالا هم انجمنی برای موضوع بومگردی درحال تشکیل است و امیدواریم به نتیجه برسد؛ درحال حاضر فکر می کنم نزدیک به ۵۰۰ واحد در کشور داریم که با مجوز فعال هستند و در زمینه بومگردی فعالیت دارند.

قرار است انجمنی به موضوع بومگردی اختصاص یابد، چه عنوانی خواهد داشت؟

تلاش می کنیم که اولین انجمن بومگردی حرفه ای کشور را ایجاد کنیم.

ایجاد اقامتگاه آتشونی در عدم مهاجرت از روستای گرمه تأثیر داشته است؟

بله خیلی زیاد. خیلی از جوانها در این روستا ماندند و به فعالیتی مشغول هستند که به بحث بومگردی ربط دارد و درآمد دارند، تعداد زیادی هم بخصوص از بازنشسته ها دارند برمی گردند چون فضای کار ایجاد شده، ارزش این روستا و محصولات کشاورزی بالا رفته و برای همین خیلی ها علاقه نشان دادند و برگشتند و ساخت و ساز می کنند و تقریباً سالهاست که ساخت و ساز در روستای ما متوقف نشده، درصورتی که درگذشته فقط تخریب خانه رواج داشت و کسی هم نبود که به وضعیتشان رسیدگی کند ولی خب الحمدالله الان خیلی فرق کرده و بهتر شده است.

برای اینکه دسترسی به اقامتگاه آتشونی به سهولت انجام شود، مسیرهای دسترسی طراحی شده است؟

بله. ما در وب سایتمان به نشانی ateshooni.com که البته به زبان انگلیسی است مسیر دسترسی به آتشونی را معرفی کرده ایم، همچنین در کتابهای راهنمای گردشگری که خارج از کشور چاپ می شوند مسیرهای دسترسی به اقامتگاه آتشونی معرفی شده اند. مثلاً کتاب "لونلی پلانت" مسیر دسترسی به اقامتگاه آتشونی به اینصورت معرفی شده که این مسیر از اصفهان شروع شده و به منطقه خور و بیابانک و سپس یزد می رسد و دراصل این مسیر در بحث کویر و مناطق کویری به عنوان زیباترین مسیر گردشگری ایران معرفی شده و به مسافران خارجی توصیه شده است.

نام اقامتگاه آتشونی بر چه اساس در کتاب "لونلی پلانت" به چاپ رسید و معرفی شد؟

این کتابها ویزیتورهای مخصوصی دارند و معمولاً نحوه ثبت نام اقامتگاهها در کتابهای گردشگری به این صورت است که باتوجه به نظرات مثبت ارائه شده ازطرف میهمانانی که به این اقامتگاه ها سفر کرده اند، ویزیتورها به این خانه ها مسافرت کرده و از این اقامتگاهها بازدید می کنند و اگر آن شرایطی که مورد نظرشان هست به لحاظ کیفیت فضا، تطابق با منطقه، اطلاعات فرهنگی، خدمات رسانی و برخی مباحثی که ازنظر گردشگران اهمیت زیادی دارد را در این خانه ها ببینند درباره شرایط رزرو سوال می پرسند و اسم اقامتگاه را در کتاب می نویسند تا در دسترس تمام گردشگران باشد.

حمایتهای شما به افرادی که به موضوع بومگردی علاقه دارند و سعی می کنند اقامتگاههای ویژه بومگردی ایجاد کنند به چه صورت بوده است؟

اول اینکه به عنوان فردی که در این حوزه وارد شده تشویقشان کردم که شروع کنند و ادامه بدهند، ازطرف دیگر در بحث طراحی داخلی و معماری اقامتگاه هایشان به آنها کمک میکنم، تلاش میکنم تا با مسافران خارجی ارتباط پیدا کنند و یا آنها را به آژانس ها معرفی می کنم تا اینکه کم کم خودشان راه بیفتند. به نوعی من اصولی را که واجب بود بدانند و در کارشان استفاده کنند به آنها آموزش می دادم.

فعالیت در این زمنیه به لحاظ درآمدزایی چگونه است؟

خداراشکر من راضی هستم. به هرحال برای افرادی که در این کار فعالیت می کنند درآمدی دارد ولی به قول معروف باید قناعت داشته باشند و طمع را کنار بگذارند تا درآمد مناسبی داشته باشند. اینکه در کنار زندگی خانوادگی، بومگردی را ادامه دهند قطعاً می تواند برایشان درآمدزا باشد. من تعداد ۶ کارگر تحت پوشش بیمه دارم که دارند کار می کنند؛ اما به دلیل اینکه روستای گرمه در یک منطقه کویری قرار دارد و گرم است ما سالیانه ۶ ماه در سال مهمان داریم ولی خوب است و ما راضی هستیم...

چرا عنوان بومگردی برای این نوع گردشگری انتخاب شد؟ می توان گفت که نوعی اکوتوریسم است؟

بله نوعی از اکوتوریسم است و به نوعی اکوتوریسم ربطی به طبیعت پیدا می کند. بومگردی یعنی شما بتوانید بوم یک منطقه را ببینید و گردش کنید، یعنی آن چیزی که مربوط به فرهنگ اصلی آن منطقه می شود را ببینید، برای همین است که این کلمه برای این فعالیت انتخاب شد و دراصل به همین معناست. این موضوع خیلی کمک کرده که حتی بخشهایی از بوم که ازبین رفته بود دوباره زنده بشود. مردم خودشان درک می کنند که دیدنِ بوم یک منطقه و فرهنگ مردم و بخصوص مهمان نوازی شان و سایر مسائلی که به این موضوع ربط پیدا می کند و درواقع بومگردی، نسبت به جاذبه های دیگری که ممکن است وجود داشته باشد قدرت بیشتری است.

رتبه بندی اقامتگاههای بومگردی به سرانجام رسیده است؟

درحال تلاش هستیم که بحث رتبه بندی را از طریق انجمن پیگیری کنیم و ان شاالله به انجام میرسد؛ ولی نظر ما بیشتر معطوف به این است که کیفیت در خدمات رسانی و فضا و مهمان نوازیِ میزبان‌ها متمرکز باشد، اینکه چقدر اطلاعات فرهنگی بیشتری درباره منطقه شان و آداب و رسومشان دارند اهمیت بسیاری دارد و ما ترجیح می دهیم اولویت را بر روی این نکات قراردهیم تا اینکه بر روی شیک بودن و لاکچری بودن خانه ها متمرکز شویم. درواقع موضوعی که در بحث رتبه بندی اقامتگاهها برای ما اهمیت بیشتری دارد این است که بتوانند زندگی بومی یک منطقه را در روستا نشان بدهند چراکه جاذبه اصلی برای گردشگر به ویژه گردشگران خارجی همین مسئله است.

چه عواملی در موفقیت اقامتگاهها تأثیر دارد؟

فردی که برای تأسیس اقامتگاه اقدام می کند باید حتماً اصول اولیه آن را بداند و مطالعه داشته باشد، مهم است که از نمونه های اقامتگاهها بازدید کرده و از تجربه های آنها استفاده کند. باید صبور باشد، صبر اهمیت بسیاری دارد. کلید اصلی موفقیت در این زمینه، مهمان نوازی این خانه هاست و اینکه به صورت خانوادگی نگهداری بشوند؛ برای مسافری که به این خانه ها مسافرت کرده و اقامت می کند این احساس که در یک خانه و خانواده دارد زندگی میکند با اینکه در یک هتل اقامت دارد خیلی فرق دارد؛ هم احساس امنیت بیشتری خواهد داشت و هم اینکه صددرصد از نظر خوراک خیلی مناسب تر است، غذای خانگی می خورد. اصولاً این اقامت، تنوع بیشتری دارد و جاذبه های طبیعی و منطقه ای و فرهنگ خاص و بومی مردم نیز در کنار آن کمک می کند. درکل باید بگویم خیلی مهم است که این خانه ها بصورت خانوادگی با سرمایه شخصی و بدون ریسک اقتصادی بالا فعالیتشان را شروع کنند و کم کم آن را گسترش بدهند و قطعاً هرچقدر که درآمدشان بیشتر می شود خوب می توانند تغییرات بهتری نیز ایجاد کنند و طبعاً موفق خواهند بود.

قطعاً بومگردی فقط به کویر تعلق ندارد، بومگردی در کویر با جغرافیای دیگر تفاوت دارد؟

بله بومگردی فقط به کویر اختصاص ندارد و همه جا می تواند وجود داشته باشد. ما در همه جای ایران فرهنگهای مختلفی داریم که می توانند درقالب بومگردی معرفی شوند و اینکه در کدام نقطه جغرافیای کشور قرار دارند فرقی نمی کند. بومگردی درواقع یک اسم برای اقامتگاه هاست و همه را در برمی گیرد و هیچ فرقی نمی کند که شمال کشور باشد یا غرب و شرق و جنوب. مهم این است که فرهنگ آن منطقه را معرفی می کند و هرجای ایران باشد هیچ تفاوتی نخواهد داشت

تصویر نویسنده خوزتوریسم

باغ موزه مینیاتور تهران

 شاید سر زدن به آثار تاریخی ایران که در سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسیده است در یک روز کار ناممکن به نظر برسد ، اما شما با سر زدن با باغ موزه مینیاتور که در شرق تهران قرار دارد می توانید ماکت های مینیاتوری این آثار را که با دقت و ریزه کاری درست شده اند را ببینید.
ابعاد اصلی طراحی بوستان باغ مینیاتور از روح هندسی باغهای ایرانی در ترکیب با استانداردهای پارک مینیاتوری الهام گرفته است که ماکتها در غالب ویژگیهای شکل طبیعی زمین و نواحی جغرافیایی که آثار انتخاب شده در آنها مستقر می‌باشند و با توجه به جهات جغرافیایی بناها در محیط اصلی خود استقرار یافته‌اند، 
در فاز نخست ماکت تخت جمشید، چغازنبیل، میدان نقش جهان اصفهان، پاسارگاد، تخت سلیمان، گنبد سلطانیه، ارگ بم، کلیساهای ارامنه، کوه کتیبه بیستون، مجموعه شیخ صفی الدین اردبیلی، بازار تبریز وآسیاب ها و آبشارهای شوشتر برای بازدیدکنندگان به نمایش گذاشته شده است.
و در آینده نزدیک نیز فاز دوم شامل ماکت تمام آثار ثبت شده جهانی ایران برای بازدید کنند گان به نمایش در خواهد درآمد.
آدرس
تهران... خیابان جانبازان غربی- نبش بزرگراه امام علی (ع).باغ موزه مینیاتور

تصویر نویسنده خوزتوریسم

پنجم تیرماه سالروز ثبت جهانی سازه های آبی تاریخی شوشتر

 ‍ پنجم تیرماه سالروز ثبت جهانی سازه های آبی تاریخی شوشتر گرامی باد .
.
در خطه جنوب کشور گنجینه‌پنهانی به نام استان خوزستان وجود دارد که  در درون خود شهرها و روستاهایی با قدمت تاریخی و کهن پروانده است. که هر کدام از آن‌ها قدمت و تاریخی پرشکوه  این خطه را بازگو میکنند
در شوشتر به هر سو نظاره کنید  با انبوهی از آثار  باستانی و بناهای تاریخی  مواجه می‌شوید که قدمت آن‌ها به دوران  کهن  بر می‌گردد. بناهای که هر کدام گویای تاریخی از این شهر پر رمز و راز است.
شوشتر را بیشتر با عنوان شهر  سازه‌های آبی  که این سازه ها با توجه به اهمیت تاریخی و فرهنگی  خود  به ثبت جهانی  رسیده ، معرفی شده است. سازه هایی که براساس نقش  آب و هنر نیاکان ما با استفاده از  معماری خاص طراحی  شده است و همه این سازه ها چون یک منظومه آبی با هم قرن هاست در ارتباط هستند.سازه های مانند  آسیابها و آبشارهای شوشتر که مجموعه عظیم از کانالها ..تونلها و آسیابها که خود گویای هنر نیاکان ما از نقش واستفاده بهینه از  آب  می باشد. .
.
 منظومه آبی تاریخی شوشتر(شامل سیزده اثر اصلی و چند اثر فرعی)  به عنوان دهمین اثر ایران  در  ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸)  با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵ با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.

ابوالفضل مهدی پور .

۵ تیرماه سالروز ثبت جهانی سازه های  آبی تاریخی شوشتر را به همه دوستان عزیزو همکاران محترم تبریک عرض میکنم ‍.

‍ برای شناخت تاریخ.طبیعت..فرهنگ و هنر خوزستان به کانال گردشگری و فرهنگی استان خوزستان بپیوندید.

:T.me/khouzestan_tourleader

هدف ما شناخت استان خوزستان و شعار ما سفر برای همه
با ما همراه شوید.

 

معرفی رسانه

رسانه گردشگری و فرهنگی خوزستان


با مجوز رسمی نشر دیجیتال برخط
مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کشور

شماره مجوز: ۵۰/۲۲۹۰۶

شماره ثبت: ۱۰۱۸۷

کد شامد: ۱۲-۰-۶۵-۲۹۳۹۸۶-۱-۱

رسانه  تخصصی گردشگری و فرهنگی استان خوزستان
منتخب مرحله اول  جشنواره دزفول گرام ۹۷

برگزیده  و رتبه دوم در یازدهمین جشنواره ملی
رسانه های  دیجیتال کشور  سال ۹۸

برگزیده پویش زندگی از نو سال ۹۹

گروه رسانه ای گردشگری وفرهنگی خوزستان
رسانه ای برای  معرفی وشناخت جاذبه های.باستانی.تاریخی
طبیعی.مذهبی استان خوزستان

معرفی اقوام و فرهنگ ملی و محلی و آداب و رسوم اقوام

منتخب گزارشهای تصویری  و رویدادهای  خبری حوزه گردشگری و فرهنگی کشور و استان خوزستان از منابع معتبر خبرگزاریها استانی و کشوری

برگزاری همایش ها..کارگاه های آموزشی..نمایشگاه هاو جشنواره های درون استانی و برون استانی بامحوریت معرفی جاذبه های گردشگری و معرفی اقوام و فرهنگ ملی و محلی و آداب و رسوم اقوام خوزستان

مشاوره وراهنمایی به علاقه مندان و دانشجویان درحوزه گردشگری و فرهنگی

اراِیه کلیه خدمات گردشگری در استان خوزستان
برگزاری انواع تورهای گردشگری در سطح استان خوزستان

ارتباط با ما:
۰۹۱۶۶۰۶۲۱۱۳
۰۹۳۰۲۳۱۸۷۴۶
پیوندهاوشبکه های اجتماعی
logo-samandehi ................... > ................. شعار سال ۱۴۰۳  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=  height=

آمارگیر وبلاگ