بررسی کتیبه‌های بقعهٔ امامزاده عبدالله شوشتر با محوریت سنگ‌نوشته‌های مناره‌های عصر نادری

سنگ‌نوشته­‌ها و کتیبه­‌های تاریخی دربرگیرنده اطلاعات ارزشمندی هستند که بیانگر برخی وقایع و رویدادهای زمان خودند و می‌توانند بدون هیچ‌گونه واسطه­‌ای پاره‌­ای از اطلاعات عصر خود را به نسل‌های آینده منتقل نمایند.
یکی از بناهای تاریخی شهرستان شوشتر بقعه امام­زاده عبدالله است که تاریخ ساخت آن، با توجه به کتیبه­‌ای که به خط کوفی در ورودی بقعه قرار گرفته، مربوط به سال ۶۲۹ هجری است. این اثر تاریخی به دلیل اهمیتش نزد مردم، همیشه مورد توجه حکام محلی قرار داشته است و این امر باعث شده تا برخی اخبار آن زمان و اسامی احکام حکومتی و غیره بر روی دیوارهای این بنا نصب گردد.
از مهم‌ترین سنگ‌نوشته‌­های ارزشمند این بنا، ۹۷ قطعه کتیبه مربوط به زمان نادرشاه افشار و حکومت محلی عباسقلی­‌خان است که اشعار این کتیبه‌ها سروده رأفت شوشتری از شاعران آن روزگارند که شرحی از مرمت­‌ها و بازسازی دو منار بقعه امامزاده عبدالله را به دست می‌دهند. این سنگ‌نوشته­‌های ارزشمند قرن­‌هاست که به دلیل موقعیت قرارگیری آنها در میانه هر دو منار و در ارتفاعی دور از دسترس و نیز آسیب‌های فراوانی که طی گذر قرن‌ها بر آنها وارد شده از چشم پژوهشگران دور مانده­‌اند.
­پژوهش حاضر می‌کوشد تا ضمن بررسی برخی کتیبه‌های این بنا و نگاهی کارشناسانه به سنگ‌نوشته‌های عصر نادری و بازخوانی آنها خواننده را با برخی از زوایای پنهان تاریخ هنر و ادبیات این دوره شهر شوشتر آشنا سازد.
این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گردیده و حاصل بررسی میدانی است و در کنار آن از برخی منابع کتابخانه‌ای برای روشن‌تر شدن موضوع بهره­ گرفته شده است.


پژوهشگران:
علی‌محمد چهارمحالی، هادی سرابی شوشتری، علی‌رضا چهارمحالی، فاطمه علیدادی
،

برای دانلود مقاله روی تصویر زیر کلیک کنید

 https://s30.picofile.com/file/8475494826/golhon_v8n1p177_fa.pdf.html