ژئوتوریسم کوه سوخته امیدیه

میدان آغاجاری یکی از مشهورترین میدان های نفتی خاور میانه است که در سال 1315 بوسیله شرکت سابق نفت انگلیس و ایران کشف گردید. این میدان در فاصله 90کیلومتری جنوب شرقی اهواز واقع شده است. در این میدان مخازن آسماری و بنگستان حاوی نفت و مخزن خامی (داریان و فهلیان) حاوی گاز می باشد. رخنمون سطحی میدان آغاجاری از یک سری لایه های چین خورده در سازندهای گچساران، میشان و آغاجاری تشکیل شده است (سراج،1384). بر اساس نظر مطیعی (1374) یک گسله واژگونه در سطح زمین در یال جنوبی تاقدیس آغاجاری عمل کرده و موجب برگشتگی این یال در سطح و باعث حذف طبقات سازند گچساران (پوش سنگ) شده است. به همین علت گاز در لایه های غیر مخزنی (بخش هفتم سازند گچساران) تجمع حاصل کرده و یا به سطح زمین راه یافته است. در مورد اخیر می توان به محلی به نام کوه سوخته (به زبان زرتشتی زوهیات به معنی آتش جاویدان جهنم خوانده شده است) که محل نشت گاز به سطح زمین و به عبارتی قبلا آتش جاودان بوده است، اشاره نمود.

کوه سوخته  در نزدیکی امیدیه قرار دارد و غیر از تشکوه که در نزدیکی رامهرمز قرار دارد نیز کوهی وجود دارد که مردم محلی آن را کوه سوخته می‌نامند. از لابه‌لای خاک و سنگ‌های کوه سوخته زبانه‌های آتش بیرون می‌آید و دود سیاهی روانه آسمان می‌شود. تیرگی این دود باعث می‌شود تا فضای اطراف چشمه‌های آتش این کوه نیز سیاه رنگ به نظر برسد. کوه سوخته کوچک‌تر از تشکوه است و رنگ سیاهش آن را از سلسله جبال اطراف مجزا کرده است. در قله کوه در اثر زمین لغزش یا رانش زمین شکاف عمیقی وجود دارد که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش از درون آن شعله‌ور است. کوه سوخته امیدیه به دلیل شکل و شمایل ظاهری و آثار و شواهد هیدروکربوری در سطح زمین یک اثر ژیوتوریسمی ارزشمند و گرانبهای زمین‌شناسی است که نه تنها برای زمین‌شناسان، بلکه برای همه علاقه‌مندان به طبیعت جذاب و دیدنی است.

برای دانلود مقاله روی تصویر زیر کلیک کنید

کوه سوخته امیدیه - مرکز اهواز