خوزتوریسم

مسجد جامع خرمشهر، نماد مقاومت و آزادی

مسجد جامع خرمشهر قلب شهر و قلب تپنده ملت ایران بود. این بنا علاوه بر قدمت تاریخی و ارزش معماری دارای ارزش‌های معنوی در مکان و موقعیت قرارگیری خود در این شهر است. این مکان جایی است که ایمان و معنویت رزمندگان معادلات را برهم می‌زند.

 آزادسازی خرمشهر یکی از مهم‌ترین اهداف عملیات بیت المقدس در دوره جنگ ایران و عراق بود که پس از ۵۷۸ روز اشغال در روز سوم خرداد سال ۱۳۶۱ صورت گرفت. این عملیات توسط ارتش جمهوری اسلامی ایران به فرماندهی شهید سپهبد علی صیاد شیرازی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرماندهی سردار محسن رضایی انجام گرفت. فتح خرمشهر بازتاب جهانی داشت و عراق با از دست دادن خرمشهر از نظر سیاسی تکیه‌گاهش را برای مذاکره از دست داد.

اما آنچه که رزمندگان اسلام را برای آزادی این شهر ترغیب می‌کرد،اولاً فرمان امام(ره) و دوم، نقطه اتصال آنها در خرمشهر بود. نقطه اتصالی که محل برنامه ریزی، پشتیبانی و گاهی پرکشیدن نیروهای انقلاب بود. آری نقطه ای به نام مسجد جامع خرمشهر. به مناسبت سالروز آزادسازی خرمشهر و پیروزی رزمندگلان اسلام در عملیات بیت‎المقدس، با مسجد جامع خرمشهر بیشتر آشنا می‌شویم و تصاویر آن را در گذر زمان ورق می‌زنیم.

منبع : ایرنا

گزارش کامل در ادامه نوشته

خرمشهر از سقوط تا رهایی/ سیمای خونین شهر در هنگامه غرش موشک‌ها

اهواز -خرمشهر چهارم آبان ۱۳۵۹ به طور کامل سقوط کرد و ۱۹ ماه در اشغال دشمن قرار داشت ولی پس از ۲۴ روز جنگ سخت از سوی رزمندگان ایرانی در روز سوم خرداد ۱۳۶۱ آزاد شد و دوباره به آغوش وطن بازگشت.

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها: خرمشهر اولین و بزرگترین بندر ایران و خاور میانه قبل از وقوع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود. خرمشهر درست در جایی قرار گرفته است که ایران به‌پایان می‌رسد؛ انتهای مرز خاکی و آغاز خلیج فارس. اهمیت اقتصادی و موقعیت استراتژیکی این شهر و وجود ذخایر عظیم نفتی و داشتن دو رودخانه آب شیرین و دسترسی به خلیج فارس از طریق رودخانه اروندرود باعث شده است که همیشه این عروس جنوبی ایران مورد چشم داشت و حسادت دشمنان و استعمارگران قرار گیرد.

منبع: خبرگزاری مهر

گزارش کامل در ادامه نوشته 

به بهانه ثبت ملی شوشتر نو

نوشتاری از احسان بلیوند و ابوالفضل مهدی پور

به نام او که معمار عالم هستی است.

احسان بلیوند :این روزها از شوشترنو زیاد صحبت شده است، شهرک ارزشمندی که در خارج از کشورمان بسیار عزیز و در ایران بسیار مظلوم واقع گشته، پس از چندین دهه مورد توجه قرار گرفته.

بنا برگفته های دکتر کامران دیبا طراح و سازنده شوشترنو و سایر کارشناسان شهرسازی و معماری، این شهرک بر مبنای زندگی مردم جنوب به ویژه شوشتر و با توجه به روحیات این مردم ساخته شده است؛ اما بی‌توجهی به آن در چند سال گذشته سبب تخریب زیاد در نقاط مختلف این مجموعه و آسیب فراوان روحی، اقتصادی و اجتماعی به ساکنینش نیز شده است؛ هرچند باید گفت بخش‌هایی از شهرک نیز ساخته نشده و یا نیمه‌کاره مانده که آن هم سبب دیگری برای آسیب به مردم و شهرک است.

ابوالفضل مهدی پور: در شوشتر نو که قدم میرنی معماری و طراحی خانه هاو کوچه ها شوشتر در نظرت تجسم میشوند.
کامران دیبا طراح شوشتر نو به خوبی میدانست که در این منطقه هنوز به سنت ها پایبند هستند وبراساس همین سنت شوشتر نو را طراحی کرد.
یکی از مولفه های معماری شوشتر ساباط ها هستند و این مولفه در شوشتر نو به خوبی دیده میشوند ساباط هایی که مانند شوشتر ارتباط دهنده کوچه هایی هستند که با نام شیرین و فرهاد نام گذاری شده اند

متن کامل در ادامه نوشته

تاریخچه چغازنبیل

در اوايل سال 1935 میلادی نیروهای شركت نفت ايران و انگليس در بازديد¬هاي هوايي خود متوجه تپه¬اي عظيم میان دو حصار در نزديكي رودخانه دز شدند و وجود اين تپه را به اطلاع هيئت باستان¬شناسي فرانسوي كه در شوش مستقر بودند، رساندند. پس از آن يكي از زمين¬شناسان نيوزلندي اين شركت، به نام براون (Brown) بر بالاي تپه رفته که چندين آجر كتيبه¬دار توجه او را جلب كرد. پس از اين واقعه توجه باستان-شناسان فرانسوي به اين محوطه معطوف مي¬شود. در 21 فوريه 1935 اولين بازديد باستان¬شناسان از اين محوطه روي داد و دو نفر از اعضاي هيئت باستان¬شناسي فرانسوي به نام¬های ون در ميير (R. P. Van der Meer) و لوئيس لوبرتون (Louis Le Breton) براي بازديد به اين محوطه رفته و چندين قطعه آجر نوشته كه به نام پادشاه اونتاش گال یا اونتاش ناپیریشا اشاره كرده بود، به همراه خود به شوش آوردند. به اميد كسب اطلاعات بيشتر، دكتر اون والا (Dr. J. M. Unvala) همراه با چندين كارگر به چغازنبیل رفته، اطراف پشته را بررسی کرده و چندين آجر كتيبه¬دار ايلامي، يك قطعه از آجرهای كتيبه¬دار سامي، قطعاتي از يك پنل تزئيني كه نام اونتاش گال را نشان مي¬دهد، از سطح محوطه جمع مينمايد.

پس از بازديدهاي اوليه، هيئت فرانسوي در شوش و نمايندگان دولت ايران، برنامه¬اي براي 5 سال كاوش در چغازنبيل تحت نظر دومكنم و ميشالون در نظر گرفتند. این دو باستان¬شناس در مجموع پنج فصل در سال¬های 1936 الي 1939 و 1945 میلادی در چغازنبیل کاوش کردند. نتيجه این كاوش نمایان شدن چندين ديوار، بخشی از مسيرهاي آب، بخش¬هايي از بناي زيگورات، تعدادي از واحدهاي ساختماني واقع درجنوب¬شرق محوطه مقدس، واحدهاي معماري بين حصار دوم و سوم بود.

عمده كاوش¬هايي كه منجر به خواناسازي شهر دوراونتاش گرديد، متعلق به نه سال فعاليت باستان¬شناسي و مرمت هيئت رومن گيرشمن است. پس از دومکنم، رومن گیرشمن سرپرست کاوش¬های فرانسویان در خوزستان به مرکزیت شوش شد. گيرشمن در طول نه فصل حفاري (1962-1951 ميلادي) موفق شد بخش وسيعي از چغازنبيل را یعنی زيگورات، معابد، كاخ¬ها، واحدهای مسکونی و سه حصار با محدوده¬اي به وسعت 100 هكتار مساحت را کاوش كند.

منبع : پایگاه جهانی میراث جهانی چغازنبیل ومحوطه تاریخی و موزه هفت تپه

گزارش کامل در ادامه نوشته

شهرک شوشتر نو ثبت ملی شد

انتشار تصاویری از تخریب خانه‌‌‌های شوشترنو، بار دیگر دوستداران میراث‌فرهنگی را متاثر و با این واقعیت رو‌به‌رو کرد که روند تخریب در بخش‌هایی از محله شوشترنو شدت گرفته است
این در حالی است که شوشترنو به کوشش کامران دیبا از معماران برجسته ایران با توجه به عناصر میراث‌کهن شوشتر طراحی، معماری و اجرا شده و قرار بود نمونه‌ای متعالی از محله‌ای با ساختار مبتنی بر میراث این شهر کهن باشد.

دوستداران میراث‌فرهنگی در طی این چند روز ابراز نگرانی خود را اعلام داشتند و نگران که این روند همچنان ادامه پیدا کند. محمدحسن طالبیان، معاون میراث‌فرهنگی وزارت میراث فرهنگی در طی مصاحبه ای به میراث خبر ‌ اعلام کرد :« به زودی شوشترنو را در فهرست آثار ملی ثبت کشور ثبت می‌کنیم.

پیگیریها مستمرفعالان و میراث دوستان و همکاری مسولین باعث شد شهرک شوشتر نو روز سه‌شنبه در نشست اضطراری شورای ثبت وزارت میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری ثبت ملی شود.

مدیر پایگاه سازه‌های آبی شوشتر که به عنوان نماینده شوشتر در این نشست حضور یافته بود روز سه‌شنبه به خبرنگار ایرنا گفت: پرونده این اثر در نشستی با حضور دکتر محمد حسن طالبیان معاون وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و دیگر اساتید و کارشناسان مربوطه برگزار شد که پس از بحث و بررسی ، این مجموعه به زمره آثار ملی پیوست.

وی افزود : شماره ثبت این اثر نیز پس از انجام مراحل اداری ، به طور رسمی اعلام می‌شود .

بافت شهرک شوشتر نو از بافت‌های ارزشمند کشور است که براساس بافت سنتی شوشتر و استفاده از دانش طراحی روز احداث شده است .

این شهرک توسط دکتر کامران دیبا یکی از اساتید مطرح کشور در سال ۵۳ تا ۵۶ شمسی طراحی و احداث شده است. وی در سال ۲۰۰۰ میلادی موفق به کسب یکی از بهترین جایزه‌های معماری و شهرسازی "جایزه آقا خان" در دنیا شد.

دکتر کامران دیبا خالق آثار فاخری همچون موزه معاصر تهران و بخش های از دانشگاه جندی شاپور است و بارها در مصاحبه‌های خود یکی از بهترین کارهای خود را احداث شهرک کارگری شوشتر نو عنوان کرده است.

شوشتر نو یکی از شهرک های جدید خوزستان است که با هدف اسکان کارگران شرکت کشت و صنعت کارون در کنار شهر قدیم شوشتر بنا شده استپ.ن:آخرین کارهای دیبا در سال‌های حضور در ایران، طراحی شهرک شوشترنو بود که سرانجام این معمار را به آرزوی دیرین طراحی شهر و شهرسازی رساند و او توانست ایده‌های شهرسازی خود را که جسته و گریخته در طرح‌های دیگر معماری‌اش نمود یافته بود، در این پروژه به اجرا درآورد.
به اصرار دیبا محل احداث شهرک شوشترنو از وسط صحرا به مجاورت شوشتر منتقل شد، چرا که می‌خواست شهرک نو به‌نوعی ادامه و گسترش شهر موجود باشد. کامران دیبا گروه بزرگ و مجهزی را در دفترش برای طراحی این شهرک اختصاص داد و خود با عشق و علاقه‌‌ی زیادی، تا جزئیاتی از جمله نام‌گذاری معابر با نام‌‌هایی از ادبیات ایران مانند شیرین و فرهاد و بلوار وصال را زیر نظر داشت.

آن روز که دیبا بر انتقال پروژه‌ی شهرک شوشترنو از میان صحرا به کنار شهر تاریخی شوشتر اصرار ورزید، می‌دانست چه مجموعه‌ی ارزشمندی در این شهر حیات دارد، یعنی همان مجموعه‌ی سازه‌های آبی شوشتر که به‌عنوان بزرگ‌ترین موزه‌ی آبی جهان مطرح است. قرارگیری در کنار چنین مجموعه‌ی عظیمی با تضمین حیات شهرک شوشترنو، عاملی هویت‌ساز برای طرح شوشترنو بوده است.

گزارشی از شوشتر نو

www.khouztourism.ir/post/1574

مقاله پی دی اف

www.khouztourism.ir/post/1573

به یاد گنجینه دارانی که دق کردند یا مردند

مجتبی گهستونی، فعال حوزه میراث‌فرهنگی خوزستان، عضو شورای هماهنگی میراث فرهنگی صنایع دستی گردشگری

این گزارش داستان تلخ موزه دارانی است که کمتر فرصت می کنند گنجینه‌های جمع آوری خود را در موزه‌های مردم شناسی به نمایش بگذارند.

وقتی موزه خصوصی روستای دشت بزرگ در شهرستان گتوند از توابع خوزستان راه‌انداری شد خوشبین بودیم که این موزه تداوم پیدا خواهد کرد. اما دریغ که فقط در طول یک ماه از بهار یکی از سال‌های دهه نود به حیات خود ادامه داد.

هنگامی که با «فتح االله بیرانوند» معلم بازنشسته‌ای که مغازه خود را موزه کرده بود دیدار کردم از او شنیدم بزرگترین آرزویش راه‌اندازی موزه خصوصی شهرستان اندیمشک است، تا بتواند حاصل سی سال جمع آوری ابزار و اشیا مناطق لر نشین خوزستان و لرستان را در موزه به نمایش بگذارد. اما او هم دق کرد و فوت کرد.

زمانی که برای نخستین بار از گنجینه یکی از همشهریان خود در اهواز در خانه‌ای با تمام امکانات ایمنی بازدید کردم حتی جای سوزن انداختن ندیدم؛ چون تمام آن پر از ابزار و اشیایی بود که سال‌ها برای جمع شدنش زحمت کشیده شده بود. با وجود همه تلاش‌های «عبدالحسن لویمی» برای راه‌اندازی یک موزه خصوصی اما اجل به وی مهلت نداد و در یک درگیری کشته شد.

از هر شخصی که به نوعی آرزویش راه‌اندازی یک موزه خصوصی بوده بخواهم سخن بگویم به گونه‌ای آرزویش تحقق پیدا نکرده است. در این میان «خلیل دحیمی» یکی از مجموعه‌داران ساکن حمیدیه موفق شده است موزه مردم شناسی خود را فعال کند.

خوزستان با دارا بودن تاریخ و تمدنی طولانی از ظرفیت بالایی برای راه‌اندازی موزه‌های خصوصی برخوردار است که البته این مهم تاکنون محقق نشده است. این استان به عنوان دروازه تاریخ و گهواره تمدن از نبود موزه‌های خصوصی و موزه‌های موضوعی رنج می‌برد؛ راه‌اندازی این گونه موزه‌ها در توان خوزستان است، اما تاکنون اقدام درخوری برای آن صورت نگرفته است. این مهم نیازمند آن است تا مدیران میراث فرهنگی خوزستان به عنوان متولیان اصلی امر در این زمینه گام عملی بردارند. ابزار و اشیایی که در مجموعه گنجینه‌داران وجود دارد متعلق به بخشی از فرهنگ جامعه و نسل امروز است و حتی می‌تواند در تشکیل و تقویت هویت جوان ایرانی سهم قابل توجهی داشته باشد، ولی به علت بی توجهی به آنها و درست و دقیق معرفی نشدن، کمتر کسی از وجود چنین مجموعه‌هایی خبر دارد.

گزارش کامل در ادامه نوشته 

🔴 ثبت ملی ساختمان قدیم اداره بندر و کشتیرانی خرمشهر

⭕️ سوم خرداد؛ روز فتح و آزاد سازی خرمشهر در عملیات بیت المقدس گرامی باد.

حفاظت از آثار گذشتگان نه به‌عنوان پدیده‌های نمادین بلکه بدلیل شناخت سیر تحول و تکامل تاریخ شهرسازی و شهرنشینی اهمیت و ضرورت دارد.
بناهای تاریخی و ارزشمند به‌عنوان عناصر هویت‌بخش شهر محسوب میشوند که با وجود ویژگی‌های خاص و منحصر به‌فرد خود از دیگر بخش‌ها متمایز شده و نه‌تنها از بعد فرهنگی بلکه در ابعاد اجتماعی و اقتصادی نیز می‌توانند نقش مهمی در توسعه شهری ایفا نمایند.

گزارش کامل در ادامه نوشته

شهرشوشتر، همواره، از همان دوره ساسانی، از شهرهای مهم ایران محسوب می شده و در طول تاریخ چهره های درخشانی در عالم علم و اندیشه و فقه و ... از آن سربرآورده اند. از جمله این بزرگان، عالم نامی، علی بن حسین نجار، بود که در قرن یازدهم می زیست و بعدها فرزندان و احفاد او در علم و زهد به مراتب والایی رسیدند. و از آن جمله، مرحوم شیخ جعفر شوشتری جامع جمیع علوم فقهی و شرعی زمان خود و از مشاهیر بزرگ عالم تشیع به شمار می روند. در این مقاله، با اشاره ای به پیشینه تاریخی شهر شوشتر و معرفی برخی از بزرگان و عالمان آن دیار، سلسله جلیله شیخ شوشتری- تا به امروز- معرفی می گردد.

برای دانلود مقاله شوشتر و سلسله جلیله شیخ شوشتری روی تصویر زیر کلیک کنید.

به یاد او که افسردگی را از علم رجال زدود

29 اردیبهشت سالروز رجلت عالم فرزانه حاج شیخ محمد تقی شیخ شوشتری گرامی باد

حوزه/ آیت‌الله العظمی جعفر سبحانی آورده‌اند "علامه شیخ با این کتاب (قاموس الرجال) به رکود و افسردگی که در عالم علم رجال بود، پایان بخشیده و راه را برای آیندگان باز نموده است".

به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اهواز / علامه شیخ محمدتقی شوشتری از ستارگان علم و عرفان و در عبادت و سلوک یکی از اسوه‌های حقیقت و فضیلت بودند و بسیار مورد توجه علما و بزرگان قرار داشتند و در ایام حیات پر برکت خویش، در شهر شوشتر سکنی داشتند.

*ولادت و کودکی

ایشان در سال ۱۳۲۰ قمری در شهر نجف اشرف دیده به جهان گشود؛ پدرش اهل شوشتر و مادرش اهل کرمان بود.

مرحوم علامه تا هفت‌سالگی در نجف اشرف زندگی کرد و هنگامی که پدرش تحصیلات عالیه خود را به پایان رساند و به درجه اجتهاد نائل شد و به شوشتر برگشت؛ او نیز به همراه مادر و دایی خود در شوشتر به پدرش ملحق شد، چیزی از ورود او به شوشتر نگذشته بود که مادرش بدرود حیات گفت.

گزارش کامل در ادامه نوشته 

حمام کُرناسیون دزفول

دزفول یکی از شهرهای شمالی استان خوزستان است که جاذبه‌های گردشگری طبیعی و تاریخی فراوانی دارد. یکی از دیدنی‌های دزفول حمام کُرناسیون است که در چند سال گذشته موزه مردم‌شناسی دزفول در آن برپا شده است.

حمام کرناسیون در محله کرناسیون در فاصله‌ی ۳ دقیقه‌ای پل جدید دزفول بین بلوارهای شریعتی و قاضی، نزدیک خیابان ساحلی قرار گرفته است. این حمام در دوره قاجار ساخته شده و سال ۱۳۸۵ مرمت آن به‌پایان رسید.

محله‌ای که اکنون به کرناسیون مشهور است، محل اسکان عشایری بوده که از کوه کرناس به این‌جا کوچ می‌کردند. کوه کرناس نزدیک شهر و در شمال دزفول قرار دارد. با تغییر سبک زندگی، این مردم به طور ثابت در محله‌ی کرناسیون ماندند و زندگی کردند.

حمامی که در دوره قاجار در این محله ساخته شده و سال‌ها مورداستفاده‌ی مردم بوده، اکنون به یکی از جاذبه‌های گردشگری دزفول تبدیل شده است.

معمار این حمام که ۸۸۹ مترمربع مساحت دارد، استاد معزی بوده است. حمام کرناسیون نمای بیرونی ساده و آجری دارد که بازدیدکنندگان را به راهروی ورودی می‌رساند. اما بازدید از حلقه چاه کنار ورودی را نباید فراموش کرد. این چاه به قنات‌هایی وصل بوده که به رودخانه‌ی دز راه داشتند و به این ترتیب آب حمام را تامین می‌کرده است.

فضاهای داخلی به دو بخش قرینه‌ی زنانه و مردانه تقسیم می‌شود. در راهروها می‌‌توان جای مشعلدان‌ها را روی دیوار دید. بخش مردانه اکنون موزه‌ مردم‌شناسی‌‌ست و خلاصه‌ای از شغل‌های بومی و پوشش مردم قدیم دزفول را به نمایش می‌گذارد. در بخش زنانه‌ی حمام، فروشگاه صنایع دستی برقرار شده که هم ما را با صنایع دستی بومی آشنا می‌کند، هم برای خرید سوغات دزفول انتخاب خوبی است.

طراحی سقف حمام دیدنی است و توجه گردشگران را به خود جلب می‌کند. ضمن این‌که امکان بازدید از بام بنا وجود دارد.

بازدید از حمام کرناسیون در روزهای هفته و در دو نوبت صبح و عصر امکان‌پذیر است. البته این مجموعه دوشنبه‌ها تعطیل است.

حمام کرناسیون تنها جایی نیست که می‌توان حال و هوای بازار قدیم شهر را احساس و تماشا کرد. کافی‌ است از خیابان ساحلی به سمت پل جدید رفته و با ۳ دقیقه رانندگی در امتداد پل جدید و قبل از زیرگذر خیابان شریعتی، به بازار کهنه دزفول سر بزنید. این بازار سقف بلند گنبدی شکل دارد و برای دیدنش باید از دالان‌های تودرتو گذشت. بعد از گشت‌وگذار در بازار، خو را به ساحل رودخانه‌ی دز رسانده و در خنکای نسیمی که از روی رود بلند می‌شود استراحت کنید.