خوزتوریسم

دهوادیمانا بر همگان مبارک.

دهوا اد دیمانا خودشاو طاوایلاوخون

زاد روز پیامبر صلح و آغاز سال مندایی را به هموطنان صابئین مندایی تبریک می گوییم
بیست و نهم اردییهشت برابر با اول ماه هطیا و آغاز سال نو مندایی است.
مبدا تاریخ صابئین مندایی زاد روز حضرت یحیی (ع) است که از ایشان به نام پیامبر صلح نام برده می شود ، چرا که در شریعت مندایی هرگونه مبادرت به جنگ حرام و اکیدا نهی شده است.
.
دهوا ديمانه در اولين روز ماه هطيا جاي خود را در ايام سال مندايي قرار داده است و مراسم تعميد براي عموم منداييان انجام مي‌شود.
قداست اعياد به واسطه مناسبت‌هاي ديني است.
در تمامي اعياد درفش، بر كنار ساحل رودخانه برافراشته مي‌شود و تعميد توسط روحانيون بزرگوار صورت مي‌گيرد.
آنچه بر شكوه عيد دهوا ديمانه مي‌افزايد تعميد جمع بسياري از كودكان است، گويا اين عيد براي اين فرشتگان كوچك زمين است.
تنها عيدي كه مي‌توان كودكان، تعميد نشده را تعميد داد عيد دهوا ديمانه است.
براي تعميد كودكان كه توان صحبت كردن را ندارند مساعديني قرار مي‌دهند، اين مساعدين همان اشكنداها هستند. .
پ.ن:صابئین مندایی یکی از اقلیت های دینی و قومی ساکن ایران - خوزستان هستند، هر چند این قوم در صلح با تمامی جهان بسر می برند، اما در تطاول های تاریخ و دوره های انتقالی قدرت، مصون از تحریف ، حادثه و آزار نبوده اند، با این وجود آنها به صلح ابدی شان با جهان پیرامون وفادار مانده اند.
از گاه شماری مندایی تا هنر میناکاری و زبان آرامی که یکی از سه زبان کتیبه های باستانی ایران است،
تاثیر منداییان را به عنوان قومی ریشه دار و یکتا باور می توان جستجو کرد.
حضور قریب به دو هزار ساله منداییان در ایران موجب غنای فرهنگ ایرانی شده است، بطوریکه گاه نمی شود آنها را از یکدیگر باز شناخت.
به امید آنکه کرامت همه انسان ها محفوظ و پناهگاه صلح ایمن بماند سال روز تولد یحیی (ع) را گرامی می داریم

امسال با توجه به شیوع ویروس کرونا مناسک این عید تنها توسط رهبران مذهبی این دیانت و بدون انجام غسل تعمید کودکان برگزار شد ./ عکس: علی معرف

گزارش کامل در ادامه نوشته

موزه باستان شناسی شوش

در سال 1345 هجری شمسی ساخت موزه شوش جهت نمایش آثار بدست آمده در طول قریب 160 سال کاوشهای باستانشناسی شوش درون باغ با صفایی با زیربنای 550 مترمربع به اتمام رسید و بعدها با اضافه کردن 2 سالن به 4 سالن قبلی به فعالیت خود ادامه داد. در سال 1359 با شروع جنگ تحمیلی موزه تعطیل می شود. در طی این مدت یکبار تعمیر و بطور غیررسمی به فعالیت ادامه داده ولی بعد از مدتی مجدداً تعطیل می گردد. تعمیرات کلی موزه وافزایش متراژ بنا ( اضافه شدن دو سالن جنبی ) از سال 1377 شروع شد و اینک موزه با اشیاء متنوعی از هزاره پنجم پیش از میلاد تا دوران قاجار و آجرنوشته ها در شش سالن آماده نمایش می باشد. باغ موزه شوش نیز با مساحتی معادل 8هزار متر مربع در جوار محوطه تاریخی شوش واقع شده است که پس از افتتاح موزه در خرداد ماه 1383 برای رفاه بیشتر بازدید کنندگان داخلی و خارجی نیاز به احیای کامل داشت . این پروژه با اعتباری معادل یک میلیارد و دویست میلیون ریال آغاز گردید که در سال 86 به طور رسمی افتتاح شد و اکنون به عنوان یکی از مهمترین موزه های روباز کشور منصوب می شود .
موزه شوش یکی از مهمترین موزه های ایران است. این موزه که در میان باغی بزرگ ساخته شده است، دارای شش تالار بزرگ است و آثار به نمایش درآمده در آن حاصل بخشی از حفاریهای منطقه شوش و چغازنبیل می باشد. آثار این موزه به دوره پیش از تمدن عیلام تا دوران پس از اسلام تعلق دارد.

 مهدی پدرام خو...تسنیم

شوشتر کِی صاحب موزه می‌شود

ساختمان قدیم شهرداری شوشتر که خود دارای معماری با ارزشی است، یکی از محل‌هایی بوده به دفعات مورد توجه فعالان اجتماعی و دوستداران و دلسوزان میراث فرهنگی و همچنین مسئولان برای تبدیل به اولین موزه شوشتر قرار گرفته است.

به گزارش خبرگزاری فارس از شوشتر، این شهر در زمره شهرهایی با آثار تاریخی متعدد و پرشمار در کشور برای اهل فن و بسیاری از عموم‌ شناخته شده است.

در حوزه تاریخ و‌ تمدن، صنعت و هنر، مشاهیر و اسناد و متون پر ارزش کهن، و بسیاری مسائل دیگر، همه‌چیز دارد.

۱۳ اثر به صورت مجموعه آبی و ثبت جهانی و صدها اثر ثبت ملی با کاربری‌های مختلف و گوناگون ظرفیت‌هایی است که کمتر نقطه‌ای در جهان می‌توان یافت که این‌ها را همه باهم داشته باشد.

در بین این همه اندوخته و ارث با ارزش به‌جا مانده از گذشتگان، اما محلی برای عرضه برخی آثار یا اشیا یا اسناد و متون تاریخی ندارد و این برای چنین شهری با این حجم از تمدن ذخیره شده بسیار ناپسند و البته حیف است. همانند کسی که ثروت و پول زیاد دارد اما هیچوقت از آن استفاده کافی و بهره لازم را نمی‌برد تا از بین می‌رود.

گزارش کامل در ادامه مطلب

ضرورت راه اندازی اکو موزه کشتی های غرق شده در خرمشهر

18 می (مصادف با 29 اردیبهشت) روز جهانی موزه گرامی باد موضوع ایکوم (شورای بین المللی موزه ها) برای روز جهانی موزه در سال ۲۰۲۰: موزه ها برای برابری؛ تنوع و فراگیری

مفهوم موزه:

موزه، بر اساس اساسنامه شورای بین المللی موزه ها، موزه موسسه ای اسـت دائمی که به منظور حفظ و بررسـی و گسـترش مجموعه های هنـری، تاریخـی، علمـی و فنـی غیـره از راههـای گوناگـون بـه ویـژه بـا نمایش آنها برای همگان در جهت بهره مندی و آموزش بر پا می شود. موزه یک نهاد سازماندهی شده ی غیر انتفاعی یا خصوصی است که برای دستیابی به اهداف ضروری آموزشی و زیبایی شناختی به وجود آمده و به دنبال محافظت، گردآوری و نمایش اشیای محسوس و قابل لمس (جاندار و غیر جاندار) می باشد.

موزه ها در جوامع بشری نقشی بدیع، ماندگار و آموزنده داشته و مروج بخشی از فرهنگ، هویت و اصالت آن جامعه میباشند. در واقع موزه ها از معدود مراکز حافظ میراث نسل گذشته و در حقیقت چراغ راهنمایی جهت آشنایی با زندگی گذشتگان هستند. هر یک از آثار موجود در موزه در عین بی زبانی به هزار زبان از هنر، فنون، تکنیک و روش زندگی نسلهای پیش از ما سخن می گویند. یکی از مهمترین وظایف یک موزه برقراری ارتباط فرهنگی و بصری بازدیدکننده با شیء به نمایش درآمده است. در حقیقت باید همان ارتباط و حسی را که بین خالق یک اثر و خود اثر وجود داشته با روشهایی متنوع به بازدیدکنندگان منتقل نمود. یک موزه ی موفق باید پیوسته با جامعه درارتباط باشد و زبان گویای رسالتی باشد که دنبال کرده است.

موزه ها بیش از هر چیز بازتابی از انسان و فعالیت های او، از محیط طبیعی، فرهنگی و اجتماعی هستند و در واقع گذرگاه هایی می باشند که میراث گذشتگان را برای آیندگان حفظ و معرفی می کنند. دیگر موزه ها فقط محل انبار آثار، اشیا و لوازم مادی گذشتگان در یک فضای بسته نیستند بلکه امروزه موزه های باز یا اکو موزه ها با نمایش آثار بصورت زنده و در مقیاس طبیعی باعث جذب مخاطبین بیشتر و متنوع تری شده اند.

گزارش کامل در ادامه نوشته 

شوشـتر نـو

کامران دیبا معمار مدرن، آوانگارد و تاریخ­‌گرای ایرانی‌ست که گرچه اندک‌زمانی در وطن به کار پرداخت، اما تأثیری پابرجا و قابل‌ستایش بر معماری، هنر و سبک اندیشه و زندگی ایرانی از خود بر جای گذاشت. او هم الگوی معماران بود و هم برای بهتر کردن سطح فکری و زندگی عامه‌ی مردم می‌کوشید. آن زمان که نگاه معماران به غرب و معماری مدرن آن معطوف بود، کامران دیبا نگاهش را به ارزش‌های پایدار و انسان دوستانه­‌ی معماری و شهرسازی در فرهنگ ایرانی معطوف کرد. کریم امامی در دانشنامه‌ی ایرانیکا، کامران دیبا را چنین توصیف می‌کند: «معمار، نقاش و یک کاتالیزور هنری؛ او روند پیشرفت جریان‌های هنری را سرعت می‌بخشد.»

یکی از آخرین کارهای دیبا در سال­‌های کاری در ایران، طراحی شهرک شوشتر نو بود که سرانجام دیبا را به آرزوی دیرین طراحی شهر و شهرسازی رساند و او توانست ایده‌های شهرسازی خود را که جسته و گریخته در طرح‌های دیگر معماری‌اش نمود یافته بود، در این پروژه به اجرا درآورد. به اصرار دیبا محل احداث شهرک شوشتر نو از وسط صحرا به مجاورت شوشتر منتقل شد، چرا که می‌خواست شهرک نو به‌نوعی ادامه و گسترش شهر موجود باشد. کامران دیبا کادر بزرگ و مجهزی را در دفترش برای طراحی این شهرک اختصاص داد و خود با عشق و علاقه‌­ی زیادی، تا جزئیاتی از جمله نام­‌گذاری معابر با نام­‌هایی از ادبیات ایران مانند شیرین و فرهاد و بلوار وصال را زیر نظر داشت. آن روز که دیبا بر انتقال پروژه‌ی شهرک شوشترنو از میان صحرا به کنار شهر تاریخی شوشتر اصرار ورزید، می‌دانست چه مجموعه‌ی ارزشمندی در این شهر حیات دارد، یعنی همان مجموعه‌ی سازه‌های آبی شوشتر که به‌عنوان بزرگ‌ترین موزه‌ی آبی جهان مطرح است. بی‌شک قرارگیری در کنار چنین مجموعه‌ی عظیمی ضمن تضمین حیات شهرک شوشتر نو، عاملی هویت‌ساز برای طرح شوشتر نو بوده است.

متأسفانه دیبا فرصت نیافت طرح شهرک را همان‌گونه که می‌خواست با تمام جزئیات آن و سرویس­‌های اجتماعی، آموزشی، مذهبی، فرهنگی و تفریحی به اتمام برساند. او معتقد بود در کشورهای در حال رشد، نقش معمار با تحویل ساختمان‌ها به اتمام نمی‌رسد و روش استفاده­‌ی صحیح از ساختمان، اغلب محتاج دخالت مستقیم معمار سازنده است.

گفتنی است در حال حاضر این شهرک ارزشمند با همه‌ی جوایز، شناسایی جهانی و افتخارات گذشته­‌ی خود، به مدت سه دهه قربانی بی‌توجهی‌­ها و دچار تخریب شده است.

این پروژه‌­ی بزرگ­‌مقیاس در زمره­‌ی بهترین و تأثیرگذارترین آثار طراحی شده توسط کامران دیبا است؛ مخصوصاً که ما سابقه­‌ی ایجاد نمونه‌­های بی­شمار این چنینی را نداریم. از این رو به بررسی این پروژه با تشریح جرئیات در همه‌­ی جوانب طراحی تا ساخت و بی­‌مهری، بی­توجهی و فراموش شدن آن خواهیم پرداخت.

دیبا معتقد بود که نقش شهرساز هم با ساخت مجموعه‌ی مسکونی به پایان نمی‌رسد و مجموعه تا اسکان ساکنان و بهره‌برداری صحیح از آن، محتاج نظارت و پاسداری است. مدیریت مسئولین مربوطه و هماهنگی خدمات در مراحل ابتدایی، امری ضروری است.

گزارش کامل در ادامه نوشته

معاون میراث‌فرهنگی وزارت میراث: شوشترنو را به زودی ثبت می‌کنیم

انتشار تصاویری از تخریب خانه‌‌‌های شوشترنو، بار دیگر دوستداران میراث‌فرهنگی را متاثر و با این واقعیت رو‌به‌رو کرد که روند تخریب در بخش‌هایی از محله شوشترنو شدت گرفته است. این در حالی است که شوشترنو به کوشش کامران دیبا از معماران برجسته ایران با توجه به عناصر میراث‌کهن شوشتر طراحی، معماری و اجرا شده و قرار بود نمونه‌ای متعالی از محله‌ای با ساختار مبتنی بر میراث این شهر کهن باشد. اکنون دوستداران میراث‌فرهنگی نگران هستند که این روند همچنان ادامه پیدا کند. محمدحسن طالبیان، معاون میراث‌فرهنگی وزارت میراث فرهنگی به میراث‌ خبر می‌گوید:« به زودی شوشترنو را در فهرست آثار ملی ثبت کشور ثبت می‌کنیم.»

پیگیری‌های مجتبی گهستونی، از فعالان میراث‌فرهنگی استان خوزستان نشان داد؛ خانه‌ای با مجوز مرمت از سوی شهرداری در این محله از سوی مالک ویران شده است و بسیاری از خانه‌های دیگر روند تخریب را آغاز کرده‌اند؛ روز به روز شرایط این محله نامناسب‌تر می‌شود.

محمدعلی چهارمحالی، رییس میراث‌ فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شوشترنو درباره دلیل این وضعیت می‌گوید: «مراحل ثبت ملی شوشترنو را از سال ۱۳۹۴ تا کنون پیگیری کردیم اما به دلیل نبود همکاری‌های لازم از سوی ارگان‌ها و نهادهای مختلف تا امروز به نتیجه نرسیده است.» به گفته او، متاسفانه هر گونه اقدام برای ساخت‌وساز در این محله بدون استعلام از میراث‌فرهنگی و گردشگری شوشتر انجام می‌شود.

این موضوع را از شهرداری شوشتر پرسیدیم. عباس اسکندری‌نیا، شهردار شوشتر می‌گوید: «ما مجوز مرمت به مالک دادیم نه تخریب. بنابراین ما تقصیری در این اتفاق نداریم.» اما پرسش این‌جاست اگر قرار باشد با همین روند تخریب‌ها ادامه پیدا کند؛ دیگر مهم نیست که چه نهادی مجوز داده است یا نه. امروز زمان آن است که تصمیمی جدی و اساسی برای صیانت از شوشترنو گرفته شود. اولین مرحله برای نجات از این وضعیت ثبت ملی این محله است.

گهستونی می‌گوید: «به عکس‌ها با دقت نگاه کنید، ببینید چقدر زیبا و شگفت‌انگیز و مرتب کار شده، اما به مرور با خارج شدن کنترل از دست مدیران شهری و در نهایت نبود ثبت محله شوشترنو در فهرست آثار ملی کشور، شوشترنو با دادن مجوزهای شهرداری و تخلف مالک و در نهایت نبود یک مدیر محله با تخریب مواجه شده است. اما هنوز امید به مراقبت از صدها خانه، گذار و میدان باقی است. شوربختانه این شهرک ارزشمند با همه‌ی جوایز، شناسایی جهانی و افتخارات گذشته‌ی خود، به مدت سه دهه قربانی بی‌توجهی‌‌ها و دچار تخریب شده است.»

از آخرین کارهای دیبا در سال‌های حضور در ایران، طراحی شهرک شوشترنو بود که سرانجام این معمار را به آرزوی دیرین طراحی شهر و شهرسازی رساند و او توانست ایده‌های شهرسازی خود را که جسته و گریخته در طرح‌های دیگر معماری‌اش نمود یافته بود، در این پروژه به اجرا درآورد. به اصرار دیبا محل احداث شهرک شوشترنو از وسط صحرا به مجاورت شوشتر منتقل شد، چرا که می‌خواست شهرک نو به‌نوعی ادامه و گسترش شهر موجود باشد. کامران دیبا گروه بزرگ و مجهزی را در دفترش برای طراحی این شهرک اختصاص داد و خود با عشق و علاقه‌‌ی زیادی، تا جزئیاتی از جمله نام‌گذاری معابر با نام‌‌هایی از ادبیات ایران مانند شیرین و فرهاد و بلوار وصال را زیر نظر داشت. آن روز که دیبا بر انتقال پروژه‌ی شهرک شوشترنو از میان صحرا به کنار شهر تاریخی شوشتر اصرار ورزید، می‌دانست چه مجموعه‌ی ارزشمندی در این شهر حیات دارد، یعنی همان مجموعه‌ی سازه‌های آبی شوشتر که به‌عنوان بزرگ‌ترین موزه‌ی آبی جهان مطرح است. قرارگیری در کنار چنین مجموعه‌ی عظیمی با تضمین حیات شهرک شوشترنو، عاملی هویت‌ساز برای طرح شوشترنو بوده است.

گهستونی درباره این سرنوشت این محله توضیح می‌دهد:«دیبا فرصت نیافت طرح شهرک را همان‌گونه که می‌خواست با تمام جزئیات و خدمات اجتماعی، آموزشی، مذهبی، فرهنگی و تفریحی به اتمام برساند. او معتقد بود در کشورهای در حال رشد، نقش معمار با تحویل ساختمان‌ها به اتمام نمی‌رسد و روش استفاده‌‌ی صحیح از ساختمان، اغلب محتاج دخالت مستقیم معمار سازنده است.»

حال این پرسش مطرح است که چقدر باید صبر کرد تا محله‌ای که بر اساس آخرین اصول شهرسازی و با نگاهی به تاریخ شوشتر ساخته شد‌ه است ویران شود. آیا زمان این نیست که به خاطر آینده مردم شوشتر آن چه امروز داریم برای همیشه حفاظت شود؟ و دوباره بار مالی شهرک‌سازی را بر گرده مردم شهر سوار نکنیم؟ آیا نباید دوباره به خود تذکر دهیم که شوشتر دارای یک اثر ثبت جهانی و آبروی ایران است؟

منبع :میراث نیوز

https://miras.news//

گزارش عبدالامیر نگهبان از مسجدسلیمان در سال 1306

با پایان يافتن سلسله قاجار و انتقال سلطنت به رضا شاه پهلوی وفرزندان ذکور او ، اولین مجلسی که پس از این تغییر افتتاح شد ، مجلس ششم شورای ملی بود . با توجه به اوضاع در حال دگرگونی کشور ، نمایندگان تلاش كردند که با روش های مختلف توجه دولتمردان دولت جدید را به حوزه انتخابیه خود معطوف کنند. در این میان عبدالامیر نگهبان ، نماینده دوره ششم مجلس شورای ملی که فردی فرهیخته و فرهنگی بود ، کتابچه ای را با عنوان (اطلاعات مهمه راجع با اوضاع طبیعی و فلاحتی خوزستان) به نگارش و چاپ رساند .او در مقدمه این نگارش هدف از کار خود را به اینگونه شرح می دهد:
(به طور مختصر و اجمالی فهرستی از اوضاع جغرافیائی و طبیعی خوزستان را برای تذکر هموطنان خود به تحریر درآورده. امید است مقبول خاطر واقع شود.و انتظار دارم مقامات مربوطه نیز عطف توجهی به این قسمت زرخیز ایران بنمایند تا مشاهده کنند از چه نعمت های طبیعی و خداداده بی بهره مانده ایم.که هر گاه اقدام در عمران و آبادی سدهای مکسوره و مخروبه آن شده و درصدد استفاده از نعم طبیعی آن برآیند ابنای ایرانی غنی ترین مردم عصر خود و همدوش ملل راقیه و ستون دنیا می باشند.)

این کتابچه در بیست صفحه به رشته تحرير درآمده و تاریخ پایان نگارش آن هشتم تیرماه 1306 ذكر شده است . از موارد جالب در نگارش اين كتاب اشاره به اوضاع مسجدسلیمان دربین سالهای 1305 و 1306 است. نگهبان در این کتابچه در مورد مسجد سلیمان می نویسد: (محل استخراج نفت است- در آن جا قریب دویست و پنجاه چاه نفت توسط اداره نفت جنوب حفر شده و در حدود یکصد و شصت چاه آن مورد استفاده است – مؤسسات نفتی در آن جا زیاد می باشد (شرح آن از موضوع ما خارج است).خط آهن از مسجدسلیمان تا درخزینه که بندر مسجد سلیمان است برای حمل اشیاء اداره نفت به طول سی و سه میل (ده فرسخ) کشیده شده است.سه رشته لوله نفت از مسجد سلیمان تا عبادان در حدود چهل فرسخ کشیده شده که نفت از مسجد سلیمان به وسیله آن لوله ها به عبادان می رود و به طول این لوله ها در پنج نقطه مؤسسات اداره نفت بین عبادان و مسجد سلیمان تأسیس شده است.اهالی مسجد سلیمان تمام از کارگران نفت ،بختیاری ، اصفهانی ، شوشتری و غیره می باشند، در حدود ده هزار نفر جمعیت دارد.)

لازم به ذکر است که عبدالامیر نگهبان، نماینده دوره ششم مجلس شورای ملی از حوزه جنوب خوزستان از رجال سیاسی و فرهنگی خوزستان بود . او داماد شیخ خزعل و پدر دکتر عزت اله نگهبان(پدر باستان شناسی ایران) است. این کتابچه در قطع جیبی و به صورت تک رنگ منتشر شده است

امین زاده درویش کارشناس مدیریت موزه ها و مرکز اسناد صنعت نفت

پايگاه اطلاع رساني پتروميوزيم

پیشنهاد فدراسیون راهنمایان گردشگری اروپا برای بقای این حرفه پس از کرونا

فدراسیون راهنمایان گردشگری اروپا پیشنهاد داد که دولت‌ها حمایت خود از راهنمایان گردشگری را پس از محدودیت‌های سفر هم ادامه دهند.

به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از تراول دیلی نیوز، چند ماه از تعطیلی کامل گردشگری جهان می‌گذرد. در این مدت قرنطینه همه کشورها، بسته شدن مرزها، محدودیت سفر، تعلیق تقریبی همه پروازها و تعطیلی هتل‌ها و رستوران‌ها گردشگری را با بحران بی‌سابقه‌ای مواجه کرده است.

راهنمایان گردشگری گروهی از فعالان عرصه گردشگری به حساب می‌آیند و آسیب‌پذیرترین فعالان این عرصه هستند.

فدراسیون راهنمایان گردشگری اروپا (FEG) با بررسی تأثیر سه ماه گذشته بر درآمد، ساعات کاری از دست رفته و جبران دریافتی اعضایش متوجه شد که ۲۳.۶۷ درصد از افرادی که در نظرسنجی شرکت کرده‌اند، حداقل ده سال به عنوان راهنمای گردشگری فعال بوده‌اند.

۸۳.۵۸ درصد شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی منابع مالی دیگری بجز فعالیت به عنوان راهنمای گردشگری ندارند. آنها بسیار آسیب‌پذیر هستند و در ماه‌های اخیر به دلیل کنسل شدن تورهای رزروی بخشی از ساعات کاری خود را از دست داده‌اند.

البته در زمان برگزاری نظرسنجی فدراسیون راهنمایان گردشگری اروپا بسیاری از دولت‌ها اعلام کردند که اقداماتی را برای حمایت مالی از فعالان عرصه گردشگری انجام می‌دهند اما هیچ کدام از راهنمایان گردشگری که در نظرسنجی شرکت کردند، جبران خسارتی دریافت نکردند. پس از اتمام نظرسنجی برخی از دولت‌های ملی توزیع بازپرداخت را شروع کردند؛ اما مبلغ ۸۰۰ یورو که به طور معمول ارائه می‌شود، تقریباً در حد متوسط سطح درآمد مورد انتظار برای راهنمایان گردشگری نیست. علاوه بر این کمک مالی در زمانی محدود ارائه می‌شود و خسارت درآمدها را برای ماه‌های آینده پوشش نمی‌دهد. این در صورتی است که از دست رفتن درآمد در شروع فصل گردشگری و برخی دیگر از موارد تأثیرگذار باید مورد توجه قرار بگیرند؛ زیرا تأثیرشان روی کار و زندگی راهنمایان گردشگری در ماه‌های آینده همچنان مشهود خواهد بود.

فدراسیون راهنمایان گردشگری اروپا برای بقای حرفه راهنمایان پیشنهاداتی را مطرح کرد؛ این فدراسیون پیشنهاد کرد که کمک‌های مالی برای راهنمایان گردشگری حتی پس از رفع محدودیت‌های سفر ادامه داشته باشد و اتحادیه اروپا با بهره‌گیری از وام‌های کم‌بهره آموزش دادن به راهنمایان گردشگری را ادامه بدهد.

ارتقای جایگاه راهنمایان گردشگری به عنوان یک الگوی خدمات پایدار، یکی دیگر از پیشنهادهای فدراسیون راهنمایان گردشگری اروپا به دولت‌ها بود.

گفتنی است راهنمایان گردشگری آلبانی، اتریش، قبرس، چک، دانمارک، استونی، فرانسه، فنلاند، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایرلند، ایتالیا، کوزوو، مالت، مونته نگرو، هلند، لهستان، پرتغال، رومانی، روسیه، اسلوونی، اسپانیا، سوئد، اوکراین و انگلستان اعضای فدراسیون راهنمایان گردشگری اروپا هستند.

ساسان تاجگردون

گردشگری در پساکرونا

قانون بودجه ۹۹ کل کشور مانند سنوات گذشته پس از جمع بندی لازم توسط سازمان برنامه و بودجه کشور و تصویب در هیئت دولت در قالب لایحه بودجه در اسفند ۹۸ تقدیم مجلس شورای اسلامی شد و در نهایت به تصویب رسید.

اختصاص بودجه مناسب به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی می تواند درکمک به این حوزه و رفع مشکلات حادث شده برفعالان آن گره گشا باشد. خوشبختانه بودجه سال ۹۹ با توجه و اهتمام نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی با رشد ۳۹ درصدی مواجه شد.

روح حاکم بر لایحه بودجه با توجه به شرایط تحریم و شرایط خاص اقتصادی و از طرفی ضرورت تأمین معیشت و تنظیم نیازهای مردم خصوصا جامعه بزرگی که در حوزه گردشگری و صنایع دستی در کشور فعال بوده اندو در این بحران جهانی آسیب دیده اند را مورد توجه قرار داد و خوشبختانه به نتیجه مناسب رسید.

از این منظرگردشگری کشور که در زمینه جذب گردشگر خارجی با ۸ میلیون و ۶۰۰ هزار گردشگر ورودی قبل از شیوع کرونا بسیار موفق عمل کرده بود امیدوار است به روزهای قبل بازگردد، البته پس از ورود ویروس کووید۱۹، مصوبه‌ دولت درباره بخشش یا امهال اجاره‌بهای اماکن متعلق به وزارتخانه اجرا شد و تسهیلات حمایتی دولت به ۳ رشته وزارتخانه از ۱۰ رشته مورد حمایت دولت نیز مورد استقبال قرار گرفت.

یکی دیگر از حوزه هایی که در این شرایط بسیار آسیب دیده است صنعتگران و هنرمندان تولیدکننده صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور هستند، این قشر تلاشگر و هنرمند با توجه به همه گیری ویروس کرونا مجبور به تعطیلی کارگاه های تولیدی خود شدند که خود به روند تولید محصولات صنایع دستی در رشته های مختلف در کشور صدمه وارد کرده است، موجی از بیکاری، کمبود مواد اولیه و کاهش تولید می تواند به پیکر این حوزه صدمات جبران ناپذیری را در طولانی مدت وارد کند، در این مقطع بودجه اختصاص یافته می تواند نقش تاثیرگذاری برای حمایت از صنعتگران و هنرمندان داشته باشد که با برنامه ریزی در سال جهش تولید راهکارهای اجرایی برای برون رفت از این مشکل صورت پذیرد.

از این رو است که تمامی ارکان وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با تمام قوا باید در تلاش باشند تا صنعت گردشگری کشور را که این روزها با توجه به شیوع جهانی ویروس کرونا دچار آسیب شده است حمایت کرده و با بررسی و شناسایی نقاط آسیب دیده به ترمیم آن بپردازند.

اکنون با کاهش اتکا به منابع درآمدنفتی در کشور رویکرد تازه ای در حوزه درآمدزایی در اقتصاد کشور ایجاد شده است، صنعت سبز گردشگری و دنیای صنایع دستی بدون مرز می تواند از ارکان تاثیر گذار در حوزه ارز آوری در کشور باشد، رونق گردشگری و صنایع وابسته و همچنین صنایع دستی به کاهش آمار بیکاری، رشداقتصادی، افزایش تولید داخلی، توانگری تولیدکننده داخلی منجر می شود و در پس این اتفاق به نفس نام سال ۱۳۹۹ یعنی جهش تولید دست خواهیم یافت و به این گونه تولیدکننده و صنعتگر داخلی را خودکفا می سازد.

با افزایش توان سرمایه گذاری در حوزه زیرساختهای گردشگری و پروژه های این حوزه به رونق هرچه بیشتر این صنعت ارزآور جهانی بیش از پیش کمک خواهد شد، در صورتی که وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز منابع مالی قابل قبولی داشته باشد می تواند در مواقع لزوم با ارائه تسهیلات از سرمایه گذاران و فعالان این حوزه حمایت بیشتری داشته باشد و به مرور به رونق گردشگری با وجود تمامی ظرفیت های موجود در کشور کمک کند.            

با عنایت به اضافه شدن دو عنوان جدید به برنامه های اعتباری سال ۱۳۹۹ و رشد بودجه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی این مهم می تواند راهی رو به آینده توسعه این صنعت سبز در کشور بگشاید بدین گونه که با حمایت از صنایع آسیب دیده این حوزه  می توان جان دوباره ای به پیکره این صنعت بخشید.

بدون شک این بودجه با تلاش های بی وقفه مسئولین وزارتخانه با همراهی نمایندگان و فراکسیون گردشگری مجلس شورای اسلامی تحقق پیدا کرد و قطعا دولت به شکل ویژه از این بودجه حمایت کرده است. امیدواریم که با همت متعالی فعالان این حوزه پس از پشت سرگذاشتن دوره سخت بیماری کووید۱۹ به شاخص های مورد نظر در حوزه گردشگری بازگردیم و رشد پیش بینی شده در این حوزه محقق گردد.

*سرپرست معاونت سرمایه‌گذاری و امور مجلس وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی

** روزنامه اعتماد / سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹

مسجد شیخ نبهان (اول)؛ قدیمی ترین بنای تاریخی کلانشهر اهواز

مرمت و باز سازی مسجد شیخ نبهان اول همچنان در دستور کار اداره کل میراث فرهنگی قرار دارد، خانواده بیت نبهان، هیئت امناء این مسجد، هیئت عزادارن حسینه حاج احمد عامری و اهالی منطقه اهواز قدیم همگی دست به دست هم داده اند تا این میراث گرانبها و مقدس به خوبی حفظ و نگهداری شود .

مسجد شیخ نبهان اول در ساحل شرقی رودخانه کارون بر بلند ترین نقطه شهر اهواز قدیم بر روی تپه های عامری واقع شده است ، آن چه در تاریخ شفاهی منطقه و به نقل از خانواده بیت نبهان مذکور است ، شیخ نبهان اول پس از ورود به شهر اهواز یک قلعه ، کاروانسرا (۱) و یک عمارت مجلل بنا می کند، (۲) که در این بین بنای مشرف بر رودخانه را به مسجد مبدل کردند.
طبق روایت های متولدین ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۴ از خانواده بیت نبهان و اهالی اهواز قدیم نسبت به شیوه ساخت و موقعیت ساخت بنای مسجد شیخ نبهان اول، نقل شده است که این سازه تاریخی بر روی خرابه هایی بنا شده بود که توسط شیخ نبهان اول به همان شیوه قدیم و با استفاده از سنگ هایی که از منطقه صخیریه تهیه شده بود برای ساخت آن به کار گرفته شد، حتی اشاره به استفاده مجدد برخی از سنگ ها و مصالح قدیمی موجود در این خرابه ها نیز شده است .(۳)
این مسجد که در حال حاضر جزء قدیمی ترین سازه های ارزشمند تاریخی – اسلامی کلانشهر اهواز بر شمرده می شود، در گذر زمان توسط نوادگان شیخ نبهان اول در چندین مرحله مرمت شد و پس از آن نیز سال هاست که مرمت مسجد شیخ نبهان (اول) و دیگر بناهای تاریخی در دستور کار میراث فرهنگی استان خوزستان قرار گرفت.(۴) اما تاکنون این پروژه به اتمام نرسیده ومورد بهره برداری قرار نگرفته است.

گزارش کامل در ادامه نوشته