.
پنجم تیرماه سالروز ثبت جهانی سازه های آبی تاریخی شوشتر در فهرست میراث جهانی یونسکو گرامی باد

عنوان بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی، وصفی است که مادام دیولافوا از سازه‌های حیرت‌انگیز و اعجاب‌آوری که در شوشتر دیده است در سفرنامه خود آورده است. اغراق آمیز نخواهد بود اگر سازه های آبی شوشتر را یکی از عجایب جهان باستان بدانیم. این مجموعه از چنان عظمت و شگفتی برخوردار است که با دیدن آن، پی به نبوغ سازندگان آن خواهید برد.

سازندگان سازه های آبی شوشتر از نبوغ و دانش فنی زیادی در زمینه مهندسی هیدرولیک برخوردار بوده‌اند و با مدیریت و کنترل آب، اقدام به بهره‌برداری صحیح و اصولی از منابع آبی کرده‌اند. آن‌ها با احداث سازه های آبی متعدد، انحراف و انتقال آب رودخانه کارون؛ کاملا هوشمندانه از آب نهایت استفاده را برده‌اند و از آن برای آشامیدن، آبیاری زمین‌های کشاورزی و صنعت استفاده‌ کرده‌اند

.این ۱۳ اثر تاریخی به فاصله کمی از یکدیگر در محدوده کهن شهر باستانی شوشتر واقع شده‌اند که با احراز معیارهای ۱، ۲ و ۵، با عنوان سیستم آبی تاریخی شوشتر به صورت یکجا به عنوان دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ در سال ۸۸ به ثبت رسیده‌اند.

آثار باستانی زیر به عنوان دهمین اثر ایران با عنوان سیستم آبی تاریخی شوشتر به صورت یکجا در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسیده‌اند:

بند میزان

برج کلاه فرنگی

رودخانه دست کند گرگر

پل بند گرگر

مجموعه آبشارها و آسیابهای آبی

بند برج عیار و نیایشگاه صابئین

بند ماهی بازان شوشتر (بند خداآفرین)

قلعه سلاسل

نهر داریون

پل بند شادروان

بند خاک

پل بند لشکر و پل شاه علی

بند شرابدار

سازه‌های آبی شوشتر | تاریخچه، تصاویر و راه‌های دسترسی | کایت