خوزتوریسم

سومین کنگره بین المللی گل و گیاهان زینتی برگزار می شود

سومین کنگره بین المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی، هشتم و نهم بهمن ماه به صورت مجازی یا نیمه  مجازی به میزبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز برگزار می‌شود.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از انجمن علمی گل و گیاهان زینتی ایران، دکتر پژمان آزادی، رئیس انجمن گل و گیاهان زینتی ایران گفت: سومین کنگره بین المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی ایران با هدف ارتقاء دانش و ایجاد ارتباط بین متخصصان و محققان داخلی و مطرح بین المللی و معرفی پژوهش ها و دستاوردهای جدید در زمینه های مختلف علوم و تولیدات تجاری گل و گیاهان زینتی با تعیین محورهای مختلف در حوزه گل و گیاهان زینتی برگزار می‌شود.

وی تاکید کرد: تلاش برای تجاری سازی و کاربردی کردن تحقیقات مختلف در زمینه گل و گیاهان زینتی و به نوعی انتقال اطلاعات علمی از دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی به تولید کنندگان و فعالان این صنعت از دیگر اهداف این کنگره است.

آزادی با بیان این که آخرین مهلت ارسال مقاله به دبیرخانه این کنگره ۳۰ آبان ماه جاری است، اظهار داشت: با توجه به بروز پاندمی کووید ۱۹ که خسارت سنگینی به صنعت گل و گیاهان زینتی دنیا زده یکی از محورهای اصلی کنگره امسال بررسی و ارائه تجارب کشورهای دیگر در این زمینه به تولیدکنندگان داخلی است که در این راستا از تولیدکنندگان و صاحبنظران برجسته بین‌المللی دعوت کرده‌ایم در قالب وبینار در این زمینه سخنرانی کنند. ارائه مقاله و سخنرانی محققان برگزیده داخلی و خارجی و برگزاری پنل تخصصی ویژه با حضور تولیدکنندگان و فعالان بخش خصوصی صنعت گل و گیاه از دیگر برنامه‌های  سومین کنگره بین‌المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی است.

رئیس انجمن گل و گیاهان زینتی ایران با ابراز تاسف از این که به دلیل پاندمی کووید ۱۹ امکان گردهمایی حضوری محققان و فعالان این حوزه وجود ندارد، اظهار داشت: استان خوزستان خصوصا دزفول از قطب‌های اصلی تولید گل و گیاهان زینتی است به طوری که این شهرستان، تامین‌کننده عمده گل‌های شاخه بریده از قبیل نرگس، مریم و رز در کشور به شمار می‌رود.

سومین کنگره بین المللی و چهارمین کنگره ملی گل و گیاهان زینتی، هشتم و نهم بهمن ماه با همکاری دانشگاه شهید چمران اهواز، انجمن علمی گل و گیاهان زینتی ایران و پژوهشکده ملی گل و گیاهان زینتی برگزار می‌شود. علاقمندان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به نشانی اینترنتی http://isopcongress.ir/fa/ مراجعه کنند.

پل سفید اهواز

پل معلق یا پل هلالی اهواز یکی دیگر از پلهای زیبای شهر اهواز می‌باشد که توسط یک خانواده مهندس آلمانی در سال 1315 برروی رودخانه زیبای کارون با دوقوس بتنی ۱۲ و ۲۰ متری ساخته شد.
این پل که به پل سفید نیز معروف است ،کمتر از پنجاه سال پس از احداث و افتتاح پل بروکلین ( اولین پل فلزی جهان ) ، در شهر اهواز بنا نهاده شد و امروز نماد و مظهر زیبایی شهر به شمارمی آید.
پل هلالی اولین پل ماشین رو و عابر پیاده بود که اهواز قدیم و جدید را به هم متصل می‌کرد.
در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۱۳ قراردادی در ۱۲ ماده بین میرزا علی خان منصور وزیر طرق و شوارع ایران و اسکار لیندال نماینده شرکت سوئدی « سونسکا انترپر ناداکتی » پولاکت ( سنتاب ) منعقد گردید و طبق این قرارداد پنج میلیون و هفتصد و هشت ریالی ، مسئولیت احداث پل کارون اهواز ، امتحان زمین و تهیه نقشه‌های اصلی به شرکت مذکور واگذار شد و بانک ملی موظف شد طی 12 فقره چک هزینه قرارداد را تامین نماید .
در اوایل مهر ماه سال 1313 موقعیت خط وسط پل بر روی رود کارون تعیین و تا تیر ماه 1314 هر هفت پایه آن شالوده ریزی شد.
قطعات فلزی پل که در کارخانه مولارک استاد سوئد ساخته شده بودند به هم متصل گردید و در روز 18 مرداد 1314 اولین قطعه پل فلزی اهواز بالا کشیده شد. آزمایش پل ،چهار ساعت و نیم به درازا کشید و سرانجام در ساعت ده و سی دقیقه 30 شهریور سال 1315 با بیش از هفت ماه تاخیر به ناحیه راه آهن جنوب تحویل داده شد و در تاریخ 15 آبان ماه 1315 افتتاح رسمی گردید .
در ۱۲ مرداد ۱۳۱۵ بتون ریزی سرتاسر پل به پایان رسید و در ۱۵ مرداد آسفالت سطح اتومبیل روی پل آغاز شد . ۱۰روز بعد ضمن شروع سیم کشی برق جهت روشنایی پل از سوی شرکت سنتاب ، اعلام شد که پل اهواز ۱۴ روز بعد افتتاح خواهد شد .
از جمله روایات مربوط به احداث پل ، این است که می‌گویند مهندسی آلمانی به اتفاق همسرش که او نیز مهندس بود شروع به ساختن پل نمود و کار را تا مرحله سوار کردن یکی از هلالی‌ها با موفقیت پیش برد ، ولی انگلیسی‌های حاکم بر شرکت نفت در آن زمان لوازم و ادواتی را که در اختیار سازنده پل گذارده بودند از جمله جرثقیلی که با آن هلالی اول را بالا کشیده و مهار می‌کردند پس گرفتند .
این عمل انگلیسیها موجب بیماری و مرگ مهندس آلمانی سازنده پل شد . ولی پس از چندی همسر او ، کمر همت بست و با ابتدایی‌ترین وسایل ممکن در آن زمان و بکارگیری چند دوبه بجای جرثقیل ، موفق شد هلالی دوم را بر اسکلت پل سوار نموده و ساختمان آن را به پایان برساند .
آزمایش پل چهار ساعت و نیم به درازا کشید و سرانجام در ساعت ده و سی دقیقه ۳۰ شهریور سال ۱۳۱۵ با بیش از هفت ماه تاخیر و با ضمانت بیست و چهار ماهه و عمر مفید پنجاه ساله به ناحیه راه آهن جنوب تحویل داده شد .
سپس در تاریخ ۱۵ آبان ماه ۱۳۱۵ افتتاح و ضمن تاکید رعایت موارد زیر مسیر ارتباطی اهواز قدیم و اهواز جدید را فراهم نمود .
۱- در موقع عبور و مرور بیش از یک ماشین روی پل در حرکت نباشد .
2 - چند درشکه پشت سر هم روی پل در حرکت نباشد .
3 - حداکثر سرعت حرکت اتومبیل بر روی پل ۵ کیلومتر در ساعت باشد .
پل تمام فلزی سفید به طول 501/20 و عرض 9/8 متر ، با دو پیاده رو ، دارای دو دهانه بزرگ به طول‌های ۱۳۶ و ۱۳۰ متر و سه دهانه میانی ۴۹ متری و دو دهانه کناری به طول‌های ۱۲و ۲۰ متر است و تمامی قطعات آن توسط پیچ و مهره به هم متصل شده اند .
این پل بر روی پایه بتنی قرار دارد که در گذشته جهت عبور و مرور درشکه و وسایل نقلیه سبک ، انسان و احشام و … مورد استفاده قرار می‌گرفت و در حال حاضر جهت عبور عابران و وسایل نقلیه به صورت یک طرفه مورد استفاده قرار می‌گیرد .
پل سفید درسال۱۳۷۸ به شماره ۲۴۹۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
مشخصات فنی پل :
جنس سازه : بتونی و فلزی
طول : 501.20 متر و عرض : 49 متر
شامل سه دهانه 49 متری و دو دهانه‌ی 130 و 136 متری و دو قوس بتونی 12 و 20 متری
8 ستون به ضخامت 56.20 متر
ارتفاع از سطح آب : 13 متر

منبع:سامانه ملی سفر

راه‌اندازی کارگاه صنایع‌دستی بافتنی‌های سنتی در شهرستان باوی

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی باوی از افتتاح کارگاه صنایع‌دستی بافتنی‌های سنتی در شهر ویس خبر داد.

به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، عبدالرضا امروز حمیدی روز جمعه ۱۶ آبان‌ماه ۹۹ با اعلام این خبر افزود: «کارگاه بافتنی‌های سنتی(ندل) با هدف تقویت و توانمندسازی مشاغل خانگی و احیای هنرهای سنتی و بومی منطقه، توسط اداره باوی و با حمایت اداره‌کل استان روز گذشته در این شهرستان افتتاح شد.»

او گفت: «این کارگاه در حوزه قلاب‌بافی کیف فعال است که با راه‌اندازی آن برای سه نفر به‌صورت مستقیم و ۱۰ نفر غیرمستقیم اشتغال ایجاد شده است.»

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی باوی با بیان این‌که مراسم افتتاحیه این کارگاه با حضور بخشدار ویس و شیبان، شهردار، اعضای شورای شهر، مسئول دفتر امام‌جمعه شهر و مدیر کارگاه برگزار شد، اعلام کرد: «تاکنون ۱۰ کارگاه صنایع‌دستی را در شهرستان باوی فعال کرده‌ایم که با مجوز رسمی درحال فعالیت هستند، این در حالی است که در حوزه بازاریابی و فروش محصولات این کارگاه‌ها نیز اقدامات خوبی صورت گرفته است.»

او حمایت از صنعتگران صنایع‌دستی را از مهمترین برنامه‌های اداره باوی عنوان کرد و افزود: «در نظر داریم با اعطای تسهیلات به هنرمندان حوزه صنایع‌دستی که استعداد خوبی در این حوزه دارند، توانمند کردن آن‌ها و دادن مجوز کارگاه تولید انفرادی باعث ترغیب و تشویق آن‌ها شویم.»

حمیدی خاطرنشان کرد: «اداره باوی تاکنون نزدیک به ۴۰۰ نفر را در رشته‌های مختلف صنایع‌دستی از جمله کپوبافی، حصیربافی، چرم‌دوزی، نمدمالی، میناکاری، بافتنی‌های سنتی و قلاب‌بافی آموزش داده است که از این تعداد ۳۰ نفر فعال و در حال تولید هستند.»

او تأکید کرد: «با توجه به کیفیت تولیدات‌، هنرمندان منطقه فروش خوبی در رشته‌های نمدمالی، چرم‌دوزی کیف و کفش، میناکاری و بافتنی‌های سنتی دارند.»

سیزدهم آبان روز دانش آموز گرامی باد

خلاصه‌ای از زندگی‌نامه دانش اموز شهید بهنام محمدی

بهنام در تاریخ ۱۲/۱۱/۱۳۴۵ در منزل پدر بزرگش در خرمشهر به‌دنیا آمد. ریزه بود و استخوانی اما فرز چابک بازیگوش و سرزبان دار.

شهریور ۵۹ بود که شایعه حمله عراقی‌ها به خرمشهر قوت گرفته بود؛ خیلی‌ها داشتند شهر را ترک می‌کردند. باور نمی‌کرد که خرمشهر دست عراقی‌ها بیفتد، اما جنگ واقعاً شروع شده بود. بهنام تصمیم گرفت بماند؛ بمباران هم که می‌شد بهنام ۱۳ ساله بود که می‌دوید و به مجروحین می‌رسید.

از دست بنی‌صدر آه می‌کشید که چرا وعده سر خرمن می‌دهد؛ مدافعین شهر با کوکتل مولوتف و چند قبضه سلاح (کلاش و ژ۳) مقابل عراقی‌ها ایستاده بودند، بعد رئیس‌جمهور گفته بود که سلاح مهمات به خرمشهر ندهید.

به سقوط خرمشهر چیزی نمانده بود. بهنام می‌رفت شناسایی. چند بار او گفته بود: «دنبال مامانم می‌گردم، گمش کردم.» عراقی‌ها فکر نمی‌کردند بچه ۱۳ ساله برود شناسایی؛ رهایش می‌کردند.

یک‌بار رفته بود شناسایی، عراقی‌ها گیرش انداختند و چند تا سیلی آبدار به او زدند؛ جای دست سنگین مأمور عراقی روی صورت بهنام مانده بود. وقتی بر می‌گشت دستش را روی سرخی صورتش گرفته بود؛ هیچ‌چیز نمی‌گفت فقط به بچه‌ها اشاره می‌کرد عراقی‌ها کجا هستند و بچه‌ها راه می‌افتادند.

یک اسلحه به غنیمت گرفته بود؛ با همان اسلحه ۷ عراقی را اسیر کرده بود. احساس مالکیت می‌کرد. به او گفتند که باید اسلحه را تحویل دهی؛ می‌گفت به شرطی اسلحه را تحویل می‌دهم که به من حداقل یک نارنجک بدهید یا این یا آن. دست آخر به او یک نارنجک دادند. یکی گفت: «دلم برای عراقی‌های مادر مرده می‌سوزد که گیر بیفتند.» بهنام خندید.

برای نگهبانی داوطلب شده بود؛ به او گفتند: «به تو اسلحه نمی‌دهیم‌ها» بهنام هم ابرو بالا انداخت و گفت: «ندهید خودم نارنجک دارم.» با همان نارنجک دخل یک جاسوس نفوذی را آورد.

شهر دست عراقی‌ها افتاده بود. در هر خانه چند عراقی پیدا می‌شد که کمین کرده بودند یا داشتند استراحت می‌کردند. خودش را خاکی می‌کرد. موهایش را آشفته می‌کرد و گریه‌کنان می‌گشت خانه‌هایی را که پر از عراقی بود به‌خاطر می‌سپرد. عراقی‌ها هم با یک بچه خاکی نق نقو کاری نداشتند. گاه می‌رفت داخل خانه‌ها پیش عراقی‌ها می‌نشست مثل کرولال‌ها از غفلت عراقی‌ها استفاده می‌کرد و خشاب و فشنگ و کنسرو برمی‌داشت.

نحوه شهادت

خمپاره‌ها امان شهر را بریده بودند و درگیری در خیابان آرش شدت گرفته بود. مثل همیشه بهنام سر رسید، اما نارحتی بچه‌ها دیگر تأثیری نداشت؛ او کار خودش را می‌کرد. کنار مدرسه امیر معزی (شهید آلبو غبیش) اوضاع خیلی سخت شده بود؛ ناگهان بچه‌ها متوجه شدند که بهنام گوشه‌ای افتاده است و از سر و سینه‌اش خون می‌جوشید. پیراهن آبی و چهار خونه بهنام غرق خون شده بود. چند روز قبل از سقوط خرمشهر، شیر بچه دلاور خوزستانی بالاخره در ۲۸/مهر/۱۳۵۹ پر کشید و امروز آشیانه بهنام، این کبوتر خونین بال، در قطعه شهدای کلگه شهرستان مسجد سلیمان شهر آبا و اجدادش مدفون است.

مسعود بختیاری؛ ابر مرد موسیقی بختیاری

مسعود بختیاری اسطوره‌ای ماندگار در موسیقی بختیاری است او علاوه بر فعالیت‌های ارزشمند هنری خویش منش و اخلاقی نیکو و سرشتی پاک داشت که همواره او را در رسیدن به جایگاهی اینچنینی یاری کرد؛ او در ۱۲ آبان ماه سال ۱۳۸۵ درگذشت.

به گزارش خبرنگار ایمنا، بهمن علاءالدین یا مسعود بختیاری فقط یک خواننده نبود او نماد فرهنگی برای قوم بختیاری بود که با شعرهایش به کلمات در حال فراموشی جانی دوباره بخشید و آنها را بار دیگر در میان عامه مردم بختیاری و حتی غیر بختیاری آورد. می‌توان گفت مسعود بختیاری نه تنها موسیقی فولکلور این قوم را احیا کرد بلکه تا حدودی نقش مهمی در حفظ گویش آنها داشت.

موسیقی او بازگوکننده فرهنگ اصیل بختیاری است، صدایش راوی زندگی سخت زاگرس‌نشینانی است که موسیقی همدم همیشگی آنان بوده است. هنر نزد قوم بختیاری بیش از هر چیز در موسیقی آنها متبلور شده است، چرا که موسیقی از بدو تولد تا هنگام مرگ شخص همواره به عنوان عنصری تأثیرگذار در غم و شادی تسلی بخش آنها بوده و هست. این آوازها و نغمات مناسبتی، میراثی گرانبها است که مسعود بختیاری به طرز خلاقانه‌ ای با ذوق هنری سیری ناپذیر خود توانست رنگی تازه به آنها ببخشد و به مخاطبانش هدیه بدهد.

بختیاری با ارائه اولین اثر خود به نام «دختر لچک ریالی»، فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد و استقبال خوبی که از این اثر شد باعث همکاری او با رادیو و تلویزیون اهواز و برگزاری کنسرت‌های مختلف شد. مسعود بختیاری پس از انتشار آثار جدید و نوآورانه خود مانند کنون بهار، هی جار، تاراز، برافتو، آستاره، بهیگ و ویر در موسیقی بختیاری، جریانی جدید را در این نوع موسیقی باقی گذاشت که نسل‌های بعدی به خوبی از آن درس گرفتند.

 گزارش کامل در ادامه نوشته 

دهوا حنینا، سفیدپوشان مندایی را به ساحل کارون کشاند

اهواز – ایرنا - امروز  ۱۱ آبان و مصادف با عید کوچک یا همان دهوا حنینا در باور صابیین مندایی است؛ منداییان معتقدند این روز متعلق به تکوین زمین است از این رو هر ساله در چنین روزی آن را جشن می‌گیرند.

به گزارش ایرنا عید در زبان مندایی دهوا خوانده می‌شود و حنینا نیز به معنی کوچک است؛ دهوا حنینا از طلوع آفتاب تا طلوع آفتاب روز بعد ادامه دارد؛ منداییان در روز عید کوچک مراسم ازدواج انجام نمی‌دهند.

دهوا  حنینا در واقع از روزهای پاک یا به گفته منداییان دکیوثا به شمار می‌رود این روز نیز مانند دیگر اعیاد منداییان اعمال خاصی دارد که بخش  عمده آن همانند دیگر اعیاد آنان است.

براساس باور منداییان، عید کوچک به خاطر تکوین زمین و آغار حیات روی کره خاکی جشن گرفته می‌شود. آنها معتقدند در این روز آب حیات روان شده، گیاهان و نباتات رشد کردند، حیوانات، پرندگان و ماهی‌ها خلق شدند و شرایط  زمین برای آدم فراهم شد و فرشتگان این روز را عید گرفتند.

برخلاف‌ سال‌های گذشته که در چنین روزی منداییان ساحل کارون در اهواز را با لباس‌های پاک خود سفید پوش می‌کردند اکنون به خاطر شیوع کرونا به نیایش کوتاه  آن هم توسط گنزورا یا رهبر دینی خود بسنده کرده و سعی کردند در این روز از خانه بیرون نیایند.

گزارش کامل در ادامه نوشته

گوبان آبادان و آبشارهای گِلی و منحصر به فرد

گوبان آبادان و آبشارهای گِلی و منحصر به فرد

خور‌های «گوبان» و «گُواریَن» در سواحل چوئبده در ۳۰ کیلومتری آبادان واقع شده که از یک سو به تالاب شادگان و از سوی دیگر به خلیج فارس ارتباط دارند و به واسطه رود‌ها و خور‌ها این منطقه، یکی از بهترین نقاط برای ماهیگیران محلی و قایق‌سواری است.

به گزارش گروه عکس خبرگزاری صدا و سیما:جاذبه‌ گردشگری بسیاری در حوالی خورهای «گوبان» و «گُواریَن» همچون نمک‌زارها و آبگیرها در زمستان و ماه‌های گرم بهار محلی برای لانه‌سازی پرندگانی همچون فلامینگو، حواصیل‌ها و سلیم‌ها شده و باعث ایجاد جاذبه پرنده‌نگری در این منطقه نیز شده است. آبشارهای گِلی و منحصر به فرد این منطقه که گاهی تا ارتفاع یک متر هم می رسند هنگام جزر پدیدار و هنگام مد پنهان می‌شوند. البته باتلاقی بودن این منطقه دسترسی گردشگران را محدودتر کرده است.

عکاس :مصطفی قیم

راه‎اندازی کارگاه تولید خشت خام مرمتی در محوطه میراث جهانی چغازنبیل

مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه از راه‌اندازی کارگاه تولید خشت خام در این محوطه میراث جهانی خبر داد.

به گزارش روابط عمومی اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خوزستان، عاطفه رشنویی امروز شنبه دهم آبان‌ماه ۹۹ با اعلام این‌که در راستای عملیات حفاظت مستمر از ساختارهای میراث جهانی چغازنبیل، کارگاه تولید خشت در این محوطه راه‌اندازی شد افزود: «خودبسندگی و تکیه بر مصالح بوم‌آورد یکی از پنج اصل معماری ایرانی است.»
 
او ادامه داد: «خشت از جمله مصالح بومی و متناسب با اقلیم خوزستان و با میزان دسترسی بسیار بالا، عنصر اصلی سازنده مجموعه بناهای شهر تاریخی ال‌اونتاش است.»
 
مدیر پایگاه میراث جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه گفت: «امروزه برای حفاظت مستمر از بقایای معماری این شهر، خشت‌های مرمتی‌ای تولید می‌شوند که این خشت‌ها براساس نتایج سال‌ها مطالعات آزمایشگاهی در پایگاه میراث جهانی برای شناخت مواد اولیه، منابع و نحوه تولید، تهیه شده‌اند.»
 
او با اشاره به این‌که در روند مطالعات آزمایشگاهی، به اصل بوم‌آورد و نزدیکی به بنا توجه شده است عنوان کرد: «این خشت‌های مرمتی، عموماً در خواناسازی ساختارها و ترمیم حفره‌هایی که در اثر آب‌شستگی‌ها به وجود می‌آیند، استفاده می‌شوند.»
 
رشنویی با بیان این‌که در سال جاری باتوجه به ضرورت حفاظت مستمر، عملیات خشت‌زنی بر پایه مطالعات علمی آغاز شده است افزود: «در روند اجرای این طرح، از ظرفیت نیروهای بومی ساکنان روستاهای مجاور محوطه میراث جهانی چغازنبیل بهره جسته شده است که این اقدام بیشتر با هدف آموزش نیروی انسانی ماهر و علاقمند صورت گرفته است.»
 
او ضمن امیدواری نسبت به تداوم برنامه‌های مستمر حفاظتی، یادآور شد: «در این عملیات، بالغ بر ده‌هزار خشت مرمتی تولید و بنا به ضرورت‌ها و نیازهای مرمتی ساختارهای مختلف، در سال جاری استفاده خواهد شد.»
 

شعار روز جهانی شهرها در سال ۲۰۲۰؛

قدردانی از جوامع و شهرها

پس از اکسپو بین‌المللی شانگهای ۲۰۱۰، مجمع عمومی سازمان ملل متحد در بیست و هفتم دسامبر سال ۲۰۱۳ در قطعنامه ۶۸۲۳۹، سی و یکم ماه اکتبر هر سال را به عنوان روز جهانی شهرها معرفی کرد.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مهم‌ترین هدف تعیین روز جهانی شهرها، توسعه منافع جهانی در زمینه شهرسازی، تقویت همکاری بین‌المللی برای برطرف نمودن چالش‌های موجود در شهرنشینی و در نهایت، ایجاد توسعه پایدار شهری است. بیش از ۵۰ درصد جمعیت جهان در شهرها سکونت دارند و پیش‌بینی شده است تا سال ۲۰۵۰ سه میلیارد نفر دیگر نیز برای همیشه به مناطق شهری مهاجرت کنند. سیستم سازمان ملل به خصوص برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد، نهادهای بین‌المللی مربوطه، جامعه مدنی و تمام ذی‌نفعان برپایی روز جهانی شهرها را بسیار باارزش می‌دانند و تلاش می‌کنند در این روز اطلاعات بیشتری در مورد توسعه شهری کسب کنند.

ادامه گزارش در ادامه نوشته 

اداره میراث فرهنگی دزفول:

خانه‌های مجاهد و محسنی به اقامتگاه‌های سنتی تبدیل می‌شوند

چناری گفت: خانه‌های تاریخی مجاهد و محسنی در دزفول به مجموعه‌های سنتی و اقامتگاهی برای گردشگران تبدیل می‌شوند.

مهدی چناری رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دزفول در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، به بازدید از "خانه‌های تاریخی مجاهد و محسنی" به همراه دوایی فر شهردار این شهرستان اشاره کرد و گفت: بنای تاریخی مجاهد واقع در محله شاه رکن الدین جزو بنا‌های با ارزش دوره قاجار است.

او با اشاره به خریداری "بنای تاریخی مجاهد" از سوی ربیعی سرمایه گذار بخش خصوصی افزود: در فاز اول، این بنا به اقامتگاه سنتی برای گردشگرانی که برای بازدید از شهر دزفول سفر می‌کنند تبدیل خواهد شد که علاوه بر ایجاد اشتغال، سبب جذب گردشگر از نقاط مختلف دنیا و کشور و  همچنین معرفی ظرفیت های شهرستان می‌‌شود.

چناری درخصوص خانه محسنی بیان داشت: این بنای تاریخی و با ارزش در مجاورت خانه مجاهد قرار دارد و براساس برنامه ریزی های انجام شده در فاز دوم به مجموعه سنتی و اقامتگاهی موجود در دزفول اضافه می شود، البته برای تحقق این امر پیگیر دریافت مجوز و تسهیلات هستیم، ضمن اینکه مرمت و بازسازی این بنا‌ها را که تحت نظارت میراث فرهنگی شهرستان هستند، با نظارت مهدی شیربتی انجام خواهیم داد.

دزفول خانه‌ها و بنا‌های تاریخی بسیار زیبایی دارد و خانه‌های تاریخی "مجاهد" و "محسنی" جزو زیباترین و دیدنی‌ترین آثار در بافت کهن و محله قدیمی شاه رکن الدین واقع در خیابان طالقانی، کوچه شهید دیانی واقع شده است که گردشگران زیادی را برای بازدید از آن‌ها جذب می‌کند.