خوزتوریسم

گشایش دومین جشنواره ملی برداشت نیشکر

همزمان با سی‌ودومین سالگرد تأسیس شرکت توسعه‌نیشکر و صنایع جانبی، فعالیت‌های دومین جشنواره ملی برداشت نیشکر (شکرستان ۱۴۰۱)، دوشنبه ۲۳ آبان‌ماه، با همکاری گسترده اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، در محل شرکت کشت و صنعت نیشکر امیرکبیر آغاز شد. این جشنواره در قالب نمایشگاه، غرفه‌ها، کارگاه‌ها و برنامه‌های فرهنگی و هنری به مدت سه روز از ۲۳ تا ۲۵ آبان‌ماه دایر است.

در آیین گشایش این جشنواره که از صبح روز گذشته با حضور عبدعلی ناصری مدیرعامل شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی، پیمان نبهانی معاون گردشگری مدیرکل میراث‌فرهنگی خوزستان، رؤسای میراث‌فرهنگی اهواز، شوش، شادگان و حمیدیه، جمعی از مدیران شرکت توسعه نیشکر، دانش‌آموزان مدارس بخش اسماعیلیه و اهواز، کارکنان نیشکر، خانواده‌ها و اصحاب رسانه برگزار شد، مدیرعامل این شرکت ضمن اشاره به آخرین دستاوردهای نیشکر و صنایع جانبی، گفت: این جشنواره با همکاری گسترده اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خوزستان، در قالب نمایشگاه، غرفه‌ها و کارگاه‌ها و برنامه‌های متنوعی مانند سوارکاری، پرواز پاراگلایدر، دوچرخه‌سواری، کارگاه کتاب‌خوانی، نقاشی و خوشنویسی به مدت سه روز از ۲۳ الی ۲۵ آبان‌ماه به اجرا درمی‌آید.

ناصری افزود: سوارکاری، غرفه‌های متنوع صنایع‌دستی، حضور گروه‌های هنری از جمله خوشنویسان، فعالیت زنده در نمایشگاه، امکانات تصویری مناسب و تدارک اتوبوس روباز برای بازدید از مزارع از دیگر فعالیت‌های جشنواره دوم شکرستان ۱۴۰۱ است. برپایی غرفه‌های شهرستان‌های پیرامون نیشکر برای معرفی صنایع‌دستی و توانمندی‌های روستاهای اطراف طرح‌های نیشکر نیز از بخش‌های دیگر این جشنواره خواهد بود.

وی ادامه داد: از آنجا که یکی از سیاست‌ها و اهداف این جشنواره، همگرایی بیشتر میان اهالی هنر و فرهنگ و اهالی صنعت و کشاورزی است؛ لذا در ایام برگزاری، تنها محلی برای آمد و شد مستندسازان، عکاسان مستند، هنرمندان و فعالان میراث‌فرهنگی و گردشگری و همچنین دوستداران محیط‌زیست نخواهد بود؛ بلکه در طول برگزاری سه‌روزه این جشنواره، شاهد تردد مدیران و صاحبان صنعت و کشاورزی در محل برگزاری این جشنواره خواهد بود که البته این موضوع موجب برقراری دیالوگی نزدیک و مستقیم میان این دو صنف می‌شود تا از این رهگذر هرچه بیشتر میان آن‌ها قرابت ذهنی پدید آید و در نتیجه شکاف‌ها و کمبودهای موجود در این عرصه که به حق می‌توان آن را پل ارتباطی میان صنعت و هنر دانست برطرف شود.

مدیرعامل شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی با اشاره به این موضوع که در این جشنواره، آثار برگزیده در دو بخش جشنواره «شهد رسانه» و جشنواره «قاب سبز» معرفی و از برگزیدگان در بخش‌های مختلف تقدیر خواهد شد، گفت: بازدید برای علاقه‌مندان به جشنواره شکرستان آزاد است و افراد می‌توانند از ساعت ۹ تا ۱۷ با مراجعه به شرکت کشت و صنعت امیرکبیر در ۴۵ کیلومتری جاده اهواز به خرمشهر، از غرفه‌ها و برنامه‌های فرهنگی و هنری جشنواره شکرستان بازدید کنند.

جشنواره برداشت نیشکر به‌عنوان یکی از ۶۲ رویداد شاخص ملی در تقویم ملی رویدادهای گردشگری ثبت شده‌ است. همچنین بزرگ‌ترین عملیات متمرکز برداشت در بخش کشاورزی کشور با شروع برداشت محصول نیشکر از سطح ۶۸ هزار هکتار از اراضی طرح‌های توسعه نیشکر خوزستان آغاز شده‌ است. عملیات مکانیزه برداشت نیشکر در واحدهای نیشکری هرساله از اواخر مهرماه آغاز و تا اواسط فروردین‌ماه سال بعد ادامه خواهد داشت.

این جشنواره باهدف توانمندسازی جوامع پیرامون و عمل به مسئولیت‌های اجتماعی و همچنین فراهم آوردن یک فرصت فرهنگی برای ایجاد شور و نشاط و ایجاد جریان مستمر و بالنده تولید آثار فرهنگی در سه بخش نمایشگاهی برگزار گردیده است.

سنگ قبر تاریخی بانوی بختیاری به موزه باستان شناسی ایذه منتقل شد/ایذه شهری که به موزه روباز و سنگ نگاره‌ها معروف است

شهرستان ایذه یکی از مناطق شناخته شده در حوزه گورستان‌های تاریخی است. گورستان هایی که به دلیل وجود بی شمار بَردشیرهای تاریخی، سنگ قبرهای متنوع و ارزش مطالعاتی موجود، همواره در میان مناطق مختلف زاگرس نشین از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

به‌ گزارش خبرنگار ایلنا از خوزستان، با گذشت یک قرن از مرگ بی بی نوری جان اورکی لجمیراورک، از ایل بزرگ بختیاری، به همت خانواده وی، انجمن دوستداران میراث فرهنگی ایذه «تا ری شا» و پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر، سرانجام به دلیل نگرانی‌هایی که بابت تخریب، سرقت و یا انتقال غیرقانونی این اثر فرهنگی وجود داشت، این سنگ قبر به موزه شهرستان ایذه انتقال داده شد.

غفور اسکندری پژوهشگر بختیاری در این خصوص به ایلنا گفت: این سنگ قبر در حدود یک قرن پیش توسط برادر متوفا، امیرقلی اورکی به صورت برجسته تراشیده شده و به خط مکتبی ملاحسین قلی غنچه حجاری و بر روی این قبر نصب شد. روی این سنگ قبر عبارات «وفات مرحومه بی بی نوری جان بنت ملاعلی جان منطایفه لجمیراورک سخندری و سال وفات مرحومه» نوشته شده و دو طرف این سنگ قبر منقوش است.

اسکندری افزود: با توجه به این انتقال فرهنگی، بزودی مزار این بانوی بختیاری به شیوه امروزی بازسازی می شود و سنگ منقوش تاریخی اهدایی در موزه ایذه به نمایش عمومی خواهد رسید. در جغرافیای بختیاری نشین و مناطق بسیاری در زاگرس، قبرستان‌های تاریخی وجود دارند که مطالعه این قبرستان‌ها می‌تواند بازگو کننده بخش مهمی از هویت فرهنگی و تاریخی مردمان دیروز تا امروز در این نواحی باشد.

این هنرمند خوشنویس خوزستانی ادامه داد: یکی از شهرهای مهم و قابل توجه در حوزه مطالعاتی اینگونه قبرستان‌ها، شهرستان ایذه است. شهری که به موزه روباز و شهر سنگ نگاره‌ها معروف است و در جای جای این شهرستان باستانی می‌توان به وفور شاهد انواع قبرستان‌های تاریخی با نمونه‌های نادر از سنگ قبرها و بردشیرهای تاریخی بود. از همین روی و به دلیل نگرانی از هرگونه تخریب، فرسایش و سرقت‌های احتمالی واجب است تا مدیران حوزه میراث فرهنگی استان خوزستان به فکر تاسیس یک موزه سنگ برای انتقال و نگهداری از آثار سنگی منقول در حوزه جغرافیایی شهر ایذه باشند.

فرامرز خوشاب دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی ایذه «تا ری شا» نیز به خبرنگار ایلنا گفت: سنگ قبرها با ما حرف می‌زنند و باید با مطالعه دقیق اجزای این قبور به ناگفته‌ها و مفاهیم پیدا و پنهان مردمی پی برد که از دیرباز در این سرزمین زندگی می‌کردند. سنگ قبرهایی که به نشانهٔ شجاعت، دلاوری و ویژگی‌هایی چون هنرمندی در شکار و تیراندازی در جنگ و مهارت در سوارکاری، بر آرامگاهِ بزرگانِ قوم خود قرار می گرفتند و هم اکنون یادآوربخش مهمی از تاریخ شهر ایذه محسوب می شوند.

خوشاب می افزاید: اندازه سنگ قبر و نقوش حکاکی شده روی آنها بسته به جایگاه و مرتبه شخص متوفی در نزد بازماندگان متغیر بوده و تنوع اشکال در آثار به جای مانده در قبرستان‌های مناطق مختلف زاگرس، این حوزه میراثی را به یکی از بخش های مهم فرهنگی کشور تبدیل کرده است. سنگ قبرها «خوابیده و ایستاده» مملو از اوراق و اسناد هویتی است و مراقبت از این آثار باید به عنوان یک اصل در برنامه های حفاظتی اداره کل میراث فرهنگی و امور موزه ها قرار گیرد. خوشبختانه با رویکرد تازه‌ای که برخی از خانواده‌ها و طوایف در شهرستان ایذه در پیش گرفته‌اند بزودی سنگ قبرهای تاریخی بسیاری وارد بخش موزه‌ای این شهر خواهد شد و مردم می توانند این آثار تاریخی را در یک بخش واحد از نزدیک مشاهده کنند.

در ادامه، مهدی فرجی مدیر پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر نیز افزود: گوناگونی قبور و درگذشتگان ایل بزرگ بختیاری هم اکنون پایه و اساس مطالعات دانشگاهی و پایان نامه‌های بسیاری شده است که خود همین موضوع نشان دهنده بخشی از آورده های فرهنگی ایل بختیاری است و می بایست با توجه به نیاز جامعه برای شناخت مفاهیم فرهنگی، بیشتر از پیش مورد ارزیابی و مطالعه قرار گیرد.

وی افزود: مشهورترین یادمان ها بر روی قبور درگذشتگان سنگ قبرهای ایستاده «برد بالاسر» و شیرهای سنگی بوده که با نقوش ویژه‌ای طراحی می‌شده است. دیگر نمونه‌ها و سنگ‌ها با اشکال مختلف خوابیده یا صندوقی، ساده و سنگ چین شده در پیرامون خود روایت کننده بخش دیگری از زندگی جامعه آن روزها است. شاید بتوان مشهورترین اثر شناخته شده از «برد بالا سر» در منطقه بختیاری و به ویژه ایذه را سنگ قبری به شکل خلاصه شده یک بانو در آرامستان روستای چلکی در ابتدای ورودی شهر ایذه از سمت اهواز برشمرد.

فرجی ادامه داد: این سنگ قبر با شمایلی نزدیک به بانوی درگذشته، موهای بافته شده و آویزان در پشت، پیشانی، چشمان و سایر جزئیات بسیار هنرمندانه توسط حجاران آن روزگار تراشیده شده و بر بالای پیکر پاک آن درگذشته نصب شده که‌ در گونه خود کم نظیر است.

مدیر پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر گفت: پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر از بدو بنیان بارها بر اهمیت، مراقبت و حفظ این یادمان‌ها تاکید کرده است و مدیر اسبق این پایگاه، جعفر مهرکیان نخستین بار اهمیت آن را دریافت و تلاش وافری در جابجایی آن به محلی امن انجام داد. این تلاش‌ها تا امسال نیز ادامه داشته است، هر چند دست غدار تاراجگران تا تخریب آن پیش رفته و گور آن درگذشته را به انگیزه‌های واهی شکافتند، اما خوشبختانه بازماندگان آن روان شاد اهمیت موضوع را دریافته و رضایت خود را بر انتقال آن به موزه ایذه را اعلام کردند که مجموعه میراث فرهنگی خوزستان از همت بسیار بلند آنها تشکر می کند.

گفت و گو: بهنام رضایی مالمیر

چهارمین پاراتور نابینایان استان خوزستان به میزبانی کهن شهر باستانی شوشتر برگزار شد

این تور منحصر به فرد از زیر مجموعه گردشگری دستیافتنی، با هدف افزایش روحیه افراد نابینا و امکان استفاده این قشر از امکانات گردشگری و با هدف کارافرینی برای نابینایان و فعالان حوزه های مختلف گردشگری توسط بخش های فعال میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مهیا و اجرا گردید.

این تور توسط راهنمایان منتخب عضو انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان خوزستان تحت سرپرستی شرکت خدمات مسافرت هوایی و گردشگری غزنوی با طراحی، برنامه ریزی ، ایده پردازی و اجرای علی خرازی راهنمای بین المللی گردشگری و راهنمای برتر استان در سال ۹۵ و با حضور خانم جهرمی رییس انجمن و عضو هیات مدیره کانون انجمن های راهنمایان گردشگری کشور انجام شد
به منظور درک بهتر گردشگران نابینا از تاریخ باستان و سایت های مورد بازدید بروشورهای خط بریل شامل معرفی آثار و نیز آداب و رسوم تهیه شد.

راهبری گردشگرها و ارائه توضیحات توسط تیم راهنمایان منتخب استان خوزستان ، وسیله نقلیه توریستی، کمک های اولیه،، پذیرایی و ناهار، عکاسی و فیلم برداری از دیگر خدمات ارائه شده در این برنامه گردشگری بود.
همچنین مجموعه اقامتگاههای سنتی طبیب و افضل، خانه تاریخی مقدم، رستوران خانه تاریخی مستوفی در شهرستان شوشتر، خانه تاریخی ماپار و آزمایشگاه ژنتیک نورژن اهواز در کنار انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان خوزستان و شرکت خدمات مسافرت هوایی و گردشگری غزنوی به عنوان حامی و پشتیبانان تور مشارکت داشتند.

شایان ذکر است اولین پاراتور نابینایان در سال ۹۵ و تور ورزشی نابینایان در سال ۹۶، وسومبن پاراتور در سال ۱۴۰۰ توسط راهنمایان انجمن صنفی گردشگری استان خوزستان اجرا گردید.
گردشگری دستیافتنی شکلی از گردشگری است که شامل فرایندهای مشارکتی میان ذینفعان می­شود و افراد دارای نیازهای دسترسی از قبیل حرکتی، بینایی، شنوایی و ابعاد ادراکی را قادر می­سازد تا به شکل مستقل و با برابری و حفظ شان و منزلت برای آن­ها از طریق ارائه محصولات، خدمات و محیط­های گردشگری طراحی شده در سطح جهانی، از صنعت گردشگری بهرمند شوند. در کنار گروه­های بیان شده، افراد دارای معلولیت های دائمی و موقت، سالمندان، افراد چاق، خانواده­های دارای فرزندان کوچک و کسانی که در محیط­های ایمن­تر و با طراحی اجتماعی پایدارتر کار می­کنند را نیز شامل می­شود.
اسامی راهنمایان که در چهارمین پاراتور نابینایان مشارکت داشتند:

ژاله کاظم زاده، هادی حرمشاهی، نعمت کوچکی، سرور کوتی، ابوالفضل مهدی پور، اعظم موسوی، طاهره موسوی، مهدیس مکوندی ، مریم قصاب پور، صادق اسدی، پریسا احمدی،
فایل های صوتی زهرا مومنی و زهرا ثمندری

مشاورین برنامه : امین زاده درویش و محسن عاشوری

لباس سنتی دشداشه

یکی از لباس‌های سنتی در خوزستان دشداشه می‌باشد که با دستان هنرمندان عرب بافته می‌شود.

به گزارش خبرگزاری صدا و. سیما مرکز خوزستان ، استان خوزستان به علت وجود اقوام مختلف دارای فرهنگ‌ها، آداب و رسوم مختلف می‌باشد.

خوزستان رنگین کمان اقوام می‌باشد و در این رنگین کمان زیبا اقوام خوزستانی با توجه به فرهنگ و زبان خاص خود دارای لباس‌های سنتی هستند.

قوم غیور عرب در خوزستان قومی شجاع، دلیر و هنرمند هستند و لباس سنتی مردم عرب استان دشداشه می‌باشد که با دستان هنرمندان عرب بافته می‌شود.

همراه با پوشیدن لباس دشداشه، بر روی سر چفیه و عقال قرار می‌گیرد و برای حضور در مراسم‌های مختلف‌های استفاده می‌شود.

لباس های سنتی نمادی از فرهنگ و هویت هر قومی است و در خوزستان هر قومی دارای لباس های زیبا براساس سنت ها و فرهنگ خود می باشد

برای دیدن گزارش روی تصویر زیر کلیک کنید

شیردنگ ، هنر دستان زنان عشایر زاگرس نشین +فیلم

شیر دنگ هنر دستان زنان عشایر دیار زاگرس در خوزستان است که در جشن های شادی و سرور استفاده می شود .

زنان عشایر در مناطق زاگرس نشین خوزستان ، بانوانی هنرمند و خلاق هستند که با دستان های خود هنرهای زیبایی را خلق می کنند.

یکی از این هنرهای زیبا و چشم نواز ، شیر دنگ می باشد که با تنوع رنگ های مختلف های در مجالس شادی و سرور از آن استفاده می شود .

شیر دنگ از موی بز و از بافتن رنگ های مختلف خلق می شود و در اندازه های مختلف بافته می شود و نمادی از شادی و شادمانی است .

شیر دنگ بیشتر به عنوان تزیین در مجالس عروسی ، سیاه چادرهای عشایری و مشک استفاده می شود .

برای دیدن گزارش روی تصویر زیر کلیک کنید

درگذشت پیشکسوت احرامی‌بافی شوشتر

یکی از چهره‌های ماندگار حوزه صنایع‌دستی استان خوزستان و شهرستان شوشتر دار فانی را وداع گفت.

حاج رجبعلی فروزان‌زاده، پیشکسوت احرامی‌بافی شوشتر، از چهره‌های برجسته صنایع‌دستی استان و از بازنشستگان صاحب دانش اداره صنایع‌ دستی شوشتر محسوب می‌شد.

بخش زیادی از صنعتگران و دانش‌آموختگان نسل جدید احرامی‌بافی در شهرستان شوشتر از شاگردان این هنرمند پیشکسوت هستند که به عنوان مدرس عمر خود را در حوزه آموزش وقف کرد.

زنده‌نام فروزان‌زاده مدت‌های مدیدی در محل آسیاب‌های آبی و سرای افضل با احداث کارگاه بافندگی میزبان علاقه‌مندان و هنرجویان بسیاری بود. جدای از برگزاری دوره آموزشی احرامی‌بافی برای مندائیان اهواز یکی از عمده ‌فعالیت‌های درخورد توجه این هنرمند خوزستانی، مرمت و ترمیم درفش مندائیان خوزستانی است. این درفش ابریشمی که مدت‌ها به شکل مندرس و رها شده به فراموشی سپرده شده بود سرانجام با اقدامات این هنرمند خوزستانی مرمت نهایی شد.

ساخت دستگاه‌ها و راه‌اندازی خانه احرامی‌بافی و ملافه‌بافی، تلاش برای ثبت شهر ملی احرامی‌بافی، ساخت بسیاری از دستگاه‌های بافندگان خانگی، برگزاری دوره‌های آموزشی برای اداره میراث‌ فرهنگی، کمیته امداد، امور عشایر و افراد کم‌بضاعت در شوشتر، کمک برای فروش محصولات دختران روستایی و یاری رساندن به علاقه‌مندان به یادگیری، بخشی از فعالیت‌های این هنرمند خوزستانی است.

استاد فروزان‌زاده روز اربعین حسینی امسال دچار سکته شد و برای مدتی در بستر بیماری افتاد که سرانجام پس از آنکه برای چند روزی به کما رفته و شرایط سختی را طی کرده بود دیشب در بیمارستان خاتم شوشتر دیده از جهان فروبست.

بنابر اعلام میراث فرهنگی خوزستان، با توجه به اعلام خانواده این پیشکسوت پیکر حاج رجبعلی فروزان‌زاده چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۴۰۱ در بقعه سیدمحمد گلابی شوشتر تشییع و به خاک سپرده خواهد شد.

برگزاری کارگاه و نمایشگاه خوشنویسی به یاد قیصر امین‌پور

به مناسبت گرامی‌داشت زنده‌یاد قیصر امین‌پور کارگاه و نمایشگاه خوشنویسی از ۱۱ تا ۱۳ آبان ۱۴۰۱ از ساعت ۱۷ تا ۲۱ در کتابخانه شهید رجایی اهواز با حضور استاد رضا زدوار برگزار می‌شود.

به گزارش ایسنا، این رویداد به همت حوزه هنری خوزستان و با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانه‌های عمومی استان برگزار می‌شود و پخش مستند و شعرخوانی با حضور شاعران استان از جمله برنامه‌های جنبی آن است.

دکتر قیصر امین‌پور از زمره شاعرانی بود که از همان آغاز فعالیت‌های حوزه هنری به جمع گروه شعر این حوزه پیوست و همگام با سایر شاعران حوزه هنری در شب‌های شعر برگزار شده به شعرخوانی پرداخت.

او عضو شورای شعر و ادبیات حوزه بود و در تشکیل جلسات شعرخوانی و نقد و بررسی شعر و تشویق و ترغیب شاعران جوان انقلاب نقش مؤثر و ارزنده‌ای داشت. وی به تدریس زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه اشتغال داشت.

از آثار قیصر امین‌پور می‌توان به مجموعه شعر «آینه‌های ناگهان»، «گزینه اشعار»، مجموعه شعر «گل‌ها همه آفتابگردان‌اند» و «دستور زبان عشق» اشاره کرد. «دستور زبان عشق» آخرین دفتر شعر قیصر امین‌پور در کمتر از یک ماه به چاپ دوم رسید.

قیصر امین‌پور متولد شهرستان گتوند در هشت آبان سال ۱۳۸۶ درگذشت و در زادگاهش به خاک سپرده شد.

اندیمشک ما» کتاب شد

کتاب «اندیمشک ما» شامل ۱۲۱ نوشته از اندیمشکی‌های سرتاسر جهان به کوشش دکتر عباس امام، استادیار آموزش انگلیسی دانشگاه شهید چمران اهواز چاپ و منتشر شد.

به گزارش ایسنا، در بخشی از مقدمه این کتاب می‌خوانیم:

اندیمشک که از همان آغاز اندیمشک شدن با ورود پدیده‌های نوین قرن بیستم مانند صنعت راه‌آهن (علت اصلی شکل‌گیری شهر جدید) شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی، سد دز، تعمیرگاه مرکزی ماشین‌آلات سازمان آب و برق به نام سی‌اس (CS)، تاسیسات نوین نیروی هوایی پایگاه وحدتی، پایانه تعمیراتی نیروی زمینی ارتش، شرکت‌های کشت و صنعت مکانیزه، کشت نیشکر هفت تپه و شبکه گسترده آبیاری دز همنشین شد تا آستانه پیروری انقلاب اسلامی از توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی رو به رشدی برخوردار شد. توسعه فیزیکی شهر و عمران شهری از سطح مطلوبی برخوردار گردید و زیرساخت‌های اجتماعی ـ فرهنگی متناسبی در آن راه‌اندازی و شروع به کارکرد به گونه‌ای که در سال ۱۳۵۷ جامعه شهری اندیمشک با جمعیتی ۳۰ـ۲۵ هزار نفری دارای سه سینما، دو باشگاه ورزشی ـ هنری، استخر، چندین تیم ورزشی در رشته‌های گوناگون، دو درمانگاه و یک بیمارستان مناسب و مهمتر از همه یک ایستگاه راه‌آهن بود که روزانه شاهد نقل و انتقال صدها مسافر و کالاهای متفاوت بود. همین شرایط باعث شد تا با توجه به این زیرساخت‌های نوین، فضای اجتماعی ـ فرهنگی ـ هنری شهر از رنگ و بوی نوگرایانه‌ای مانند دو شهر نوساز آبادان و مسجدسلیمان برخوردار گردد. طبعا در چنین فضایی اکثریت قریب به اتفاق اهالی مهاجر شهر در زیستی مسالمت‌آمیز با یکدیگر روزگار می‌گذراندند.

کتاب «اندیمشک ما» شامل مطالبی از دکتر عباس امام، سرتیپ خلبان جلال آرام، جمشید آرام، امیر آریافرقلاوند، خدایار آزادی، محمدعلی ابوقداره، دکتر اسحاق ارجمندسیاهپوش، شیرین اقبال، نی‌نی اقبال، عظیمه امام، وجیهه امام، کامل انصاری‌خواه، حسین بذرافکن، امیرحسین بزرگی‌قلاوند، یحیی بهادر، دکتر ارمغان بهداروند، طاهره بهزادپور، حسن پازوکی، حسین پاکدل، مهرداد پوشایی، محمود تابنده، سعید تخت‌شاهی، احمد جمشیدی، احمد جوراک، پروفسور نصرالله جهدی، محمدحسین حکمت‌فر، دکتر عبدالرضا خردمند، محمد خزایی، مراد خیرالله‌زاده، حاج محمدرضا دوستانی، کرامت دیناروندی، هما رزاقی، مهندس محمد رشیدی، نجات رکنی، عزت زنگنه، رحیم سبزواری، حسینعلی سپهوند، پرویز سرمست، اردشیر سگوند، جهانبخش سلطانعلی، مسعود سلامی، فرشاد شایگان‌پناه، حسین شکرپور، شهلا شفیعی، دکتر ندا شفیعی، زمان شهاوند، لاله صادقی، مهندس فریده صحت‌پور، مهندس علی صلح‌دوست، محمدعلی طهماسبی بیرگانی، مرتضی طیبی، علی علی‌پور، مرتضی عیدی‌گماری، سرتیپ خلبان محمد غلامحسینی، مجید فولادوند، فهیمه فیلی‌نژاد، غلامعباس قلاوند، دکتر ناصر کرمی، اعظم کریمی، دکتر لیلی کمالوند، امیر لیوارجانی، فرامرز محمدی، غلامعباس مختاری، محمود مرادی، ایمان مولایی‌نژاد، مهندس علی صلح‌دوست، هاشم مهدوی، کامران مهذب، حسین مهرآذین (دلجو)، صحبت مهرپیما، جاوید مینویی، اردشیر نیازی، محمد هواشم و دکتر علی یاری است.

کتاب حاضر را انتشارات دارالمؤمنین انتشار داده است.

شادگان تنها شهر بدون هتل و مسافرخانه

شادگان به شهر بدون هتل و مسافرخانه معروف است ، چون مردم این شهر حتی مهمان غریبه را به منزل خود دعوت کرده و پذیرایی می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خوزستان ، یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان شادگان تالاب بین المللی شادگان است.

تالاب شادگان (به انگلیسی: Shadegan Ponds) درجنوب شهر شادگان در خوزستان قرار گرفته است و یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های حیات وحش ایران محسوب می‌شود که گونه‌هایی کمیاب از گیاهان و حیوانات در آن زندگی می‌کنند و از معدود تالاب‌هایی است که در فهرست میراث طبیعی یونسکو ثبت شده است.در بین آب‌های این تالاب دو روستا قرار گرفته اند که شهر ونیز را برای بازدید کنندگان تداعی می‌کنند.

وسعت تالاب شادگان حدود ۴۰۰ هزار هکتار است که ۲۹۰ هکتار آن جزو مناطق حفاظت شده محسوب می‌شود.از آنجایی که مهمان نوازی از سنت‌های قبایل این سرزمین است می‌توان این شهرستان و تالاب بین المللی شادگان را به عنوان یکی از جاذبه های مهم گردشگری خوزستان معرفی کرد زیرا مردم این شهر بدون هتل و مسافرخانه ، از مهمانان در منازل خود پذیرایی می کنند.

صراخیه نام یکی از روستا‌های خوزستان است که نزدیک تالاب شادگان در بخش خنافره، دهستان ناصری، شادگان واقع شده که این روستا به عنوان یکی از روستا‌های دارای جاذبه گردشگری خوزستان معرفی شده‌است.

این روستا به لحاظ مردم‌شناسی از اهمیت زیادی برخوردار بوده و می‌تواند بخشی از فرهنگ بومی منطقه را بازگو کند.رفت‌وآمد در این روستا و بین روستا‌های اطراف همچون رفت‌و آمد در ونیز ایتالیا با قایق است و اهالی روستا‌های صراخیه و رگبه ساکنان اصلی تالاب شادگان را تشکیل می‌دهند.

یک پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی با اشاره به جولان حفاران غیرمجاز و قاچاقچیان اشیاء تاریخی در کشور گفت: عدم وجود ضوابط بازدارنده در متن قوانین یا ضعف در خصوص ضمانت اجراهای در نظر گرفته شده، علت این معضل اساسی است.

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، تمدن و تاریخ طولانی ایران باعث شده تا کشور ما یکی از چند کشور معدود دنیا محسوب شود که دارای بیشترین تعداد آثار تاریخی و به تعبیر دقیق‌تر میراث فرهنگی باشد که قبل از هرچیز شناسنامه و هویت هر ایرانی محسوب می‌شود.

با وجود این امر و رسالت سنگین نهادهای مربوطه در زمینه حفظ و حراست از این آثار و ابنیه تاریخی که به نوعی زیربنای فرهنگی نسل‌های آینده کشور را تشکیل می‌دهند؛ به دلیل برخی از ضعف‌های ساختاری و اجرایی که عمدتاً به نقص در زمینه قانون‌گذاری و نبود سازوکارهای بازدارنده و حمایتی حقوقی لازم باز می‌گردد باید گفت کارنامه چندان درخشان و خوبی در این زمینه حاصل نبوده است.

در سایه برخی از همین کاستی‌ها و نبود نظارت‌ها شاهد گستردگی حفاری‌های غیرقانونی و تعدد استخراج‌های غیرمجاز و قاچاق اشیاء تاریخی و فرهنگی نفیس و ارزشمند ایران به دیگر کشورها و به‌ویژه برخی از کشورهای همسایه و منطقه هستیم؛ به گونه‌ای که با یک جست‌وجوی ساده در اینترنت در خواهیم یافت که کشورهای حاشیه خلیج فارس از امارات، کویت و عربستان گرفته تا عراق و حتی ترکیه، به بازاری برای حراج و فروش آثار تاریخی و فرهنگی ایران زمین بدل شده‌اند.

بدون تردید یکی از مهمترین علل رخداد این موضوع را باید فقدان قوانین کارآمد و بازدارنده دانست؛ به گونه‌ای که باعث شده یک شخص بتواند در کشورمان با یک جست‌وجوی ساده اینترنتی به انواع و اقسام وسائل و ادوات مورد نیاز و ضروری برای شروع به عملیات استخراج و یا حفاری غیرمجاز دست پیدا کند.

درحالی‌ که مکرر اعلام شده است خرید و فروش این دست از ادوات غیرقانونی بوده و واجد وصف مجرمانه است، اما به دلیل ضعف قانون در وضع ضمانت اجراهای لازم و بعضاً عدم اجرای صحیح کماکان شاهد جولان این معضل در عرصه میراث فرهنگی و انتشار مداوم اخباری مبنی بر انجام عملیات‌های کاوش غیرقانونی و یا قاچاق اشیاء باستانی هستیم.

بر همین اساس و به منظور تنویر هرچه بیشتر علل و عوامل ایجاد کننده این مشکل و شناخت بهتر ریشه‌های آن با رویکرد درمان و پیشگیری توسط مسئولین، مجتبی گهستونی؛ فعال حوزه میراث فرهنگی در گفت‌و‌گو با خبرنگار تسنیم توضیحاتی را ارائه کرد.

وی با اشاره به این موضوع که معمولاً اشیاء و آثار تاریخی که در حین عملیات اکتشاف و حفاری به دست می‌آیند شامل سکه‌های طلا، نقره و ظروف سفالی و ....است، گفت: این اشیاء معمولاً علاوه بر بهره‌مندی از ارزش تاریخی و معنوی دارای ارزش ریالی بالایی هستند که همین موضوع به نوعی امری فریبنده و وسوسه‌انگیز برای حفاران غیرمجاز و قاچاقچیان اشیاء تاریخی محسوب می‌شود.

این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی ادامه داد: هم‌‌اکنون شبکه گسترده مافیایی در مسیر کشف آثار تاریخی و قاچاق آن به سایر کشورها فعال است و متأسفانه این فعالیت‌ها در اشکال و قالب‌های مختلفی اعم از شبکه‌های منسجم، گروه‌های مقطعی و حتی بعضاً به صورت فعالیت‌های انفرادی انجام می‌گیرد که همین امر باعث ایجاد تعرض به محوطه‌های تاریخی و تحمیل آسیب و خسارات زیادی به دلیل بهر‌ه‌برداری غیرعلمی و اصولی اشیاء در هنگام عملیات اکتشافی می‌شود.

این فعال حوزه میراث فرهنگی در ادامه با بیان این مطلب که هم‌اکنون مجموعه‌داران گنجینه‌های تاریخی و باستانی کشور در چارچوب خاص قوانین و ضوابط حاکم در حوزه میراث‌ فرهنگی کشور با مجوزهای قانونی مربوطه از دستگاه‌های متولی این امر در حال فعالیت هستند، بیان کرد: در مقابل اما مافیایی وجود دارد که سیطره فعالیت آنان به نحوی گسترده است که خود را مجموعه‌دار گنجینه و عتیقه‌های تاریخی دانسته و همواره با قاچاق اشیای تاریخی به کشورهای مختلف به اهداف سودجویانه و کسب درآمدهای هنگفتی می‌رسند.

مطابق صحبت‌های گهستونی، در طول ادوار و سالیان گذشته و از قدیم‌الایام همواره وجود حفاری‌های غیرمجاز و قاچاقچیان اشیاء تاریخی در کشور و سراسر دنیا امری محرز و غیرقابل انکار بوده است؛ با این وجود اما در کشور ما متأسفانه به دلیل وجود علل و عوامل مختلی از جمله عدم وجود ضوابط روشن و صریح بازدارنده در متن قانون و یا ضعف در خصوص ضمانت اجراهای در نظر گرفته شده در قوانین موجود و نیز عدم بازنگری برخی از قوانین مرتبط در طول دوران گذشته این دسته از افراد و گروه‌ها با میدان‌داری و فراغ بال بیشتری به انجام فعالیت‌های غیرمجاز خود می‌پردازند.

افزایش تقریباً 80 درصدی جرائم آثار منقول تاریخی و یگان حفاظت خالی از امکانات و نیرو

این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی با اشاره به افزایش 79 درصدی سرقت، تجارت اشیاء تاریخی و استفاده از فلزیاب در بازه زمانی 1395 تا 1399، اظهار کرد: به اذعان قاطبه کارشناسان میراث فرهنگی علت عمده عارض شدن چنین مسئله‌ای وجود بدنه و تشکیلات متزلزل و سست یگان حفاظت وزارت میراث فرهنگی است که وظیفه اصلی آن حفاظت و حراست از آثار تاریخی و همچنین مقابله و مبارزه با هرگونه اقدام غیرمجاز در راستای نفی قوانین اکتشاف و قاچاق اشیاء تاریخی است.

وی نبود نیروی انسانی متخصص و متبحر، کمبود امکانات و وسایل لجستیکی و همچنین نداشتن تشکیلات رسمی و شناخته شده در سطح جامعه را علت عدم اقتدار و تزلزل این ارگان مهم و حیاتی در حفظ میراث فرهنگی کشور دانست و افزود: با توجه به وجود چنین نواقص و کاستی‌هایی تاب‌آوری یگان حفاظت میراث فرهنگی در برابر اعمال غیرقانونی و حفاران غیرمجاز بسیار کم، ضعیف و شکننده است.

این فعال حوزه میراث فرهنگی یکی از مصادیق بدنه سست و غیر مجهز یگان حفاظت را این موضوع دانست که باید تقریباً در تمامی عملیات‌های ناظر بر دستگیری متخلفان و کشف و ضبط آثار قاچاق تاریخی، به دلیل عدم وجود نیرو و امکانات لازم و کافی در یگان حفاظت، عملیات به صورت کامل با دخالت و یاری عوامل نیروی انتظامی صورت بگیرد.

گهستونی در ادامه صحبت‌های خود اذعان کرد: در حالی که در مناطق و محوطه‌های که از لحاظ حفظ محیط زیست و منابع طبیعی حائز اهمیت ویژه است، به صورت ملموس شاهد حضور پررنگ و مقتدارنه ماشین‌های جنگل‌بانی و یا محیط زیست به جهت بررسی و پایش مداوم هستیم؛ اما در مقابل در سایت‌های تاریخی و محوطه باستانی که دارای ارزش تاریخی و هویتی بسیار بالایی برای کشور هستند، هیچگونه رد و نشانی از ماشین‌های یگان حفاظت دیده نمی‌شود که این موضوع قابل انتقاد و گلایه بوده و حتماً باید به آن توجه شود.

این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی توضیح داد: به جرأت می‌توان گفت در بسیاری از شهرهای کشورمان که دارای ارزش تاریخی بسیار بالایی هستند، اساساً حتی ماشین‌های مربوط به یگان حفاظت برای مردم شهر ناشناخته و ناآشنا است؛ چراکه در بسیاری از موارد ماشین‌های مربوط به یگان حفاظت فاقد رنگ و نشانه خاصی است.

موروثی شدن قاچاق اشیاء تاریخی در سایه ضعف قوانین بازدارنده

وی همچنین عنوان کرد: بنابراین این امر مسجل است که حضور بی‌رمق و نیم‌بند یگان حفاظت به منظور انجام وظایف اصلی خود موجب می‌شود که متقابلاً افراد سودجو و متخلف در امر قاچاق و حفاری‌های غیر مجاز اشیاء تاریخی قوی‌تر و جسورانه‌تر عمل کنند؛ به طوری که در بسیاری از شهرها و روستاهای کشور انجام چنین فعالیت‌های غیر مجازی را مرسوم و آن را میراث‌دار شغل پدران و اجدادان خود می‌دانند و بدون وجود هیچگونه ترس و یا خجالتی بر انجام آن اصرار می‌‌ورزند.

مطابق گفته‌های این فعال حوزه میراث فرهنگی، بر همین اساس و با توجه به جمیع توضیحات و دلایل بیان شده که همگی منتج به کاهش اقتدار یگان حفاظت و عدم هم‌راستایی تجهیزات این یگان با نیروی انتظامی می‌شود باید گفت که این نهاد مهم و اساسی تنها به نیروهای ضابطی تبدیل شده‌اند که نمی‌توان از آن کارآمدی و بازدارندگی لازم را در راستای برخورد با تخلفات موجود در این حوزه انتظار داشت.

گهستونی همچنین معتقد است: از سوی دیگر ضعف اجرایی قوانین مرتبط در این حوزه در سطح کلان کشور موجب می‌شود تا در برخی از موارد در صورت کشف و ضبط اشیاء تاریخی و دستگیری متخلفان امر و تحویل آنان به جهت انجام سلسله مراتب قانونی به دستگاه قضایی، مجرم صرفاً ظرف مدت کوتاهی بدون اعمال قانون و پرداخت جریمه آزاد شود که همین امر یقیناً باعث جری‌تر شدن فرد و تداوم فعالیت‌های مجرمانه‌اش می‌شود.

سرکشی به سایت‌های تاریخی منوط به دریافت گزارش انجام تخلف در محوطه‌ها!

این پژوهشگر حوزه میراث فرهنگی وجود عدم برنامه‌ریزی مدون و منسجم در راستای زمان‌بندی و چگونگی سرکشی و بازدید از سایت‌های باستانی و تاریخی کشور توسط یگان حفاظت فعال در وزارت میراث‌ فرهنگی را از اهم مسائل و معضلات موجود در این راستا عنوان کرد و گفت: در این خصوص تنها شاهد ارائه گزارش‌های هیجانی و بعضاً غیرواقعی هستیم که همین امر در نهایت موجب اعمال نظرهای صوری و در نهایت قربانی شدن محوطه و سایت‌های تاریخی می‌شود.

وی در این باره توضیح داد: متأسفانه در سایه عدم وجود ساز و کار و تعریف مشخصی در خصوص نحوه بررسی و پایش وضعیت سایت‌های تاریخی و نیز کیفیت چگونگی بازدید از محوطه‌های مذکور در مواردی که با مشکل بعد مسافت و دوری سایت از محل استقرار یگان حفاظت مواجه هستیم، مشکلاتی بروز می‌کند که نیازمند اتخاذ تمهیدات لازم برای رفع آن هستیم؛ برای مثال در اینگونه موارد به دلیل بعد مسافت، عمدتاً بازدیدهای میدانی یگان حفاظت در راستای پایش وضعیت سایت‌ها منحصراً منوط به ارائه و وصول گزارش تخلف در سایت مربوطه است که ناگفته پیداست صحیح نبوده و آسیب‌زننده است.

این فعال حوزه میراث فرهنگی در پایان با اشاره به این مطلب که فلزیاب‌ها مهم‌ترین ابزار فعالان غیرمجاز در راستای انجام حفاری و اکتشافات است، خاطرنشان کرد: هرچند هیئت دولت دستور لازم برای جمع‌آوری و ضبط فلزیاب‌هایی که در خارج از چارچوب قانونی تعریف شده عرضه شوند، صادر شد، اما سؤال مهم و اساسی اینجاست که آیا در طول چند سال گذشته تمامی فلزیاب‌های مصادره شده در مأمن امنی ضبط و نگه‌داری شده‌اند و یا اینکه این ادوات در سایه نبود نظارت‌های لازم به دلایل گوناگون از جمله اسقاطی شدن و ... در سایه ضعف قوانین موجود مجدداً به چرخه کار و فعالیت متخلفان بازگشته‌اند

منبع تسنیم