مقاله بررسي وضعيت گردشگري جنگ در ايران و ارائه استراتژي براي توسعه آن

 

چکیده:  

توسعه صنعت گردشگري در سالهاي اخير آن را به يکي از حوزه هاي اقتصادي داراي مزيت پايدار بدل کرده است.

برنامه ريزان و مجريان کلان اقتصادي کشورها، با هدف استفاده بهينه از اين مزيت اقتصادي اقدام به طراحي و اجراي برنامه هاي راهبردي مي نمايند. يکي از راهبردهاي اساسي در اين صنعت، توجه به گردشگري جنگ است. کشور ما به عنوان يکي از کشوري در نيمه دوم قرن بيستم درگير يک جنگ نابرابر بوده است داراي فرصت بسيار مناسبي براي حضور گردشگران داخلي و خارجي و ديدار آنها از مناطق جنگي و آثار مقاومت دليرانه مردم ايران در برابر تهاجم صدام و پشتوانه هاي بسيار بين المللي خودش است. براين اساس به منظور مطالعه جايگاه اين نوع گردشگر بر صنعت توريسم و مطالعه شرايط آن در ايران اين تحقيق انجام شده است. اين تحقيق به روش توصيفي – پيمايشي، بعد از بررسي و مرور ادبيات تئوريک طرح، با استفاده از پرسشنامه اي محقق ساخته، دادهاي مورد نياز جمع آوري شده است. نمونه هاي اين تحقيق به تعداد 200 نفر به روش نمونه گيري تصادفي از بين بازديدکنندگان مناطق جنگي انتخاب شده است. نتايج حاصله نشان مي دهد که عوامل نوستالژيک و فرهنگي عوامل اصلي انتخاب اين مناطق براي گردشگري و بازديد بوده است، و همچنين اکثريت نمونه هاي تحقيق آن را به عنوان يکي از حوزه هاي گردشگري مطرح کرده اند که در آينده نيز جايگاه خود را حفظ مي کند. بر اساس منايج حاصله مي توان گفت فقدان آگاهي مردم و فقدان برنامه ريزي از موانع اساسي اين نوع گردشگري در ايران است. نداشتن موزه جامع و کامل جنگ، نداشتن يادمان هاي مناسب، عدم تصويرسازي مناسب و منطقي از گفته ها و خاطره هاي رزمندگان دفاع مقدس، توجه به مسائل ظاهري در اعزام کاروان هاي راهيان نور، دست نايافتني کردن رزمندگان با تعبيرهاي نادرست، عدم معرفي اهداف و آرمان هاي شهدا و رزمندگان، رهاکردن مناطق و استان هايي که درگير جنگ بودند فقط به خاطر حفظ ظاهري مناطق جنگي و دولتي کردن اعزام ها به مناطق عملياتي جنوب کشور از مسائلي است که ذهن ها را کمتر به سمت گردشگري جنگي مي برد. مقاله حاضر به بررسي وضعيت گردشگري جنگ در ايران و به نتايج به دست آمده از آن اشاره مي کند.

برای دانلود مقاله روی تصویر زیر کلیک کنید

روزهای مقاومت ۳۵ روزه