خوزتوریسم

زندگی روستایی یک زن بختیاری

زهره سلیمی

زنان روستا همواره نمادی از استقامت سرزندگی خستگی ناپذیری تلاش توانمندی و بردباری بوده اند. در این میان شیرزنان بختیاری در طول تاریخ همواره زبانزد عام و خاص بوده اند. این مجموعه لحظاتی از زندگی یکی از این زنان را به تصویر کشیده است. این تصاویر تنها لحظاتی کوتاه از تلاش و نیروی حیات این زنان را به تصویر میکشد. در این روستا زنانی هستند که وظایف سنگین خویش را از سحرگاه تا شامگاه به دور از هیاهوی زندگی مدرن شهری به دوش می کشند

طبیعت زیبای دشت سوسن (سدشهیدعباس پور) - خوزستان‎

به هر گوشه و کنارش که نگاه می‌کنی پرشده از شقایق‌هایی که بوی بهار می‌دهند. اینجا دشت سوسن است جایی که شقایق‌های اش با خاک حاصلخیز و آب فراوان، نسیم می‌طلبند، سبزه‌زارهای آن گسترده است و کوه‌های اش درس استقامت دارد. در دشت سوسن می‌توان استواری را از کوه، بی‌نشانی را از دشت و آرامش را از رود کارون آموخت. به صدای طبیعت دشت سوسن که تلفیقی است از صدای آواز پرندگان، صدای جاری بودن رودخانه، گوش کن که چه خوب آهنگ خالق طبیعت در دشت سوسن، این نماد تمدن عیلامیان نواخته می‌شود.
به‌ قدری زیباست که تنها نقاش جهان می‌تواند این‌گونه نقش‌آفرینی کرده باشد. فاصله‌ای با شهر ایذه ندارد و تنها 35 کیلومتر مسافت را که بپیماید دشتی پر ازگل‌های شقایق در انتظار شما نشسته است. دشت سوسن چلچراغ جزئی از شهر ایذه است و در شرق استان خوزستان واقع‌شده است که به‌وسیله رودخانه کارون به سوسن شرقی و سوسن غربی تقسیم‌ شده است

زمین‌های دشت سوسن خوزستان با وجود آب فراوان حاصلخیز شده هستند و در دامن خود شقایق‌های قرمز را در آغوش گرفته و تن به رود کارون که عمیق و آرام جاری است داده اند. اینجا همان دشتی است که " هنری لایارد " جهانگرد مشهور بریتانیای از آن صحبت به میان آورده است.

دشت سوسن ایذه علاوه بر اینکه طبیعت بکر و دلنوازی دارد در آن شاهد تپه‌ های باستانی و سنگ مزارهای که نماد دلیری مردان بختیاری است به نام " بَرد گوری‌ " خواهید بود. وجود این‌چنین آثاری حکایت از آن دارد که دشت سوسن خوزستان راه ارتباطی با سایر نقاط ازجمله چهارمحال و بختیاری و اصفهان به دهدز بوده است.

محمدرضا جعفری

ثبت یک مسجد تاریخی از شوشتر در فهرست آثار ملی

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شوشتر گفت: اثر فرهنگی ـ تاریخی مسجد کتانباف (زرگران) با شماره 32188 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید.

به گزارش روابط عمومی و امور بین‎ الملل اداره ‎کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خوزستان، علی‎محمد چهارمحالی امروز یکشنبه 28 مهرماه 98 با اعلام این خبر افزود: مسجد کتانباف، از مساجدی است که در دوره قاجاریه توسط شخصی به نام حاج‎محمد کتانباف که هم‎ عصر حاج‎شیخ‎ جعفر شوشتری بود ساخته شد.

او با اشاره به ویژگی‎های ظاهری این مسجد گفت: مسجد زرگران (کتانباف) به سبک مساجد تاریخی شوشتر بنا نهاده شده است و علاوه بر یک شوادون تاریخی دارای چندین طاق و چشمه نیز است.

رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شوشتر با بیان این‎که اقامه نماز در این مسجد از روزگاران قدیم توسط خانواده سادات جزایری انجام ‎شده است تصریح کرد: موقعیت مکانی مسجد کتانباف در شهرستان شوشتر، بخش مرکزی، محله موگهی، کوی دُل‎دُل، 200 متری شمال خیابان امام‎خمینی و در مجاورت خانه تاریخی گازِر است

او یادآور شد: با ثبت ملی مسجد کتانباف، این اثر تحت حفاظت و نظارت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی است و هرگونه دخل و تصرف یا اقدام عملیاتی که منجر به تخریب یا تغییر هویت آن شود برابر مواد 558 لغایت 569 از کتاب پنجم قانون مجازات‌های اسلامی، تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده، جرم محسوب می‌شود و مرتکب، مشمول مجازات‌های قانونی خواهد شد.

چهارمحالی افزود: مرمت و بازسازی اثر نیز صرفاً با تأیید و نظارت وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ممکن خواهد بود.

گفتنی است، شهرستان شوشتر دارای حدود ۳۵۰ اثر ثبت ملی و ۱۳ سند تاریخی در فهرست میراث فرهنگی است.

شهرستان شوشتر دارای سه بخش مرکزی، میان‎آب و شعیبیه است که مرکز آن در ۸۹ کیلومتری شمال اهواز قرار دارد.

مجموعه تفریحی ، ورزشی و گردشگری پلاژ سد مارون

مجموعه تفریحی ، ورزشی و گردشگری پلاژ سد مارون با وسعت حدود ۱۳ هکتار در ۲۴ کیلومتری شهرستان بهبهان کنار دریاچه زیبای سد مارون واقع شده است. تعداد ویلاهای این مجموعه ۱۹ دستگاه است که شامل ۹ دستگاه ویلای تک خوابه و ۹ دستگاه ویلای سه خوابه و یک دستگاه ویلای چهار خوابه می باشد. این مجموعه دارای فضای سبز زیبا و گونه های گیاهی متنوع است که چشم اندازی زیبا را به وجود آورده.

این ویلاها دارای تجهیزات کامل از قبیل سرویس خواب ، مبلمان ، میز نهارخوری ، سیستم خنک کننده و تهویه هوا ، شبکه های استانی تلویزیون و آشپزخانه می باشد.

همچنین امکان استفاده از پیست های دوچرخه سواری و موتور چهارچرخ ، زمینهای بازی مینی فوتبال ، بدمینتون ، والیبال ساحلی ، گشت دریاچه با اتوبوس دریایی و سایر تفریحات و ورزشهای آبی شامل جت اسکی ، شاتل ، بنانا ، قایق سواری ، ماهیگیری و … برای گردشگران مهیا است.

امکان استفاده از اینترنت Wi-Fi در قسمتهای مختلف پلاژ مهیا بوده و فروشگاه و چایخانه سنتی کنار پارک کودک آماده سرویس دهی به مهمانان می باشند.

از دیگر جذابیتهای این مکان می توان به فواره موزیکال و نورپردازی جالب آن در شب اشاره نمود که احساسی مطبوع و دلنشین را برای ناظرین فراهم خواهد نمود.

همچنین در آینده نزدیک شاهد توسعه اماکن پلاژ شامل رستوران ، کافی شاپ ، سالن جلسات و آموزش ، استخر و… و ورزشهای و تفریحات آبی و خاکی خواهیم بود

آدرس: خوزستان - بهبهان- 5 کیلومتر بعد از سد مخزنی مارون - پلاژ تفریحی ورزشی مارون بهبهان

آدرس سایت : http://marunplage.ir/

حضور کودکان در پیاده روی اربعین حسینی - طریق العلماء

عکس: امیرحسامی نژاد

همزمان با آغاز پیاده روی اربعین حسینی ، کودکان هم همپای دیگر اقشار مردم در این برنامه حضور دارند.

خانه «مرد پارتی» کجاست؟ +تصاویر

«مرد پارتی» یا «مرد شِمی» حدود ۱۵۰ سال پس از میلاد ساخته شده است.

به گزارش خبرنگار میراث حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،در تاریخ ۱۳۱۲ هجری شمسی تندیسی کشف شد که ۱۵۰ سال پس از میلاد مسیح ساخته شده بود. این تندیس که با نام «مرد پارتی» یا «مرد شِمی» شناخته می‌شود هم‌اکنون در موزه ملی ایران قرار دارد.

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید این تندیس چرا با نام مرد شِمی شناخته می‌شود؟

تندیس مرد شِمی از حوالی «کله چندار» روستای شِمی پیدا شد. شِمی یکی از روستا‌های شهر ایذه و استان خوزستان است.

قدمت این روستا به هزاره سوم پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد و گنجینه‌های قدیمی را در دل خود جای داده است.

تحقیقات باستان‌شناسی نشان داده‌اند علاوه بر پرستشگاهی که امروز بقایای آن در روستای شمی کشف شده و براساس گفته برخی از باستان‌شناسان و تاریخ‌پژوهان آنتیوخوس چهارم پادشاه سلوکی به آن حمله کرده است.

چند گور دسته جمعی در محوطه تاریخی شِمی قرار دارند که متعلق به الیمائی‌ها، ساکنان بومی خوزستان است.

حکومت خودگردان الیمائی، خواستگاه حوادث تاریخیِ بسیار مهمی بوده و نقش فعالی در صحنه سیاسی و اقتصادیِ روزگار سلوکیان و اشکانیان داشته است.

گفتنی است دره شِمی جزء نخستین آثار باستانی ثبت شده در فهرست میراث فرهنگی کشور است.

انتهای پیام/

قبرستان تاریخی شهسوار - ایذه

برد شیرها تندیس‌هایی از جنس سنگ هستند که در گذشته توسط سنگ‌تراش‌های ایل بختیاری در ایران در استان چهارمحال و بختیاری و شمال استان خوزستان به شکل شیر تراشیده می‌شدند و به نشانه شجاعت، دلاوری و ویژگی‌هایی چون هنرمندی در شکار و تیراندازی در جنگ و مهارت در سوارکاری، بر آرامگاه بزرگان قوم خود قرار داده می شدند. جالب است بدانید که اندازه این شیرها معمولا به جایگاه متوفی نزد بازماندگانش بستگی دارد و ساختار شیرهای سنگی به گونه‌ای است که انتهای دست و پای شیر معمولاً بر روی سطحی سنگی گذاشته می‌شود تا برای سر پا ماندن شیر در دل خاک دفن گردد و دستها به شکل حراست به جلو کشیده شده‌اند که البته شیوه تراش شیرهای سنگی نزد قبایل مختلف بختیاری دارای تفاوتهای جزئی با یکدیگر می‌باشند و شمشیر، خنجر یا گرز از جمله نقش‌هایی است که بر روی آنها حک می‌گردد. قبرستان شهسوار یا گورستان و زیارتگاه شهسوار واقع در روستای کهباد، در شمال شهرستان ایذه منبعی غنی از وجود شیرهای سنگی در این دیار است.

جندی شاپور؛ كانون دانش ورزی ایرانی در جهان باستان

 جندی شاپور از مهمترین كانون دانش ورزی، پزشكی و فلسفه در جهان باستان بود كه به علت پیوند دانش پزشكی ایرانی با كشورهای دیگر و تربیت دانشجویان متعدد به عنوان نخستین دانشگاه بین المللی از آن یاد می شد و اینگونه تاثیر فراوانی بر علم و دانش اندیشمندان و بزرگان نامی آن روزگار گذاشت.

 شكل گیری تمدن های مهم در فلات ایران در دوره های مختلف تاریخی، باعث شده تا در گزارش های مورخان، سیاحان و جغرافیدانان همواره از شكوه و عظمت شهرهای ایرانی با نقش های متفاوت سیاسی، فرهنگی، اقتصادی در عصر خود یاد شود اما در این میان جندی شاپور ویژگی خاصی دارد كه نه تنها در تاریخ ایران بلكه در جهان منحصر به فرد است و آن جایگاه علمی این شهر به خصوص از بُعد پزشكی به شمار می رود.

 دانشگاه جندی شاپور كهن ترین دانشگاه جهان كه زمان تاسیس آن به 1750 سال پیش بازمی گردد، در شهر دزفول در استان خوزستان در جنوب ایران واقع شده است.

 قدمت این دانشگاه نشان دهنده فرهنگ و تمدن بالای ایرانیان و نقش ایران در پیشرفت علوم مختلف و خدمت به بشریت در طول تاریخ است.
یونسكو در سال 2017 در سی و نهمین اجلاس مجمع عمومی خود در پاریس قدمت تاسیس دانشگاه جندی شاپور را 1750 سال ثبت كرد و آن را به طور رسم كهن ترین دانشگاه جهان اعلام كرد.
دانشگاه جندی شاپور یكی از آثار به جا مانده از زمان حكومت ساسانیان است و با بیش از 17 قرن قدمت از باستانی ترین آثار فرهنگی خاورمیانه و جهان اسلام محسوب می شود.
این مركز علمی در انتقال دانش پزشكی یونانی، ایرانی و هندی به عالم اسلام سهم فراوانی داشته است.
جندی شاپور از مهمترین كانون دانش ورزی، پزشكی و فلسفه در جهان باستان بود كه به دلیل پیوند دانش پزشكی ایران با كشورهای دیكر و تربیت دانشجویان متعدد به عنوان نخستین دانشگاه از آن یاد می شود.
نام جندی شاپور بیشتر در زمان خسرو انوشیروان ساسانی شهره آفاق شد.
خسرو انوشیروان ساسانی گرایش فراوانی به دانش و پژوهش داشت و گروه بزرگی از دانشوران زمان خود را در جندی شاپور گرد آورد.
برخی شخصیت های سرشناس بیبن المللی از جمله شخصیت های برجسته فرهنگی و دانشمندان فعال در حوزه تاریخ و ایران شناسی از تعدادی از دانشگاه های مطرح جهان در دومین كنگره بین المللی دانشگاه جندی شاپور حضور دارند.

دکتر یوسف مرادی، باستان‌شناس و سرپرست کاوش‌های باستان‌شناختی جندی‌شاپور در برنامه «چرخ» توضیحاتی درباره تاریخ این دانشگاه عنوان کرد.

برای تمامشای کلیپ دکتر یوسف مرادی روی تصویر زیر کلیک کنید

در زير زمين شهر «دستوا» خوزستان

راز حکومت مرموز «اليمايي‌ها»

در زير زمين شهر «دستوا» خوزستان

اليمايي‌ها ناشناخته‌ترين حاکمان محلي در خوزستان هستند. مرموز و پُر سؤال! «دستوا» شهري ناشناخته‌تر از صاحبانش. نه گردشگری آن را مي‌شناسد و نه پژوهشگري که بخواهد درباره يک جامعه‌اي کنکاش کند که اختلاف طبقاتي در آن بي‌داد مي‌کرد و حتي بعد از مرگ هم گريبان شهروندانش را رها نمي‌کند. شهري به نام «دستوا» در شوشتر. شهر که فقط بيل باستان‌شناسي آن را مي‌شناسد و بيل کشاورزي و پاي کمتر توريستي به سمت آن سُر مي‌خورد. فعالان حوزه ميراث فرهنگي استان خوزستان هشدار مي‌دهند اگر کاوش‌هاي نجات‌بخش آن شروع نشود، زير ساخت وسازهايي که با هدف کشف گنج انجام مي‌گيرد، دفن مي‌شود!

حاکمان محلي خوزستان

اليمايي‌ها، به گفته باستان‌شناسان بنامي چون «مهدي رهبر» حکومت‌هاي بسيار مقتدر محلي در دو هزار سال پيش بودند. جايي که اشکانيان به پايان نرسيده است و سلسله ساسانيان هنوز نيامده‌اند! هرکدام منطقه‌اي مستقل داشته و خود آن را اداره مي‌کردند. اين حکام گاهي با يکديگر متحد مي‌شدند وگاه رودرروي هم صف رزم مي‌آراستند. «مهدي رهبر» تنها باستان‌شناسي است که در دستوا کاوش کرده است. مطالعات او نشان داد که اليمايي‌ها صاحب فرهنگ و تمدنی خاص بودند. آثار باستاني به‌جاي مانده از اين حكومت محلي نشان مي‌دهد كه آنان همزمان با دوره سلوكيان، سيستم شهري بسيار منسجمي داشتند.
دستوا امروز مي‌شود منطقه‌اي در جنوب شهر کنوني شوشتر. آنجا که رودخانه کارون دو شاخه مي‌شود. يکي به نام شطيط(چهاردانگه) و يکي به نام گرگر(دو دانگه). حد فاصل اين دو مي‌شود رود «ميان آب». «ميان آب» يکي از حاصلخيزترين مناطق خوزستان است كه دولت‌هاي بي‌شماري را از دوران هخامنشي تا قاجاريه به سوي خويش کشاند‌ه ‌است.
«نهرداريون» که به همراه ۱۱ سازه آبي شوشتر در فهرست جهاني يونسکو ثبت مي‌شود را هخامنشيان براي انتقال آب رودخانه کارون و آبياري اين دشت ساختند. کانالي که با شکافتن صخره‌ها حفر شد.
داريون در زبان يوناني به مکاني منتسب به داريوش معنا مي‌دهد. بعد از هخامنشيان، اسکندر به ايران لشکر مي‌کشد و در زمان جانشينان او يعني سلوکيان، حکومت‌هاي محلي يا ملوک‌الطوايفي در نقاط مختلف ايران از جمله آذربايجان، بين‌النهرين و فارس جان مي‌گيرند. در خوزستان نيز «اليمايي‌ها» با عنوان «کام ناسکير» روي کار مي‌آيند. داستان دستوا و حاکمانش(اليمايي‌ها) از اينجا آغاز مي‌شود.

گزارش کامل در ادامه مطلب

بهترین تورلیدرهای جهان را در ایران داریم

گفت‌وگوی مدتورپرس با عباس پیرمرادیان، پیشکسوت صنعت گردشگری کشور درباره فرصت‌ها و چالش‌های پیش‌روی صنعت گردشگری و مدیکال توریسم ایران

«وجب به وجب آثار تاریخی ایران را می‌توانم مثل کف دست برایتان توضیح دهم.» اینها بخشی از گفته‌های عباس پیرمرادیان، راهنمای گردشگری فرهنگی و پیشکسوت نام آشنای صنعت گردشگری است که بسیاری از فعالان صنعت توریسم، او را به خوبی می‌شناسند. او چندین دهه در سمت‌های مختلف در صنعت گردشگری فعال بوده و ۲۳ سال نیز به عنوان راهنمای تور گردشگری فعالیت داشته است.

پیرمرادیان را باید از جمله موسسان جامعه راهنمایان ایرانگردی و جهانگردی به حساب آورد که سال‌های سال نیز ریاست این تشکل را بر عهده داشته است. با این پیشسوت صنعت گردشگری درباره چالش‌های پیش روی توسعه صنعت توریسم در کشور و مشکلات صنعت گردشگری سلامت ایران به گفت‌وگو نشسته ایم که در ادامه می‌خوانید.

به عنوان فردی که سال‌ها در صنعت گردشگری تجربه دارد، فکر می‌کنید چرا کشور ما با وجود توانمندی‌های متعدد در صنعت توریسم، نتوانسته است در این صنعت در حد و اندازه‌های کشوری مثل ترکیه بدرخشد؟

به طور کلی مقایسه بازار گردشگری ایران با ترکیه غلط است. ما نتوانسته‌ایم زیرساخت‌های گردشگری‌مان را مثل زیرساخت‌های گردشگری کشور ترکیه ارتقا دهیم و حالا به وضعیتی رسیده‌ایم که مقایسه این دو بازار با یکدیگر هیچ بار مفهومی ندارد و مقایسه دو پدیده کاملا متفاوت است.

در نظر بگیرید که در اطراف شهر آنتالیا در ترکیه، ده‌ها روستا و شهرکوچک وجود دارد که حالا هرکدام از آنها هم برای خودشان به یک قطب گردشگری تبدیل شده‌اند، اما در کشور خودمان با وجود اینکه خط ساحلی ما از بندر ترکمن در استان گلستان تا شهرستان آستارا در استان گیلان امتداد دارد، اما هیچ کدام از شهرهای ساحلی ما نتوانسته‌اند در حد و اندازه آنتالیا، توریست جذب کنند.

درواقع آنها توانسته‌اند با هوشمندی، برنامه‌ریزی و بهبود زیرساخت‌ها، برندی به نام آنتالیا درست کنند، اما ما نتوانسته‌ایم مثلا برندی به اسم فریدونکار درست کنیم.

ادامه گزارش در ادامه مطلب