هنر حجاری در شوشتر

شکل دادن و نقش‌پردازی سنگ به روش‌های برش، تراش، خراش و تلفیقی به‌منظور ساخت و تزئین اشیا یا ابزارهای مختلف را هنر حجاری می‌گویند. سنگ‌ها به دلیل برخوردار بودن از ویژگی‌های سختی، مقاومت، دوام و فراوانی در طبیعت به‌عنوان ماده‌ی اولیه تولید گروهی از آثار صنایع دستی ایران به شمار می‌روند.

حجاری، هنر کندن نقش بر سنگ و صنعت بریدن آن برای کاربرد در معماری و نیز هنر و صنعت ساختن اشیای سنگی می‌باشد که نخستین تجربه بشر در حجاری و سنگ‌تراشی در ابزارسازی بوده است. به‌این‌ترتیب که با ایجاد تراش‌هایی در سنگ خشن‌ترین ابزاری را ساخت که به ساطور ابزار و قلوه ابزار معروف است.

امروزه هنرمندان سنگ‌تراش از روش‌های مختلفی در این هنر استفاده که می‌کنند که انواع روش‌های رایج در حجاری عبارت‌اند از: تراش سنگ (مانند جواهرتراشی، خراطی و نقش برجسته) برش سنگ (مانند معرق و مشبک)، خراش سنگ (مانند حکاکی) و روش‌های تلفیقی (مانند نقش برجسته مشبک). در شکل «1» انواع روش‌های تولید آثار سنگی به صورت کامل در نمودار نمایش داده شده است.

شوشتر شهرِ آب و آبادی از دیرباز تا کنون ، مهدِ پیدایش شکوه و هنرهای بسیاری بوده که حجاری یکی از آثاری است که نشان می دهد این شهر از تمدنی غنی و طولانی برخورداره است .

برای دیدن گزارش روی تصویر زیر کلیک کنید

فیلم | احیای هنر از یاد رفته حجاری در شوشتر | خبرگزاری فارس