خوزتوریسم
به بهانه ثبت ملی بافت تاریخی شیراز ..دروازه شوشتر
به بهانه ثبت ملی بافت تاریخی شیراز..دروازه شوشتر
نقشه قدیمی از محلات و دروازه های تاریخی شهر شیراز که دروازه ای به نام شوشتر نام گذاری شده است.
.
برای آنهایی که در شیراز زندگی می کنند و یا لااقل رفت و آمدی به این شهر دارند دروازه کازرون نامی آشناست نامی که قدمت تاریخی دارد و در بافت قدیمی شهر قرار گرفته است.
زمانی نه چندان دور دروازه کازرون یکی از دروازه های شش گانه شیراز بوده است و در کنار دروازه های اصفهان ، قرآن ،سعدی ،شاه داعی الله ،قصابخانه محل تردد کسانی بوده است که از سمت بوشهر و کازرون به شیراز رفت و آمد داشته اند.
شیراز در تقاطع مهم ترین راه‌های ارتباطی شمال به جنوب و شرق به غرب كشور قرار دارد و در دوران هخامنشیان در مسیر شوش به تخت جمشید و پاسارگاد بود. در دوران ساسانیان نیز راه ارتباطی شهرهای مهمی مانند بیشاپور، گور و استخر به شمار می‌رفت. برای ورود به این مسیرها نیاز به ساخت دروازه بود و در زمان عضد الدوله دیلمی هشت دروازه در شیراز به نام‌های استخر، سلم، كوار، فهندژ، شوشتر، غسان، منذر و بند آستانه ساخته شد که دروازه شوشتر بعدها به دروازه کازرون شهرت یافت.
در دوره زندیه كریم خان زند حصار شیراز را كوچكتر کرد و تعداد دروازه‌های داخل حصار را به شش دروازه رساند اما دروازه کازرون (شوشتر) همچنان در این شهر حفظ شد.
ایـــن دروازه در جنـــوب شـــیراز و در نزدیکـــی بقعـــه ســـید تاج الدیـــن غریـــب (ع) قرار داشـــته اســـت و بـــه دلیل رفـــت آمد مـــردم و مســـافرین بـــه ســـمت کازرون و شوشـــتر، دروازه را دروازه کازرون و شوشـــتر نیـــز نامگذاری کرده بودند
مقدســـی جغرافیدان قـــرن چهارم هجری قمری در کتاب بافت تاریخی شـــیراز ایـــن دروازه به اســـم دروازه شوشـــتر نام برده اســـت
چون از این دروازه ســـابقا به شـــهرهای خوزســـتان می رفتند وشوشتر به عنوان پایتخت خوزستان بود از ایـــن لحـــاظ دروازه غربـــی شـــهر کـــه از آن بـــه شوشـــتر خوانـــده شـــد
ولی بعدها که خوزســـتان از حیطه تصـــرف و نفوذ حکمرانان فارس خارج شـــد و شـــهر کازرون به جای شـــهر باســـتانی بیشـــاپور اهمیت و اعتباری کامل یافت، به کازرون تغییر نام داد حمدالله مســـتوفی در اواخـــر دوره اتابکان در کتابش ایـــن دروازه بـــه دروازه کازرون نام برده اســـ
این محدوده امروز مسیر ارتباطی مهمی به شمار می‌رود و از مراکز اصلی خرید میوه و تره بار در شیراز است.
پ.ن:
بافت تاریخی شیراز با وسعت ۳۶۰ هکتار به عنوان یکی از ارزشمندترین بافت‌های مسکونی تاریخی ایران شناخته شده است؛ این بافت ترکیبی منحصربه‌فرد از کوچه پس کوچه های قدیمی، خانه‌ها و بناهای قدیمی است که همه امکانات زندگی فردی و اجتماعی را دارد.
جلسه شورای ملی ثبت آثار تاریخی و فرهنگی وزارت میراث‌فرهنگی، با دستور کار بررسی پرونده ثبت ملی بافت تاریخی شیراز روز دوشنبه - دوم مرداد ۱۴۰۲- با حضور علی دارابی قائم مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی، مصطفی پورعلی مدیرکل دفتر ثبت آثار تاریخی، حسین عباسی مهر مدیر پایگاه بافت شیراز و علیرضا قلی نژاد مدیر پیشین بافت تاریخی شیراز و از کارشناسان میراث فرهنگی در وزارت میراث فرهنگی، گرشگری و صنایع دستی تشکیل و پس از بررسی پرونده، بافت تاریخی شیراز در فهرست آثار ملی ثبت شد.
