لنج های به گِل نشسته - آبادان

لنج‌سازی یکی از صنایع دستی قدیمی و پراهمیت در جنوب ایران است که در لب ساحل رود بهمنشیر در آبادان در استان خوزستان نیز لنج چوبی و لنج فایبر گلاس تولید و لنج شکسته تعمیر می‌شود.

 

لنج‌سازی در کلام بومی‌ها «گلافی» خوانده می‌شود و لنج‌سازان نیز «گلافان» نامیده می‌شوند. دانش این صنعت نسل‌به‌نسل در خانواده‌ها از پدر به پسر منتقل شده است و هم‌چنان زنده و پویاست. لَنج، گونه‌ای از کشتی کوچک باری است که در اصل یک قایق بزرگ موتوری با عرشه‌ی باز یا نیمه‌باز است. مصالح اولیه‌ی مورد نیاز برای ساخت لنج‌های سنتی، چوب‌های جنگلی مقاوم در برابر رطوبت است. از این چوب‌ها برای ساخت اسکلت لنج استفاده می‌شود و برای ساخت بدنه نیز از تخته‌هایی هندی به نام «سای» استفاده می‌شود. عمر لنج‌های چوبی به صد سال هم می‌رسد و هم‌اکنون نیز لنج‌ها به دریانوردی و حمل کالا مشغول هستند که برخی از آن‌ها 90 سال از عمرشان می‌گذرد و با این حال بدون هیچ مشکلی به کارشان ادامه می‌دهند. این در حالی است که عمر مفید لنج‌های فایبرگلاس در نهایت به بیش‌تر از 20 سال نمی‌رسد. از سویی دیگر به گواه لنج‌داران به دلیل آن‌که بیش‌تر مواد به کار رفته در ساخت شناورهای فایبرگلاس مواد شیمیایی است، بخش زیادی از مواد غذایی، هم‌چون هندوانه و انواع میوه‌ها که به وسیله‌ی آن‌ها به کشورهای دیگر صادر می‌شود، فاسد شده و از بین می رود. حال آن‌که این محصولات در لنج‌های چوبی بدون مشکل جابه‌جا می‌شوند. انتظار می‌رود حالا با ثبت جهانی این صنعت سنتی و ریشه‌دار، حمایت‌ها از لنج‌سازی و لنج‌سازان بندرگاه‌های جنوبی ایران برای ارتقای دانش ساخت لنج و هم‌چنین امینت شغلی فعالان در این صنف بیش‌تر شود.

علی‌رغم این‌که صنعت لنج‌سازی می‌تواند در موضوع اشتغال‌زایی و پویاتر شدن منطقه کمک شایانی کند، در موضوع گردشگری صنعتی نیز نقش کلیدی ایفا می‌کند. می‌توان سایت لنج‌سازی را به گونه‌ای جانمایی کرد که گردشگران از نزدیک با مراحل ساخت این شناورهای بومی آشنا شوند. با بازدید از این کارگاه‌ها از گردشگری دریایی حمایت و به درامدزایی مردم آن منطقه کمک کنید. 

با بالا رفتن هزینه تعمیر و نگهداری لنجهای چوبی و با ورود قایقهایی از جنس فایبر گلاس با قیمت مناسب، بیشتر مردم لنجهای خود را در این مکان رها کرده اند. لنج هایی که روزگاری همراه مردم بوده اند اکنون در آخرین مقصد خود، ساحل اروند رود آبادان به گل نشسته اند.

حسین عبدالله اصل

لنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادانلنج های به گِل نشسته - آبادان